Gronkowiec to dość szybko rozprzestrzeniająca się bakteria typu „gram dodatnia”. Oznacza to, iż charakteryzuje się dość grubymi ścianami komórkowymi, zbudowanymi z wielu warstw. Ten rodzaj bakterii szybko się rozprzestrzenia. U wielu osób przez długi czas gronkowiec może być utajniony. Gronkowiec w oku wywołuje wiele stanów zapalnych oka. Niekiedy z pozoru łagodne objawy, jak zaczerwienienie czy swędzenie mogą sygnalizować obecność bakterii. Warto szybko wdrożyć odpowiednie leczenie, aby choroba nie miała możliwości rozprzestrzenienia.
Gronkowiec w oku
Gronkowiec w oku to bardzo inwazyjna bakteria, która wywołuje wiele chorób i stanów zapalnych oka. Można zarazić się nim w następujący sposób:
- poprzez kontakt z nosicielem,
- drogą kropelkową,
- stykając się z przedmiotami, należącymi do zakażonej osoby (np. szczotka do włosów czy kosmetyki),
- poprzez skaleczenie i przedostanie się bakterii do krwioobiegu,
- kontakty płciowe z osobą zakażoną.
Naukowcy rozpoznali ponad 32 gatunki gronkowca, a połowa z nich dotyczy ludzi. Lekarze szacują, iż prawie połowa całej populacji jest jej nosicielami. Bardzo często u wielu tych osób ta bakteria nie uaktywnia się. Osoby o słabszej odporności i wyjątkowo mocno narażone na negatywne działanie bakterii, szybko ulegają zakażeniu. Gronkowiec oka to rodzaj ropnego zakażenia narządowego. Ta bakteria dość często lokalizuje się w pobliżu mieszków włosowych, a powieka oka to idealne miejsce do jej rozwoju.
Reklama
Objawy gronkowca w oku
Gronkowiec wywołuje różne objawy, w zależności od rodzaju narządu, do którego przeniknął. Jeśli atakuje oczy, powoduje szereg dolegliwości i utrudnień w codziennym funkcjonowaniu. Bakteria w oku wywołuje zakażenie, a przede wszystkim powoduje infekcje skóry i powstawanie ropnej wydzieliny w oku. Aby wprowadzić skuteczne leczenie, trzeba prawidłowo rozpoznać i zdiagnozować objawy gronkowca w oku.
Do najczęściej występujących objawów należą:
- zaczerwienienie oka,
- swędzenie,
- opuchnięciespojówek,
- uczucie silnego „pieczenia” oka,
- silne zlepieniepowiek z powodu nadmiernej wydzieliny ropnej,
- uczucie „ucisku” w oku,
- silny światłowstręt,
- jęczmień na dolnej lub na górnej powiece,
- czerwone powieki, świadczące o stanie zapalnym.
Dodatkowo niepokojącym objawem może być gorączka, rozdrażnienie czy brak apetytu. Ta uciążliwa bakteria jest bowiem przyczyną wielu chorób oka. Odpowiednia diagnoza z reguły potwierdza stan zapalny, który wywołuje z kolei takie choroby oczu, jak zapalenie spojówek, jęczmień, zapalenie brzegów powieki, zapalenie rogówki czy zapalenie błony naczyniowej oka. Gronkowiec w oku często także wywołuje infekcje oka.
Każdy z niepokojących objawów w okolicy oczu należy zawsze skonsultować z lekarzem nawet, gdy wydają się z pozoru niegroźne.
Reklama
Przyczyny gronkowca w oku
Gronkowiec w oku najczęściej atakuje osoby o obniżonej odporności i osłabionym układzie immunologicznym. Zatem można śmiało stwierdzić, iż słaba odporność to jedna z przyczyn, wzmacniających rozprzestrzenianie się gronkowca w organizmie. Jedną z wielu przyczyn są także infekcje skóry lub tkanki podskórnej, które charakteryzuje ropna wydzielina. Kiedy najczęściej dochodzi do zakażenia gronkowcem w oku?
Oto główne przyczyny gronkowca w oku:
- kontakt z osobą zakażoną chorobą czy jakimikolwiek przedmiotami, należącymi do tej osoby,
- niewłaściwa higiena i pielęgnacja oczu,
- brak właściwej higieny rąk w kontakcie z okiem,
- częste przebywanie w zakurzonych, zadymionych i zanieczyszczonych pomieszczeniach,
- osłabienie układu odpornościowego i podatność na infekcje,
- niewłaściwa pielęgnacja soczewek kontaktowych,
- nieprawidłowa praca kanalików łzowych, co oznacza zbyt małąprodukcjęłez,
- przewlekła nieleczona suchość oka,
- szorstkość powierzchni rogówki.
Bardzo często te przyczyny uaktywniają gronkowca w oku. Czasami pojawiają się łącznie, a to już idealne podłoże do rozwoju tej trudnej do wyleczenia i uciążliwej bakterii.
Reklama
Gronkowiec w oku – leki
Aby włączyć właściwe leki do leczenia gronkowca w oku, konieczna jest już na samym początku odpowiednia diagnostyka. Należy pamiętać, iż jest ona wyjątkowo odporna na działania medyczne. Zatem tylko tak zwane „celowane” leczenie może przynosić pożądane rezultaty.
Do najważniejszych działań diagnostycznych, będących podstawą leczenia, zaliczane są:
- laboratoryjne badanie krwi i moczu,
- wymazy, pochodzące z zakażonej powierzchni oka,
- specjalistyczne testy diagnostyczne do wykrywania gronkowca,
- wymaz i inne badania pod kątem odporności na antybiotyki.
Podstawową formą leczenia jest antybiotykoterapia. Niestety, niektóre szczepy gronkowca wytwarzają substancje odporne na pewne rodzaje antybiotyków. Dlatego też tak ważne są szczegółowe badania. Antybiotyki zawsze zleca lekarz specjalista. Czasami wymagają one podawania dożylnego lub domięśniowego, a to często wiąże się z pobytem w szpitalu. Gronkowiec w oku jest także leczony maściami lub żelami z antybiotykiem, do smarowania. Bardzo często zaleca się stosowanie tak zwanych sztucznych łez, gdy naruszona została prawidłowa praca kanalików łzowych. Lekarze polecają też czyszczenie oczu specjalnymi preparatami oraz ciepłe wilgotne okłady, które rozpuszczają wydzielinę ropną. Warto także wzmacniać odporność suplementami diety i zdrowym trybem życia. Odstawienie używek, typu kawa, papierosy czy alkohol znacznie poprawia kondycję pacjenta, zakażonego gronkowcem.
Czy gronkowiec w oku jest zaraźliwy? Tak, a wiele osób nawet nie wie, że są nosicielami tej bakterii. Co więcej, gronkowiec w wielu przypadkach nauczył się nie poddawać wysokiej temperaturze, przez co dość szybko się rozprzestrzenia. Najmocniej na zakażenie narażone są osoby ze słabą odpornością, a w szczególności matki w ciąży, niemowlęta, osoby starsze i schorowane. Ale znajomość przyczyn i objawów pozwala na wdrożenie skutecznego leczenia i walki z chorobą.
Czytaj też:
