Arechin - skład
1 tabl. zawiera 250 mg fosforanu chlorochiny.
Reklama
Arechin - działanie
Lek z grupy 4-aminochinolonów o działaniu przeciwpierwotniakowym oraz przeciwzapalnym. Stosowany jest w zimnicy wywołanej przez 4 gatunki Plasmodium: P. vivax, P. ovale, P. malariae oraz przez wrażliwe szczepy P. falciparum. Chlorochina jest słabą zasadą, działa poprzez podwyższanie pH w organizmach pierwotniaków wywołujących zimnicę. Indukuje szybką aglutynację hemoglobiny (pochodzącej z zaatakowanych erytrocytów człowieka) w wodniczkach pokarmowych pierwotniaka. Strawienie hemoglobiny żywiciela (człowieka) wewnątrz wodniczek pokarmowych Plasmodium uwalnia hem, który posiada właściwości lityczne w stosunku do błon komórkowych pierwotniaka. Hem może być inaktywowany przez enzym - polimerazę Plasmodium do nietoksycznego barwnika hemazoliny. Chlorochina hamuje aktywność tej polimerazy i w związku z tym w obecności chlorochiny zwiększa się stężenie hemu toksycznego dla Plasmodium. Wrażliwość Plasmodium na chlorochinę zależy od zdolności pierwotniaków do akumulowania leku w wodniczkach pokarmowych. Chlorochina działa bezpośrednio toksycznie na pierwotniaki z rodzaju Entamoeba histolytica, wykorzystuje się również fakt, że chlorochina kumuluje się w wątrobie. Chlorochinę wykorzystuje się w dermatologii i reumatologii jako środek przeciwzapalny w kolagenozach i chorobach przebiegających z nadwrażliwością na światło. Mechanizm działania chlorochiny w tych chorobach prawdopodobnie polega na: hamowaniu fosfolipazy A2, działaniu na lizosomy, hamowaniu fagocytozy, hamowaniu syntezy nadtlenków, zwiększeniu wewnątrzkomórkowego pH w wodniczkach, co prowadzi do zmniejszenia pobudzenia limfocytów CD4, hamowaniu uwalniania cytokin z monocytów, hamowaniu produkcji przeciwciał. Chlorochina łączy się z porfirynami i ułatwia ich wydalanie z moczem. Ma również powinowactwo do melaniny i innych barwników, co może być przyczyną retinopatii występującej podczas długotrwałego podawania leku. Powoduje zmniejszenie filtracji i retencji Na+ i Cl- oraz zwiększenie stężenia aldosteronu. Chlorochina dobrze wchłania się po podaniu doustnym, z białkami osocza wiąże się w ok. 50%. Największe stężenie we krwi występuje 3-6 h po podaniu. Podanie leku razem z pokarmem zwiększa wchłanianie i dostępność biologiczną. Biodostępność po podaniu doustnym wynosi 89%. Chlorochina kumuluje się w tkankach, głównie w wątrobie, śledzionie, nerkach, płucach, w tkankach zawierających melaninę, a w mniejszym stopniu w mózgu i rdzeniu kręgowym. Rozmieszczenie leku zależy od wieku i masy ciała. Jest metabolizowana głównie w wątrobie (w niewielkim stopniu również w nerkach) do deetylochlorochiny, która osiąga stężenie w osoczu w wysokości 20-30% stężenia chlorochiny. Lek bardzo powoli jest wydalany z organizmu, głównie przez nerki (w 50-60%), z tego 70% w postaci nie zmienionej, 25% w postaci deetylochlorochiny i w 5% jako inne metabolity. Kwaśny odczyn moczu przyspiesza wydalanie. T0,5 leku w stanie pełnej wydolności nerek jest zmienny i zazwyczaj wynosi 10-60 dni (T0,5 deetylochlorochiny wynosi ok. 15 dni). Lek można wykryć w moczu nawet po kilku miesiącach od zakończenia leczenia. Chlorochina przenika przez barierę łożyska oraz do mleka matki, w którym wydziela się ok. 2-4% podanej dawki. Chlorochinę po podaniu doustnym wykrywa się również w nasieniu.
Reklama
Arechin - wskazania
Zimnica: zapobieganie i leczenie ostrych napadów oraz leczenie podtrzymujące zimnicy (malarii) wywołanej przez Plasmodium vivax, Plasmodium malariae, Plasmodium ovale oraz wrażliwe na chlorochinę szczepy Plasmodium falciparum. Pełzakowica i ropień wątroby wywołane przez Entamoeba histolytica, zwykle w skojarzeniu z lekami przeciw pełzakom działającymi w świetle jelita; chlorochinę stosuje się jako lek drugiego rzutu, jeżeli metronidazol okazał się nieskuteczny lub jest niedostępny. Różne postacie tocznia rumieniowatego, postać układowa (SLE), przewlekła i toczeń rumieniowaty krążkowy (DLE). Reumatoidalne zapalenie stawów.
Reklama
Arechin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na fosforan chlorochiny, pochodne 4-aminochinoliny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Zmiany w siatkówce oka lub w polu widzenia spowodowane pochodnymi 4-aminochinoliny. Jednoczesne stosowanie z amiodaronem.
Reklama
Arechin - ostrzeżenia
Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby (zwłaszcza w przebiegu ostrego, poalkoholowego uszkodzenia wątroby) lub nerek, u osób z chorobą alkoholową. Unikać stosowania leku u osób z zaburzeniami czynności siatkówki (z wyjątkiem ostrej fazy zimnicy), u pacjentów z zaburzeniami w obrazie krwi, a także u pacjentów z niedoborem G-6-PD (niedokrwistość hemolityczna, fawizm) oraz w ciężkich zaburzeniach żołądka i jelit. Chlorochina może zaostrzyć przebieg łuszczycy, porfirii, miastenii. Podczas dłuższego stosowania należy okresowo co 3 mies. przeprowadzać pełne badanie okulistyczne (badanie ostrości wzroku, dna oka, pola widzenia, ocena siatkówki, rogówki) z uwagi na ryzyko wystąpienia retinopatii. Jeżeli stwierdza się nieprawidłowości należy natychmiast przerwać leczenie i obserwować pacjenta, gdyż możliwe jest postępowanie zmian chorobowych nawet po zaprzestaniu terapii. Podczas przewlekłego leczenia dużymi dawkami chlorochiny może dojść do nieodwracalnej retinopatii. Stosując lek u pacjentów z padaczką w wywiadzie zachować ostrożność. U pacjentów stosujących leki przeciwdrgawkowe lub z padaczką w wywiadzie należy rozważyć potencjalną korzyść nad ryzykiem stosowania leku, ponieważ po zastosowaniu chlorochiny odnotowano rzadkie przypadki wystąpienia drgawek. U wszystkich pacjentów leczonych długotrwale należy co 3-6 mies. wykonywać badania odruchów i inne badania neurologiczne w celu wczesnego wykrycia osłabienia mięśni. Jeżeli stwierdza się nieprawidłowości, lek należy odstawić. U pacjentów długotrwale leczonych należy kontrolować obraz krwi, ponieważ w rzadkich przypadkach może dojść do zahamowania czynności szpiku kostnego. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania chlorochiny i leków wywołujących choroby krwi. Jeżeli wystąpią zaburzenia nie związane z procesem chorobowym należy przerwać leczenie. Podczas długotrwałego leczenia należy unikać nasłonecznienia i naświetlania promieniami UV. Chlorochina może powodować ciężką hipoglikemię, w tym utratę przytomności, co może być zagrożeniem dla życia pacjentów leczonych i nieleczonych lekami przeciwcukrzycowymi. Pacjenta leczonego chlorochiną należy poinformować o ryzyku hipoglikemii i związanymi z nią objawami klinicznymi. Jeśli w czasie leczenia chlorochiną u pacjenta wystąpią objawy kliniczne świadczące o hipoglikemii, należy u niego oznaczyć stężenie glukozy we krwi i w razie konieczności zrewidowane leczenie. W każdym przypadku należy rozważyć, czy zarażenie zimnicą stanowi dla organizmu większe ryzyko niż objawy niepożądane, które mogą wystąpić podczas stosowania chlorochiny. Chlorochina może wydłużać odstęp QT, u niektórych pacjentów. Chlorochinę należy stosować ostrożnie u pacjentów z wrodzonym lub rozpoznanym, nabytym wydłużeniem odstępu QT i (lub) ze znanymi czynnikami ryzyka, które powodują jego wydłużenie takimi jak: choroby serca np. niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego; stany proartymiczne np. bradykardia (<50 uderzeń/min); arytmia komorowa w wywiadzie; niewyrównana hipokaliemia i (lub) hipomagnezemia; jednoczesne stosowanie z lekami wydłużającymi odstęp QT. Stopień wydłużenia odstępu QT może się zwiększyć wraz ze wzrostem stężenia chlorochiny we krwi. Dlatego nie należy przekraczać zalecanego dawkowania. Jeśli w trackie leczenia chlorochiną wystąpią objawy zaburzenia rytmu serca, należy przerwać leczenie i wykonać badanie EKG serca. W przypadku wystąpienia objawów klinicznych kardiomiopatii należy przerwać leczenie chlorochiną. Szczególną ostrożność należy zachować w przypadkach, gdy lek stosowany jest długotrwale w wysokich dawkach. Takie leczenie powinno być brane pod uwagę jedynie w przypadkach, gdy nie jest dostępna inna metoda leczenia. Pacjenci leczeni przewlekle chlorochiną powinni być również monitorowani pod kątem wystąpienia kardiomiopatii. U pacjentów leczonych chlorochiną występowały przypadki zachowań samobójczych i zaburzeń psychicznych; notowano je także u pacjentów, u których w przeszłości nie występowały takie zaburzenia. Należy zalecić pacjentowi, aby niezwłocznie zgłosił się po pomoc medyczną, jeśli w trakcie leczenia wystąpią u niego objawy zaburzeń psychicznych. Lek nie jest przeznaczony do stosowania u dzieci w wieku poniżej 14 lat.
Reklama
Arechin - ciąża
Nie należy leku stosować podczas ciąży, chyba że w opinii lekarza potencjalna korzyść dla matki przewyższa ryzyko dla płodu. Krótkotrwała profilaktyka zimnicy. Zarażenie zimnicą u kobiet w ciąży zwiększa ryzyko śmierci matki, poronienia, urodzenia martwego płodu oraz urodzenia noworodka o małej masie urodzeniowej stwarzającej ryzyko jego śmierci. W okresie ciąży należy unikać podróży do krajów o zwiększonym ryzyku zarażenia zimnicą, a jeśli to nie jest możliwe należy stosować chlorochinę w zalecanych dawkach profilaktycznych. Długotrwałe stosowanie dużych dawek. Stosowanie dużych dawek chlorochiny podczas ciąży może powodować uszkodzenia narządu wzroku i słuchu u płodu. W badaniach na myszach stwierdzono, że lek przenika przez łożysko, odkładając się głównie w tkankach oka płodu. Chlorochinę można wykryć w tkankach oka płodu w 5 mies. po odstawieniu leku. Chlorochina przenika do mleka kobiecego. Jeżeli jest stosowana w profilaktyce zimnicy, ilość jej jest zbyt mała, aby zaszkodzić dziecku, ale również niewystarczająca do skutecznej profilaktyki. Dlatego konieczne jest oddzielne postępowanie zapobiegawcze u dziecka. Nie należy karmić piersią podczas długotrwałego stosowania dużych dawek chlorochiny w chorobie reumatycznej.
Reklama
Arechin - efekty uboczne
Bardzo często: bezsenność. Często: depresja. Rzadko: zaburzenia psychiczne (takie jak: lęk, pobudzenie, splatanie, omamy, majaczenie), kardiomiopatia, zaburzenia czynności wątroby, zapalenie wątroby, zaburzenia w testach czynnościowych wątroby. Częstość nieznana: niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza, leukopenia, trombocytopenia, neutropenia, hamowanie czynności szpiku kostnego, hemoliza u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy G-6-PD, nadwrażliwość na światło, reakcje alergiczne i anafilaktyczne (w tym pokrzywka lub swędząca wysypka, obrzęk naczynioruchowy, trudności w oddychaniu), zachowania samobójcze, psychoza, agresja, urojenia, paranoja, mania, utrata uwagi, zaburzenia snu, drgawki, napady padaczkowe, lęk, ból głowy, pobudzenie psychoruchowe, myśli samobójcze, zaburzenia oka dotyczące ciałka rzęskowego (zaburzenia akomodacji, nieostre widzenie - objawy zależne od dawki, przemijają po zakończeniu leczenia), zaburzenia oka dotyczące rogówki (obrzęk, punkcikowate lub liniowe zmętnienia, zmniejszenie wrażliwości na bodźce, złogi w rogówce, nieostre widzenie, halo (poświata) wokół źródeł światła, fotofobia), zaburzenia oka dotyczące siatkówki (obrzęk, atrofia, zaburzenia pigmentacji plamki żółtej i pozostałych części siatkówki, zmiany w tętniczkach, retinopatia), zaburzenia pola widzenia, częściowa lub całkowita utrata wzroku, podwójne widzenie, głuchota (typu nerwowego), niedosłuch u pacjentów z uprzednio istniejącymi uszkodzeniami narządu słuchu, szumy uszne, blok przedsionkowo-komorowy, wydłużenie odstępu QT, spadki ciśnienia krwi, zaburzenia żołądka i jelit, jadłowstręt, nudności, wymioty, biegunka, kolki, hipoglikemia, siwienie, łysienie, świąd, pokrzywka, wysypka, przebarwienia skóry, błon śluzowych, paznokci, skórne reakcje alergiczne, zmiany typu liszaja płaskiego, rzut łuszczycy, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, neuromiopatia i miopatia, zmiany w elektrokardiogramie pod postacią poszerzenia zespołu QRS i zmian załamka T.
