Gruczoł krokowy (prostata, stercz) jest męskim narządem płciowym kształtem przypominającym kasztan. Gruczoł krokowy zbudowany jest z dwóch płatów otoczonych mięśniową torebką. Prostata umiejscowiona jest poniżej pęcherza moczowego i przechodzi przez nią część cewki moczowej zwana odcinkiem sterczowym cewki moczowej. Od tyłu prostata sąsiaduje z odbytnicą, co umożliwia łatwe zbadanie tego narządu podczas badania per rectum.
Prostata produkuje wchodzącą w skład spermy wydzielinę, w której zawieszone są plemniki. Mięśnie gładkie wchodzące w skład prostaty oraz tworzące jej torebkę obkurczają się w czasie ejakulacji (wytrysku) ułatwiając wydostanie się wydzieliny do cewki moczowej.
Zapalenie gruczołu krokowego - co to jest?
Zapalenie gruczołu krokowego jest częstym schorzeniem, zwłaszcza u młodych mężczyzn. Szacuje się, że dotyczy 10% męskiej populacji. Może być przyczyną znaczącego obniżenia jakości życia i wiązać się z występowaniem problemów psychicznych.
Zapalenie gruczołu krokowego nie stanowi pojedynczej choroby. Określenie to obejmuje:
- ostre bakteryjne zapalenie prostaty, którego przyczyną są bakterie;
- zapalenie przewlekłe, którego przyczyną może być zakażenie bakteriami (przewlekłe bakteryjne zapalenie stercza), ale najczęściej nie udaje się stwierdzić obecności bakterii (przewlekły zespół bólowy miednicy).
Reklama
Zapalenie gruczołu krokowego - oste lub przewlekłe
Zapalenie gruczołu krokowego może być wywołane przez bakterie. Wówczas może przebiegać w sposób ostry:
- o nagłym początku,
- z wysoką gorączką,
- silnym bólem,
- częstomoczem,
- osłabieniem strumienia moczu,
- pieczeniem cewki moczowej
lub przewlekły (kiedy infekcja tli się, często nie dając objawów - mogą jednak występować nawracające zakażenia dróg moczowych).
Reklama
Przewlekły zespół bólowy miednicy - czym jest?
Aby stwierdzić, że to bakterie są przyczyną zapalenia prostaty należy wykazać ich obecność w wydzielinie prostaty - w zdecydowanej większości przypadków (nawet ponad 90%) się to nie udaje. Mówi się wtedy o przewlekłym zespole bólowym miednicy (dawniej określanym jako niebakteryjne zapalenie prostaty), najczęstszej formie zapalenia prostaty.
Może ono przebiegać:
- z uczuciem dyskomfortu/bólu w okolicy spojenia łonowego i krocza,
- z osłabieniem strumienia moczu,
- czasem także z zaburzeniami seksualnymi - wzwodu i wytrysku.
Przewlekły zespół bólowy prostaty może być zapalny i niezapalny, nazywany wówczas prostatodynią.
Reklama
Zapalenie gruczołu krokowego - przyczyny
Jako winowajcę tylko w około 10% przypadków udaje się wskazać bakterie - między innymi bakterie E. coli, Pseudomonas aeruginosa, Klebsiella spp., Proteus mirabilis. Mamy wówczas do czynienia z bakteryjnym zapaleniem prostaty.
Może przebiegać:
- gwałtownie (zapalenie ostre),
- sposób przewlekły - od samego początku lub w wyniku niewyleczenia ostrego zapalenia.
Przedostawanie się patogenów do prostaty może być związane z:
- występowaniem u partnerki seksualnej przewlekłych stanów zapalnych w drogach rodnych,
- odbywaniem stosunków analnych lub oralnych,
- obecnością cewnika w pęcherzu moczowym,
- przebytą biopsją prostaty,
- brakiem higieny.
