Anozilad

Anozilad - skład

1 tabl. powl. zawiera 600 mg linezolidu.

Reklama

Anozilad - działanie

Antybiotyk z nowej grupy oksazolidynonów. W wyniku wiązania się z rybosomem bakteryjnym wybiórczo hamuje syntezę białka, uniemożliwiając powstanie czynnego kompleksu inicjującego, który odgrywa istotną rolę w procesie translacji. Działa na bakterie tlenowe Gram-dodatnie: Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium, Staphylococcus aureus, gronkowce koagulazo-ujemne, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus pyogenes, paciorkowce grupy C i G oraz bakterie beztlenowe Gram-dodatnie: Clostridium perfringens, Peptostreptococcus spp. (w tym Peptostreptococcus anaerobius). Drobnoustroje oporne: Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria spp., Enterobacteriaceae, Pseudomonas spp. In vitro działa na Legionella, Chlamydia pneumoniae, Mycoplasma pneumoniae, jednak nie ma wystarczających dowodów potwierdzających skuteczność kliniczną. Dzięki innemu mechanizmowi działania, linezolid nie wykazuje oporności krzyżowej z pozostałymi antybiotykami. Szybko i niezależnie od obecności pokarmu wchłania się z przewodu pokarmowego (biodostępność ok. 100%), osiągając C_max w ciągu 2 h po podaniu. Wiąże się z białkami osocza w 31%. Osiąga duże stężenia m.in. w płynie nabłonka wyściółkowego pęcherzyków płucnych, płynie mózgowo-rdzeniowym, ślinie. Jest metabolizowany do nieczynnych związków bez udziału cytochromu P-450. Jest wydalany głównie z moczem w postaci niezmienionej (30%) oraz w postaci metabolitów (50%); niewielkie ilości metabolitów są wydalane z kałem. T_0,5 we krwi wynosi 5-7 h.

Reklama

Anozilad - wskazania

Szpitalne i pozaszpitalne zapalenie płuc: w których znanym lub podejrzewanym czynnikiem chorobotwórczym są bakterie Gram-dodatnie. Przed podjęciem decyzji czy leczenie linezolidem jest właściwe, należy wziąć pod uwagę wyniki badań mikrobiologicznych lub dane o liczbie przypadków występowania oporności na inne antybiotyki stosowane w leczeniu zakażeń powodowanych przez bakterie Gram-dodatnie. Linezolid nie jest skuteczny w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie Gram-ujemne. Jeśli stwierdzi się lub podejrzewa, że zakażenie jest wywołane przez bakterie Gram-ujemne, należy koniecznie wdrożyć jednocześnie odpowiednie leczenie przeciwko tym bakteriom. Powikłane zakażenia skóry i tkanek miękkich: tylko wtedy, gdy wyniki badań mikrobiologicznych wykazały, że zakażenie zostało wywołane przez wrażliwe bakterie Gram-dodatnie. Linezolid nie jest skuteczny w leczeniu zakażeń wywołanych przez bakterie Gram-ujemne. Linezolid można stosować u pacjentów z powikłanymi zakażeniami skóry i tkanek miękkich ze stwierdzonym lub podejrzewanym jednoczesnym zakażeniem bakteriami Gram-ujemnymi, wyłącznie wtedy, gdy nie są dostępne inne metody leczenia. W takim przypadku należy koniecznie rozpocząć jednoczesne leczenie przeciwko bakteriom Gram-ujemnym. Leczenie linezolidem należy rozpoczynać wyłącznie w warunkach szpitalnych i po konsultacji z lekarzem specjalistą w dziedzinie mikrobiologii lub chorób zakaźnych. Należy uwzględniać oficjalne zalecenia dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych podczas planowania i stosowania antybiotykoterapii.

Reklama

Anozilad - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na składniki preparatu. Nie stosować u pacjentów leczonych IMAO A lub IMAO B (takimi jak: fenelzyna, izokarboksazyd, selegilina, moklobemid) oraz w ciągu 14 dni po ich odstawieniu (linezolid jest odwracalnym, nieselektywnym inhibitorem monoaminooksydazy). Przy braku możliwości ścisłej obserwacji oraz kontroli ciśnienia krwi nie stosować u pacjentów z: nieleczonym nadciśnieniem, guzem chromochłonnym nadnerczy, rakowiakiem, nadczynnością tarczycy, depresją dwubiegunową, zaburzeniami schizoaktywnymi, ostrymi stanami dezorientacji oraz u pacjentów leczonych inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, trójcyklicznymi lekami przeciwdepresyjnymi, agonistami receptora 5-HT₁ (tryptany), sympatykomimetykami (łącznie z lekami rozszerzającymi oskrzela, pseudoefedryną, fenylopropanolaminą), aminami presyjnymi (m.in. adrenalina, noradrenalina), lekami działającymi na receptor dopaminergiczny (m.in. dopamina, dobutamina), petydyną, buspironem. Nie stosować podczas karmienia piersią.

