Azarga

Azarga - skład

1 ml zawiesiny zawiera 10 mg brynzolamidu i 5 mg tymololu w postaci maleinianu. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.

Reklama

Azarga - działanie

Preparat zawiera dwie substancje czynne, które obniżają podwyższone ciśnienie wewnątrzgałkowe poprzez zmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej za pośrednictwem różnych mechanizmów działania. Połączone efekty obu leków powodują dodatkowe zmniejszenie ciśnienia wewnątrzgałkowego w porównaniu z leczeniem każdym z nich stosowanym osobno. Brynzolamid jest silnym inhibitorem anhydrazy węglanowej II (CA-II), izoenzymu CA przeważającego w oku. Hamowanie anhydrazy węglanowej w wyrostkach rzęskowych oka powoduje zmniejszenie wydzielania cieczy wodnistej, przypuszczalnie poprzez spowolnienie wytwarzania jonów wodorowęglanowych i w następstwie tego zmniejszenie transportu sodu i płynów. Tymolol jest nieselektywnym lekiem blokującym receptory β-adrenergiczne, pozbawionym wewnętrznej aktywności sympatykomimetycznej, bezpośredniego działania hamującego na serce i działania stabilizującego błony komórkowe. Główne działanie tymololu związane jest ze zmniejszeniem wytwarzania cieczy wodnistej oraz niewielkim zwiększeniem jej odpływu. Po podaniu do worka spojówkowego brynzolamid i tymolol wchłaniają się przez rogówkę i przenikają do krążenia układowego. Bryznolamid wiąże się z białkami osocza w ok. 60%. Ze względu na swoje duże powinowactwo do CA-II, a mniejszym stopniu do CA-I, brynzolamid w znacznym stopniu przechodzi do erytrocytów. Głównym, aktywnym metabolitem brynzolamidu jest N-dezetylobrynzolamid, który również gromadzi się w erytrocytach, gdzie wiąże się głównie z CA-I. Metabolizm brynzolamidu przebiega głównie przy udziale CYP3A4, a także co najmniej czterech innych izoenzymów (CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8 i CYP2C9). Metabolizm tymololu zachodzi głównie przy udziale CYP2D6. Brynzolamid jest eliminowany głównie przez wydalanie nerkowe (w przybliżeniu 60%). Około 20% dawki jest wydalane z moczem w postaci metabolitów. Tymolol i jego metabolity wydalane są głównie przez nerki. Około 20% dawki tymololu jest wydalane z moczem w formie niezmienionej, a pozostała część w formie metabolitów. T_0,5 tymololu po podaniu preparatu wynosi 4,8 h.

Reklama

Azarga - wskazania

Obniżanie ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP) u dorosłych pacjentów z jaskrą otwartego kąta przesączania lub nadciśnieniem ocznym, u których stosując monoterapię nie uzyskano wystarczającego obniżenia IOP.

Reklama

Azarga - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nadwrażliwość na inne leki β-adrenolityczne. Nadwrażliwość na sulfonamidy. Choroby dróg oddechowych z nadreaktywnością, w tym astma oskrzelowa lub astma oskrzelowa w wywiadzie, ciężka obturacyjna choroba płuc. Bradykardia zatokowa, zespół chorej zatoki, blok przedsionkowo-komorowy IIst. lub IIIst. nieleczony stymulatorem serca. Jawna niewydolność serca, wstrząs kardiogenny. Ciężki alergiczny nieżyt nosa. Kwasica hiperchloremiczna. Ciężkie upośledzenie czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min).