Zdecydowanie częściej przyczyna choroby nie jest znana, choć istnieją przypuszczenia, że rolę również grają bakterie, tyle że „zabarykadowane” w zwapniałych kanalikach prostaty, co sprawia, że nie przedostają się do wydzieliny gruczołu i nie są wykrywane w badaniach laboratoryjnych.
Inne możliwe przyczyny to:
- utrudniony przepływ moczu,
- podrażnienie chemiczne przez związki zawarte w moczu, który cofa się do kanalików prostaty.
Wraz z moczem do prostaty mogą wnikać bakterie lub związki powodujące rozwój kamieni sterczowych i mogące podrażniać prostatę. Bierze się też pod uwagę mechanizm autoimmunologiczny, kiedy układ odpornościowy atakuje gruczoł krokowy. Zauważono również, że u chorych z przewlekłym zapaleniem prostaty istnieje nadmierne napięcie mięśni miednicy.
Reklama
Zapalenie gruczołu krokowego - czynniki ryzyka
Istnieją pewne czynniki, które zwiększają ryzyko rozwoju zapalenia gruczołu krokowego:
- ostatnio przebyta infekcja układu moczowego,
- obecność cewnika w pęcherzu moczowym - możliwe jest wprowadzenie drobnoustrojów do cewki moczowej, a stamtąd do prostaty,
- uszkodzenia, które mogą powstać w trakcie jazdy rowerem lub konno,
- uprzednio przebyte przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty,
- choroby przenoszone drogą płciową.
Reklama
Przewlekłe zapalenie prostaty - objawy
Przewlekłemu zapaleniu prostaty mogą towarzyszyć:
- nawracające zakażenia dróg moczowych,
- dyskomfort w okolicy krocza lub spojenia łonowego,
- bóle jąder,
- bóle pachwin, okolic podbrzusza,
- bolesność prostaty podczas badania per rectum,
- częstomocz,
- parcia naglące,
- trudność w zapoczątkowaniu oddawania moczu,
- pieczenie podczas oddawania moczu,
- zaburzenia seksualne - zaburzenia erekcji, przedwczesny wytrysk, ból w trakcie wytrysku,
- zmniejszenie objętości ejakulatu,
- obecność krwi w ejakulacie.
Reklama
Ostre zapalenie prostaty - objawy
Objawy ostrego bakteryjnego zapalenia prostaty są podobne do objawów zapalenia przewlekłego, jednak odróżniają się obecnością wysokiej gorączki i nagłym początkiem.
Dolegliwości bywają bardzo uciążliwe i mogą obejmować:
- nagły początek,
- dreszcze,
- wysoka gorączka,
- ból/pieczenie w obrębie cewki moczowej,
- ból w okolicy spojenia łonowego i krocza,
- ból w okolicy krzyżowej,
- bóle pachwin, okolic podbrzusza,
- bardzo duża tkliwość prostaty w trakcie badania per rectum,
- bóle jąder,
- ból prącia,
- uczucie zalegania moczu w pęcherzu po oddaniu moczu,
- częstomocz,
- parcia naglące,
- trudność w zapoczątkowaniu oddawania moczu,
- osłabienie strumienia moczu,
- pieczenie podczas oddawania moczu,
- zaburzenia seksualne - zaburzenia erekcji, przedwczesny wytrysk, ból w trakcie wytrysku,
- zmniejszenie objętości ejakulatu,
- obecność krwi w ejakulacie.
Zapalenie gruczołu krokowego - objawy układu moczowego
Ponieważ prostata jest narządem, na którym spoczywa pęcherz moczowy, otaczającym cewkę moczową, a jej kanaliki uchodzą do światła cewki, w przypadku zapalenia prostaty występują objawy ze strony układu moczowego takie jak:
- parcia naglące,
- częstomocz,
- uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza,
- ból w trakcie oddawania moczu.
Zakażona wydzielina prostaty trafia do cewki moczowej, stąd pojawić się może:
- wyciek z cewki,
- pieczenie podczas oddawania moczu,
- domieszka krwi lub ropy w moczu,
- ból prącia.