Reklama

Anozilad - ostrzeżenia

Podczas terapii należy cotygodniowo kontrolować obraz krwi obwodowej (z oznaczeniem stężenia hemoglobiny, liczby płytek krwi i liczby leukocytów z rozmazem). U pacjentów z występującą uprzednio niedokrwistością, granulocytopenią lub trombocytopenią, u pacjentów, którzy przyjmują leki mogące zmniejszać stężenie hemoglobiny, liczbę krwinek lub wpływać na liczbę lub czynność płytek krwi, u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek oraz u pacjentów, którzy przyjmują linezolid dłużej niż 10-14 dni, preparat można stosować tylko wtedy, jeśli możliwa jest ścisła kontrola stężenia hemoglobiny, morfologii krwi i liczby płytek. Jeśli podczas leczenia linezolidem wystąpi znaczne zahamowanie czynności szpiku, należy odstawić lek. Jeżeli podawanie leku jest absolutnie konieczne, należy wówczas szczególnie wnikliwie obserwować stan pacjenta oraz często kontrolować morfologię krwi. U pacjentów, u których podczas przyjmowania linezolidu rozwiną się objawy przedmiotowe i podmiotowe kwasicy metabolicznej, w tym nawracające nudności lub wymioty, bóle brzucha, małe stężenie wodorowęglanów lub hiperwentylacja, konieczna jest natychmiastowej interwencja medyczna. Jeśli wystąpi kwasica mleczanowa, przed kontynuacją leczenia linezolidem należy ocenić stosunek korzyści do ryzyka. Doświadczenie dotyczące stosowania linezolidu u pacjentów ze stopą cukrzycową, odleżynami, zmianami spowodowanymi niedokrwieniem, ciężkimi oparzeniami lub zgorzelą jest ograniczone. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby lub ciężką niewydolnością nerek (w tym poddawanych dializie) linezolid należy stosować ze specjalną ostrożnością i jedynie w przypadkach, gdy przewidywana korzyść przewyższa potencjalne ryzyko. Ostrożnie stosować u pacjentów z drgawkami w wywiadzie. Należy poinformować pacjentów, aby zgłaszali objawy pogorszenia widzenia, takie jak zmiana ostrości widzenia, zmiana widzenia barwnego, niewyraźne widzenie lub ubytki w polu widzenia. W takich przypadkach zaleca się bezzwłoczne skierowanie pacjenta na badanie okulistyczne. W przypadku wystąpienia neuropatii obwodowej lub neuropatii nerwu wzrokowego, możliwość kontynuacji leczenia linezolidem należy uzależnić od potencjalnego ryzyka. Zwiększone ryzyko neuropatii może występować podczas podawania linezolidu pacjentom stosującym obecnie lub niedawno leki przeciwgruźlicze. U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka związana ze stosowaniem antybiotyku, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego - w przypadku rozpoznania tej choroby należy przerwać leczenie linezolidem i wdrożyć odpowiednie postępowanie. W trakcie leczenia należy obserwować pacjenta pod kątem nadkażenia niewrażliwymi drobnoustrojami - w przypadku nadkażenia, należy zastosować odpowiednie leczenie. Podczas leczenia nie należy spożywać bardzo dużych ilości pokarmów i napojów bogatych w tyraminę. Nie określono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania linezolidu przez okres dłuższy niż 28 dni. Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, nie zaleca się podawania linezolidu w tej grupie wiekowej.

Reklama

Anozilad - ciąża

Nie stosować w ciąży, chyba że korzyści przewyższają teoretyczne ryzyko. Linezolid i jego metabolity mogą przenikać do mleka matki - stosowanie leku w okresie laktacji jest przeciwwskazane. W badaniach na zwierzętach linezolid powodował zmniejszenie płodności.

Reklama

Anozilad - efekty uboczne

Niezbyt często: zapalenie pochwy, leukopenia, neutropenia, trombocytopenia, eozynofilia, drgawki, niedoczulica, parestezje, niewyraźne widzenie, szumy uszne, zaburzenia rytmu serca (tachykardia), przemijające napady niedokrwienne, zapalenie żył, zakrzepowe zapalenie żył, zapalenie trzustki, zapalenie błony śluzowej żołądka, wzdęcia, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zapalenie języka, luźne stolce, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, przebarwienia i zmiany w obrębie języka, pokrzywka, zapalenie skóry, nadmierna potliwość, niewydolność nerek, wielomocz, zwiększenie stężenia kreatyniny, dolegliwości dotyczące pochwy i sromu, dreszcze, zmęczenie, zwiększone pragnienie, zwiększenie stężenia bilirubiny całkowitej, hipernatremia lub hiperkalcemia, zmniejszenie stężenia glukozy po posiłku, zwiększenie lub zmniejszenie stężenia chlorków, zwiększenie liczby retikulocytów, zmniejszenie liczby neutrofili. Rzadko: zapalenie okrężnicy (w tym rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy związane ze stosowaniem antybiotyków), pancytopenia, zmiana pola widzenia, powierzchowna zmiana zabarwienia zębów. Częstość nieznana: zahamowanie czynności szpiku, niedokrwistość syderoblastyczna, anafilaksja, kwasica mleczanowa, zespół serotoninowy, neuropatia obwodowa, neuropatia nerwu wzrokowego, zapalenie nerwu wzrokowego, utrata widzenia, zmiana ostrości widzenia, zmiana widzenia kolorów, pęcherzowe choroby skóry (takie jak zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, obrzęk naczynioruchowy, łysienie). Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania u dzieci (od urodzenia do 17 lat) nie wskazują, aby profil bezpieczeństwa w tej grupie różnił się od profilu bezpieczeństwa u dorosłych.