Reklama

Azarga - ostrzeżenia

Brynzolamid i tymolol podlegają wchłanianiu ogólnoustrojowemu. Ze względu na zawartość tymololu, będącego składnikiem o działaniu β-adrenolitycznym, podczas stosowania preparatu mogą wystąpić te same rodzaje działań niepożądanych ze strony układu sercowo-naczyniowego, płuc i innych układów i narządów, które obserwuje się podczas stosowania β-adrenolityków o działaniu ogólnym. Częstość występowania ogólnych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza niż po podaniu ogólnoustrojowym. U pacjentów otrzymujących preparat mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości typowe dla sulfonamidów. U pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego (np. chorobą niedokrwienną serca, dławicą Prinzmetala i niewydolnością serca) oraz nadciśnieniem, leczenie lekami β-adrenolitycznymi należy poddać szczególnie starannej ocenie wraz z rozważeniem zastosowania innych substancji aktywnych. Pacjentów z chorobami układu sercowo-naczyniowego należy obserwować celem wykrycia objawów pogorszenia przebiegu tych chorób i wystąpienia działań niepożądanych. Ze względu na ujemny wpływ na czas przewodnictwa, leki β-adrenolityczne można podawać pacjentom z blokiem serca Ist. jedynie z zachowaniem ostrożności. Pacjentów z ciężkimi zaburzeniami/chorobami krążenia obwodowego (tj. ciężkimi postaciami choroby Raynauda lub zespołem Raynauda) należy leczyć z zachowaniem ostrożności. Leki β-adrenolityczne mogą także maskować objawy nadczynności tarczycy. Preparaty zawierające leki β-adrenolityczne mogą nasilać osłabienie mięśni zbieżne z niektórymi objawami miastenii (np. podwójne widzenie, opadanie powiek, uogólnione osłabienie). Preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z lekką lub umiarkowaną postacią przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP) tylko, gdy spodziewana korzyść przewyższa możliwe ryzyko. Leki β-adrenolityczne należy podawać z zachowaniem ostrożności u pacjentów predysponowanych do występowania samoistnej hipoglikemii lub u chorych na cukrzycę chwiejną, ponieważ leki blokujące receptory β-adrenergiczne mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe ostrej hipoglikemii. Po miejscowym zastosowaniu brynzolamidu mogą wystąpić te same rodzaje działań niepożądanych, jakie są typowe dla sulfonamidów. Podczas stosowania doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej opisywano zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej. Lek powinien być stosowany z zachowaniem ostrożności u pacjentów z ryzykiem zaburzenia czynności nerek, ze względu na możliwe ryzyko kwasicy metabolicznej. Jeżeli wystąpią oznaki ciężkich reakcji lub nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie preparatu. Doustne inhibitory anhydrazy węglanowej mogą zaburzać zdolność do wykonywania prac wymagających zwiększonej uwagi i (lub) koordynacji ruchowej (zaburzenia te mogą też wystąpić po podaniu miejscowym). Podczas stosowania leków blokujących receptory β-adrenergicze pacjenci z atopią w wywiadzie lub z wywiadem wskazującym na ciężkie reakcje anafilaktyczne na różnorodne alergeny mogą reagować silniej na powtarzaną ekspozycję na alergen lub nie reagować na zwykle stosowane dawki adrenaliny podawanej w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Podczas podawania leków zmniejszających wytwarzanie cieczy wodnistej (np. tymololu, acetazolamidu) opisywano przypadki odwarstwienia naczyniówki po zabiegu filtracyjnym. Leki β-adrenolityczne stosowane do oczu mogą blokować ogólnoustrojowe działania leków β-agonistycznych, np. adrenaliny. Należy poinformować anestezjologa o stosowaniu tymololu przez pacjenta. Wpływ na ciśnienie wewnątrzgałkowe lub znane działania wynikające z ogólnego blokowania receptorów β-adrenergicznych mogą ulegać nasileniu, gdy podaje się tymolol pacjentom już przyjmującym ogólnie działające leki blokujące receptory β-adrenergiczne. Należy starannie obserwować odpowiedź tych pacjentów na leczenie. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dwóch leków blokujących receptory β-adrenergiczne podawanych miejscowo lub dwóch inhibitorów anhydrazy węglanowej podawanych miejscowo. Istnieje możliwość wystąpienia efektu addycyjnego w zakresie znanych układowych skutków zahamowania anhydrazy węglanowej u pacjentów otrzymujących doustny inhibitor anhydrazy węglanowej oraz preparat. Równoczesne podawanie preparatu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej nie było badane i nie jest zalecane. Doświadczenia ze stosowaniem preparatu w leczeniu jaskry w przebiegu zespołu pseudoeksfoliacji lub jaskry barwnikowej są ograniczone. Należy zachować ostrożność podczas leczenia tych pacjentów; zalecane jest staranne monitorowanie ciśnienia wewnątrzgałkowego. Nie zaleca się stosowania leku u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania (brak badań). Leki β-adrenolityczne podawane do oka mogą powodować suchość oczu - należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobami rogówki. Nie badano możliwego wpływu brynzolamidu na czynność śródbłonka rogówki u pacjentów z uszkodzoną rogówką (szczególnie u pacjentów z małą liczbą komórek śródbłonka). Dotyczy to szczególnie pacjentów noszących soczewki kontaktowe, u których nie przeprowadzono badań i których należy starannie monitorować podczas stosowania brynzolamidu, ponieważ inhibitory anhydrazy węglanowej mogą wpływać na stopień uwodnienia rogówki. Może to prowadzić do dekompensacji i obrzęku rogówki, a stosowanie soczewek kontaktowych może zwiększać ryzyko dla rogówki. Zaleca się staranne monitorowanie pacjentów z pogorszonym stanem rogówki, takich jak pacjenci chorzy na cukrzycę lub z dystrofią rogówki. Preparat zawiera benzalkoniowy chlorek, który może powodować podrażnienie oka i wiadomo, że może zmieniać zabarwienie miękkich soczewek kontaktowych. Należy unikać kontaktu leku z miękkimi soczewkami kontaktowymi. Przed zakropleniem preparatu należy usunąć soczewki kontaktowe i odczekać 15 min przed ich ponownym założeniem. Chlorek benzalkoniowy może powodować punktowatą keratopatię i (lub) toksyczną wrzodziejącą keratopatię; wymagane jest staranne monitorowanie pacjentów, którzy często lub długotrwale stosują lek.

