Atriance

Atriance - skład

1 fiolka zawiera 250 mg nelarabiny. Preparat zawiera sód.

Reklama

Atriance - działanie

Lek przeciwnowotworowy, antymetabolit, analog purynowy. Nalarabina jest prolekiem dla analogu deoksyguanozyny (ara-G). Jest szybko demetylowana przez deaminazę adenozyny do ara-G i następnie ulega wewnątrzkomórkowo fosforylacji przez kinazę deoksyguanozynową i kinazę deoksycytydynową do swojego metabolitu 5’ monofosforanu. Metabolit monofosforanowy jest następnie przekształcany do aktywnego 5’-trójfosforanu, ara-GTP. Nagromadzenie ara-GTP w blastach białaczkowych pozwala na preferencyjne wbudowywanie ara-GTP do DNA i prowadzi do zahamowania syntezy DNA. To powoduje śmierć komórki. In vitro, limfocyty T są bardziej wrażliwe niż limfocyty B na cytotoksyczne działanie nelarabiny. Maksymalne stężenie ara-G we krwi zazwyczaj występuje pod koniec wlewu nelarabiny i jest większe niż C_max nelarabiny, co wskazuje na szybką i znaczną konwersję nelarabiny. Maksymalne stężenie wewnątrzkomórkowe ara-GTP występuje w ciągu od 3-25 h w dniu 1. Zarówno nalarabina, jaki ara-G są w istotnym stopniu rozmieszczane w całym organizmie. Stopień wiązania z białkami osocza wynosi ok. 25%. Nie stwierdzono kumulacji we krwi ara-G ani nelarabiny. Po wielokrotnym podaniu nelarabiny dochodzi do kumulacji wewnątrzkomórkowego ara-GTP. Główną drogą metabolizowania nelarabiny jest O-demetylacja przez deaminazę adenozyny do ara-G, która ulega hydrolizie do guaniny. Ponadto część nelarabiny podlega hydrolizie, w wyniku czego powstaje metyloguanina, która podlega O-demetylacji do guaniny. Guanina ulega N-deaminacji, w wyniku czego powstaje ksantyna, która następnie utlenia się do kwasu moczowego. Nelarabina i ara-G są szybko eliminowane z krwi. T_0,5 wynosi: 30 min (nelarabina) i 3 h (ara-G). Nelarabina i ara-G są częściowo wydalane przez nerki.

Reklama

Atriance - wskazania

Leczenie pacjentów z ostrą białaczką limfoblastyczną T-komórkową i chłoniakiem limfoblastycznym T-komórkowym, u których nie było reakcji na leczenie lub wystąpiła wznowa po zastosowaniu co najmniej dwóch schematów chemioterapii.

Reklama

Atriance - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Reklama

Atriance - ostrzeżenia

Pacjentów przyjmujących nelarabinę należy obserwować pod kątem wystąpienia objawów toksyczności neurologicznej; należy przerwać leczenie preparatem, w przypadku wystąpienia pierwszych objawów zaburzeń neurologicznych ≥ 2. stopnia (wg klasyfikacji NCI CTCAE). Częstość neurologicznych działań niepożądanych zwiększa się wraz z wiekiem pacjentów, zwłaszcza u osób ≥ 65 lat. U pacjentów leczonych uprzednio lub aktualnie chemioterapią dokonałową lub leczonych uprzednio napromienianiem czaszki i kręgosłupa, ryzyko neurologicznych zdarzeń niepożądanych jest zwiększone i dlatego nie jest zalecane jednoczesne stosowanie chemioterapii dokanałowej i (lub) napromieniania czaszki i kręgosłupa. Nie jest zalecane stosowanie immunizacji z użyciem szczepionek zawierających żywe drobnoustroje, ponieważ immunizacja z użyciem szczepionki zawierającej żywe drobnoustroje potencjalnie może spowodować zakażenie u osoby z upośledzoną odpornością. Z leczeniem nelarabiną związane były leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość i neutropenia (w tym neutropenia z gorączką); należy regularnie kontrolować pełną morfologię krwi, w tym liczbę płytek. Zaleca się stosowanie dożylnego nawadniania w celu opanowania hiperurykemii u pacjentów z ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza. U pacjentów z ryzykiem hiperurykemii należy rozważyć zastosowanie allopurynolu. Nie przeprowadzono badań rakotwórczości nelarabiny, jednakże wiadomo, że nelarabina ma działanie genotoksyczne w stosunku do komórek ssaków. Liczba pacjentów w wieku 65 lat lub starszych, leczonych nelarabiną w trakcie badań klinicznych, była niewystarczająca aby określić czy u tych pacjentów reakcja na leczenie jest inna niż u młodszych pacjentów. Preparat zawiera 88,51 mg (3,85 mmol) sodu na fiolkę 50 ml, co odpowiada 4,4% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dawki sodu u osób dorosłych.

Reklama

Atriance - ciąża

Brak lub istnieją ograniczone dane dotyczące stosowania nelarabiny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na rozmnażanie. Ryzyko dla człowieka nie jest znane, jednakże stosowanie leku w okresie ciąży może prowadzić do wystąpienia nieprawidłowości i wad rozwojowych u płodu. Nelarabiny nie wolno stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Jeżeli pacjentka zajdzie w ciążę w czasie leczenia, należy poinformować ją o ryzyku dla płodu. Nie wiadomo, czy nelarabina lub jej metabolity przenikają do mleka u ludzi. Nie można wykluczyć ryzyka dla noworodka/niemowlęcia. Należy przerwać karmienie piersią podczas stosowania leku. Wpływ nelarabiny na płodność u ludzi nie jest znany. Z uwagi na działanie farmakologiczne leku możliwe jest wystąpienie niepożądanego wpływu na płodność. Należy omówić z pacjentami zagadnienie planowania rodziny.

Reklama

Atriance - efekty uboczne

Dorośli. Bardzo często: zakażenie (w tym posocznica, bakteriemia, zapalenie płuc, zakażenia grzybicze), neutropenia z gorączką, neutropenia, małopłytkowość, niedokrwistość, senność, obwodowe zaburzenia neurologiczne (czuciowe i ruchowe), niedoczulica, parestezje, ból i zawroty głowy, duszność, kaszel, biegunka, wymioty, zaparcia, nudności, bóle mięśni, obrzęki, obrzęki obwodowe, gorączka, ból, zmęczenie, osłabienie. Często: zespół rozpadu guza, leukopenia, hipokalcemia, hipomagnezemia, hipokalemia, anoreksja, dezorientacja, napady drgawkowe (w tym drgawki, napady "grand mal", stan padaczkowy), niepamięć, ataksja, zaburzenia równowagi, drżenia, zaburzenia smaku, niewyraźne widzenie, niedociśnienie tętnicze, wysięk opłucnowy, świszczący oddech, zapalenie błon śluzowych jamy ustnej, ból brzucha, hiperbilirubinemia, zwiększenie aktywności AspAT, osłabienie siły mięśniowej, bóle stawów, pleców, kończyn, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, zaburzenia chodu. Dzieci. Bardzo często: zakażenie (w tym posocznica, bakteriemia, zapalenie płuc, zakażenia grzybicze), neutropenia, leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość, hipokalemia, obwodowe zaburzenia neurologiczne (czuciowe i ruchowe), ból głowy, zwiększenie aktywności aminotransferaz. Często: neutropenia z gorączką, hipoglikemia, hipokalcemia, hipomagnezemia, dezorientacja, napady drgawkowe (w tym drgawki, napady "grand mal", stan padaczkowy), senność, niedoczulica, parestezje, ataksja, drżenia, biegunka, zapalenie błon śluzowych jamy ustnej, wymioty, zaparcia, nudności, hiperbilirubinemia, bóle stawów, bóle kończyn, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, gorączka, zmęczenie, osłabienie. W populacji dorosłych pacjentów zgłoszono dodatkowo jeden przypadek postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii potwierdzonej w badaniu biopsyjnym. U pacjentów leczonych nelarabiną zgłaszano przypadki zakażeń oportunistycznych, czasem zakończonych zgonem. Podczas stosowania nelarabiny zgłaszano ciężkie zaburzenia neurologiczne. Zdarzenia te obejmowały zaburzenia stanu psychicznego, w tym nasiloną senność, splątanie i śpiączkę, zaburzenia ze strony OUN, w tym drgawki, ataksję i stany padaczkowe oraz neuropatię obwodową, w tym niedoczulicę, o różnym nasileniu - od drętwienia i parestezji do osłabienia motorycznego i porażenia. Zgłaszano również przypadki związane z demielinizacją oraz wstępujące neuropatie obwodowe o przebiegu podobnym do zespołu Guillain-Barre. U dwojga pacjentów z grupy dzieci i młodzieży nastąpił zgon z powodu neurologicznego zdarzenia niepożądanego. Ponadto rzadko obserwowano rabdomiolizę i zwiększone stężenie fosfokinazy kreatynowej we krwi.

