Biodribin - skład
1 ml roztworu do infuzji zawiera 1 mg kladrybiny.
Reklama
Biodribin - działanie
Cytostatyk z grupy antymetabolitów - antagonista deoksyadenozyny. Kladrybina (2-chlorodeoksyadenozyna) otrzymana jest przez zastąpienie w pierścieniu purynowym wodoru atomem chloru. Wskutek tego cząsteczka kladrybiny nie ulega deaminacji pod wpływem znajdującego się w limfocytach enzymu deaminazy adenozynowej (ADA) i gromadzi się w postaci fosforanu kladrybiny w limfocytach. Wykazuje działanie cytotoksyczne na limfocyty. Działa wybiórczo cytotoksycznie na prawidłowe i nowotworowe komórki limfocytów i monocytów, w których jest dużo kinazy deoksycytydynowej w stosunku do deoksynukleotydazy. Działa również na limfocyty niedzielące się. Z tego powodu jest skuteczna w leczeniu niektórych przewlekłych chorób rozrostowych układu limfatycznego, w których ilość dzielących się komórek stanowi niewielką część nowotworu. W komórkach kladrybina jest aktywowana poprzez enzymatyczną fosforylację. Fosforan kladrybiny działa hamująco na wiele enzymów odpowiedzialnych za komórkowy metabolizm nukleozydów (m.in. na reduktazę rybonukleotydową i deaminazę deoksycytydyno-monofosforanową). Prowadzi to do zaburzeń wewnątrzkomórkowej puli trifosforanów deoksyrybonukleozydów, aktywacji endonukleaz, fragmentacji DNA i śmierci komórek w wyniku apoptozy. Fosforan kladrybiny jest również inhibitorem syntezy DNA i powoduje zahamowanie cyklu komórkowego. Losy kladrybiny w ustroju można przedstawić otwartym modelem trójkompartmentowym. Po podaniu dożylnym, T0,5α wynosi 8 min, T0,5β - 1,1 h, a T0,5γ - 6,3 h. Biologiczny okres półtrwania w limfocytach wynosi 23 h. Kladrybina przenika bardzo dobrze do tkanek, przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, w którym osiąga 3-krotnie mniejsze stężenie niż w surowicy. Stopień wiązania z białkami wynosi 20%. Kladrybina nie kumuluje się w organizmie. Metabolizm i sposób wydalania jest mało poznany. Fosforany kladrybiny są defosforylowane przez wewnątrzkomórkowe 5’nukleotydazy. Kladrybina wydalana jest przez nerki, częściowo w postaci niezmienionej, częściowo po hydrolizie jako 2-chloroadenina. Niewydolność nerek może zwiększać stężenie leku we krwi.
Reklama
Biodribin - wskazania
Białaczka włochatokomórkowa w każdym stadium choroby. Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki nieziarnicze o małym stopniu złośliwości w przypadkach pierwotnej lub wtórnej oporności na leczenie innymi cytostatykami.
Reklama
Biodribin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Ciąża i okres karmienia piersią.