Zapalenie gruczołu krokowego - wizyta u lekarza
Należy pilnie zgłosić się do lekarza w razie wystąpienia objawów:
- wysoka gorączka,
- dreszcze,
- objawy z układu moczowego, takie jak ból i pieczenie w trakcie oddawania moczu, obecność krwi lub ropy w moczu.
Takie objawy mogą występować w ostrym bakteryjnym zapaleniu prostaty. W takim wypadku konieczna może się okazać hospitalizacja.
Wizyta u lekarza jest wskazana, jeśli występują następujące objawy:
- objawy z układu moczowego (parcie na pęcherz, częstomocz, konieczność wstawania w nocy w celu oddania moczu, ból/ pieczenie w czasie oddawania moczu, uczucie niepełnego opróżnienia pęcherza, wąski strumień moczu, ból w czasie ejakulacji),
- ból w obrębie moszny, prącia (szczególnie na szczycie prącia), krocza, pleców w okolicy krzyżowej, podbrzusza, pachwin,
- wyciek z cewki moczowej,
- nawracające infekcje dróg moczowych.
Zapalenie gruczołu krokowego - domowe sposoby leczenia
W sytuacjach, kiedy brak objawów ostrego zapalenia prostaty, a występujące objawy nie są bardzo uciążliwe, można zdecydować się na domowe leczenie za pomocą leków, takich jak:
- paracetamol,
- aspiryna,
- ibuprofen.
Oczywiście w sytuacji, kiedy dolegliwości się zaostrzą, należy udać się po pomoc lekarską.
Zapalenie gruczołu krokowego - leczenie
Leczeniem zapalenia gruczołu krokowego zajmuje się urolog. W czasie wizyty lekarz zbierze dokładny wywiad - zada pytania dotyczące:
- obecnych dolegliwości,
- ich nasilenia, stopnia
- uciążliwości,
- historii choroby - początków, przebiegu i dotychczasowego leczenia.
Lekarz może chcieć uzyskać informacje na temat potencjalnej drogi zakażenia. W tym celu może zapytać o życie płciowe, liczbę parterów seksualnych i sposób współżycia. Należy poinformować lekarza o chorobach współwystępujących, o przyjmowanych lekach oraz o ewentualnych uczuleniach.
W dalszej kolejności urolog przeprowadzi badanie fizykalne, w tym badanie per rectum, czyli palcem przez odbyt. Umożliwia ono w pewnym stopniu:
- określenie zmiany struktury prostaty,
- stopień powiększenia,
- jej konsystencję,
- symetrię i bolesność.
Badanie nie należy do przyjemnych, ale daje lekarzowi pierwsze i ważne informacje o stanie prostaty. Istotne jest również jako przesiewowe badanie w kierunku raka prostaty.
Na podstawie samego wywiadu i badania fizykalnego trudno ustalić, na który typ zapalenia prostaty cierpi pacjent. W razie podejrzenia ostrego zapalenia prostaty zwykle konieczne jest wykonanie badania moczu.
Jeśli lekarz nie podejrzewa ostrego zapalenia moczu, aby ustalić typ zapalenia prostaty może okazać się konieczne wykonanie badania moczu przed i po masażu prostaty pod kątem obecności komórek zapalnych i bakterii.
Ostre bakteryjne zapalenie prostaty - działanie toksyn
W ostrym bakteryjnym zapaleniu prostaty toksyny produkowane przez bakterie będące przyczyną choroby wywołują wysoką gorączkę, której towarzyszą dreszcze. Ponieważ bakterie działają destrukcyjnie na tkankę prostaty, rozwija się proces zapalny, który wiąże się z:
- obrzmieniem,
- przekrwieniem,
- dużą bolesnością narządu.
Bardzo bolesne może być oddawanie stolca, ponieważ prostata sąsiaduje od tyłu z odbytnicą.
Zapalenie gruczołu krokowego - powikłania
Czasem, zwłaszcza w przypadku zapalenia wywołanego bakteriami jelitowymi może dojść do rozwoju ropnia, czyli zbiorowiska ropy w obrębie prostaty. Powoduje to ból i konieczny jest chirurgiczny drenaż, czyli usunięcie ropy z prostaty. Nieleczone ostre bakteryjne zapalenie prostaty wiąże się z ryzykiem powstawania ropni. Najpoważniejszym, zagrażającym życiu powikłaniem jest posocznica (sepsa).
Uszkodzenie struktur prostaty może być przyczyną obecności krwi w moczu, w wydzielinie wydostającej się z cewki moczowej lub w ejakulacie. Utrudnione oddawanie moczu jest spowodowane zmienioną aktywnością nerwową objętych zapaleniem tkanek, a także obrzękiem prostaty, który zmienia czynność mięśniową narządu i powoduje zmniejszenie światła cewki moczowej.
Przewlekłe bakteryjne zapalenie prostaty wiąże się z długotrwałą kolonizacją struktur prostaty przez bakterie podtrzymujące stan zapalny, co jest szczególnie trudne w leczeniu, gdy w gruczole obecne są zakażone kamienie sterczowe. Powoduje to napływ komórek zapalnych do stercza - utrzymujący się stan zapalny może być przyczyną odczuwanego dyskomfortu i bólu w okolicy krocza, pachwin, podbrzusza, okolicy krzyżowej pleców, jąder i prącia oraz utrudnionego oddawania moczu. Długotrwała obecność bakterii w gruczole krokowym wywołuje podrażnienie pęcherza i innych tkanek sąsiadujących z gruczołem krokowym, sprzyja ich przedostawaniu się do dróg moczowych i wywoływaniu zakażeń, które mogą się wielokrotnie powtarzać w przebiegu zapalenia prostaty.
Przewlekłe zapalenie prostaty może wiązać się z występowaniem:
- niepłodności
- zakażeń dróg moczowych,
- depresji,
jakkolwiek w wielu przypadkach obywa się bez poważnych powikłań. Objawy mogą jednak niespodziewanie powrócić.
Zapalenie gruczołu krokowego - diagnostyka
W celu postawienia rozpoznania, lekarz może potrzebować informacji, jakich mogą mu dostarczyć:
- rozmowa z pacjentem na temat jego dolegliwości,
- badanie fizykalne, w tym badanie per rectum,
- badanie ogólne i posiew moczu,
- badanie wydzieliny prostaty uzyskanej drogą masażu prosty (w czasie badania per rectum),
- badanie krwi,
- cystoskopia - w celu wykluczenia innych niż zapalenie prostaty schorzeń, wykrycia ewentualnych nieprawidłowości anatomicznych,
- USG pęcherza i prostaty oraz ocena zalegania moczu po mikcji (po oddaniu moczu).
Należy zaznaczyć, że w podejrzeniu zapalenia prostaty nie powinna być wykonywana biopsja prostaty ze względu na powstające uszkodzenie narządu oraz niebezpieczeństwo wprowadzenia na igle bakterii znajdujących się w odbytnicy (w czasie biopsji prostata nakłuwana jest od strony odbytnicy).
Zapalenie gruczołu krokowego - rozpoznanie
Rozpoznanie ostrego bakteryjnego zapalenia prostaty (które, mimo że występuje najrzadziej, jest najłatwiejsze do rozpoznania) opiera się na:
- wywiadzie,
- badaniu fizykalnym,
- badaniu próbki moczu, które ma określić występowanie i rodzaj bakterii. Jest to istotne w prowadzeniu antybiotykoterapii. Mocz należy pobrać ze środkowego strumienia, a więc pojemnik na mocz trzeba podstawić nie od początku, ale w trakcie oddawania moczu.
Lekarz może zlecić pobranie krwi w celu wykonania posiewu dla wykrycia obecności bakterii i sporządzenia antybiogramu, czyli określenia na które antybiotyki wrażliwy jest wykryty drobnoustrój. W podejrzeniu ostrego zapalenia prostaty nie powinno się wykonywać masażu prostaty, który byłby niezwykle bolesny. Wykonuje się go bowiem dla uzyskania wydzieliny, wraz z którą do moczu mogłyby przedostać się bakterie. W zapaleniu ostrym jest to jednak niecelowe - bakterie prawie zawsze obecne są w moczu i masaż jest niepotrzebny.
Rozpoznanie przewlekłego zapalenia prostaty również opiera się na:
- wywiadzie,
- badaniu fizykalnym,
- badaniu moczu.
Badanie moczu jest tu jednak bardziej skomplikowane - pobiera się zwykle dwie próbki – jedną przed masażem prostaty, drugą - po wykonanym przez lekarza masażu prostaty.
Zapalenie gruczołu krokowego - masaż prostaty
Masaż prostaty jest zabiegiem wykonywanym przez lekarza w celu uzyskania wydzieliny gruczołu krokowego. W celu umożliwienia wykonania masażu stercza należy ustawić się w pozycji wskazanej przez lekarza - np. na plecach z nogami zgiętymi w kolanach lub w pozycji stojącej opierając się rękoma o kozetkę i pochylając do przodu. Prącie powinno być czyste, napletek całkowicie odciągnięty. Na prącie założony może być jałowy pojemnik na wydzielinę gruczołu. Lekarz po założeniu rękawiczki nakłada na palec lubrykant (specjalny żel lub wazelinę) i wprowadza przez odbyt do odbytnicy. Wykonuje kilka- kilkanaście uciśnięć obydwu płatów gruczołu krokowego w celu „wyciśnięcia” wydzieliny z gruczołu do światła cewki moczowej. Stamtąd wydzielina może zostać pobrana do jałowego pojemnika założonego na prącie w celu określenia występowania komórek zapalnych. Wydzielina prostaty jest też oddawana wraz z moczem i podlega badaniu na obecność bakterii .
Masażu nie należy wykonywać przy podejrzeniu ostrego bakteryjnego zapalenia prostaty oraz jeśli:
- u chorego wystąpiła ejakulacja w czasie krótszym niż ostatnie dwa dni,
- stosował antybiotykoterapię w trakcie ostatniego miesiąca,
- ma pusty pęcherz lub wypełniony i rozciągnięty,
- stwierdzono zapalenie cewki moczowej lub zakażenie dróg moczowych.
Zapalenie gruczołu krokowego - test czterech szklanek
Bardziej skomplikowaną metodą diagnostyczną jest tak zwany test czterech szklanek, który polega na wykonaniu badania ogólnego i posiewu moczu z czterech pobranych porcji:
- początkowe 5-10 ml moczu,
- środkowy strumień moczu,
- wydzielina stercza uzyskana w wyniku masażu stercza,
- 2-3 ml moczu pobranego z początkowego strumienia zaraz po masażu stercza.
Na podstawie uzyskanych danych lekarzowi łatwiej będzie potwierdzić ewentualne zapalenie stercza i określić jego rodzaj. Test czterech szklanek jest jednak wykonywany bardzo rzadko.
Zapalenie gruczołu krokowego - badanie bakteriologiczne
Lekarz może zlecić również wykonanie badania bakteriologicznego nasienia (w celu wczesnego wykrycia nieprawidłowości, które mogą prowadzić do niepłodności), u mężczyzn powyżej 45 r. ż. badanie PSA (które jednak rzadko jest podniesione w przewlekłym zapaleniu prostaty), a w niektórych przypadkach przezodbytnicze USG, które uwidoczni ewentualne ropnie lub torbiele w obrębie prostaty.
Zapalenie gruczołu krokowego - antybiotyki
Pomimo, że przyczyn zapalenia stercza jest wiele i tylko w około 10% przypadków badania wykazują zapalenie bakteryjne, najczęstszą i pierwszą metodą leczenia jest antybiotykoterapia. Jest to związane z częstym ustępowaniem objawów po leczeniu antybiotykami również w przypadkach, w których nie udało się wykazać przyczyny bakteryjnej zapalenia.
Zalecanym antybiotykiem jest ciprofloksacyna ze względu na dobre przenikanie do prostaty oraz względne bezpieczeństwo i wygodę stosowania. Leczenie zapalenia przewlekłego powinno trwać minimum 4 tygodnie.
Leczenie ostrego bakteryjnego zapalenia prostaty
Leczenie ma na celu pozbycie się infekcji oraz zapobieganie powikłaniom. Główną metodą leczenia jest antybiotykoterapia. Dodatkowo stosuje się leki przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, leki zmiękczające masy kałowe, płynoterapię. Zalecany jest odpoczynek. Leczenie trwa kilka tygodni. W przypadku wystąpienia zatrzymania moczu lub konieczności przyjmowania antybiotyków dożylnie, konieczna jest hospitalizacja.
Leczenie przewlekłego bakteryjnego zapalenia prostaty
Podstawą leczenia jest antybiotykoterapia prowadzona przez 6-12 tygodni, a w przypadku nawracania infekcji - nawet dłużej. Leczenie jest utrudnione w przypadku występowania zakażonych kamieni sterczowych, które mogą wymagać chirurgicznego usunięcia.
Leczenie chirurgiczne może być potrzebne, jeśli przyczyną zapalenia prostaty są schorzenia takie jak zwężenie cewki moczowej lub szyi pęcherza moczowego.
W przypadku niepoddających się leczeniu farmakologicznemu nawracających infekcji gruczołu krokowego przebiegających z uciążliwymi dolegliwościami, w ostateczności stosowana jest prostatektomia, czyli chirurgiczne usunięcie prostaty.
Leczenie przewlekłego zespołu bólowego miednicy
W pierwszej kolejności stosuje się antybiotykoterapię, której się zaprzestaje, jeśli nie daje efektu. Stosuje się alfa-blokery, a więc leki rozluźniające mięśnie gładkie prostaty, co łagodzi trudności w oddawaniu moczu. Wykorzystuje się również leki przeciwbólowe.
Ze względu na postulowany wpływ wzmożonego napięcia mięśni miednicy w powstawaniu przewlekłego zapalenia prostaty stosuje się również leki zwiotczające mięśnie miednicy. Poza farmakoterapią stosuje się takie metody jak masaż prostaty kilka razy w tygodniu, a także biofeedback, czyli naukę kontrolowania mięśni miednicy oraz ćwiczenia rozluźniające mięśnie. Zalecane jest unikanie sytuacji stresowych, spożywania alkoholu i kawy i ostrych potraw.
Zapalenie gruczołu krokowego - zapobieganie
W celu uchronienia się przed zapaleniem prostaty należy:
- dbać o higienę osobistą,
- regularnie myć prącie,
- unikać ryzykownych zachowań seksualnych.
Należy wypijać odpowiednio duże ilości płynów, aby utrzymywać produkcję moczu na poziomie umożliwiającym oczyszczanie dróg moczowych. W razie wystąpienia infekcji dróg moczowych nie należy zwlekać z wizytą u lekarza.
Zapalenie gruczołu krokowego - ankieta u lekarza
Lekarz może poprosić o uzupełnienie ankiety, która pozwoli mu się zorientować w nasileniu i uciążliwości objawów oraz da możliwość kontrolowania postępów leczenia.
Ankieta składa się z dziewięciu pytań:
BÓL LUB DYSKOMFORT
1.Czy w ostatnim tygodniu doświadczył Pan bólu lub dyskomfortu w którejś z następujących okolic ciała:
a/Okolica pomiędzy odbytem a moszną
Tak – 1
Nie – 0
b/Jądra
Tak – 1
Nie - 0
c/Na szczycie prącia (ból niezwiązany z oddawaniem moczu)
Tak – 1
Nie - 0
d/W okolicy podbrzusza, okolicy spojenia łonowego/ w okolicy pęcherza moczowego
Tak – 1
Nie - 0
2.Czy w ostatnim tygodniu doświadczył Pan:
a/bólu lub uczucia pieczenia podczas oddawania moczu ?
Tak – 1
Nie - 0
b/bólu lub dyskomfortu w trakcie lub po wytrysku?
Tak – 1
Nie - 0
3.Jak często odczuwał Pan ból lub dyskomfort w którejś z wymienionych wyżej okolic ciała w ciągu ostatniego tygodnia?
Nigdy
Rzadko
Czasami
Często
Zazwyczaj
Zawsze
0
1
2
3
4
5
4.Która liczba najlepiej oddaje nasilenie bólu lub dyskomfortu (jeśli występował) odczuwanego w trakcie ostatniego tygodnia?
0- brak bólu
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10-ból tak silny jak tylko może Pan sobie wyobrazić
ODDAWANIE MOCZU
5.Jak często miał Pan uczucie niecałkowitego opróżnienia pęcherza po zakończeniu oddawania moczu, w ciągu ostatniego tygodnia?
W ogóle
zadziej niż raz na pięć przypadków
Rzadziej niż w połowie przypadków
W około połowie przypadków
Częściej niż w połowie przypadków
Prawie zawsze
0
1
2
3
4
5
6.Jak często był Pan zmuszony oddawać mocz ponownie po czasie krótszym niż 2 godziny od ostatniego oddania moczu ,w ciągu ostatniego tygodnia?
W ogóle
Rzadziej niż raz na pięć przypadków
Rzadziej niż w połowie przypadków
W około połowie przypadków
Częściej niż w połowie przypadków
Prawie zawsze
0
1
2
3
4
5
WPŁYW OBJAWÓW
7.W jakim stopniu Pańskie dolegliwości przeszkadzały Panu w wykonywaniu codziennych czynności, w czasie ostatniego tygodnia?
W ogóle
W bardzo niewielkim stopniu
Średnio
Bardzo
0
1
2
3
8.Jak często myślał Pan o swoich dolegliwościach w ciągu ostatniego tygodnia?
w ogóle
W bardzo niewielkim stopniu
Średnio
Bardzo
0
1
2
3
JAKOŚĆ ŻYCIA
9.Jeśli miałby Pan spędzić resztę Pańskiego życia z obecnymi dolegliwościami, występującymi w takiej formie jak w ciągu ostatniego tygodnia, jakby się Pan z tym czuł?
Byłby Pan:
Zachwycony
Zadowolony
Raczej zadowolony
Na równi zadowolony i niezadowolony
Raczej niezadowolony
Nieszczęśliwy
Załamany
0
1
2
3
4
5
6
PUNKTACJA:
BÓL: Suma punktów 1a, 1b, 1c, 1d, 2a, 2b, 3, 4 =
OBJAWY ZWIĄZANE Z ODDAWANIEM MOCZU: Suma punktów 5, 6 =
WPŁYW NA JAKOŚĆ ŻYCIA: Suma punktów 7, 8, 9 =
WYNIK KOŃCOWY:
(1) Proszę obliczyć wyniki każdej z trzech części: BÓL, OBJAWY ZWIĄZANE Z ODDAWANIEM MOCZU, WPŁYW NA JAKOŚĆ ŻYCIA
(2) Proszę dodać do siebie wyniki z części BÓL I OBJAWY ZWIĄZANE Z ODDAWANIEM MOCZU (0-31 punktów). Otrzymany wynik to skala objawów:
Wynik 0-9 punktów oznacza objawy łagodne
Wynik 10-18 punktów oznacza, że objawy są średnio nasilone
Wynik 19-31 punktów oznacza, że objawy są bardzo nasilone
(3) Proszę zsumować punkty ze wszystkich części kwestionariusza : BÓL, OBJAWY ZWIĄZANE Z ODDAWANIEM MOCZU, WPŁYW NA JAKOŚĆ ŻYCIA ( 0-43 punktów). Wynik będzie stanowił punkt odniesienia, który może służyć do kontroli przebiegu i wpływu leczenia na ustępowanie objawów.
