Czym jest rak tarczycy?
Tarczyca to niezwykle ważny gruczoł dokrewny, czyli narząd odpowiadający za produkcję hormonów. Zlokalizowany jest w przedniej części szyi, a płaty znajdują się po obu stronach tchawicy. Objętość tarczycy (mierzona podczas badania ultrasonograficznego) wynosi: u kobiet maksymalnie 18 ml, a u mężczyzn maksymalnie 25 ml.
Narząd ten produkuje dwa hormony: tyroksynę (tzw. T4) i trójjodotyroninę (T3). Jeśli tarczyca nie jest w stanie wyprodukować wystarczającej ilości hormonów, występuje niedoczynność tarczycy i ciało stanie się mniej aktywne. Z kolei w przypadku nadmiernej produkcji hormonów występuje nadczynność tarczycy.
Gdy organizm traci kontrolę nad namnażaniem się komórek, które - choć powinny - nie obumierają, może rozwinąć się nowotwór tarczycy. To guz, który powstaje w gruczole tarczowym i - jak podaje Krajowy Rejestr Nowotworów - jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych w gruczołach dokrewnych. Znacznie częściej występuje u kobiet, i których stanowi dziewiąty najczęściej diagnozowany nowotwór złośliwy.
Nowotwór tarczycy w najnowszej Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych (ICD 11), która obowiązuje od 2022 roku, został przypisany do kategorii nowotworów złośliwych gruczołów dokrewnych. W klasyfikacji ICD 11 rak tarczycy został opisany jako 2D10.
W klasyfikacji ICD 10, nowowtór tarczycy oznaczany jest następującą numeracją:
- D34 - niezłośliwy nowotwór tarczycy,
- C73 - nowotwór złośliwy tarczycy,
- D44.0 - nowotwór tarczycy o niepewnym lub nieznanym charakterze.
Reklama
Dlaczego trudno rozpoznać objawy raka tarczycy?
Prawie każdy rak tarczycy rośnie w postaci guza zlokalizowanego w tym miejscu. Objawy raka tarczycy nie są charakterystyczne i trudno na ich podstawie postawić diagnozę. W przypadku raka brodawkowatego i pęcherzykowatego wzrost guza jest bardzo powolny i nie daje on żadnych charakterystycznych objawów. Rozpoznanie następuje dopiero, gdy wystąpią przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych. Dochodzi wówczas do ich powiększenia.
Zdecydowanie najbardziej groźny dla chorego jest rak niezróżnicowany i anaplastyczny. W jego przypadku guz tarczycy rośnie bardzo szybko. W efekcie mogą wystąpić duszności i ból. Gdy wystąpią takie objawy nowotworu tarczycy proces chorobotwórczy jest już bardzo zaawansowany i często kończy się śmiercią.
Na jakie objawy raka tarczycy pacjent powinien zwrócić szczególnie uwagę? Zaniepokojenie powinny wzbudzić przede wszystkim powiększenie obwodu szyi lub wyczuwalny guzek w okolicy tarczycy. Wizyta u lekarza w takim przypadku jest konieczna.
Warto zwrócić także uwagę na objawy neurologiczne. Rak tarczycy również może dać o sobie znać w ten sposób. Zaburzenia pracy tego organu powodują nawet bóle głowy, ale także zaburzenia widzenia, zaburzenia świadomości czy endokrynopatie, czyli zespół chorób związanych z gruczołami endokrynologicznymi.
Warto także obserwować zmiany skórne, ponieważ uszkodzenie tarczycy może objawić się także w takiej postaci. Zaburzona gospodarka hormonalna powodująca niedoczynność lub nadczynność tarczycy, znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia raka.
Rak tarczycy - objawy skórne:
- bladość skóry,
- suchość skóry lub jej nadmierna tłustość,
- łuszczenie się skóry, głównie na łokciach i kolanach,
- rany trudne w gojeniu,
- przebarwienia na skórze w postaci rumieńców lub zbrązowień.
Reklama
Przyczyny raka tarczycy - czy jest dziedziczny?