Reklama
Biodribin - ostrzeżenia
Kladrybinę należy stosować wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w chemioterapii chorób nowotworowych, w warunkach umożliwiających właściwą interwencję terapeutyczną w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Przed każdym podaniem kladrybiny należy ocenić stan ogólny pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem infekcji, skazy krwotocznej, neuropatii obwodowej; należy sprawdzić morfologię krwi i skład leukocytów oraz czynność nerek i wątroby. Podczas stosowania leku, szczególnie podczas pierwszego kursu, należy właściwie nawodnić pacjenta, utrzymać dużą diurezę, w razie potrzeby stosować dożylnie płyny i (lub) leki moczopędne. W przypadku ciężkich zaburzeń czynności szpiku - neutropenia (liczba granulocytów <1,0 G/l) lub małopłytkowość (liczba płytek <50 G/l), objawów neurotoksyczności, zwłaszcza o dużym nasileniu, zakażeń miejscowych lub uogólnionych, niewydolności nerek, należy zachować szczególną ostrożność, odpowiednio zmniejszyć dawkowanie lub całkowicie przerwać leczenie. Nie jest wskazane podawanie leku pacjentom w bardzo ciężkim stanie ogólnym. Wpływ kladrybiny na nerki i wątrobę nie został jednoznacznie określony. W trakcie stosowania leku mogą wystąpić groźne dla życia działania niepożądane wymagające szybkiej interwencji terapeutycznej: zahamowanie czynności szpiku i cytopenia wymagająca transfuzji płytek i (lub) masy erytrocytarnej; zakażenia oportunistyczne - wirusowe, bakteryjne lub grzybicze (infekcje, które występują jako działanie niepożądane po poprzednim kursie) wymagające wstrzymania podawania kladrybiny i zastosowania odpowiedniego intensywnego leczenia, u pacjentów z granulocytopenią (liczba granulocytów <1,0 G/l) i małopłytkowością (liczba płytek <50 G/l) należy rozważyć celowość profilaktycznego stosowania leków przeciw zakażeniom tydzień przed i po zakończeniu stosowania kladrybiny; zespół rozpadu nowotworu, szczególnie u pacjentów z leukocytozą przed rozpoczęciem leczenia większą niż 100 G/l i przy dużym obciążenia ustroju komórkami nowotworowymi, podczas stosowania kladrybiny i 2 dni po zakończeniu kursu należy podawać doustnie allopurynol w dawkach 300 mg raz lub 2 razy na dobę jako profilaktykę zespołu rozpadu nowotworu; neuropatia obwodowa o znacznym nasileniu, która może mieć charakter nieodwracalny; postępująca wieloogniskowa leukoencefalopatia (PML) - diagnozowana od 6 mies. do kilku lat po zastosowaniu kladrybiny, należy rozważyć PML w diagnostyce różnicowej pacjentów z nowymi lub pogarszającymi się objawami neurologicznymi oraz w zakresie funkcji poznawczych i zachowania. Sugerowana ocena PML obejmuje konsultację neurologiczną, obrazowanie mózgu metodą rezonansu magnetycznego i analizę płynu mózgowo-rdzeniowego pod względem zawartości DNA wirusa JC (JCV) metodą polimerazowej reakcji łańcuchowej (PCR) lub biopsji mózgu z badaniem w kierunku zakażenia JCV. Ujemny wynik badania PCR JCV nie wyklucza PML. W przypadku rozpoznania PML należy przerwać leczenie kladrybiną. Ze względu na silną i długotrwałą immunosupresję, związaną ze stosowaniem analogów nukleozydów, istnieje ryzyko wystąpienia wtórnych nowotworów; pierwotne nowotwory hematologiczne, leczone kladrybiną (np. białaczka włochatokomórkowa), mogą być również czynnikiem ryzyka wystąpienia wtórnych nowotworów.
Reklama
Biodribin - ciąża
Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży – przypuszcza się, że kladrybina może wywoływać ciężkie wady wrodzone. W trakcie stosowania preparatu należy przerwać karmienie piersią, gdyż może to być niekorzystne dla dziecka. Pacjentom, zarówno kobietom jak i mężczyznom, w wieku rozrodczym zaleca się stosowanie skutecznej antykoncepcji.
