Efracea - skład
1 kaps. zawiera 40 mg doksycykliny w postaci doksycykliny jednowodnej. Lek zawiera sacharozę oraz czerwień Allura AC, lak (E 129).
Reklama
Efracea - działanie
Antybiotyk tetracyklinowy. Patofizjologia zapalnych zmian grudkowo-krostkowych w trądziku różowatym jest, po części, procesem, w którym pośredniczą neutrofile. Wykazano, iż doksycyklina hamuje aktywność neutrofili oraz kilka reakcji prozapalnych, w tym reakcji związanych z fosfolipazą A2, endogennym tlenkiem azotu oraz interleukiną 6. Znaczenie kliniczne tych ustaleń nie jest do tej pory znane. Stężenie doksycykliny w osoczu po przyjęciu określonej dawki leku jest o wiele niższe niż konieczne do zahamowania rozwoju drobnoustrojów zwykle związanych z chorobami bakteryjnymi. Doksycyklina jest niemal w całości wchłaniana po podaniu doustnym. Po podaniu doustnym średnie maksymalne stężenia w osoczu wynosiły 510 ng/ml po podaniu pojedynczej dawki oraz 600 ng/ml w stanie stacjonarnym (dzień 7.). Cmax w osoczu były zwykle osiągane po 2-3 h po podaniu. Podawanie wraz z bogatym w tłuszcze i białka posiłkiem, zawierającym produkty nabiałowe, zmniejsza dostępność biologiczną (AUC) doksycykliny o ok. 20%, a maksymalne stężenie w osoczu o 43%. Doksycyklina w ponad 90% wiąże się z białkami osocza. Główna droga przemian metabolicznych doksycykliny nie została jeszcze poznana. Doksycyklina wydalana jest z moczem i kałem, w postaci niezmienionej substancji czynnej. Można założyć, że od 40-60% podanej dawki jest wydalane z moczem w ciągu 92 h, a ok. 30% z kałem. Końcowy T0,5 doksycykliny po podaniu leku wynosił ok. 21 h po podaniu pojedynczej dawki i około 23 h w stanie stacjonarnym.
Reklama
Efracea - wskazania
Zmniejszenie zmian grudkowo-krostkowych u dorosłych pacjentów z trądzikiem różowatym.
Reklama
Efracea - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną, na inne tetracykliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niemowlęta i dzieci w wieku do 12 lat. Leczenie jednoczesne z doustnym stosowaniem retynoidów. Nie przepisywać doksycykliny pacjentom z rozpoznaniem lub podejrzeniem achlorhydrii ani pacjentom po operacji pomostowania omijającego lub wyłączającego dwunastnicę. II i III trymestr ciąży.
Reklama
Efracea - ostrzeżenia
Lek zawiera doksycyklinę w postaci zapewniającej przeciwzapalne stężenie w osoczu poniżej progu przeciwbakteryjnego, nie należy stosować w leczeniu zakażeń spowodowanych przez drobnoustroje wrażliwe (lub przypuszczalnie wrażliwe) na doksycyklinę. Tetracykliny w postaci stałej mogą spowodować podrażnienia oraz owrzodzenia przełyku. Aby uniknąć podrażnień przełyku i owrzodzeń, lek należy przyjmować z odpowiednią ilością płynu (wody). Pacjent powinien połykać kapsułki pozostając wyprostowanym w pozycji siedzącej lub stojącej. W trakcie badań klinicznych nie zaobserwowano nadmiernego wzrostu oportunistycznych drobnoustrojów, takich jak drożdżaki, stosowanie tetracyklin w większych dawkach może spowodować wzrost niewrażliwych drobnoustrojów, w tym grzybów, które nie są wrażliwe na lek. Choć nie zaobserwowano tego w trakcie badań klinicznych leku, stosowanie tetracyklin w większych dawkach może spowodować zwiększenie częstości występowania kandydozy pochwy. Lek należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których wcześniej występowała skłonność do wzrostu drożdżaków. Jeśli podejrzewa się nadkażenie, należy podjąć odpowiednie środki, w tym rozważyć odstawienie leku. Leczenie wyższymi dawkami tetracyklin związane jest z pojawieniem się opornych bakterii jelitowych, takich jak enterokoki i pałeczki jelitowe. Choć nie zostało to zaobserwowane w trakcie badań klinicznych z małymi dawkami doksycykliny (40 mg/dobę), u pacjentów