Dlaczego warto poddać się korekcji uszu?
Mimo że na co dzień mało kto przywiązuje uwagę do wyglądu uszu swojego rozmówcy, to jednak podświadomie oceniamy również ten szczegół anatomii. Badania wykazują, że wielkość, kształt oraz pozycja uszu ma wpływ na to, czy postrzegamy daną osobę jako atrakcyjną.
Dlatego osoby, które mają zgrabne, niewielkie i przylegające do głowy uszy są często oceniane jako znacznie bardziej pociągające dla płci przeciwnej. Korekcja uszu może zatem nie tylko podnieść atrakcyjność danej osoby, ale również skutecznie wyleczyć z kompleksów. W takim wypadku operacja ma działanie również psychologiczne. Często osoby po operacjach plastycznych odzyskują pewność siebie, co pozytywnie odbija się nie tylko na ich życiu prywatnym i powodzeniu u płci przeciwnej, ale również na płaszczyźnie zawodowej.
Reklama
Jakie wady koryguje operacja uszu?
Najczęstszym problemem, z jakim zgłaszają się do klinik i szpitali pacjenci, są odstające małżowiny uszne. Zbyt duży kąt między uchem a głową wygląda nieestetycznie i może być źródłem frustracji. Zwłaszcza u kobiet, które defekt starają się zasłaniać rozpuszczonymi włosami. Korekcja odstających uszu polega na zrobieniu małego nacięcia za uchem i zmniejszeniu stopnia odchylenia ucha od głowy za pomocą jego odpowiedniego modelowania. Jednak istnieją również inne wskazania do przeprowadzenia operacji uszu, które można podzielić na wrodzone i nabyte:
- Anocja i mikrocja - to wady genetyczne, które polegają na całkowitym braku małżowiny lub niewykształceniu niektórych struktur ucha zewnętrznego. Za pomocą specjalnych implantów lub pobrania kości z innych części ciała możliwe jest usunięcie defektu, by ucho wyglądało normalnie.
- Guzek Darwina, ucho satyra - to również wady wrodzone. Guzek Darwina to zgrubienie w obrębie górnej, tylnej części małżowiny, natomiast ucho satyra to spiczaste zakończenie górnej części ucha. Oba defekty można usunąć w ramach operacji plastycznej uszu
- Zwinięcie małżowiny usznej - rodzaj wady, która objawia się złą budową małżowiny. Może się ona w górnej części zawijać do wewnątrz lub na zewnątrz. W niektórych wypadkach jej zwinięcie może być całkowite.
- Ucho zapaśnika - to rodzaj uszkodzenia mechanicznego, najczęściej powstającego z powodu zbyt częstych ciosów w ucho w sportach kontaktowych, które sprawia, że ucho swoim kształtem przypomina kalafior.
Reklama
Odstające uszy u dzieci
Odstawanie małżowin usznych również jest wadą wrodzoną, dlatego można ją zaobserwować już u noworodków. Czasem takie odkształcenie ma związek z pozycją dziecka w łonie matki. W takim wypadku istnieje spore prawdopodobieństwo, że ucho samoczynnie wróci na właściwe miejsce, dlatego najważniejsze to zachować cierpliwość. Małżowina rozwija się do szóstego roku życia, dlatego w przypadku mniejszych dzieci nie wykonuje się korekcji uszu.
Warto pamiętać, że w przypadku wady wrodzonej u dzieci noszenie czapeczki, opaski czy podklejanie uszu specjalnymi plastrami nie jest skutecznym rozwiązaniem. Takie działania mogą być niekomfortowe dla maluszka, natomiast uszy, najprawdopodobniej i tak wrócą na miejsce.
U starszych dzieci, które borykają się z problemem odstających uszu i mają z ich powodu kompleksy, rozwiązaniem jest otoplastyka, czyli operacja plastyczna uszu. Zwłaszcza że w przypadku osób, które nie ukończyły 14 roku życia, korekta uszu jest wykonywana na NFZ i całkowicie refundowana. Zabieg wskazany jest w przypadku starszych dzieci, gdyż one znacznie lepiej współpracują podczas otoplastyki, dlatego może się ona odbyć w znieczuleniu miejscowym, a nie ogólnym.
Reklama
Na czym polega korekcja uszu?
Operacja plastyczna uszu jest dość prostym zabiegiem, zwłaszcza dla doświadczonego chirurga - plastyka. Dlatego warto wybrać sprawdzoną placówkę medyczną, gdzie będziesz mieć pewność, że oddajesz się w ręce sprawdzonych lekarzy. Otoplastyka ma na celu skorygowanie kształtu, wielkości czy umiejscowienia uszu, dlatego w zależności od celu, może przebiegać inaczej. Wykonywane jest niewielkie nacięcie za uchem, które pozwala na dostęp do chrząstki. Następnie zaś ucho jest modelowane zgodnie z ustaleniami.
Możliwa jest zmiana jego pozycji, wielkości małżowiny, kąta odstawania od głowy, a także odbudowa części lub całości ucha. Zabieg jest wykonywany w znieczuleniu miejscowym i trwa około godziny, choć w przypadku rekonstrukcji małżowiny ten czas może ulec wydłużeniu. Po zabiegu zakładane są szwy stabilizujące oraz opatrunek. Jeśli nie istnieją żadne przeciwwskazania, pacjent po udanej operacji\ może wrócić do domu.
Reklama
Korekcja uszu - cena
Cena operacji uszu uzależniona jest od rodzaju wykonywanego zabiegu, stopnia jego skomplikowania, a także lokalizacji kliniki czy doświadczenia pracujących w niej lekarzy. Ceny za otoplastykę zaczynają się już od 3000 złotych.
W przypadku dzieci do 14 roku życia natomiast zabieg może być refundowany w ramach kontraktu z NFZ. Warto jednak pamiętać, że tego typu procedura wiąże się z długim czasem oczekiwania i nie może być przeprowadzona w każdej placówce medycznej.
Reklama
Jak się przygotować do korekcji uszu?
Każda operacja plastyczna rozpoczyna się od konsultacji z wybranym lekarzem. Takie spotkanie pozwala określić, jakie są oczekiwania pacjenta oraz jakich rezultatów może się spodziewać. Przeprowadzany jest również wywiad medyczny, który pozwala wyeliminować przeciwwskazania do zabiegu.
Lekarz zleca również komplet badań, jakie należy wykonać przed operacją. Najczęściej jest to morfologia, OB, układ krzepnięcia krwi, antygen HBs, anty-HCV oraz poziom elektrolitów i glukozy. Pacjent jest również dokładnie mierzony oraz wykonuje się odpowiednie zdjęcia, przedstawiające defekt uszu. W czasie spotkania lekarz podaje także odpowiednie zalecenia, co do dalszego postępowa. Są one uzależnione między innymi od wieku, płci oraz zażywanych leków.
Warto pamiętać, że kobiety nie powinny wykonywać otoplastyki w okresie okołomiesiączkowym. Konieczne jest również odstawienie leków, które mają wpływ na układ krzepnięcia krwi.
Reklama
Kto nie może wykonać korekcji uszu?
Nie każdy pacjent może być zakwalifikowany do zabiegu. Uzależnione jest to nie tylko od ogólnego stanu zdrowia, ale również niektórych chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca, anemia, nieuregulowane nadciśnienie tętnicze czy zaburzenia w zakresie krzepliwości krwi.
Otoplastyka nie może być wykonywana również w przypadku pacjentek, które są w ciąży lub karmią piersią. Osoby, które mają skłonność do powstawania blizn, powinny zgłosić ten fakt lekarzowi prowadzącemu, gdyż bliznowce mogą wpływać negatywnie na efekt zabiegu.
Zalecenia lekarskie po korekcji uszu
Oczekiwane efekty są zależne od tego, czy pacjent po zabiegu zastosuje się do wskazań lekarskich. Choć jest ich trochę, warto dobrze o nich pamiętać. Gdy ustąpi znieczulenie zabiegowe oraz w ciągu kilku kolejnych dni naturalne są stany bólowe, a także pojawienie się opuchlizny czy zaczerwienienia.
Zgodnie z zaleceniami pacjent może w takiej sytuacji przyjmować odpowiednie dawki leków przeciwbólowych, które uśmierzą ból. To również okres, kiedy wskazany jest odpoczynek. Należy unikać zbędnego wysiłku, by organizm miał czas na regenerację. Zakazane jest spanie na boku.
Najlepszą pozycją podczas snu jest leżenie na wznak z kilkoma poduszkami podłożonymi pod głowę. Przez pierwszy tydzień należy również unikać zamoczenia rany i opatrunku, dlatego niewskazane jest mycie głowy. Natomiast do czasu całkowitego zagojenia blizn nie można również farbować włosów ani stosować na nich innych środków, które mogłyby podrażniać operowany obszar.
Ile trwa rekonwalescencja po operacji plastycznej uszu?
Po kilku dniach możliwa jest wymiana bandaża na lżejszą opaskę, która unieruchamia ucho w pożądanej pozycji. Po mniej więcej dwóch tygodniach pacjent może udać się do lekarza, by zdjąć szwy. Nie jest to jednak koniec okresu rekonwalescencji. Wewnątrz organizmu nadal zachodzą zmiany, a rany się goją.
Dlatego przez kilka kolejnych tygodni należy nosić opaskę, a także unikać nadmiernej aktywności fizycznej, zwłaszcza takiej, która mogłaby narazić ucho na uszkodzenie. Niewskazane jest również wystawianie uszu na zmienne warunki atmosferyczne. Całkowity czas rekonwalescencji może trwać nawet ok. pół roku. W tym czasie zabronione jest długotrwałe przebywanie na słońcu i nadmierna ekspozycja na słońce.