Reklama
Biodribin - efekty uboczne
Występują zazwyczaj w pierwszych 14 dniach lub w pierwszym miesiącu leczenia. Białaczka włochatokomórkowa. Bardzo często: neutropenia, ciężka niedokrwistość i małopłytkowość; limfopenia CD4; długotrwała pancytopenia (nie wiadomo, czy zmniejszenie liczby komórek szpiku jest spowodowane zwłóknieniem szpiku czy toksycznością kladrybiny), nudności, wysypka, gorączka, zmniejszenie apetytu, uczucie zmęczenia. Często: przyspieszona czynność serca, szmery w sercu, plamica, wybroczyny, ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, niepokój, nieprawidłowe szmery oddechowe, kaszel, duszność, wymioty, zaparcia, biegunka, ból brzucha, wzdęcia, bóle mięśniowe, bóle stawowe, świąd, ból, rumień, zakażenia oportunistyczne - bakteryjne, wirusowe, grzybicze; ciężkie infekcje (posocznica, zapalenie płuc), obrzęki, dreszcze, osłabienie, obfite pocenie, złe samopoczucie, ból tułowia; odczyny w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie, obrzęk, ból, zakrzepica i zapalenie żyły związane raczej z infuzją i (lub) wymianą cewnika, a nie z samym lekiem. Częstość nieznana: nowotwory wtórne (np. rak płuc). Przewlekła białaczka limfatyczna. Bardzo często: neutropenia, ciężka niedokrwistość i małopłytkowość (zwłaszcza w 2 kursie leczenia); plamica, ból głowy, kaszel, miejscowe reakcje skórne w miejscu iniekcji, gorączka, uczucie zmęczenia, obrzęki. Często: zaburzenia krzepnięcia, nieprawidłowe szmery oddechowe, biegunka, nudności, zapalenie tkanki łącznej, bolesność skóry, zapalenie płuc, zakażenia bakteryjne np. skóry, wirusowe zakażenia skóry, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia lub zapalenia jelit, kandydoza jamy ustnej, zakażenia układu moczowego, zapalenie żyły, obfite pocenie się. Częstość nieznana: nowotwory wtórne (np. rak płuc). Chłoniaki nieziarnicze. Bardzo często: neutropenia, niedokrwistość, małopłytkowość, zakażenia bakteryjne. Często: rumień, pokrzywka, zakażenia wirusowe, grzybicze, gorączka. Niezbyt często: nudności, wymioty, ciężkie infekcje (posocznica, gruźlica, zapalenie płuc). Inne zaburzenia krwi i układu chłonnego obserwowane u niektórych chorych leczonych kladrybiną, obejmują niedokrwistość czystoczerwonokrwinkową (PRCA) oraz niedokrwistość autoimmunohemolityczną. U pacjentów leczonych kladrybiną notowano przypadki postępującej wieloogniskowej leukoencefalopatii (PML), w tym przypadki śmiertelne.
Biodribin - interakcje
Nie są znane interakcje kladrybiny z innymi lekami. Podobnie jak w przypadku innych leków cytotoksycznych, należy zachować szczególną ostrożność w trakcie stosowania kladrybiny z innymi preparatami powodującymi immunosupresję i mielosupresję.
Biodribin - dawkowanie
Dożylnie. Dorośli. Białaczka włochatokomórkowa. Zaleca się dawkę 0,09 mg/kg mc./dobę (3,6 mg/m2/dobę) w 24-godzinnym ciągłym wlewie przez 7 dni. Nie należy modyfikować dawkowania. W przypadku wystąpienia objawów neurotoksyczności lub nefrotoksyczności należy okresowo wstrzymać lub całkowicie zaprzestać podawania leku. Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki nieziarnicze o małym stopniu złośliwości. Zaleca się dawkę 0,12 mg/kg mc/dobę (4,8 mg/m2/dobę) w 2-godzinnym wlewie przez 5 kolejnych dni, w kolejnych cyklach co 28 dni. Zwykle wystarczą 2 kursy, maksymalnie 6 kursów. Jeśli po 2 kursach nie ma żadnej poprawy, leczenie należy przerwać. W przypadku zmniejszenia liczby limfocytów o 50% lub więcej należy zastosować następne 2 kursy i ponownie ocenić efekt leczenia i podjąć decyzję o zastosowaniu następnych 2 kursów. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) wątroby należy zachować szczególną ostrożność i rozważyć możliwość zmniejszenia dawki. Nie określono dotychczas bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności leku u dzieci.
Biodribin - uwagi
Lek może mieć niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Lek przechowywać w temperaturze 2-8st.C.