Arechin - interakcje
Chlorochinę należy stosować ostrożnie u pacjentów leczonych lekami wydłużającymi odstęp QT takimi jak leki przeciwarytmiczne klasy IA i III, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki antypsychotyczne, niektóre leki przeciwzakaźne ze względu na zwiększone ryzyko komorowych zaburzeń rytmu serca. Nie należy stosować halofantryny równocześnie z chlorochiną. Równoczesne stosowanie chlorochiny z amiodaronem jest przeciwwskazane. Chlorochina może powodować zwiększenie stężenia cyklosporyny we krwi. Nie należy podawać śródskórnie ludzkiej szczepionki przeciw wściekliźnie pacjentom przyjmującym chlorochinę, gdyż może ona zmniejszyć odpowiedź przeciwciał. Szczepienie przeciw wściekliźnie powinno być wykonane przed rozpoczęciem leczenia przeciwmalarycznego, w przeciwnym razie skuteczność szczepienia może być zmniejszona. Jednoczesne stosowanie penicylaminy z chlorochiną może zwiększać stężenie penicylaminy we krwi, zwiększając ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych dotyczących układu krwiotwórczego i (lub) nerek oraz skórnych odczynów alergicznych. Chlorochina znacząco zmniejsza stężenie prazykwantelu. Środki zobojętniające (sole glinu, wapnia i magnezu) zmniejszają wchłanianie chlorochiny. Należy zachować około 2 h przerwę pomiędzy przyjęciem chlorochiny i któregokolwiek z wymienionych leków. Chlorochina stosowana równocześnie z meflochiną zwiększa ryzyko wystąpienia drgawek. Hydroksychlorochina i prawdopodobnie chlorochina zwiększają stężenie digoksyny we krwi. Chlorochina potencjalnie może nasilać objawy miastenii i tym samym zmniejszać działanie neostygminy i pirydostygminy. Cymetydyna zmniejsza metabolizm chlorochiny (zwiększa stężenie chlorochiny w osoczu).
Arechin - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 14 lat. Zimnica: Zapobiegawczo jeden tydz. przed wyjazdem do strefy endemicznej, w okresie przebywania w tej strefie oraz przez 4 tyg. po powrocie: 500 mg 1 raz w tyg. tego samego dnia tygodnia. Leczniczo (napad zimnicy): zakażenie Plasmodium vivax i Plasmodium ovale: pierwsza dawka 1000 mg, po 6 h 500 mg, drugiego dnia 500 mg, trzeciego dnia 500 mg. Zakażenie Plasmodium falciparum i Plasmodium malariae: pierwszy dzień: pierwsza dawka 1000 mg, po 6-8 h 500 mg, drugiego dnia 500 mg, trzeciego dnia 500 mg. Pełzakowica i ropień wątroby: 1000 mg na dobę (2 razy po 500 mg) przez 2 dni, następnie 500 mg na dobę (2 razy po 250 mg) przez 2-3 tyg. W razie konieczności dawkowanie może być zmniejszone lub zwiększone, a leczenie powtórzone. Toczeń rumieniowaty: początkowo 250 mg 2 razy na dobę przez 1-2 tyg., a następnie dawka podtrzymująca, zwykle 250 mg na dobę. Reumatoidalne zapalenie stawów: zwykle 250 mg na dobę. Aby nastąpiła poprawa, lek należy stosować przez kilka tyg. Aby osiągnąć maksymalne działanie, konieczne jest kilkumiesięczne leczenie. Jeżeli po 6 mies. stosowania nie ma poprawy (tj. zmniejszenia obrzęków stawów, poprawy ruchomości), lek należy odstawić. Po odstawieniu leku może nastąpić nawrót choroby. Wskazane jest wówczas wznowienie leczenia chlorochiną, jeżeli nie ma przeciwwskazań okulistycznych. Szczególne grupy pacjentów. Pacjenci z niewydolnością nerek: w zimnicy u pacjentów z CCr >50 ml/min oraz z CCr 10-50 ml/min dawkowanie nie ulega zmianie. Gdy CCr wynosi >10 ml/min dawkę zmniejsza się o 50% tj. pierwsza dawka 500 mg, po 6 h 250 mg, drugiego dnia 250 mg, trzeciego dnia 250 mg. Nie należy stosować chlorochiny w profilaktyce zimnicy u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek. Lek kumuluje się w wątrobie - należy go ostrożnie podawać pacjentom z chorobami wątroby, osobom z chorobą alkoholową. U pacjentów w podeszłym wieku nie jest zalecane specjalne dawkowanie, ale może być celowe monitorowanie stanu zdrowia pacjenta w celu ustalenia optymalnej dawki leczniczej. Lek przeznaczony jest dla dorosłych i młodzieży powyżej 14 lat. Sposób podania. Lek należy przyjmować po posiłkach. Tabletek nie należy dzielić.
Arechin - uwagi
Chlorochina może wywierać wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn - należy ostrzec pacjenta, aby zachował ostrożność, jeżeli podczas stosowania leku wykonuje czynności wymagające zachowania sprawności psychofizycznej.
