Adenuric - skład
1 tabl. powl. zawiera 80 mg lub 120 mg febuksostatu; tabletki zawierają laktozę.
Reklama
Adenuric - działanie
Lek hamujący wytwarzanie kwasu moczowego. Febuksostat jest silnym, niepurynowym, selektywnym inhibitorem oksydazy ksantynowej - XO (NP-SIXO) - enzymu katalizującego etapy metabolizmu puryny prowadzące do powstania kwasu moczowego. Febuksostat silnie hamuje zarówno utlenione, jak i zredukowane postacie XO. W stężeniach terapeutycznych nie hamuje innych enzymów biorących udział w metabolizmie puryny lub pirymidyny. Febuksostat szybko (Tmax 1-1,5 h) i dobrze (co najmniej 84%) wchłania się z przewodu pokarmowego. Wiąże się z białkami osocza w ok. 99,2%; czynne metabolity - w ok. 82-91%. Febuksostat jest w znacznym stopniu metabolizowany: z udziałem UDP-glukuronozylotransferazy (głównie UGT1A1, 1A8 i 1A9) - koniugacja; z udziałem CYP450 (głównie CYP1A1, 1A2, 2C8) - utlenianie. Zidentyfikowano 4 farmakologicznie czynne metabolity hydroksylowe. Jest wydalany z moczem i kałem - w postaci metabolitów, częściowo w postaci niezmienionej.
Reklama
Adenuric - wskazania
Leczenie przewlekłej hiperurykemii w chorobach, w których wystąpiło już odkładanie się złogów moczanowych (w tym guzki dnawe i (lub) zapalenie stawów dnawe czynne lub w wywiadzie). Ponadto tabl. powl. 120 mg: zapobieganie i leczenie przewlekłej hiperurykemii u pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (TLS). Lek jest wskazany do stosowania u dorosłych.
Reklama
Adenuric - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Adenuric - ostrzeżenia
Należy unikać stosowania febuksostatu u pacjentów z istniejącymi uprzednio ciężkimi chorobami układu sercowo-naczyniowego (np. zawał mięśnia sercowego, udar lub niestabilna dławica piersiowa), chyba że nie ma innych opcji terapeutycznych. U pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza należy ściśle monitorować czynność serca, jeżeli jest to uzasadnione klinicznie. Leczenia febuksostatem nie należy rozpoczynać do chwili całkowitego ustąpienia ostrego napadu dny moczanowej. Podczas rozpoczynania leczenia febuksostatem zaleca się profilaktykę lekami z grupy NLPZ lub kolchicyną przeciw zaostrzeniom dny moczanowej przez co najmniej 6 mies., ponieważ w początkowej fazie leczenia może wystąpić zaostrzenie dny, wskutek zmian stężenia kwasu moczowego we krwi, wynikających z uwolnienia moczanu ze złogów w tkankach. W razie wystąpienia zaostrzenia dny w trakcie leczenia febuksostatem, leku nie należy odstawiać. Stałe leczenie febuksostatem zmniejsza częstość i nasilenie zaostrzeń dny. Nie zaleca się stosowania febuksostatu u pacjentów ze znacznie przyspieszonym tempem wytwarzania moczanów (np. nowotwór złośliwy i leczenie przeciwnowotworowe, zespół Lescha-Nyhana) - brak doświadczenia w tych populacjach, a bezwzględne stężenie ksantyny w moczu może w rzadkich przypadkach wzrosnąć na tyle, że możliwe będzie odkładanie się jej złogów w drogach moczowych. Nie zaleca się stosowania febuksostatu u pacjentów po przeszczepach narządów - brak doświadczenia. Lek stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności tarczycy (ryzyko zwiększenia stężenia TSH). Przed rozpoczęciem leczenia, a następnie okresowo w trakcie terapii należy kontrolować czynność wątroby. Pacjentów należy ściśle monitorować w kierunku wystąpienia objawów reakcji alergicznych; leczenie febuksostatem należy natychmiast przerwać w razie wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości i nie stosować febuksostatu ponownie. Nie zaleca się stosowania z merkaptopuryną/ azatiopryną. Jeśli nie można uniknąć równoczesnego stosowania obu tych leków, zaleca się zmniejszenie dawki merkaptopuryny/ azatiopryny. Pacjentów należy ściśle monitorować a dawki merkaptopuryny/ azatiopryny należy następnie dostosować na podstawie oceny odpowiedzi na leczenie i wystąpienia objawów toksyczności. Ze względu na zawartość laktozy leku nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespole złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Adenuric - ciąża
Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią. W badaniach na zwierzętach dotyczących wpływu na reprodukcję nie wykazano zależnego od dawki niekorzystnego wpływu na płodność.
Reklama
Adenuric - efekty uboczne
Często: zaostrzenie dny moczanowej (często wkrótce po rozpoczęciu leczenia i podczas pierwszych miesięcy leczenia), ból głowy, biegunka (częstsza u pacjentów jednocześnie leczonych kolchicyną), nudności, zaburzenia czynności wątroby (częstsze u pacjentów jednocześnie leczonych kolchicyną), wysypka, obrzęk. Niezbyt często: zwiększone stężenie TSH, cukrzyca, hiperlipidemia, zmniejszenie apetytu, zwiększenie masy ciała, zmniejszone libido, bezsenność, zawroty głowy, parestezje, niedowład połowiczy, senność, zaburzenia smaku, niedoczulica, osłabienie węchu, migotanie przedsionków, kołatanie serca, nieprawidłowy zapis EKG, nadciśnienie tętnicze, zaczerwienienie, uderzenia gorąca, duszność, zapalenie oskrzeli, infekcja górnych dróg oddechowych, kaszel, ból brzucha, wzdęcia, refluks żołądkowo-przełykowy, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, niestrawność, zaparcie, częste wypróżnianie, wzdęcia z oddawaniem gazów, dyskomfort żołądkowo-jelitowy, kamica żółciowa, zapalenie skóry, pokrzywka, świąd, zmiana zabarwienia skóry, uszkodzenie skóry, wybroczyny, wysypka plamkowa, wysypka grudkowo-plamkowa, wysypka grudkowa, bóle stawów, zapalenie stawów, bóle mięśni, bóle mięśniowo-stawowe, osłabienie mięśni, kurcze mięśni, nadmierne napięcie mięśni, zapalenie kaletki, niewydolność nerek, kamica nerkowa, krwiomocz, częstomocz, białkomocz, zaburzenia erekcji, zmęczenie, ból w klatce piersiowej, dyskomfort w klatce piersiowej, zwiększenie stężenia amylazy we krwi, zmniejszenie liczby płytek krwi, zmniejszenie liczby białych krwinek, zmniejszenie liczby limfocytów, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia trójglicerydów we krwi, zwiększenie stężenia cholesterolu we krwi, zmniejszenie stężenia hematokrytu, zwiększenie stężenia LDH we krwi, zwiększenie stężenia potasu we krwi. Rzadko: pancytopenia, trombocytopenia, agranulocytoza, reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość, niewyraźne widzenie, zmniejszenie masy ciała, nasilony apetyt, jadłowstręt, nerwowość, szumy uszne, nagły zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych, zapalenie trzustki, owrzodzenie jamy ustnej, zapalenie wątroby, żółtaczka, uszkodzenie wątroby, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, obrzęk naczynioruchowy, reakcje na lek z eozynofilią i objawami ogólnoustrojowymi, uogólniona wysypka (ciężka), rumień, wysypka złuszczająca, wysypka grudkowa, wysypka pęcherzykowa, wysypka krostkowa, wysypka swędząca, wysypka rumieniowata, wysypka odropodobna, łysienie, nadmierne pocenie się, rabdomioliza, sztywność stawów, sztywność mięśniowo-stawowa, cewkowo-śródmiąższowe zapalenie nerek, parcie na mocz, pragnienie, zwiększenie stężenia glukozy we krwi, przedłużony czas kaolinowokefalinowy, zmniejszenie liczby czerwonych krwinek, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie aktywności CPK. U pacjentów poddawanych chemioterapii z powodu nowotworów krwi z umiarkowanym do wysokiego ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza (stosowana dawka 120 mg/dobę) profil działań niepożądanych jest podobny do obserwowanego w leczeniu dny moczanowej; nie obserwowano żadnych dodatkowych działań niepożądanych, z wyjątkiem trzech poniższych: blok lewej odnogi pęczka Hisa, częstoskurcz zatokowy, krwawienie (niezbyt często).
Adenuric - interakcje
W oparciu o mechanizm działania hamującego XO przez febuksostat, nie zaleca się równoczesnego stosowania merkaptopuryny/ azatiopryny. Hamowanie oksydazy ksantynowej (XO) przez febuksostat może powodować zwiększenie stężenia tych leków w osoczu, co prowadzi do toksyczności. Nie przeprowadzono badań interakcji leków (oprócz teofiliny) metabolizowanych przez XO i febuksostatu u ludzi. W oparciu o modele i symulowaną analizę danych z badań przedklinicznych na szczurach, w przypadku łącznego stosowania z febuksostatem, dawkę merkaptopuryny/ azatiopryny należy zmniejszyć do 20% poprzednio przepisanej dawki lub mniejszej. Nie przeprowadzono badań interakcji febuksostatu z innymi cytotoksycznymi środkami chemoterapeutycznymi. Nie są dostępne żadne dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania febuksostatu w trakcie innego leczenia cytotoksycznego. Inhibitory XO mogą prowadzić do wzrostu stężenia teofiliny we krwi - nie obserwowano takiego działania w przypadku stosowania febuksostatu w dawce 80 mg (nie zaleca się zachowania specjalnej ostrożności); brak danych dla febuksostatu w dawce 120 mg. Febuksostat może być podawany jednocześnie z kolchicyną lub indometacyną bez konieczności modyfikacji dawki żadnego z leków. Nie jest wymagana modyfikacja dawki febuksostatu w przypadku jednoczesnego podawania z hydrochlorotiazydem. Febuksostat nie wpływa na farmakokinetykę warfaryny (brak zmian wskaźnika INR i aktywności czynnika krzepnięcia VII) - nie jest konieczna modyfikacja dawki warfaryny w przypadku jednoczesnego podawania z febuksostatem. Febuksostat in vivo nie hamuje CYP2C8 - nie jest wymagana jakakolwiek zmiana dawkowania podczas jednoczesnego podawania febuksostatu i rosiglitazonu lub innych substratów CYP2C8. Febuksostat jest słabym inhibitorem CYP2D6 - wydaje się, że modyfikacja dawkowania substratów CYP2D6 (np. dezypramina) nie jest wymagana. Leki hamujące glukuronidację (np. leki z grupy NLPZ i probenecyd) mogą teoretycznie wpływać na eliminację febuksostatu - obserwowano niewielkie zwiększenie ekspozycji na febuksostat (Cmax 28%, AUC 41% i T0,5 26%) podczas stosowania z naproksenem; stosowanie naproksenu lub innych leków z grupy NLPZ/inhibitorów COX-2 nie było związane z żadnym klinicznie istotnym zwiększeniem częstości zdarzeń niepożądanych; febuksostat może być podawany jednocześnie z naproksenem bez konieczności modyfikacji dawki któregokolwiek z leków. Leki silnie indukujące enzymy UGT mogą potencjalnie przyspieszać metabolizm i zmniejszać skuteczność febuksostatu - zaleca się kontrolowanie stężenia kwasu moczowego we krwi przez 1-2 tyg. po rozpoczęciu leczenia silnym induktorem glukuronidacji; przerwanie leczenia induktorem glukuronidacji może doprowadzić do zwiększonych stężeń febuksostatu we krwi. Leki zobojętniające sok żołądkowy (wodorotlenek magnezu i wodorotlenek glinu) opóźniają wchłanianie febuksostatu (o ok. 1 h) i zmniejszają Cmax (o 32%), natomiast nie zaobserwowano znaczącej zmiany wartości AUC - febuksostat można przyjmować niezależnie od stosowania leków zobojętniających sok żołądkowy.
Adenuric - dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Dna moczanowa: 80 mg raz na dobę; jeśli po 2-4 tyg. leczenia stężenie kwasu moczowego w surowicy krwi wynosi >6 mg/dl (357 μmol/l), można rozważyć zastosowanie dawki 120 mg raz na dobę. Podczas rozpoczynania leczenia febuksostatem zaleca się profilaktykę przeciw zaostrzeniom dny moczanowej przez co najmniej 6 mies. Zespół rozpadu guza: 120 mg raz na dobę. Przyjmowanie febuksostatu należy rozpocząć 2 dni przed rozpoczęciem terapii lekami cytotoksycznymi i kontynuować przez przynajmniej 7 dni; jednakże leczenie można przedłużyć do 9 dni, zgodnie z czasem trwania chemioterapii i oceną kliniczną. Szczególne grupy pacjentów. Nie jest wymagana modyfikacja dawki u osób w podeszłym wieku. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek; skuteczność i bezpieczeństwo stosowania nie zostały w pełni ocenione u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (CCr <30 ml/min). Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania nie zostały zbadane u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (C wg Childa-Pugha); w leczeniu dny moczanowej zalecana dawka u pacjentów z łagodnymi zaburzeniami wątroby to 80 mg, dostępne są ograniczone informacje dotyczące pacjentów z umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby; w zespole rozpadu guza nie stosowano leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby, u innych pacjentów nie dostosowywano dawkowania ze względu na zaburzenia czynności wątroby. Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności leku u dzieci w wieku <18 lat. Sposób podania. Lek można go przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Linia podziału na tabletce 80 mg tylko ułatwia jej rozkruszenie w celu łatwiejszego połknięcia.
Adenuric - uwagi
Podczas leczenia mogą wystąpić: senność, zawroty głowy, parestezje i niewyraźne widzenie - należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn do czasu upewnienia się, że lek nie wpływa niekorzystnie na zdolność wykonywania tych czynności.