Nie wszystkie zmiany i nie wszystkie guzki to rak tarczycy. Do oceny tego potrzebna jest szczegółowa diagnostyka. Kto powinien mieć ją na uwadze? Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Endokrynologii Onkologicznej rak tarczycy aż czterokrotnie częściej diagnozowany jest u kobiet i może wystąpić w każdej grupie wiekowej. Szczególnie często objawia się w czwartej dekadzie życia. Przyczyny raka tarczycy to między innymi geny. Rak tarczycy jest dziedziczny. Tak dzieje się w przypadku około 20. procent nowotworów tej grupy, a więc ryzyko jest stosunkowo wysokie.
Inne przyczyny raka tarczycy to także narażenie na promieniowanie jonizujące, niektóre nowotwory rozwijają się również z powodu zbyt małych ilości lub nadmiaru jodu w diecie. Dlatego podaż jodu zawsze powinna odbywać się pod okiem specjalisty.
Co ważne, na nowotwory układu dokrewnego narażeni są nie tylko dorośli, ale także dzieci. Rak tarczycy u dzieci to - jak podaje Polskie Towarzystwo Endokrynologii Onkologicznej - trzeci najczęściej występujący nowotwór w tej grupie wiekowej, częściej chorują na niego dziewczynki. Przyczyny raka tarczycy u dzieci są takie same, jak u dorosłych.
Reklama
Jakie są rodzaje raka tarczycy?
Rak tarczycy to jeden z najczęstszych nowotworów złośliwych występujących w gruczołach dokrewnych (takich jak: tarczyca, nadnercza, jajniki, jądra, przysadka mózgowa, trzustka). Jednak objawy, przebieg, leczenie czy rokowania zależą od rodzaju raka tarczycy. Ze względu na typ nowotworu wyróżniamy dwa rodzaje: wywodzące się z komórek pęcherzykowych i wywodzący się z komórek okołopęcherzykowych (komórek C).
Rak brodawkowaty tarczycy
To rodzaj raka tarczycy wywodzącego się z komórek pęcherzykowych, a zarazem jeden z dwóch najczęściej występujących nowotworów tarczycy. Krajowy Rejestr Nowotworów podaje, że stanowi aż 70-80 proc. wszystkich zachorowań na raka tarczycy. Zwykle diagnozowany jest u osób od 30. do 50. roku życia. Aż trzykrotnie częściej chorują na niego kobiety. Rokowania w przypadku raka brodawkowatego tarczycy są bardzo dobre, pod warunkiem, że zostanie wcześnie wykryty.
Rak rdzeniasty tarczycy
Należy do rzadszych typów nowotworu tarczycy i wywodzi się komórek okołopęcherzykowych. Stanowi zaledwie około 5 proc. wszystkich raków tarczycy i z reguły diagnozowany jest dopiero po 50. roku życia. Trudno go zdiagnozować ze względu na to, że rozwija się powoli w obu płatach tarczycy.
Rak rdzeniasty tarczycy może dawać przerzuty do węzłów chłonnych, szyi, śródpiersia, kości, wątroby czy płuc. Ten rodzaj raka może by sporadyczny lub uwarunkowany genetycznie.
Rak pęcherzykowy tarczycy
Jest to drugi z najczęściej występujących nowotworów tarczycy, wywodzący się z komórek pęcherzykowych. Krajowy Rejestr Nowotworów podaje, że diagnozowany jest w przypadkach 10-15 proc. wszystkich raków tarczycy. Rak pęcherzykowy tarczycy może dotyczyć osób od 40. do 60. roku życia. Rozwija się powoli, a u starszych pacjentów może być bardziej agresywny.
Rak anaplastyczny tarczycy
Określany inaczej rakiem niezróżnicowanym to rzadziej występujący rodzaj raka tarczycy. Wywodzi się z komórek pęcherzykowych. Najczęściej wykrywany jest u osób w starszym wieku, ok. 70 lat. Charakterystyczne w jego przypadku jest rozwój w szybkim tempie w obu płatach tarczycy i okolicznych tkankach. Rak anaplastyczny tarczycy jest nowotworem o wysokim stopniu złośliwości. Może dawać przerzuty do węzłów chłonnych, płuc, kości, a nawet mózgu.
Nowotwory dodatkowo dzielimy na:
- łagodne - proces jest ograniczony do narządu, z którego wywodzi się dany nowotwór, zmiana nie daje przerzutów do odległych narządów, komórki nowotworowe są zwykle podobne do normalnych komórek budujących dany organ, zwykle możliwe jest całkowite wyleczenie pacjenta,
- złośliwe - komórki nowotworowe zazwyczaj nie są podobne do normalnych komórek budujących określony narząd, dzielą się wyjątkowo szybko i mogą dawać przerzuty, proces nowotworowy może rozprzestrzenić się na cały organizm i doprowadzić do zgonu pacjenta.