Reklama

Azarga - ciąża

Preparatu nie stosować w okresie ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania brynzolamidu lub tymololu u kobiet w ciąży. Jeśli preparat podaje się do momentu porodu, noworodka należy starannie monitorować w ciągu pierwszych dni życia. Nie wiadomo, czy brynzolamid jest wydzielany do mleka ludzkiego. W badaniach na zwierzętach wykazano wydzielanie brynzolamidu podanego doustnie do mleka. Leki β-adrenolityczne przenikają do mleka kobiecego. Jednakże, podczas stosowania dawek leczniczych tymololu w postaci kropli do oczu nie należy spodziewać się uzyskania jego stężeń w mleku, które mogłyby wywołać kliniczne objawy zablokowania receptorów β-adrenergicznych u niemowlęcia. Nie można jednak wykluczyć zagrożenia dla dziecka karmionego piersią. Należy podjąć decyzję czy przerwać karmienie piersią czy przerwać podawanie preparatu biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ miejscowego podawania leku do oka na płodność ludzi. Nie ma żadnych danych klinicznych wskazujących na wpływ brynzolamidu lub tymololu na płodność mężczyzn lub kobiet po podaniu doustnym. Nie należy spodziewać się oddziaływań na płodność mężczyzn lub kobiet w związku ze stosowaniem preparatu.

Reklama

Azarga - efekty uboczne

Często: zaburzenia smaku, punktowate zapalenie rogówki, niewyraźne widzenie, ból oka, podrażnienie oka, zwolnienie akcji serca. Niezbyt często: zmniejszenie liczby krwinek białych, zapalenie rogówki, suchość oka, obecność przyżyciowego zabarwienia rogówki, obecność wydzieliny w oku, świąd oka, uczucie obecności ciała stałego w oku, przekrwienie oka, przekrwienie spojówek, zmniejszenie ciśnienia krwi, kaszel, obecność krwi w moczu, złe samopoczucie, zwiększenie stężenia potasu we krwi, zwiększenie aktywności LDH we krwi. Rzadko: bezsenność, nadżerki rogówki, zaczerwienienie w komorze przedniej oka, światłowstręt, zwiększone łzawienie, przekrwienie twardówki, rumień powiek, strupki na brzegach powiek, ból jamy ustnej i gardła, wodnisty niezyt nosa. Częstość nieznana: zapalenie nosa i gardła, zapalenie gardła, zapalenie zatok, nieżyt nosa, zmniejszenie liczby krwinek czerwonych, zwiększenie stężenia chlorków we krwi, anafilaksja, wstrząs anafilaktyczny, ogólnoustrojowe reakcje alergiczne obejmujące obrzęk naczynioruchowy, ograniczoną lub uogólnioną wysypkę, nadwrażliwość, pokrzywka, świąd, hipoglikemia, halucynacje, depresja, utrata pamięci, apatia, nastrój depresyjny, zmniejszenie libido, koszmary senne, nerwowość, niedokrwienie mózgu, incydent mózgowo-naczyniowy, omdlenia, nasilenie przedmiotowych i podmiotowych objawów nużliwości mięśni (myasthenia gravis), senność, dysfunkcja ruchowa, amnezja, upośledzenie pamięci, parestezje, drżenie, niedoczulica, brak smaku, zawroty głowy, bóle głowy, zwiększona proporcja wielkości zagłębienia do wielkości tarczy nerwu wzrokowego, odwarstwienie naczyniówki po zabiegu filtracji, keratopatia, uszkodzenie nabłonka rogówki, choroba nabłonka rogówki, zwiększenie ciśnienia wewnątrzgałkowego, złogi w oku, zabarwienie rogówki, obrzęk rogówki, zmniejszenie wrażliwości rogówki, zapalenie spojówek, zapalenie gruczołów tarczkowych, podwójne widzenie, oślepienie, fotopsja, zmniejszenie ostrości widzenia, upośledzenie widzenia, skrzydlik, dyskomfort w oku, suche zapalenie spojówki i rogówki, osłabione czucie w oku, zabarwienie twardówki, torbiel podspojówkowa, zaburzenia widzenia, obrzęk oka, alergia oka, wypadanie rzęs, choroba powiek, obrzęk powiek, opadanie powiek, zawroty głowy, szum w uszach, zatrzymanie serca, niewydolność serca, zastoinowa niewydolność serca, blok przedsionkowo-komorowy, zapaść sercowo-oddechowa, dławica piersiowa, bradykardia, nieregularna akcja serca, arytmia, kołatanie serca, tachykardia, zwiększenie częstości akcji serca, ból w klatce piersiowej, obrzęk, niedociśnienie, nadciśnienie, zwiększenie ciśnienia krwi, zespół Raynauda, ziębnięcie dłoni i stóp, skurcz oskrzeli (głównie u pacjentów z już istniejącą chorobą skurczową oskrzeli), duszność, astma, krwawienie z nosa, nadreaktywność oskrzeli, podrażnienie gardła, zatkanie nosa, przekrwienie błony śluzowej górnych dróg oddechowych, kapanie z nosa, chrapanie, suchość nosa, wymioty, bóle w nadbrzuszu, bóle brzucha, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności, zapalenie przełyku, niestrawność, dyskomfort w nadbrzuszu, dyskomfort w żołądku, częste ruchy jelita grubego, choroba żołądka i jelit, upośledzenie czucia w jamie ustnej, parestezje w jamie ustnej, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby, pokrzywka, wysypka plamkowo-grudkowata, świąd uogólniony, uczucie napięcia skóry, zapalenie skóry, łysienie, wysypka łuszczycopodobna lub zaostrzenie łuszczycy, wysypka skórna, rumień, bóle mięśni, skurcze mięśni, bóle stawów, ból pleców, bóle kończyn, ból nerek, częstomocz, zaburzenia wzwodu, zaburzenie czynności seksualnych, zmniejszenie libido, ból w klatce piersiowej, ból, zmęczenie, osłabienie mięśni, dyskomfort w klatce piersiowej, uczucie roztrzęsienia, drażliwość, obrzęki obwodowe, pozostałości leku. Zaburzenia smaku (gorzki lub nietypowy smak w jamie ustnej po zakropleniu) były najczęściej opisywanymi ogólnoustrojowymi działaniami niepożądanymi, związanymi ze stosowaniem leku w trakcie badań klinicznych. Działania te były prawdopodobnie spowodowane przenikaniem kropli zoczu do nosogardzieli przez kanał nosowo-łzowy i zależne od brynzolamidu. Zatkanie kanału nosowo-łzowego lub delikatne zamknięcie powieki po zakropleniu może pomóc w zmniejszeniu częstości występowania tego działania niepożądanego. Preparat zawiera brynzolamid, będący sulfonamidowym inhibitorem anhydrazy węglanowej, który wchłania się ogólnie. Ze stosowaniem inhibitorów anhydrazy węglanowej o działaniu ogólnym wiążą się działania niepożądane ze strony żołądka i jelit, układu nerwowego, układu krwiotwórczego, nerek i zaburzenia metaboliczne. Podczas miejscowego stosowania inhibitorów anhydrazy węglanowej mogą występować działania niepożądane tego samego rodzaju, jak te, które dotyczą inhibitorów anhydrazy węglanowej przyjmowanych doustnie. Tymolol wchłania się do krążenia ogólnego. Może to powodować podobne działania niepożądane jak obserwowane w przypadku leków β-adrenolitycznych podawanych ogóloustrojowo. Częstość występowania ogólnych działań niepożądanych po podaniu miejscowym do oka jest mniejsza niż po podaniu ogólnoustrojowym.

