Behistep - skład
1 tabl. zawiera 24 mg dichlorowodorku betahistyny.
Reklama
Behistep - działanie
Mechanizm działania betahistyny jest wyjaśniony tylko częściowo. Istnieje kilka wiarygodnych hipotez potwierdzonych danymi z badań na zwierzętach i ludziach. Betahistyna działa zarówno, jako częściowy agonista receptora histaminowego H1 jak i antagonista receptora histaminowego H3 również w tkance nerwowej oraz wykazuje nieistotny wpływ na aktywność receptora H2. Zwiększa obrót i uwalnianie histaminy poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów H3 i ich regulację „w dół”. Betahistyna może zwiększać przepływ krwi w okolicy ślimaka, jak również w mózgu. Ułatwia kompensację przedsionkową oraz zmienia generowanie impulsów w jądrach przedsionkowych - ma zależne od dawki działanie hamujące na generowanie impulsów iglicowych przez neurony jąder przedsionkowych bocznego i przyśrodkowego. Skuteczność betahistyny wykazano w badaniach u pacjentów z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego i z chorobą Meniere`a, poprzez wykazanie poprawy w zakresie nasilenia i częstości napadów zawrotów głowy. Po podaniu doustnym betahistyna jest szybko i prawie całkowicie wchłaniana z każdego odcinka przewodu pokarmowego. Po wchłonięciu lek jest szybko i prawie całkowicie metabolizowany do kwasu 2-pirydylooctowego (2-PAA). Stężenie betahistyny w osoczu krwi jest bardzo małe. Odsetek betahistyny związanej z białkami osocza jest mniejszy niż 5%. Po podaniu doustnym betahistyny stężenie 2-PAA w osoczu (i moczu) osiąga wartość maksymalną po 1 h i zmniejsza się z T0,5 wynoszącym ok. 3,5 h. 2-PAA jest łatwo wydalany z moczem.
Reklama
Behistep - wskazania
Leczenie choroby Meniere`a, której objawami mogą być: zawroty głowy, szumy uszne, utrata słuchu i nudności.
Reklama
Behistep - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Betahistyna jest przeciwwskazana u pacjentów z guzem chromochłonnym. Ponieważ betahistyna jest syntetycznym analogiem histaminy, może indukować uwalnianie amin katecholowych z guza, powodując ciężkie nadciśnienie tętnicze.
Reklama
Behistep - ostrzeżenia
Należy zachować szczególną ostrożność podczas leczenia pacjentów z czynną lub przebytą chorobą wrzodową, ze względu na sporadyczne występowanie dyspepsji u pacjentów leczonych betahistyną. Pacjenci z astmą oskrzelową muszą być uważnie monitorowani podczas leczenia betahistyną. Należy zachować ostrożność w przepisywaniu betahistyny pacjentom z pokrzywką, wysypkami, alergicznym nieżytem nosa (możliwość zaostrzenia się tych objawów) oraz u pacjentów z ciężkim niedociśnieniem tętniczym.
Reklama
Behistep - ciąża
Brak wystarczających danych dotyczących stosowania betahistyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego działania na reprodukcję, przy narażeniu na kliniczne dawki terapeutyczne. Ze względów bezpieczeństwa zaleca się, aby unikać stosowania betahistyny w czasie ciąży. Nie wiadomo czy betahistyna przenika do mleka kobiet karmiących piersią. Betahistyna przenika do mleka samic szczurów. W badaniach na zwierzętach zaobserwowany wpływ w okresie pourodzeniowym był ograniczony do bardzo dużych dawek. Należy ocenić korzyści dla kobiety karmiącej piersią i potencjalne ryzyko dla dziecka. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność u szczurów.
Reklama
Behistep - efekty uboczne
Często: nudności, niestrawność, ból głowy. Częstość nieznana: reakcje nadwrażliwości (np. anafilaksja); łagodne dolegliwości żołądkowe (np. wymioty, ból brzucha, wzdęcia i gazy) - działania te ustępują zazwyczaj po przyjęciu leku podczas posiłków lub po zmniejszeniu dawki; skórne i podskórne reakcje nadwrażliwości, w szczególności obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka i świąd.
Behistep - interakcje
Brak udowodnionych przypadków interakcji. Nie przeprowadzono badań in vivo dotyczących interakcji. Na podstawie badań in vitro, nie należy oczekiwać zahamowania enzymów cytochromu P 450 in vivo. Chociaż teoretycznie można oczekiwać interakcji pomiędzy betahistyną a preparatami przeciwhistaminowymi, dotychczas nie donoszono o interakcjach. Istnieją doniesienia dotyczące interakcji z etanolem oraz preparatem zawierającym pirymetaminę i dapson a także inne, dotyczące nasilenia działania betahistyny przez salbutamol. Dane in vitro wskazują na zahamowanie metabolizmu betahistyny przez leki hamujące inhibitory monoaminooksydazy (MAO), włączając MAO typ B (np. selegilina). Zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania betahistyny i inhibitorów MAO (w tym selektywnego MAO-B). Betahistyna jest analogiem histaminy, jednoczesne podawanie antagonistów receptora H1 może powodować wzajemne hamowanie działania substancji czynnych.
Behistep - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: początkowo 8-16 mg 3 razy na dobę. Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 24-48 mg na dobę. Dawka dobowa zwykle nie powinna przekroczyć 48 mg. Dawkowanie może być dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Czasem poprawa stanu pacjenta była zauważalna dopiero po kilku tygodniach leczenia. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku, pacjentów z zaburzeniami czynności nerek oraz pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Nie zaleca się stosowania betahistyny w postaci tabletek u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat z powodu niewystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leku w tej grupie pacjentów. Sposób podania. Najlepiej tabletki przyjmować z jedzeniem lub po jedzeniu, popijając szklanką wody. Tabletkę można podzielić na równe dawki.
Behistep - uwagi
Betahistyna jest wskazana w zawrotach głowy pochodzenia błędnikowego, szumach usznych i utracie słuchu związanych z chorobą Meniere`a, która może mieć negatywny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. W badaniach klinicznych zaprojektowanych specjalnie w celu zbadania zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn przyjmowanie betahistyny nie wpływało lub wpływało w niewielkim stopniu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