Reklama
Diagnostyka raka tarczycy i wyniki TSH - jak je interpretować?
Pacjent, który zauważy u siebie niepokojące objawy, powinien bezwzględnie udać się do lekarza endokrynologa.
Na diagnostykę raka tarczycy składają się:
- wywiad i badanie fizykalne,
- badania laboratoryjne,
- badania obrazowe (USG, TK, RTG, scyntygrafia).
Na początku lekarz zleci badania laboratoryjne. Potwierdzenie albo wystarczająco duże potwierdzenie, że objawy to rak tarczycy daje morfologia. Oznaczenie poziomu TSH z pobranej próbki krwi pacjenta wykonuje się w celu oceny pracy tarczycy.
Jeśli nowotwór jest wykryty odpowiednio wcześnie, zwykle produkcja hormonów tarczycy nie jest zaburzona. Podwyższony poziom TSH świadczy o pierwotnej niedoczynności tarczycy (z powodu uszkodzenia gruczołu). Obniżone stężenie TSH występuje w pierwotnej nadczynności tarczycy (z powodu zwiększonej produkcji hormonów tarczycy).
Jednym z najczęściej wykonywanych badań jest także oznaczenie przeciwciał przeciwtarczycowych, czyli białek przeciwko tyreoglobulinie (substancja produkowana przez komórki tarczycy).
Wysokie anty-TG to rak tarczycy albo choroba autoimmunologiczna, która uszkadza komórki tarczycy. Jeśli poziom jest podwyższony konieczne są dalsze badania. Nieprawidłową funkcję tarczycy może wykazać także badanie przeciwciał przeciw peroksydazie tarczycowej. Rak tarczycy to niskie anty-TPO.
Często lekarz zleca także badanie tzw. odczyn Biernackiego (OB). To oznaczenie pozwala stwierdzić większe stężenie niektórych białek w osoczu krwi. Podwyższone OB może być efektem zwykłej infekcji, a nawet ciąży. Natomiast, może też oznaczać niepokojącą diagnozę. Czy przy raku tarczycy OB jest podwyższone? Tak, jednak wskaźniki znacznie wykraczają poza normę (powyżej nawet 100 mm/h).
O zmianie nowotworowej może świadczyć także inny wskaźnik podawany w wynikach morfologii krwi - CRP. To potencjalny marker chorobotwórczy, który może, ale nie musi oznaczać od razu raka. Jest przede wszystkim informacją o rozwijającym się stanie zapalnym. Czy istnieje związek między stężenim CRP a rakiem tarczycy? Tutaj nie ma wyraźnych oznaczeń. U osób zdrowych stężenie jest niższe niż 8 mg/L. Z kolei przy zakażeniu bakteryjnym stężenie przekracza nawet 100 mg/L. Takie podwyższone wartości są podstawą do pogłębionej diagnostyki onkologicznej.
Jeśli wyniki morfologii krwi sugerują raka tarczycy, kolejnym krokiem będzie wykonanie badania USG tarczycy. Pozwala ono ocenić wielkość i konsystencję oraz rozmiary i charakter guzków. Lekarz zbada również okoliczne węzły chłonne. Ich powiększone wymiary mogą świadczyć o występujących tam przerzutach raka. W trakcie USG lekarz może wykonać biopsję aspiracyjną cienkoigłową (BAC).
Badanie RTG płuc wykonujemy w celu poszukiwania przerzutów raka tarczycy. Tomografia komputerowa (TK) szyi i górnej części klatki piersiowej pozwala ocenić zaawansowanie procesu nowotworowego i umożliwi podjęcie decyzji, co do możliwości leczenia operacyjnego.
W przypadku podejrzenia raka pęcherzykowego i brodawkowego nie należy podawać w trakcie TK jodowych środków cieniujących. Ich podanie uniemożliwi późniejsze leczenie nowotworu za pomocą jodu promieniotwórczego.
Reklama
Z czym najczęściej myli się raka tarczycy?
Jest wiele symptomów, które powinny zaniepokoić, ale też niektóre zmiany nie mają charakteru nowotworowego. Dlatego skonsultowanie objawów ze specjalistą to konieczność.