Atriance - interakcje

In vitro nelarabina i ara-G nie hamowały w istotnym stopniu aktywności głównych izoenzymów wątrobowego cytochromu P450 (CYP): CYP1A2, CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8, CYP2C9, CYP2C19, CYP2D6 lub CYP3A4. Nie zaleca się stosowania nelarabiny w skojarzeniu z inhibitorami deaminazy adenozyny, takimi jak pentostatyna. Skojarzone stosowanie tych leków może zmniejszyć skuteczność nelarabiny i (lub) zmienić profil działań niepożądanych każdej z tych substancji czynnych.

Atriance - dawkowanie

Dożylnie. U pacjentów otrzymujących nelarabinę zaleca się stosowanie dożylnego nawadniania, zgodnie ze standardowymi procedurami stosowanymi w celu opanowania hiperurykemii u pacjentów z ryzykiem wystąpienia zespołu rozpadu guza. U pacjentów z ryzykiem hiperurykemii należy rozważyć zastosowanie allopurynolu. Należy systematycznie badać pełną morfologię krwi, w tym liczbę płytek. Dorośli: zalecana dawka wynosi 1500 mg/m² pc. podawana dożylnie w ciągu 2 h w dniach: 1., 3. i 5. i powtarzana co 21 dni. Dzieci: zaleca dawka wynosi 650 mg/m² pc. podawana dożylnie w ciągu 1 h przez 5 kolejnych dni i powtarzana co 21 dni. Młodzież (w wieku 16-21 lat): stosowano zarówno dawkę 650 mg/m² jak i dawkę 1500 mg/m². Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania obu schematów były podobne. W przypadku leczenia pacjentów z tej grupy wiekowej lekarz prowadzący powinien rozważyć, który schemat jest odpowiedni. Stosowanie leku musi być przerwane w przypadku wystąpienia pierwszych objawów zaburzeń neurologicznych ≥ 2. stopnia (wg klasyfikacji NCI CTCAE). W przypadku wystąpienia innych działań toksycznych, w tym toksyczności hematologicznej, opcjonalnie można opóźnić zastosowanie kolejnych dawek. Szczególne grupy pacjentów. Liczba pacjentów w wieku 65 lat lub starszych leczonych nelarabiną była niewystarczająca, aby określić czy u tych pacjentów reakcja na leczenie jest inna niż u młodszych pacjentów. Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania nelarabiny u osób z zaburzeniami czynności nerek oraz u osób z zaburzeniami czynności wątroby. Nelarabina i 9-β-D-arabinofuranosylguanina są częściowo wydalane przez nerki, brak wystarczających danych do sformułowania zaleceń dotyczących dostosowania dawki u pacjentów z CCr. poniżej 50 ml/min. Pacjentów z zaburzeniami czynności nerek leczonych nelarabiną należy starannie obserwować, czy nie występują u nich objawy toksyczności. Należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podania. Nelarabina przeznaczona jest wyłącznie do stosowania dożylnego i musi być podawana pod nadzorem lekarza doświadczonego w stosowaniu leków cytotoksycznych. Nelarabiny nie można rozcieńczać przed podaniem. Odpowiednią dawkę nelarabiny należy wprowadzić do worków infuzyjnych z PVC lub z EVA albo do szklanych pojemników i następnie podać w postaci wlewu dożylnego trwającego 2 h u dorosłych lub 1 h u dzieci i młodzieży.

Atriance - uwagi

Podczas leczenia nelarabiną i przez kilka dni po leczeniu może wystąpić senność i w takich okolicznościach zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn może być zmniejszona.