Anozilad - interakcje

Ze względu na fakt, że linezolid jest odwracalnym nieselektywnym inhibitorem MAO, nie należy go stosować z innymi IMAO A lub IMAO B (m.in.: fenelzyna, izokarboksazyd, selegilina, moklobemid) oraz w ciągu 14 dni po ich odstawieniu. Nie stosować z innymi lekami, które mogą potencjalnie hamować MAO, chyba że możliwa jest ścisła obserwacja pacjenta. Nie stosować z innymi lekami działaniu serotoninergicznym (m.in. SSRI, TLPD, tryptany), z wyjątkiem sytuacji, gdy taka terapia skojarzona jest konieczna; należy wówczas dokładnie obserwować, czy u pacjenta nie występują objawy zespołu serotoninowego; jeśli wystąpią objawy zespołu serotoninowego, należy rozważyć przerwanie leczenia jednym lub obydwoma lekami; po przerwaniu podawania leków serotoninergicznych mogą wystąpić objawy odstawienia. Po wprowadzeniu leku na rynek zanotowano jeden przypadek wystąpienia objawów podobnych do zespołu serotoninowego po jednoczesnym podaniu linezolidu i dekstrometorfanu. Z sympatykomimetykami (łącznie z lekami rozszerzającymi oskrzela, pseudoefedryną, fenylopropanolaminą), aminami presyjnymi (m.in. adrenalina, noradrenalina), lekami działającymi na receptor dopaminergiczny (m.in. dopamina, dobutamina), petydyną, buspironem linezolid można stosować tylko wtedy, jeśli jest możliwa ścisła obserwacja pacjenta i kontrola ciśnienia krwi. Zaleca się stopniowe dostosowywanie dawki leków działających wazopresyjnie (w tym leków działających na receptory dopaminergiczne). Podczas leczenia linezolidem należy ograniczyć spożywanie znacznych ilości pokarmów i napojów o dużej zawartości tyraminy (np. dojrzałych serów, wyciągów z drożdży, niedestylowanych napojów alkoholowych i produktów uzyskiwanych z fermentacji nasion soi). Linezolid nie jest metabolizowany przez układ enzymatyczny cytochromu P-450, dlatego można się spodziewać, że podczas stosowania linezolidu nie wystąpią interakcje z innymi lekami, indukowane przez CYP450. Ryfampicyna zmniejsza C_max oraz AUC linezolidu średnio o odpowiednio 21% i 32%; mechanizm tej interakcji oraz jej znaczenie kliniczne są nieznane. Jeśli w czasie leczenia linezolidem po osiągnięciu stężenia stacjonarnego dołączy się warfarynę, następuje 10% zmniejszenie średnich maksymalnych wartości INR oraz 5% zmniejszenie pola pod krzywą AUC dla INR.

Anozilad - dawkowanie

Doustnie. Dorośli: 600 mg 2 razy na dobę przez 10-14 dni. Maksymalny okres leczenia wynosi 28 dni. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności modyfikacji dawki u pacjentów w podeszłym wieku, u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub z zaburzeniami czynności nerek (u pacjentów dializowanych linezolid należy podawać po dializach). Do chwili obecnej nie ma danych o stosowaniu linezolidu u pacjentów poddawanych ciągłej ambulatoryjnej dializie otrzewnowej (CAPD) lub alternatywnym metodom leczenia niewydolności nerek (innym niż hemodializa). Sposób podania. Lek można przyjmować z posiłkiem lub na czczo. Lek w postaci tabletek powlekanych można stosować w leczeniu początkowym. U pacjentów, u których leczenie rozpoczęto linezolidem podawanym pozajelitowo można dokonać zamiany na postać doustną (jeśli zamiana taka będzie uzasadniona klinicznie), bez konieczności modyfikacji dawkowania.

Anozilad - uwagi

Podczas leczenia linezolidem mogą wystąpić zawroty głowy oraz objawy zaburzenia widzenia, nie należy wówczas prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn.