Alendronate Arrow - skład
1 tabl. zawiera 70 mg kwasu alendronowego w postaci trójwodnej soli sodowej. Lek zawiera laktozę.
Reklama
Alendronate Arrow - działanie
Lek z grupy bisfosfonianów. Hamuje osteoklastyczną resorpcję kości, nie wpływając bezpośrednio na proces jej tworzenia. Wiąże się preferencyjnie w miejscach aktywnej resorpcji tkanki kostnej. Aktywność osteoklastów zostaje zahamowana, natomiast tworzenie i wiązanie się osteoklastów z tkanką kostną pozostaje niezmienione. Tkanka kostna wytworzona podczas leczenia alendronianem ma prawidłową budowę. Dostępność biologiczna alendronianu podanego doustnie (po nocnej przerwie w posiłkach, na 2 h przed śniadaniem) wynosi 0,64%. Pokarm i płyny inne niż woda znacznie zmniejszają jego wchłanianie z przewodu pokarmowego. Po wchłonięciu ulega dystrybucji do tkanek miękkich, następnie szybko przemieszcza się do kośćca lub zostaje wydalony w moczu. W około 78% wiąże się z białkami osocza. Nie jest metabolizowany w organizmie ludzkim. T0,5 wynosi ok. 10 lat, co wskazuje na długi czas uwalniania alendronianu z tkanki kostnej.
Reklama
Alendronate Arrow - wskazania
Leczenie osteoporozy u kobiet po menopauzie. Lek zmniejsza ryzyko złamań kręgów i szyjki kości udowej.
Reklama
Alendronate Arrow - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na alendronian, inne bisfosfoniany lub pozostałe składniki leku. Choroby przełyku i inne patologie opóźniające proces opróżnienia przełyku, takie jak zwężenie, achalazja. Niemożność utrzymania pozycji stojącej lub siedzącej przez co najmniej 30 min. Hipokalcemia.
Reklama
Alendronate Arrow - ostrzeżenia
Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (GFR <35 ml/min) oraz u dzieci i młodzieży (brak odpowiednich badań klinicznych). Alendronian może powodować miejscowe podrażnienie błony śluzowej górnego odcinka przewodu pokarmowego - należy zachować ostrożność u pacjentów z czynnymi zaburzeniami górnego odcinka przewodu pokarmowego, np. z trudnościami w połykaniu, chorobami przełyku, zapaleniem błony śluzowej lub chorobą wrzodową żołądka i (lub) dwunastnicy oraz u pacjentów, u których w ciągu ostatniego roku wystąpiły ciężkie zaburzenia żołądkowo-jelitowe: choroba wrzodowa żołądka, czynne krwawienie z przewodu pokarmowego, zabiegi chirurgiczne w obrębie górnego odcinka przewodu pokarmowego (z wyjątkiem plastyki wpustu żołądka). U pacjentów ze zdiagnozowanym przełykiem Barreta ze względu na stosunek korzyści do potencjalnego ryzyka działania alendronianu należy indywidualnie rozpatrzyć jego zastosowanie. Pacjentów należy obserwować pod kątem występowania objawów niepożądanych w obrębie przełyku oraz pouczyć o konieczności przerwania leczenia i skonsultowania się z lekarzem w przypadku wystąpienia działań niepożądanych w obrębie przełyku, w tym objawów podrażnienia - bólu lub trudnościach w połykaniu, bólu zamostkowego czy nasilonej zgagi. Donoszono o przypadkach martwicy kości żuchwy u pacjentów z osteoporozą otrzymujących bisfosfoniany. Wystąpienie tego działania niepożądanego jest na ogół związane z ekstrakcją zęba lub miejscowym stanem zapalnym (w tym z zapaleniem kości i szpiku). Przed rozpoczęciem leczenia bisfosfonianami u pacjentów ze współistniejącymi czynnikami ryzyka (np. nowotwór, chemioterapia, radioterapia, stosowanie kortykosteroidów, nieprawidłowa higiena jamy ustnej) należy przeprowadzić badanie stomatologiczne i zastosować odpowiednie środki zapobiegawcze. U pacjentów tych, jeśli to możliwe, należy unikać zabiegów stomatologicznych w trakcie leczenia bisfosfonianami. Brak jest dostępnych danych wskazujących, że przerwanie leczenia bisfosfonianami u pacjentów wymagających zabiegów stomatologicznych, ma wpływ na ryzyko wystąpienia martwicy kości żuchwy. Prawdopodobieństwo wystąpienia osteoporozy zewnętrznego kanału słuchowego należy rozważyć u pacjentów przyjmujących bisfosfoniany, u których występują objawy pochodzące od ucha, w tym przewlekłe infekcje ucha. Podczas leczenia zgłaszano przypadki nietypowych złamań podkrętarzowych i trzonu kości udowej, głównie u pacjentów długotrwale leczonych z powodu osteoporozy - pacjentów należy obserwować pod kątem występowania objawów, takich jak ból w obrębie uda, biodra lub pachwiny, a w przypadku wystąpienia powyższych symptomów, należy zbadać pacjenta pod względem obecności niecałkowitego złamania kości udowej. Złamania często występują obustronnie, dlatego w przypadku stwierdzenia złamania trzonu kości udowej, należy zbadać kość udową w drugiej kończynie. Zgłaszano również słabe gojenie się tych złamań. Na podstawie indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka u pacjentów, u których podejrzewa się nietypowe złamanie kości udowej, należy rozważyć odstawienie bisfosfonianów do czasu przeprowadzenia oceny. W przypadku wystąpienia bólu kości, stawów i (lub) mięśni, który w rzadkich przypadkach może powodować niezdolność ruchu, zaprzestanie leczenia alendronianem może spowodować zmniejszenie objawów; po ponownej ekspozycji na alendronian lub na inny lek z grupy bisfosfonianów może nastąpić nawrót objawów. Przed rozpoczęciem leczenia alendronianem należy wyrównać hipokalcemię i wyleczyć inne zaburzenia gospodarki mineralnej (np. niedobór wit. D, niedoczynność przytarczyc); u pacjentów, u których występowały ww. nieprawidłowości, należy w trakcie leczenia alendronianem monitorować stężenie wapnia we krwi. Ważne jest zapewnienie odpowiedniej podaży wapnia oraz witaminy D, szczególnie u pacjentów przyjmujących glikokortykosteroidy. Lek zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Alendronate Arrow - ciąża
Leku nie stosować w ciąży i podczas karmienia piersią.
Reklama
Alendronate Arrow - efekty uboczne
Często: ból i zawroty głowy, ból brzucha, niestrawność, zaparcia, biegunka, oddawanie gazów, owrzodzenie przełyku, dysfagia, wzdęcie, zarzucanie treści żołądkowej do przełyku, łysienie, świąd, obrzęk stawów, osłabienie, obrzęki obwodowe. Niezbyt często: zaburzenia smaku, zapalenie struktur oka (zapalenie błony naczyniowej oka, zapalenie twardówki, zapalenie nadtwardówki), nudności, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka, zapalenie przełyku, nadżerki błony śluzowej przełyku, smoliste stolce, wysypka, rumień, przemijające objawy jak w przypadku ostrej reakcji skórnej (bóle mięśni, złe samopoczucie, w rzadkich przypadkach gorączka) zazwyczaj w związku z rozpoczęciem leczenia. Rzadko: reakcje nadwrażliwości (w tym pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy), objawowa hipokalcemia (zazwyczaj w związku z istniejącymi czynnikami ryzyka), zwężenie przełyku, owrzodzenie błony śluzowej jamy ustnej lub gardła, perforacje w górnym odcinku przewodu pokarmowego (owrzodzenia, pęknięcia, krwawienia), wysypka z nadwrażliwością na światło, martwica kości żuchwy (czynnikami ryzyka są: choroba nowotworowa, chemioterapia, radioterapia, leczenie kortykosteroidami a także niewystarczająca higiena jamy ustnej i palenie tytoniu), nietypowe złamania podkrętarzowe i trzonu kości udowej. Bardzo rzadko: osteoporoza zewnętrznego kanału słuchowego. Opisywano pojedyncze przypadki zespołu Stevensa-Johnsona i toksyczno-rozpływnej martwicy naskórka.
Alendronate Arrow - interakcje
Pokarm, napoje (w tym woda mineralna) oraz preparaty wapnia, leki zobojętniające oraz inne leki doustne mogą zaburzać wchłanianie alendronianu - należy zachować co najmniej 30-minutowy odstęp między podaniem leku oraz innych leków, pokarmu lub napoju. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania alendronianu i NLPZ ze względu na ryzyko podrażnienia błony śluzowej przewodu pokarmowego. Nie obserwowano działań niepożądanych ani interakcji podczas jednoczesnego stosowania z estrogenami.
Alendronate Arrow - dawkowanie
Doustnie: 70 mg (1 tabl.) raz w tygodniu. Nie ma konieczności modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, jeśli GFR >35 ml/min oraz u osób w podeszłym wieku. Lek przyjmuje się na czczo, popijając pełną szklanką (200 ml) przegotowanej wody, na co najmniej 30 min przed jedzeniem, piciem lub przyjęciem innych leków. Inne napoje (w tym woda mineralna), pokarm oraz inne leki mogą zmniejszać wchłanianie alendronianu. Lek należy połykać na stojąco, po wstaniu z łóżka oraz po połknięciu leku nie należy się kłaść do czasu przyjęcia pierwszego posiłku. Należy okresowo ocenić konieczność dalszego leczenia u każdego pacjenta indywidualnie w oparciu o korzyści i potencjalne ryzyko związane ze stosowaniem leku, zwłaszcza po upływie co najmniej 5 lat terapii. Sposób podania. Tabl. nie należy żuć, ssać lub przetrzymywać w jamie ustnej.
Alendronate Arrow - uwagi
Lek może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń.