Zapalenie gruczołu krokowego - domowe sposoby leczenia
W wypadku pojawienia się objawów sugerujących zapalenie prostaty należy zgłosić się do lekarza, który przepisze odpowiednie leczenie. Można jednak podjąć samemu pewne czynności, które mogą złagodzić dolegliwości.
W przypadku ostrego lub przewlekłego bakteryjnego zapalenia prostaty:
- rozsądne stosowanie leków przeciwbólowych sprzedawanych bez recepty takich jak aspiryna lub paracetamol,
- kąpiele w wannie z ciepłą wodą,
- spożywanie dużych ilości pokarmów bogatych w błonnik, co rozluźnia konsystencję stolca, którego oddawanie może być bardzo bolesne,
- odpoczynek,
- wypijanie dużych ilości płynów,
W przypadku przewlekłego zespołu bólowego miednicy:
- unikanie alkoholu, kofeiny oraz ostrych potraw,
- unikanie stresu i edukacja w kierunku radzenia sobie z sytuacjami stresowymi,
- ćwiczenia relaksacyjne.
Zapalenie prostaty może przebiegać z różnym nasileniem dolegliwości u różnych mężczyzn. Ostre bakteryjne zapalenie prostaty jest niebezpiecznym schorzeniem. W przypadku pojawienia się objawów wskazujących na ostre bakteryjne zapalenie stercza należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza.
Zapalenie gruczołu krokowego - formy leczenia
Najważniejszym leczeniem jest antybiotykoterapia, płynoterapia, odpoczynek oraz leczenie przeciwbólowe. Jeśli dojdzie do wytworzenia ropni prostaty, konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna, z którą nie powinno się zwlekać. W wypadku tego schorzenia konieczna może się okazać hospitalizacja, dobrze więc być na to przygotowanym.
Zapalenie gruczołu krokowego - zabieg chirurgiczny
W wypadku braku odpowiedzi na zastosowane leczenie antybiotykami, zwłaszcza w przypadku, kiedy występują kamienie sterczowe, lekarz może zaproponować chirurgiczne usunięcie części lub nawet całości prostaty. Może to jednak nie rozwiązać problemu. Po zabiegu mogą się nasilić problemy z oddawaniem moczu. Jednak w przypadku mocno nasilonych dolegliwości należy rozważyć proponowane leczenie.
Jeśli w toku diagnostyki lekarz stwierdzi zmiany strukturalne dróg moczowych, które mogą być przyczyną choroby, jak na przykład zwężenie cewki moczowej lub szyi pęcherza, korzystna może być chirurgiczna korekta zmian. Małoinwazyjna przezcewkowa interwencja chirurgiczna wpływa na zniwelowanie ciśnienia w cewce moczowej i zmniejszenie wstecznego odpływu moczu w kanalikach prostaty, co może przynieść poprawę.
Zapalenie gruczołu krokowego - konsekwencje
Odwlekanie wizyty u lekarza przysparza niepotrzebnych cierpień, ale przede wszystkim grozi poważnymi konsekwencjami zdrowotnymi, takimi jak:
- ropień prostaty,
- rozwój przewlekłego zapalenia,
- rozwinięcie się posocznicy.
W przewlekłym zapaleniu prostaty istotne jest konsekwentne przestrzeganie zaleceń lekarza co do stosowania leków i innych elementów terapii oraz wprowadzenie zmian w trybie życia.
Warto pamiętać, że w leczeniu przewlekłego zapalenia prostaty leki to tylko jeden z elementów terapii. Równie istotne są:
- zmiany trybu życia, odżywiania,
- regularne ćwiczenia fizyczne,
- unikanie sytuacji stresowych,
- a także psychoterapia.