Na pewno należy mieć na uwadze, że nie każda zmiana, to nowotwór. Czy guzek hypoechogeniczny tarczycy to rak? Na pewno taka zmiana jest zauważalna podczas badania USG ze względu na mniejsze możliwości odbijania fal dźwiękowych, obszar więc będzie ciemniej zabarwiony na tle pozostałych tkanek.
Takie zmiany hypoechogeniczne tarczycy to nie zawsze rak, jednak mogą oznaczać duże ryzyko zachorowania. Dopiero szczegółowe badania, np. biopsja, mogą to potwierdzić lub wykluczyć. Zaniepokoić powinny guzki o nierównych echu i nieregularnych granicach oraz takie, w obrębie których widać mikrozwapnienia.
Nasuwa się zatem pytanie - czy mikrozwapnienia tarczycy to zawsze rak? Ich obecność podczas badania USG to jedna z najbardziej specyficznych objawów raka tarczycy. Podobnie jak inne podobne zmiany. Na przykład, gruczolak tarczycy to rak, a dokładnie łagodny nowotwór nabłonkowy. Jest on jest jednym z głównych źródeł niedoczynności tego narządu, co już na tym etapie powinno zaniepokoić pod kątem wystąpienia nowotworu.
Podczas diagnozowania schorzeń tarczycy pacjenci mogą często usłyszeć pojęcie, które brzmi groźnie, jednak w ocenie diagnostycznej tak groźne nie jest. Czy eutyreoza tarczycy to rak? Wręcz przeciwnie. To pojęcie oznacza prawidłowe funkcjonowanie tarczycy. Wszelkie odchylenia od tego stanu, czyli hipotyreoza lub hipertyreoza, są niepokojące. Eutyreoza to jednak znaczące zmiany w budowie tarczycy, np. jej powiększenie. Może ono oznaczać stan zapalny, wole lub guzki, które należy zbadać.
Reklama
Czy rak tarczycy jest wyleczalny?
Gdy zostaje postawiona taka diagnoza, chory często zadaje lekarzowi pytanie - czy rak tarczycy jest wyleczalny? Odpowiedź uzależniona jest od rodzaju raka i etapu jego wykrycia. Wczesne wykrycie tego nowotworu to duże szanse na wyleczenie. Leczenie raka tarczycy to przede wszystkim leczenie operacyjne, ale również leczenie jodem promieniotwórczym i teleradioterapia.
Operacja raka tarczycy należy do podstawowych metod leczenia. Polega na całkowitym wycięciu tarczycy oraz w zależności od zaawansowania nowotworu - również węzłów chłonnych zlokalizowanych na szyi. Wycięta tarczyca trafi następnie do patomorfologa. Patomorfolog ocenia charakter zmian i rodzaj raka tarczycy. Taka informacja jest bardzo ważna do ustalenia dalszego postępowania oraz oceny rokowania pacjenta.
Po operacji tarczycy (tak jak po innych operacjach) mogą wystąpić powikłania. Zaliczamy do nich porażenie nerwu krtaniowego (powoduje chrypkę). Dlatego po operacji konieczna jest kontrola laryngologiczna.
W bardzo rzadkich przypadkach może dojść do obustronnego porażenia strun głosowych. Występują wtedy trudności w oddychaniu i konieczne jest włożenie rurki do tchawicy, przez którą pacjent będzie oddychał. Kolejnym powikłaniem po operacji jest obniżenie stężenia wapnia we krwi. Wynika to z uszkodzenia przytarczyc.
Leczenie raka tarczycy jodem promieniotwórczym jest stosowane wyłącznie do leczenia raków brodawkowatych i pęcherzykowych. Jod promieniotwórczy (I-131), podobnie jak jod zawarty w soli kuchennej (który nie emituje promieniowania), jest wychwytywany przez komórki tarczycy – zarówno te zdrowe jak i nowotworowe.
Następnie emituje elektrony, które niszczą te komórki. Dzięki temu można zlikwidować pozostałe po operacji resztki tarczycy oraz przerzuty nowotworowe. Jednak dotyczy to tylko takich przerzutów, które wychwytują jod. Przed wdrożeniem leczenia jodem raka tarczycy konieczne jest wykonanie badania scyntygraficznego całego ciała.