leczonych preparatem nie można wykluczyć ryzyka rozwoju oporności fizjologicznej mikroflory. Stężenie doksycykliny we krwi pacjentów leczonych preparatem jest niższe niż u pacjentów stosujących konwencjonalne postaci leków przeciwbakteryjnych zawierających doksycyklinę. Niemniej jednak, w związku z brakiem danych potwierdzających bezpieczeństwo stosowania niższych dawek u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby, lek należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub u pacjentów otrzymujących leki o możliwym działaniu toksycznym na wątrobę. Antyanaboliczne działanie tetracyklin może powodować zwiększenie stężenia azotu mocznikowego we krwi. Dotychczasowe badania wskazują, że nie występuje to podczas stosowania doksycykliny u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek. Biodostępność doksycykliny zmniejsza się w przypadku podwyższonego pH. Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów z miastenią, ponieważ istnieje ryzyko pogorszenia ich stanu. Wszyscy pacjenci przyjmujący doksycyklinę w tym powyższy lek, powinni w trakcie przyjmowania doksycykliny unikać nadmiaru światła słonecznego lub sztucznego światła ultrafioletowego oraz przerwać terapię, jeśli wystąpią objawy fototoksyczności (np. wysypka skórna itp.). Należy rozważyć zastosowanie kremów ochronnych z filtrem lub blokerów UV. Zaprzestać leczenia przy pierwszych oznakach nadwrażliwości na światło. Podobnie, jak w przypadku stosowania leków przeciwbakteryjnych, podczas leczenia doksycykliną istnieje ryzyko rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy. Jeśli w trakcie leczenia preparatem wystąpi biegunka, należy wziąć pod uwagę rozpoznanie rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy oraz podjąć odpowiednie leczenie. Może to oznaczać odstawienie doksycykliny oraz rozpoczęcie swoistej terapii antybiotykowej. Nie należy w tej sytuacji stosować środków hamujących perystaltykę. Leku nie należy stosować u pacjentów z objawami ocznymi trądziku [takimi, jak trądzik różowaty oczny i (lub) zapalenie powiek lub zapalenie gruczołów tarczkowych], ponieważ dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania i skuteczności w tej populacji są ograniczone. Jeżeli objawy takie pojawią się w trakcie leczenia, należy odstawić lek, a pacjenta skierować do okulisty. U ludzi podawanie tetracyklin w okresie rozwoju uzębienia może spowodować trwałe przebarwienie zębów (żółto-szaro-brązowe). Reakcja ta jest bardziej typowa po długotrwałym stosowaniu leku, ale została również zaobserwowana podczas powtarzanych krótkotrwałych kuracji. Stwierdzano również niedorozwój szkliwa. Tak jak w przypadku innych tetracyklin, doksycyklina tworzy trwały kompleks z wapniem we wszystkich tkankach kościotwórczych. U wcześniaków otrzymujących tetracyklinę doustnie w dawkach 25 mg/kg co 6 h zaobserwowano zmniejszenie tempa wzrostu kości strzałkowej, reakcja ta ustępuje po zaprzestaniu podawania leku. Jeśli wystąpi ciężka ostra reakcja nadwrażliwości (np. reakcja anafilaktyczna), należy natychmiast przerwać leczenie oraz zastosować typowe postępowanie ratunkowe (np. podanie leków przeciwhistaminowych, kortykosteroidów, leków sympatykomimetycznych, oraz, w razie konieczności, zastosowanie oddychania wspomaganego). U niektórych pacjentów zakażonych krętkami może wystąpić reakcja Jarischa-Herxheimera wkrótce po rozpoczęciu leczenia doksycykliną. Należy uspokoić pacjenta informując, że jest to na ogół samoograniczający się skutek leczenia zakażeń krętkami za pomocą antybiotyku. Pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego leku. Tusz do nadruków kapsułek zawiera czerwień Allura AC, lak glinowy (E129), który może powodować reakcje alergiczne.
Reklama
Efracea - ciąża
Stosowanie doksycykliny jest przeciwwskazane w II i III trymestrze ciąży. Podawanie tetracyklin w II i III trymestrze powodowało trwałe przebarwienie zębów mlecznych potomstwa. Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego. U ludzi, stosowanie tetracyklin u ograniczonej liczby kobiet w ciąży nie wywołało dotychczas żadnych swoistych wad rozwojowych. Niewielkie ilości tetracyklin przenikają do mleka kobiecego. Doksycyklinę można stosować u kobiet karmiących piersią tylko przez krótki czas. Długotrwałe stosowanie doksycykliny może spowodować znaczące jej wchłanianie przez karmione dziecko i dlatego jest niewskazane ze względu na teoretyczne ryzyko przebarwienia zębów i zmniejszenia tempa rozwoju kości u dziecka karmionego piersią. Podawanie w pokarmie samcom i samicom szczurów rasy Sprague-Dawley doksycykliny miało wpływ na płodność i zdolności rozrodcze. Wpływ leku na płodność u ludzi jest nieznany.
Reklama
Efracea - efekty uboczne
Działania niepożądane na etapie badań klinicznych. Często: zapalenie nosa i gardła, zapalenie zatok, zakażenie grzybicze, lęk, ból głowy zatokowy, nadciśnienie, biegunka, ból w nadbrzuszu, suchość w jamie ustnej, ból pleców, ból (w miejscu podania), zwiększona aktywność AspAT, podwyższone ciśnienie krwi, zwiększona aktywność LDH we krwi, podwyższone stężenie glukozy we krwi. Działania niepożądane po wprowadzeniu leku do obrotu. Rzadko: małopłytkowość, neutropenia, eozynofilia, reakcje nadwrażliwości, w tym reakcja anafilaktyczna, plamicę rzekomoanafilaktyczną, łagodne nadciśnienie śródczaszkowe (jeśli wystąpią objawy zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego, leczenie należy przerwać, objawy te znikają szybko po odstawieniu leku), zapalenie osierdzia, nudności, wymioty, biegunka, jadłowstręt, działanie toksyczne na wątrobę, wysypki grudkowo-plamkowe i rumieniowate, nadwrażliwość skóry na światło, pokrzywka, podwyższone stężenie mocznika we krwi. Bardzo rzadko: zakażenie drożdżakowe odbytowo-płciowe, niedokrwistość hemolityczna, podczas długotrwałego stosowania tetracyklin zgłaszano brązowo-czarne mikroskopijne zabarwienia miąższu tarczycy (czynność tarczycy pozostawała prawidłowa), wypukłe ciemiączko u niemowląt, zapalenie języka, dysfagia, zapalenie jelita cienkiego i okrężnicy (zapalenie przełyku i owrzodzenie przełyku najczęściej zgłaszano u pacjentów przyjmujących doksycyklinę w postaci hyklanu, w kapsułkach; większość z tych pacjentów przyjmowała lek tuż przed położeniem się do łóżka), zapalenie skóry złuszczające, obrzęk naczynioruchowy, zaostrzenie tocznia rumieniowatego układowego. Częstość nieznana: łagodne nadciśnienie wewnątrzczaszkowe, ból głowy, reakcja Jarischa-Herxheimera. Wystąpienie działań niepożądanych typowych dla leków z grupy tetracyklin są mniej prawdopodobne podczas stosowania leku, z powodu zmniejszonego dawkowania i związanych z tym względnie niskich stężeń w osoczu. Niemniej jednak klinicysta powinien zawsze brać pod uwagę możliwość wystąpienia działań niepożądanych i powinien odpowiednio kontrolować pacjentów.
Efracea - interakcje
Interakcje mające wpływ na doksycyklinę. Na wchłanianie doksycykliny z przewodu pokarmowego mogą mieć wpływ dwu- lub trójwartościowe jony, takie jak glin, cynk, wapń (występujące np. w mleku, nabiale i sokach zawierających wapń), magnez (występujący np. w lekach zobojętniających sok żołądkowy) lub preparaty zawierające żelazo, węgiel aktywowany, cholestyramina, chelaty bizmutu i sukralfat. W związku z tym powyższe produkty żywnościowe lub lecznicze należy przyjmować po 2-3 h od zastosowania doksycykliny. Leki podwyższające pH soku żołądkowego mogą zmniejszać wchłanianie doksycykliny i należy je przyjmować co najmniej 2 h po doksycyklinie. Chinapryl może zmniejszać wchłanianie doksycykliny ze względu na wysoką zawartość magnezu w tabletkach. Ryfampicyna, barbiturany, karbamazepina, difenylohydantoina, prymidon, fenytoina i długotrwałe nadużywanie alkoholu mogą przyspieszać rozpad doksycykliny z powodu indukowania enzymów w wątrobie, skracając tym samym jej okres półtrwania. Może to powodować subterapeutyczne stężenie doksycykliny. Jednoczesne stosowanie cyklosporyny powoduje skrócenie okresu półtrwania doksycykliny. Interakcje mające wpływ na inne leki. Jeśli doksycyklina jest podawana krótko przed, w trakcie lub po kuracji izotretynoiną, istnieje możliwość wzajemnego nasilenia działania leków, powodującego przemijające zwiększenie ciśnienia wewnątrz czaszki (zwiększone nadciśnienie wewnątrzczaszkowe), należy więc unikać jednoczesnego ich stosowania. Leki o działaniu bakteriostatycznym, w tym doksycyklina, mogą mieć wpływ na działanie bakteriobójcze penicyliny i antybiotyków β-laktamowych, nie zaleca się więc jednoczesnego stosowania doksycykliny i antybiotyków β-laktamowych. Doksycyklina nasila działanie hipoglikemizujące doustnych leków przeciwcukrzycowych pochodnych sulfonylomocznika. Podczas jednoczesnego stosowania należy obserwować stężenie glukozy we krwi, a w razie konieczności ograniczyć dawki sulfonylomocznika. Doksycyklina zmniejsza aktywność protrombiny w osoczu, nasilając tym samym działanie leków przeciwzakrzepowych z grupy dikumarolu. Podczas jednoczesnego stosowania z tymi lekami należy obserwować parametry krzepnięcia, w tym międzynarodowy współczynnik znormalizowany (INR), a w razie konieczności ograniczyć dawki leków przeciwzakrzepowych, należy pamiętać, że może zwiększyć się ryzyko krwawienia.
Efracea - dawkowanie
Doustnie. Dorośli, w tym pacjenci w podeszłym wieku: dawka dobowa to 40 mg. Lek może być stosowany w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest konieczna zmiana dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Lek należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub u pacjentów stosujących leki mogące działać toksycznie na wątrobę. Stosowanie doksycykliny u dzieci w wieku poniżej 12 lat jest przeciwwskazane. Sposób podania. Kapsułkę należy stosować rano na czczo lub godzinę przed lub dwie godziny po posiłku. Kapsułkę należy popić odpowiednią ilością wody w celu zminimalizowania ryzyka podrażnienia oraz owrzodzenia przełyku. Stan pacjenta należy ocenić po 6 tygodniach i, jeśli nie obserwuje się działania leku, rozważyć zaprzestanie leczenia. W trakcie badań klinicznych pacjenci otrzymywali lek przez 16 tygodni. Po zaprzestaniu leczenia zmiany zwykle powracały w okresie 4-tygodniowej kontroli. Dlatego też zaleca się ponowną ocenę pacjenta po 4 tygodniach od zakończenia leczenia.
Efracea - uwagi
Lek nie ma wpływu lub ma nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn.
