Betadrin - skład
1 ml roztworu zawiera: 1 mg chlorowodorku difenhydraminy oraz 0,33 mg azotanu nafazoliny. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.
Reklama
Betadrin - działanie
Preparat złożony zawierający w swym składzie lek przeciwhistaminowy - difenhydraminę i α-adrenomimetyk - nafazolinę. Difenhydramina jest antagonistą receptora H1. Poprzez konkurencyjne blokowanie receptora histaminowego H1 hamuje objawy alergiczne, zwłaszcza związane z uwalnianiem histaminy, takie jak zwiększenie przepuszczalności i rozszerzenie naczyń. Nafazolina pobudza naczyniowe receptory α-adrenergiczne i zastosowana miejscowo prowadzi do skurczu rozszerzonych naczyń krwionośnych i zmniejszenia objawów związanych ze stanem zapalnym. Pełne miejscowe działanie nafazoliny ujawnia się już po 5 min od zastosowania. Działanie utrzymuje się do 6-8 h.
Reklama
Betadrin - wskazania
Ostre stany zapalne spojówek w przebiegu sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia oczu. Stany zapalne związane z podrażnieniem spojówek wskutek stosowania soczewek kontaktowych, działania słońca, dymu papierosowego, kontaktu z wodą na pływalni, itp.
Reklama
Betadrin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na substancję pomocniczą. Jaskra z wąskim kątem. Nadwrażliwość na środki adrenomimetyczne.
Reklama
Betadrin - ostrzeżenia
Nie należy stosować preparatu w przypadku przewlekłego zapalenia spojówek, można go stosować krótko w przypadku zaostrzenia choroby przewlekłej. Należy zachować ostrożność u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, zaburzeniami rytmu serca, nadmiernie wrażliwych na aminy sympatykomimetyczne, np. w nadczynności tarczycy oraz w przeroście gruczołu krokowego i w wieku podeszłym. Pacjenci ci powinni być poinformowani, że w przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów ogólnych wskazujących, że nafazolina mogła zostać wchłonięta układowo, należy zaprzestać stosowania preparatu. Nie zaleca się stosowania leku u niemowląt i dzieci do 6 lat z powodu trudnych do przewidzenia, a potencjalnie niebezpiecznych działań niepożądanych. Utrzymywanie się objawów podrażnienia lub bólu oka dłużej niż 72 h jest wskazaniem do odstawienia leku. Stosowanie leku powyżej 5 dni lub częściej niż co 3 h jest niewskazane z powodu ryzyka efektu „z odbicia”, prowadzącego wtórnie do nasilenia obrzęku i zwiększenia wydzielania, a także możliwości powstania trwałych zmian w nabłonku. Preparat zawiera 0,1 mg chlorku benzalkoniowego w każdym ml roztworu. Chlorek benzalkoniowy może być absorbowany przez miękkie soczewki kontaktowe i zmieniać ich zabarwienie. Należy usunąć soczewki kontaktowe przed zakropleniem i odczekać co najmniej 15 min przed ponownym założeniem. Zgłaszano, że chlorek benzalkoniowy może powodować także podrażnienie oczu, objawy zespołu suchego oka lub może wpływać na film łzowy i powierzchnię rogówki. Należy stosować ostrożnie chlorek benzalkoniowy u pacjentów z zespołem suchego oka lub z uszkodzeniami rogówki. Z powodu niewielkiej liczby danych nie ma różnic w profilu działań niepożądanych u dzieci w porównaniu z osobami dorosłymi. Zasadniczo jednak oczy dzieci wykazują silniejszą reakcję na bodźce niż oczy osób dorosłych. Podrażnienie może mieć wpływ na leczenie u dzieci.
Reklama
Betadrin - ciąża
Lek może być stosowany w ciąży jedynie w przypadku, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie ma danych dotyczących przenikania czynnych składników leku do mleka kobiecego. U kobiet karmiących piersią lek należy stosować ostrożnie.
Reklama
Betadrin - efekty uboczne
Najczęściej występują przemijające objawy, takie jak: pieczenie, świąd, przekrwienie spojówki, ból oczu, zaburzenia widzenia. Opisano przypadek zmętnienia rogówki u pacjenta, który wkraplał lek do worka spojówkowego przez 7 dni co najmniej 10 razy na dobę; po odstawieniu leku zmętnienie ustąpiło. Rzadko obserwowano: senność, kołatanie serca, nadciśnienie, bóle i zawroty głowy, nudności, zwiększenie ciśnienia śródgałkowego. Wystąpienie reakcji ogólnych lub utrzymywanie się miejscowego podrażnienia jest wskazaniem do odstawienia leku. Długotrwałe stosowanie może prowadzić do miejscowych zmian w nabłonku związanych z jego niedotlenieniem (pogarszających rokowanie), a także do tzw. efektu „z odbicia”.
Betadrin - interakcje
Stosowanie preparatów zawierających nafazolinę u pacjentów leczonych trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi może nasilać jej działanie skurczowe na naczynia krwionośne. Jednoczesne stosowanie inhibitorów MAO z nafazoliną może doprowadzić do wystąpienia przełomu nadciśnieniowego.
Betadrin - dawkowanie
Dospojówkowo. Dorośli i dzieci powyżej 6 lat: 1-2 krople do worka spojówkowego w razie potrzeby co 6-8 h. Leku nie należy stosować dłużej niż 3 do 5 dni. Sposób podania. Nie należy dotykać końcówki kroplomierza, ponieważ może to spowodować zanieczyszczenie zawartości butelki.
Betadrin - uwagi
Lek może zaburzać zdolność widzenia i dlatego należy go stosować ostrożnie u osób prowadzących pojazdy i obsługujących maszyny.