Terapię I-131 przeprowadza się zwykle po 4-6 tygodniach od operacji tarczycy. Leczenie bardzo przypomina badanie scyntygraficzne. Różni je dawka przyjmowanego I–131. W przypadku leczenia jest ona odpowiednio większa. Przed podaniem I-131 w celu poprawy jego wychwytu, trzeba podnieść stężenie TSH we krwi do poziomu 30 mI U/l.
Leczenie I-131 nie tylko umożliwia zwiększenie radykalności operacji (poprzez usunięcie pozostałych w organizmie komórek nowotworowych). W przypadku występowania raka nieoperacyjnego lub dużych przerzutów nie wyeliminuje samej choroby. Może jednak złagodzić objawy poprzez zmniejszenie wielkości guzów nowotworowych, mówimy wtedy o leczeniu paliatywnym.
W leczeniu raka tarczycy stosuje się również supresyjne dawki tyroksyny (L–T4). Po operacji raka tarczycy organizmowi brakuje hormonów tarczycy, dlatego konieczne jest regularne zażywanie tyroksyny (tzw. lewotyroksyny). Lewotyroksyna (Euthyrox, Letrox) jest przyjmowana doustnie, raz na dobę. Najlepiej zażywać ją rano, min. 30 min przed śniadaniem. Pokarm zmniejsza wchłanianie tyroksyny. Zabieg łączy się z powstaniem kłopotliwej blizny.
Lekarz może zlecić także teleradioterapię na raka tarczycy, czyli naświetlanie okolic szyi odpowiednią dawką promieniowania jonizującego. Ta forma leczenia stosowana jest w następujących przypadkach:
- w przypadku raka niezróżnicowanego i anaplastycznego, gdy niemożliwe jest wykonanie zabiegu operacyjnego (nowotwór jest zbyt rozległy, wycięcie go byłoby bardzo okaleczające dla pacjenta);
- po operacji nieradykalnej raka, gdy niemożliwe jest leczenie I-131 (nowotwór nie wychwytuje jodu) lub pacjent nie zgadza się na leczenie I-131.
Chemioterapia w raku tarczycy stosowana jest przede wszystkim jako leczenie uzupełniające. Ze względu na małą skuteczność klasycznej cytotoksycznej chemioterapii, nie jest ona często stosowana. Jeśli pacjent ma zleconą taką formę leczenia, leki najczęściej otrzymuje w postaci kroplówki drogą dożylną.
Chemioterapia ma poważne skutki uboczne. Zależą one od rodzaju i dawki przyjmowanych leków. Pacjent może zauważyć wypadanie włosów, nudności i wymioty, podatność na infekcje, utratę apetytu czy uczucie zmęczenia.
Cały czas badane są nowe leki oparte o terapię molekularną, gdy pacjent nie ma możliwości przyjęcia radiojodu. Leki podawane są doustnie i blokują rozwój nowotworu. Takie leczenie celowane molekularnie jest najskuteczniejszą formą farmakoterapii w raku tarczycy u pacjentów opornych na leczenie jodem promieniotwórczym. Minusem jest fakt, że terapia tego rodzaju nie jest jeszcze refundowana w Polsce, ale jest już zarejestrowana w Unii Europejskiej. Inny rodzaj farmakoterapii w raku tarczycy to hormonalne leczenie lewotyroksyną, czyli formą hormonu tarczycy.
Do jakich organów następują przerzuty przy raku tarczycy?
Operacja raka tarczycy lub inny rodzaj leczenia nie gwarantują stuprocentowego powrotu do zdrowia. Podobnie jak w wypadku innych nowotworów złośliwych, tak samo w przypadku raka tarczycy może dojść do wznowy i rozsiewu choroby z przerzutami do innych narządów, nawet po wielu latach od leczenia.
Dlatego pacjenci z rozpoznanym rakiem tarczycy powinni być pod stałą kontrolą onkologiczną nawet jeszcze 15 lat po operacji, a pod nadzorem endokrynologicznym - do końca życia. Rak złośliwy tarczycy najczęściej daje przerzuty do węzłów chłonnych szyjnych. Zauważalne jest wtedy ich znaczne powiększenie. W skrajnych przypadkach rak może naciekać nerw krtaniowy i powodować chrypkę. To rodzaj nieodległych przerzutów.
Odległe przerzuty przy raku tarczycy są główną przyczyną zgonów wywołanych brodawkowatym i pęcherzykowym rakiem tarczycy. W tym rodzaju przerzutów można wyróżnić:
- typowe, np. do płuc, kości,
- nietypowe, np. do ośrodkowego układu nerwowego, wątroby, skóry, tkanek miękkich, nadnerczy i nerek.
Objawy przerzutu raka tarczycy do kości mogą być nietypowe i kojarzyć się raczej z innymi schorzeniami. Chory cierpi na bóle kości i patologiczne złamania. Gdy dochodzi do przerzutów do płuc zmiany może wykryć jedynie diagnostyka obrazowa. Co ważne - leczenie dotyczy raka tarczycy, a nie raka płuc.
Czy rokowania przy raku tarczycy są dobre?
Najlepsze rokowanie przy raku tarczycy mają pacjenci z rakiem pęcherzykowym i brodawkowatym. Nawet 90-95 proc. osób przeżywa 5 lat po rozpoznaniu choroby - według Krajowego Rejestru Nowotworów (KRN). Każdy przypadek należy jednak rozpatrywać indywidualnie. Oczywiście warunkiem powodzenia leczenia jest wczesne wykrycie nowotworu.
Czy z powodu zaawansowanego złośliwego raka tarczycy można umrzeć? Tak, choć te statystyki nie są wysokie. Śmiertelność przy raku tarczycy to 0,1 proc. zgonów nowotworowych u mężczyzn i 0,5 procent u kobiet (jak podaje KRN).
Ważna jest regularna kontrola tarczycy, zwłaszcza jeśli pacjent narażony był na działanie czynników, mogących wywołać raka. Najgorsze rokowanie ma rak niezróżnicowany i anaplastyczny. Zwykle jest późno wykrywany. Rośnie bardzo szybko i agresywnie.
Z tego powodu operacja często nie jest możliwa do przeprowadzenia. Niestety, zwykle prowadzi do zgonu pacjenta.
Jakie mogą nastąpić powikłania po raku tarczycy?
Nieleczony rak tarczycy może doprowadzić do śmierci nawet w ciągu kilku lat od postawienia diagnozy. W związku z tym, że istnieje wiele skutecznych terapii, rak tarczycy ma stosunkowo dobre rokowania. Jednak w przypadku niestosowania leków, komórki nowotworowe rozprzestrzeniają się bardzo szybko, prowadząc do wstrzymania pracy organów.
To dotyczy zwłaszcza nieleczonego raka brodawkowatego tarczycy. Szanse na jego wyleczenie i podarowanie choremu kolejnej dekady życia, są bardzo wysokie.
Czy istnieje zależnośc między Hashimoto a rakiem tarczycy?
Choć hashimoto i rak tarczycy to różne typy schorzeń, mają ze sobą wiele wspólnego. Hashimoto to autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, które prowadzi do uszkodzenia narządu, a w efekcie upośledzenia funkcji endokrynnej tarczycy.
Z tego powodu tarczyca z Hashimoto jest znacznie bardziej narażona na choroby nowotworowe tego narządu. Diagnostyka podczas choroby powinna być ukierunkowana także na możliwe wystąpienie raka tarczycy, chłoniaka tarczycy czy encefalopatii.
Profilaktyka raka tarczycy - jak mu zapobiegać?
Profilaktyka raka tarczycy ma bezpośredni związek z przyczynami jego występowania. Zbilansowana dieta i zdrowy tryb życia to główne zalecenia. Aktywność fizyczna dostosowana do możliwości organizmu, odpowiednia dawka odpoczynku oraz posiłki bogate w: jod, selen i witaminę C. W diecie powinny znaleźć się: ryby, owoce morza, ziemniaki, banany, pomidory, pestki dyni czy orzechy, ale także owoce cytrusowe, które wspomagają pracę tarczycy.
Profilaktyka to także regularne badania. Podstawową diagnostyką jest USG tarczycy, które należy wykonywać co najmniej raz na dwa lata. Warto także postawić na samobadanie, czyli badanie palpacyjne, podczas którego można wyczuć guzki w obrębie szyi.
Natomiast, jeśli w rodzinie występował nowotwór, a więc jest duże ryzyko odziedziczenia schorzenia, można zgłosić się na test wykrywający np. gen RET odpowiedzialny za raka rdzeniastego tarczycy.
