Altargo - skład
1 g maści zawiera 10 mg retapamuliny. Preparat zawiera butylohydroksytoluen (E321).
Reklama
Altargo - działanie
Antybiotyk do stosowania miejscowego, pochodna pleuromutyliny. Ze względu na odmienny mechanizm działania (wielokierunkowe hamowanie syntezy białek bakteryjnych) retapamulina nie wykazuje krzyżowej oporności z innymi antybiotykami. Działa bakteriostatycznie głównie na Staphylococcus aureus (aktywność in vivo wobec szczepów MRSA jest niezadowalająca) i Streptococcus pyogenes, także na Str. agalactiae. Nie działa na Pseudomonas aeruginosa, Enterobacteriaceae, Enterococcus faecalis. U dorosłych pacjentów ekspozycja układowa po miejscowym zastosowaniu retapamuliny na nieuszkodzoną skórę jest bardzo mała. U dzieci w wieku od 9 mies. do 2 lat po miejscowym zastosowaniu retapamuliny możliwe jest wystąpienie większych stężeń leku we krwi, w porównaniu do dzieci starszych i pacjentów dorosłych.
Reklama
Altargo - wskazania
Krótkotrwałe leczenie powierzchniowych zakażeń skórnych u dorosłych, młodzieży, dzieci i niemowląt powyżej 9 miesiąca życia: liszajec, zakażone niewielkie rany szarpane, otarcia lub rany szyte. Należy wziąć pod uwagę oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania preparatów przeciwbakteryjnych.
Reklama
Altargo - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu.
Reklama
Altargo - ostrzeżenia
Retapamuliny nie należy stosować w leczeniu zakażeń, o których wiadomo lub podejrzewa się, że są spowodowane przez szczepy Staphylococcus aureus oporne na metycylinę (MRSA) oraz w leczeniu ropni. Retapamulina nie jest zalecana u niemowląt w wieku poniżej 9 mies. (nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności leku w tej grupie wiekowej). Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności retapamuliny w przypadku występowania zmian liszajcowatych w liczbie >10, ale o całkowitej powierzchni większej niż 100 cm2 oraz w przypadku zakażonych zmian skórnych, które przekraczają 10 cm długości lub mają powierzchnię całkowitą >100 cm2. U pacjentów poniżej 18 lat łączna powierzchnia leczonej skóry nie powinna przekraczać 2% powierzchni ciała. Długotrwałe stosowanie może prowadzić do nadmiernego wzrostu mikroorganizmów opornych na lek (także grzybów). W przypadku wystąpienia uczulenia lub ostrego miejscowego podrażnienia wskutek stosowania leku, leczenie należy przerwać; maść należy starannie zetrzeć i zastosować inne odpowiednie leczenie zakażenia. Należy chronić oczy i błony śluzowe przed kontaktem z preparatem. Donoszono o przypadkach krwawienia z nosa po zastosowaniu preparatu na błonę śluzową nosa. Należy uważać aby lek nie został połknięty. Preparat zawiera butylohydroksytoluen, który może wywoływać miejscową reakcję skórną (np. kontaktowe zapalenie skóry) lub podrażnienie oczu i błon śluzowych.
Reklama
Altargo - ciąża
Retapamulina w maści powinna być stosowana w ciąży tylko wtedy, gdy miejscowa terapia przeciwbakteryjna jest wyraźnie wskazana i zastosowanie retapamuliny jest uznane za bardziej korzystne niż podanie ogólnie działającego przeciwbakteryjnego leku. U kobiet karmiących piersią należy po uprzedniej ocenie stosunku korzyści do ryzyka podjąć decyzję o kontynuacji/przerwaniu karmienia lub kontynuacji/ przerwaniu leczenia retapamuliną.
Reklama
Altargo - efekty uboczne
Często: podrażnienie skóry w miejscu zastosowania. Niezbyt często: ból, świąd, rumień, kontaktowe zapalenie skóry. Częstość nieznana: nadwrażliwość, w tym obrzęk naczynioruchowy, podrażnienie w miejscu zastosowania (w tym uczucie pieczenia). Częstość, typ i nasilenie objawów niepożądanych u dzieci i młodzieży jest takie samo jak w wypadku dorosłych.
Altargo - interakcje
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania na tę samą powierzchnię skóry preparatu i innych leków stosowanych miejscowo. Silne inhibitory CYP3A4 (np. doustnie podawany ketokonazol) mogą zwiększać AUC i Cmax dla retapamuliny. Jednak u pacjentów dorosłych, u których ekspozycja układowa po miejscowym zastosowaniu retapamuliny na nieuszkodzoną skórę jest bardzo mała, największe zarejestrowane stężenie retapamuliny we krwi były małe (≤10,5 ng/l bez ketokonazolu i ≤17 ng/l po podaniu ketokonazolu). Dlatego klinicznie istotne zwiększenie stężenia retapamuliny we krwi u pacjentów w wieku 2 lat i starszych, którzy jednocześnie otrzymują inhibitory CYP3A4 nie jest spodziewane. Ponieważ ogólnoustrojowe narażenie na stosowaną miejscowo retapamulinę jest większe u dzieci w wieku od 9 mies. do 2 lat, niż u dzieci starszych i pacjentów dorosłych, zaleca się ostrożność, jeśli retapamulina 10 mg/g maść podawana jest dzieciom z tej grupy wiekowej, jednocześnie z inhibitorami CYP3A4.
Altargo - dawkowanie
Zewnętrznie. Dorośli (18-65 lat), młodzież (12-17 lat), niemowlęta i dzieci (9 miesięcy-11 lat): cienką warstwę maści należy nakładać na zmienioną chorobowo skórę 2 razy na dobę przez 5 dni. Leczony obszar można osłonić opatrunkiem z jałowego bandaża lub gazy opatrunkowej. U pacjentów, u których nie uzyskano odpowiedzi klinicznej w ciągu 2-3 dni należy ponownie ocenić zmiany i rozważyć zastosowanie innego leczenia. Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów w podeszłym wieku (powyżej 65 lat), pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby.
Altargo - uwagi