Azarga - interakcje

Nie prowadzono badań interakcji preparatu. Zawarty w preparacie brynzolamid, mimo podawania miejscowego wchłania się ogólnoustrojowo - podczas stosowania doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej opisywano zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej; należy brać pod uwagę możliwość występowania takich interakcji u pacjentów otrzymujących preparat. Istnieje możliwość działania addycyjnego w stosunku do znanego, ogólnoustrojowego działania hamującego anhydrazę węglanową u pacjentów otrzymujących doustny inhibitor anhydrazy węglanowej i brynzolamid w postaci kropli do oczu. Nie zaleca się jednoczesnego podawania kropli do oczu zawierających brynzolamid i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej. Brynzolamid jest metabolizowany przy udziale: CYP3A4 (głównie), CYP2A6, CYP2B6, CYP2C8 i CYP2C9. Należy spodziewać się, że inhibitory CYP3A4, takie jak: ketokonazol, itrakonazol, klotrymazol, rytonawir i troleandomycyna będą hamować metabolizm brynzolamidu przebiegający za pośrednictwem CYP3A4. Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP3A4. Kumulacja brynzolamidu nie jest jednak prawdopodobna, ponieważ główną drogą eliminacji jest wydalanie nerkowe. Brynzolamid nie jest inhibitorem izoenzymów cytochromu P-450. Możliwe jest występowanie działania addycyjnego, objawiającego się niedociśnieniem i (lub) znaczną bradykardią, jeżeli leki β-adrenolityczne w postaci kropli do oczu są podawane jednocześnie z doustnymi antagonistami kanału wapniowego, lekami β-adrenolitycznymi, lekami przeciwarytmicznymi (w tym z amiodaronem), glikozydami naparstnicy, lekami parasympatykomimetycznymi, guanetydyną. Leki β-adrenolityczne mogą zmniejszać odpowiedź na adrenalinę stosowaną w leczeniu reakcji anafilaktycznych. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z atopią lub anafilaksją w wywiadzie. Reakcja nadciśnieniowa po nagłym odstawieniu klonidyny może być nasilona, gdy pacjent przyjmuje leki blokujące receptory β-adrenergiczne - zaleca się zachowanie ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu preparatu z klonidyną. Podczas jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 (np. chinidyny, fluoksetyny, paroksetyny) z tymololem opisywano nasilenie ogólnoustrojowej blokady receptorów β-adrenergicznych (np. zmniejszenie częstości akcji serca, depresja) - zaleca się zachowanie ostrożności. Leki blokujące receptory β-adrenergiczne mogą nasilać działanie hipoglikemizujące leków przeciwcukrzycowych oraz mogą maskować objawy przedmiotowe i podmiotowe hipoglikemii. Sporadycznie opisywano rozszerzenie źrenic w wyniku jednoczesnego stosowania leków β-adrenolitycznych podawanych do oka i adrenaliny (epinefryny).

Azarga - dawkowanie

Dorośli (w tym pacjenci w podeszłym wieku). Dospojówkowo: 1 kropla podawana do chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. W przypadku pominięcia dawki, leczenie należy kontynuować podając następną planową dawkę. Nie wolno przekraczać dawki 1 kropli do chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. W przypadku zamiany innego okulistycznego leku przeciwjaskrowego na preparat, należy przerwać podawanie innego leku i następnego dnia rozpocząć podawanie preparatu. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma potrzeby modyfikacji dawkowania u pacjentów z zaburzeniem czynności wątroby lub u pacjentów z lekkim lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek. Preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Lek jest przeciwwskazany u pacjentów z ciężkim zaburzeniem czynności nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci i młodzieży w wieku od 0 do 18 lat - nie zaleca się stosowania. Sposób podania. Uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub delikatne zamknięcie powiek ogranicza układowe wchłanianie preparatu - takie postępowanie może zmniejszyć ogólnoustrojowe działania niepożądane i zwiększyć działanie miejscowe leku. Jeżeli pacjent stosuje więcej niż jeden lek podawany miejscowo do oczu, to każdy z leków należy podawać oddzielnie, z zachowaniem co najmniej 5-min przerwy. Maści do oczu powinny być podawane jako ostatnie.

Azarga - uwagi

Lek wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Przejściowo niewyraźne widzenie lub inne zaburzenia widzenia mogą wpływać na zdolność do prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jeżeli po zakropleniu wystąpi niewyraźne widzenie, pacjent przed rozpoczęciem jazdy lub obsługiwania maszyny musi odczekać, aż powróci ostrość widzenia. Inhibitory anhydrazy węglanowej mogą upośledzać zdolność do wykonywania prac wymagających zwiększonej uwagi i (lub) koordynacji ruchowej.