Reklama
Co to jest wirus HPV?
Zakażenie wirusem HPV (Human Papilloma Virus) jest niezwykle powszechne i jest jedną z najczęstszych infekcji przenoszonych drogą płciową. Ile osób go ma? Szacuje się, że na całym świecie wirusem brodawczaka ludzkiego zakażonych jest około 650 milionów ludzi, a w pewnym momencie swojego życia około połowa aktywnych seksualnie kobiet i mężczyzn zostaje zainfekowana wirusem HPV.
Jak wygląda brodawczak ludzki i ile żyje poza organizmem? Wygląd wywoływanych przez niego zmian zależy przede wszystkim od umiejscowienia oraz typu atakującego wirusa. Jego cząsteczki mogą zanieczyszczać różne powierzchnie, przez co dość łatwo się przenoszą. Uznaje się jednak, że kilkugodzinne wietrzenie (np. odzieży, ręcznika) unieszkodliwia je i zapobiega rozprzestrzenianiu.
Istnieje ponad 100 rodzajów wirusa HPV, w tym około 30 typów jest odpowiedzialnych za infekcje narządów moczowo-płciowych kobiet i mężczyzn, a wśród pozostałych typów znajdują się brodawczak ludzki na skórze i błonie śluzowej jamy nosowo-gardłowej.
Niektóre typy wirusa (np. szeroko rozpowszechnione wirusy HPV 16 i 18 lub rzadziej występujący 31) są wysokoonkogenne, inne (np. 6 i 11, również dające objawy w obrębie narządów płciowych czy takie jak wirus HPV 2 wywołujący brodawki stóp) - nie są groźne.
Większość zakażeń przebiega bezobjawowo i ustępuje samoistnie średnio po kilku miesiącach (do dwóch lat), a osoby zakażone często nie zdają sobie nawet z tego sprawy.
Niektórzy mylą wirus HPV z opryszczką. Warto jednak wiedzieć, że ta druga wywoływana jest przez wirus HSV (Human Herpesvirus), a - mimo podobieństwa nazw i objawów występujących na skutek zakażenia w obrębie narządów płciowych - są to zupełnie inne wirusy i powodują one inne choroby.
Reklama
Jak dochodzi do zarażenia HPV?
Skoro miliony ludzi na całym świecie są nosicielami wirusa HPV, zarazić się nim nie jest wcale trudno. Jak można to zrobić? Skąd się bierze wirus HPV i jak się przenosi z jednego organizmu do drugiego? Do zakażenia wirusem wywołującym brodawki na stopach dochodzi poprzez kontakt skóry z zanieczyszczonymi powierzchniami (np. podłogą, dywanem, ręcznikiem używanym wcześniej przez osobę zakażoną).
Częstą przyczyną powstawania brodawczaków jest więc korzystanie z miejsc użyteczności publiczne (takich jak sauna czy basen). Drogą zakażenia HPV atakującego narządy płciowe są z reguły kontakty intymne z osobą będącą nosicielem wirusa.
Do czynników ryzyka zakażenia wirusem HPV należy:
- infekcja HPV u partnera,
- wczesne rozpoczęcie życia płciowego,
- duża liczba partnerów seksualnych,
- niedostatki higieny intymnej,
- duża liczba przebytych porodów,
- palenie papierosów (zwiększa prawdopodobieństwo choroby aż 2-4 krotnie),
- stosowanie niektórych doustnych środków antykoncepcyjnych,
- indywidualna niska wydolności układu immunologicznego pacjenta (niski poziom odporności przeciwwirusowej),
- leczenie immunosupresyjne (brak lub obniżenie odporności przeciwwirusowej),
- predyspozycje genetyczne,
- koinfekcje z innymi patogenami.
Opracowanie własne
Reklama
Czy wirus HPV jest groźny?
Co powoduje HPV? Brodawczak ludzki to taki dziwny wirus, który może powodować wiele różnych dolegliwości. Jedne z nich zupełnie nie są groźne, inne - niestety tak.
Do najgroźniejszych chorób wywoływanych przez wirus HPV należy rak szyjki macicy - jeden z najpowszechniejszych nowotworów występujących u kobiet. Czy wirus ten zawsze prowadzi do raka? Oczywiście nie każde zakażenie HPV kończy się rozwojem choroby nowotworowej, jednak każdy przypadek raka szyjki macicy spowodowany jest właśnie wirusem brodawczaka.
Wirusy HPV posiadają różny potencjał onkogenny - niektóre z nich wywołują łagodne zmiany na skórze i błonach śluzowych (tzw. brodawki), inne mogą być główną przyczyną rozwoju raka:
- szyjki macicy,
- sromu,
- pochwy,
- odbytu,
- penisa,
- jamy ustnej,
- gardła.
Rozwój zmian przednowotworowych i nowotworowych w obrębie szyjki macicy dotyczy głównie kobiet po 35. roku życia, narażonych na przewlekłą infekcję wywołaną tzw. wirusami onkogennymi (głównie typ 16 i 18 HPV).
Reklama
Objawy zarażenia HPV
Zakażenie wirusem HPV może przebiegać na wiele sposobów. Często infekcja rozwija się w obrębie narządów płciowych (zarówno u kobiet, jak i mężczyzn), a wówczas bywa, że w ogóle nie daje o sobie znać i przebiega bezobjawowo, aż do samoistnego ustąpienia.
Niekiedy też faza utajona trwa latami, a - w przypadku wirusów onkogennych - dopiero zmiany nowotworowe dają pierwsze objawy. Wirus HPV na pochwie może zostać pomylony z infekcją bakteryjną lub grzybiczą, dlatego symptomów, takich jak swędzenie, pieczenie czy bolesność okolic intymnych nie należy lekceważyć.
Pierwsze objawy HPV często przypominają symptomy innych dolegliwości, dlatego mogą być z nimi mylone. Wywoływane przez wirus HPV kłykciny odbytu objawiają się podobnie jak hemoroidy, natomiast wirus HPV w gardle może zostać pomylony ze zwykłą infekcją lub stanem zapalnym śluzówki.
Najłatwiej jest rozpoznać brodawczaka ludzkiego na skórze. Wywoływane przez niego zmiany przeważnie mają postać odbarwionych, białawych grudek lub małych guzków, z reguły niebolesnych.
Zdarza się także, że infekcja wywołana wirusem brodawczaka ludzkiego umiejscawia się w obrębie innych narządów lub części ciała i wówczas inaczej wygląda jej przebieg:
- wirus HPV w jamie ustnej - zmiany najczęściej zlokalizowane są na języku, podniebieniu miękkim, migdałkach czy błonie śluzowej warg. Mają postać drobnych grudek o strukturze grzybiastej lub kalafiorowatej;
- kłykciny - są naroślami o charakterze łagodnym (nienowotworowym) i brodawczakowatej strukturze. Lokalizują się w obrębie narządów płciowych, okolicach odbytu, ale też w jamie ustnej czy krtani;
- kurzajki - kurzajka, inaczej nazywana bywa brodawką i powstaje na skutek zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego. Najczęściej lokalizuje się na dłoniach lub stopach. Kurzajkami można zarazić się np., spacerując boso po basenie lub w innych miejscach użytku publicznego;
- brodawki - wśród nich występują: brodawki skórne (zwykłe), płaskie, około-paznokciowe (mogą także wpływać na wygląd samych paznokci, zmieniając ich kształt i powodując przebarwienia), brodawki stóp (kurzajki), brodawki płciowe (kłykciny kończyste). Brodawki wirusowe są zmianami zakaźnymi. Wirus wnika do dolnych partii naskórka przez mikrouszkodzenia.
Reklama
Badanie na wirusa HPV
Jak wykryć wirus HPV w organizmie? Jakie badania należy wykonać przy podejrzeniu, że mogło dojść do zakażenia? Często pierwszym elementem diagnostyki są badania krwi, a dokładnie - badania DNA wykonywane z pobranej od pacjenta próbki. Ogólne badanie z krwi czy też badanie moczu nie są wiarygodne, jeśli chodzi o początkową fazę zakażenia. Poziom białka CRP podwyższony może być dopiero wtedy, gdy dochodzi do rozwoju zmian nowotworowych.
Diagnostyka wirusa brodawczaka ludzkiego zlokalizowanego w obrębie narządów płciowych opiera się często na:
- cytologii bezbolesnym i nieinwazyjnym badaniu polegającym na pobraniu wymazu z błony śluzowej pochwy i szyjki macicy,
- kolposkopii - bezpiecznym badaniu obrazowym, podczas którego lekarz ginekolog ocenia aktualny stan powierzchni szyjki macicy, pochwy oraz sromu.
Wirusy HPV - zarówno te wysokiego jak i niskiego ryzyka - mogą powodować nieprawidłowe wyniki badania cytologicznego. Wyniki bywają określane mianem stopni lub grup:
- grupa I - najbardziej prawidłowa, oznacza brak jakichkolwiek zmian z błonie śluzowej szyjki macicy;
- grupa II - zwykle świadczy o obecności stanu zapalnego, często spotykana u kobiet aktywnych seksualnie;
- grupa III - oznacza obecność komórek zmienionych (dysplastycznych), jednak nie o charakterze nowotworowym;
- grupa IV - zwykle świadczy o obecności komórek nowotworowych.
Czy grupa 3 w cytologii może oznaczać wirusa HPV? Interpretacji wyników zawsze powinien dokonywać lekarz. Tylko specjalista w oparciu o wyniki badań, a także szczegółowy wywiad z pacjentem i jego ogólny obraz kliniczny, może postawić właściwą diagnozę.
Każda kobieta powinna regularnie odbywać wizyty u lekarza ginekologa i wykonywać badania cytologiczne w około trzyletnich odstępach. Koniecznie należy odwiedzić lekarza jeśli wystąpią jakiekolwiek zmiany w obrębie narządów płciowych (brodawki, kłykciny) lub pojawią się symptomy tj.:
- nietypowe krwawienia,
- bóle podbrzusza,
- ból po stosunku.
W przypadku wystąpienia zmian w postaci brodawek okolic odbytu, jamy nosowo-gardłowej czy skóry, należy skonsultować się z lekarzem dermatologiem.
Istnieją testy na wirusa HPV polegające na wykonaniu wymazu z jamy ustnej lub narządów płciowych. Są one miarodajne i dają pełen obraz na temat obecności brodawczaka ludzkiego w organizmie lub jej braku. Niestety w Polsce takie badania nie są refundowane, a w większości placówek za test na wirusa HPV trzeba zapłacić ponad 300 zł. Warto go jednak wykonać w razie podejrzenia obecności brodawczaka, ponieważ pozwala on określić również typ wirusa i jego onkogenność.
Czy test na wirusa HPV można kupić w aptece? W niektórych aptekach można dostać testy do samodzielnego wykonania, do których próbkę materiały pobiera się z miejsc zainfekowanych (jamy ustnej, narządów płciowych itd.).
Jeśli badanie wymaga pobrania próbki z wnętrza organizmu (np. z szyjki macicy), nie należy robić tego samemu, ale z zakupionym testem zgłosić się do lekarza lub pielęgniarki. Koszt takiego testu wynosi kilkaset złotych (zwykle ponad 100 zł za test wykrywający jeden typ HPV).
Reklama
Jak pozbyć się wirusa HPV z organizmu?
Czy wirus HPV jest uleczalny? Czy zdarza się, że znika on samoistnie? Do tej pory nie odkryto uniwersalnej, skutecznej metody leczenia wirusa HPV każdego typu. Terapia w przypadku jego zdiagnozowania polega przede wszystkim na wspieraniu pracy układu immunologicznego. Nie istnieje lek na wirusa HPV, który mógłby go całkowicie zwalczyć. Leczenie farmakologiczne przede wszystkim wspomaga odporność, by organizm sam pozbył się wirusa i zapobiegł rozwojowi infekcji.
Zatem jak leczyć wirus HPV, by wywołana nim infekcja nie postępowała? Przeważnie stosowane jest miejscowe leczenie objawowe, niwelujące lub likwidujące powstałe zmiany - brodawki lub kłykciny. W przypadku wystąpienia zmian skórnych konieczna jest wizyta u dermatologa, natomiast zmiany w obrębie narządów płciowych u kobiet z reguły leczy specjalista ginekolog.
W niektórych przypadkach leczy się je z zastosowaniem terapii hormonalnej, w innych - miejscowymi lekami przeciwzapalnymi (np. maścią na zmiany wywołane wirusem HPV) lub chirurgicznie. Można stosować techniki miejscowej destrukcji tkanek, np. kriokoagulację lub waporyzację.
Warto jednak pamiętać, że zawsze w sytuacji wskazującej na obecność w organizmie wirusa brodawczaka ludzkiego, należy skonsultować się z lekarzem celem wdrożenia odpowiedniego postępowania lub wykonania dodatkowych badań.
Naturalne leczenie wirusa HPV
Naturalne leczenie brodawczaka ludzkiego może być metodą wspomagającą terapię zaleconą przez lekarza, jednak nigdy nie może całkiem jej zastąpić. Co zabija wirusa HPV? Nie ma uniwersalnej substancji eliminującej wirusa HPV z organizmu, niemniej jednak, nawet po jego stwierdzeniu, warto stosować naturalne metody wspierania ogólnej odporności, ponieważ silny organizm lepiej radzi sobie ze zwalczaniem wszelkich wirusów.
Naturalne metody wspierania odporności to przede wszystkim:
- zdrowa dieta - powinna być dobrze zbilansowana, by dostarczać organizmowi wszelkich potrzebnych mu do prawidłowego funkcjonowania witamin i minerałów; warto zwiększyć spożycie surowych owoców i warzyw (szczególnie latem), ograniczyć natomiast używki i żywność wysoko przetworzoną;
- zdrowy tryb życia - polega przede wszystkim na regularności snu i wypoczynku; tylko organizm, który ma szansę systematycznie się regenerować, jest w stanie walczyć z chorobotwórczymi czynnikami;
- regularna aktywność fizyczna - ruch i wysiłek fizyczny są niezbędne, by organizm ludzki zachował dobrą kondycję; regularność ćwiczeń zapewnia dobre ukrwienie, a co za tym idzie - również dotlenienie i odżywienie wszystkich tkanek,
- zioła - na niwelowanie objawów wirusa HPV i zwalczanie brodawek i kurzajek można stosować miejscowo wyciągi ziołowe, np. z glistnika, zwanego także jaskółczym zielem.
Niektóre zioła wspierają także odporność organizmu, co także niesie korzyści w walce z wirusem. Czosnek, czystek czy dzika róża to substancje, które u większości pacjentów można stosować bezpiecznie nawet przez długi czas i dzięki nim wspierać układ immunologiczny w walce z dolegliwościami.
Co ważne - budowanie odporności pomaga zwalczać wszelkie typy wirusa, bez względu na ich onkogenność oraz rodzaj wywoływanych dolegliwości. Należy jedna pamiętać, że jeśli chodzi o brodawczaka ludzkiego, metody naturalne mogą jedynie wspierać tradycyjne, specjalistyczne leczenie, a nie je zastępować.
Reklama
HPV u kobiet
Choć wirus HPV kojarzony jest przede wszystkim z wywoływanym u kobiet rakiem szyjki macicy, okazuje się, że kobiety rzadziej są jego nosicielami. Nic jednak dziwnego, że to właśnie dla nich jest największym postrachem. Ten rodzaj nowotworu wciąż jest statystycznie częstą przyczyną zgonów. HPV u kobiet nie zawsze jednak powoduje raka. W zależności od typu wirusa i jego zlokalizowania, objawy mogą być bardzo różne. U obu płci może powodować on powstawanie kurzajek na skórze oraz zmian w okolicy narządów płciowych. U kobiet występuje więc:
- Brodawczak pochwy - jego stan kliniczny i wywoływane objawy mogą być różne, w zależności od typu wirusa. Zaobserwowanie jakichkolwiek zmian w obrębie błony śluzowej czy dyskomfort odczuwany podczas współżycia powinien być niezwłocznie skonsultowany z lekarzem.
- Brodawczak szyjki macicy - choroba nawet latami może rozwijać się bezobjawowo, dlatego jedyną metodą na zapobieganie groźnemu nowotworowi są systematyczne wizyty kontrolne u ginekologa i badania profilaktyczne, spośród których najważniejsza jest cytologia. Pomaga ona wykryć nieprawidłowe komórki nawet na wczesnym etapie i uniknąć rozwinięcia choroby, np. poprzez wykonanie zabiegu konizacji. Polega on na wycięciu stożka macicy wraz z miejscami zmienionymi. Czy po konizacji wirus HPV znika? Zabieg oczywiście nie eliminuje wirusa z organizmu, a jedynie pozwala pozbyć się wywołanych przez niego zmian w obrębie konkretnej tkanki.
- Brodawczaki na wargach sromowych - są to z reguły narośle o charakterze łagodnym, jednak nieleczone mogą prowadzić do groźnych powikłań, rozprzestrzeniania się i rozwoju raka. Zmiany wywoływane przez HPV w obrębie narządów płciowych zwane są kłykcinami kończystymi.
Wirus HPV a ciąża
A jak wygląda kwestia HPV a ciąża? Czy wirus HPV utrudnia zajście w ciążę? Nosicielstwo wirusa nie jest przeciwwskazaniem do planowania ciąży, jednak zawsze należy poinformować o jego obecności lekarza prowadzącego. Jedynym utrudnieniem, jakie może on powodować, dotyczy implantacji zarodka w ścianie macicy, jeśli jej błona śluzowa objęta jest zmianami. Trudności takie występują jednak rzadko, dlatego uznaje się, że HPV nie ma większego wpływu na zapłodnienie.
To, czy w ciąży kobieta z wirusem HPV będzie objęta szczególną opieką, zależy od lekarza prowadzącego. W dużej mierze zależy to od rodzaju wirusa i jego onkogenności. Co ważne - dziecko nie zaraża się wirusem wewnątrzmacicznie.
A co z porodem? HPV zlokalizowane w obrębie narządów płciowych z reguły nie jest przeciwwskazaniem do porodu naturalnego. Nawet, jeśli dziecko ma kontakt z zakażoną błoną śluzową matki, jego organizm radzi sobie ze zwalczaniem wirusa. Ryzyko zakażenie jest jednak uznawane za bardzo niskie, podobnie jak podczas karmienia piersią.
Obecność wirusa w organizmie matki nie jest przeciwwskazaniem do karmienia naturalnego. Ze względu jednak na różnorodność typów wirusa HPV, jego umiejscawiania się i objawów, każdy przypadek powinien być traktowany indywidualnie przez lekarza, a pacjentka winna słuchać jego zaleceń i każdorazowo się do nich stosować.
Wirus HPV u dzieci
Warto pamiętać, że nosicielami wirusa HPV mogą być nie tylko kobiety i mężczyźni, ale również dzieci. Częstość jego występowania u najmłodszych pacjentów nie jest dokładnie znana, wiadomo jednak, że atakowani są oni głównie przez typy wywołujące zmiany brodawkowate na skórze, głównie na stopach i dłoniach. Znacznie rzadziej diagnozuje się u dzieci kłykciny kończyste, czyli zmiany w obrębie narządów płciowych lub odbytu.
Rozpoznanie brodawek lub kurzajek jest podstawą do podejrzewania wirusa brodawczaka u dzieci, jednak rutynowo nie bada się ich etiologii. Objawy HPV w postaci zmian skórnych z reguły leczy się, stosując miejscowo środki prowadzące do martwicy zainfekowanej tkanki (tzw. wymrażanie brodawek). Terapia taka może być niekiedy długotrwała, a brodawki bywają trudne do usunięcia i wielokrotnie odrastają.
Zdarza się, że zmiany ustępują samoistnie na przestrzeni kilku lat, co może świadczyć o zwalczeniu brodawczaka ludzkiego przez organizm dziecka. Jak już zostało wspomniane - rzadko zdarza się zakażenie okołoporodowe, jeśli jednak wystąpi, wirus HPV u niemowląt może mieć bardzo różny przebieg - od całkiem bezobjawowego, po ciężki i wymagający natychmiastowego leczenia (takie przypadki są jednak sporadyczne).
Wirus HPV u mężczyzn
Wirus brodawczaka ludzkiego groźny jest nie tylko dla kobiet. Na wywołane nim infekcje chorują również mężczyźni i także u nich z choroby przewlekłej może rozwinąć się rak:
- prącia,
- głowy i szyi,
- odbytu.
Objawy brodawczaka u mężczyzn zwykle pojawiają się bardzo późno - kiedy choroba jest już dalece zaawansowana. W większości przypadków zakażenie wirusem przebiega bezobjawowo i - podobnie jak u kobiet - zostaje samoistnie zwalczone przez organizm.
HPV u mężczyzn, oprócz różnego rodzaju nowotworów, może wywoływać zmiany na skórze, w jamie ustnej i krtani, brodawki i kurzajki oraz zmiany zlokalizowane w obrębie narządów płciowych. Kłykciny kończyste u mężczyzn mogą pojawić się:
- w rowku zażołędnym,
- w ujściu cewki moczowej,
- na trzonie prącia,
- na mosznie,
- w okolicy odbytu.
Jak wygląda wirus HPV u mężczyzn? We wczesnym stadium brodawczaki na penisie mają zwykle postać niewielkich, czerwonawych grudek, a z czasem tworzą większe wykwity lub narośle o nieregularnym kształcie.
Z reguły są one niebolesne i jako takie bywają lekceważone, co jednak może być groźne w skutkach. Leczenie HPV u mężczyzn (szczególnie zmian zlokalizowanych na prąciu i w innych okolicach intymnych) pomaga zapobiegać rozwojowi choroby nowotworowej, dlatego zaobserwowanie tego rodzaju zmian należy bezwzględnie skonsultować z lekarzem, przeprowadzić zaleconą przez niego diagnostykę i niezwłocznie rozpocząć odpowiednie leczenie.
Profilaktyka zarażenia wirusem HPV. Czy istnieje szczepionka?
Na czym przede wszystkim polega profilaktyka, jeśli chodzi o wirus HPV? Można uniknąć zarażenia, stosując odpowiednią higienę i zachowując ostrożność podczas korzystania z takich miejsc, jak sauna czy basen. Noszenie klapek czy skarpet do wypożyczanego obuwia (np. butów do wspinaczki, kręgli, butów narciarskich), pozwala uniknąć kontaktu skóry z zanieczyszczonymi powierzchniami.
Dobrym rozwiązaniem jest też stosowanie sprayów antybakteryjnych i zabijających wirusy, a także wietrzenie przedmiotów używanych uprzednio przez osoby zarażone. W jakiej temperaturze ginie wirus HPV? Cząsteczki większości wirusów giną już w temperaturze około 60 stopni Celsjusza, dlatego pranie odzieży, pościeli czy ręczników w gorącej wodzie pomaga uniknąć przenoszenia HPV.
Jeśli chodzi o typy wirusa przenoszone drogą płciową, najbardziej narażone na zakażenie są osoby często zmieniające partnerów. Posiadanie jednego partnera seksualnego (szczególnie, gdy regularnie się on bada i na co dzień dba o zdrowie) znacząco niweluje ryzyko zarażenia wirusem HPV.
Dodatkowym zabezpieczeniem może być stosowanie prezerwatywy, zwłaszcza, kiedy rozpoczyna się współżycie z nowym partnerem. Ryzyko rośnie w przypadku uprawnia miłości francuskiej i zbliżeń analnych.
Czy istnieje szczepionka na wirus HPV? Na szczęście tak, a do skorzystania z niej specjaliści zachęcają zarówno kobiety, jak i mężczyzn.
Szczepionka na HPV
Szczepienia przeciwko wirusowi HPV prowadzone są w wielu krajach świata już od lat. Do niedawna w Polsce można było się zaszczepić wyłącznie odpłatnie, jednak na początku 2023 roku Polska dołączyła do krajów, w których szczepionka jest refundowana.
Kiedy się szczepić? W 2023 roku z refundacji Narodowego Funduszu Zdrowia mogły skorzystać dzieci urodzone z 2010 i 2011 roku. Szczepienie na HPV jest bowiem najskuteczniejsze, kiedy zostanie wykonane przed potencjalnym zakażeniem wirusem.
W przypadku typów wirusa przenoszonych drogą płciową najlepiej jest zatem zaszczepić się przed rozpoczęciem współżycia. Co ważne - szczepienia dedykowane są zarówno dziewczętom, jak i chłopcom, ponieważ i u jednych i drugich pomagają zapobiegać rozwojowi groźnych chorób nowotworowych wywoływanych przez brodawczaka ludzkiego.
W Polsce szczepionka na wirus HPV podawana jest w ramach Narodowej Strategii Onkologicznej, przewidzianej na lata 2020-2030 i uzupełnia bezpłatny program szczepień dla dzieci i młodzieży.
Dziecko można zapisać na szczepienie:
- w przychodni POZ,
- przez infolinię, pod nr telefonu +48 800 100 101,
- przez Internetowe Konto Pacjenta.
Pełne szczepienie wymaga dwukrotnej iniekcji, a przerwa pomiędzy nimi wynosi od 6 do 12 miesięcy.
Osoby dorosłe, które rozpoczęły już współżycie, również mogą się szczepić, ale procedurę powinny poprzedzić odpowiednimi badaniami. Kwestię należy więc zawsze skonsultować z lekarzem.
Życie z HPV
Co jednak robić, kiedy badania potwierdzają obecność wirusa. Jak żyć z HPV? Wielu pacjentów po postawionej diagnozie zadaje sobie pytania: Mam HPV - co z seksem? Co z partnerem? Jak nosicielstwo wpływa na życie codzienne?
Sama diagnoza to nie wyrok, a w wielu przypadkach rokowania są pomyślne. Często organizm sam zwalcza wirusa i się go pozbywa. To, jak długo żyje wirus HPV w organizmie, zależy w dużej mierze od indywidualnej odporności. Do czasu zwalczenia go należy jednak zachować ostrożność, pozostawać pod stałą kontrolą lekarza (szczególnie ginekologa lub urologa) i dbać, by wirus nie rozprzestrzeniał się na inne osoby.
Partner seksualny również powinien wykonać badania na obecność wirusa, a przy współżyciu należy stosować środki ostrożności, takie jak prezerwatywa.
Co ciekawe - wirus HPV z reguły nie jest przeciwwskazaniem do oddawania krwi. Jest on wirusem typowo epidermotropowym i jako takim łatwiej zarazić się nim na basenie (podczas kontaktu skóry z zanieczyszczoną powierzchnią) niż poprzez krew.
Występowanie skórnych objawów zakażenia wirusem HPV, takich jak brodawki czy kurzajki, wyklucza możliwość przeprowadzania niektórych zabiegów kosmetycznych, np. depilacji laserowej. O obecności wirusa zawsze należy informować wszelkich lekarzy specjalistów, kosmetologów itd. Pozwala to na zachowanie szczególnych środków ostrożności i zapobieganie kolejnym zakażeniom.
O życiu z HPV warto również porozmawiać z lekarzem rodzinnym. Doradzi on, jakich zasad profilaktycznych przestrzegać i jak ustrzec bliskich przed zarażeniem.
