Biodroxil - skład
1 kaps. zawiera 500 mg cefadroksylu; 1 tabl. powl. zawiera 1 g cefadroksylu; 5 ml przygotowanej zawiesiny zawiera 250 mg lub 500 mg cefadroksylu; zawiesina zawiera sacharozę.
Reklama
Biodroxil - działanie
Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna I generacji do podawania doustnego. Do wrażliwych drobnoustrojów Gram-dodatnich należą: gronkowce wytwarzające i niewytwarzające penicylinazę, paciorkowce β-hemolizujące, Streptococcus pneumoniae i Streptococcus pyogenes. Do wrażliwych drobnoustrojów Gram-ujemnych należą: Escherichia coli, gatunki Klebsiella, Proteus mirabilis, Moraxella (Branhamella) catarrhalis oraz Bacteroides spp. (oprócz Bacteroides fragilis i niektórych szczepów Haemophilus influenzae). Cefadroksyl po podaniu doustnym bardzo szybko się wchłania. Po doustnym podaniu lek osiąga skuteczne stężenie terapeutyczne w płucach, migdałkach, wątrobie, pęcherzyku żółciowym, przewodach żółciowych, gruczole krokowym, kościach, mięśniach, w torebce stawowej, a także w ślinie, plwocinie, płynie opłucnowym, żółci i mazi stawowej. Ponad 90% leku wydalane jest w postaci niezmienionej w moczu w ciągu 24 h. T0,5 wynosi ok. 80-120 min, a wiązanie z białkami osocza ok. 20%.
Reklama
Biodroxil - wskazania
Leczenie zakażeń wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na cefadroksyl, takich jak: zakażenia górnych dróg oddechowych, szczególnie zapalenie gardła i migdałków podniebiennych wywoływane przez paciorkowce β-hemolizujące grupy A; niepowikłane zakażenia dróg moczowych wywołane przez Escherichia coli, Proteus mirabilis i Klebsiella pneumoniae; zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez gronkowce i (lub) paciorkowce. Lek skutecznie eradykuje paciorkowce β-hemolizujące grupy A z gardła, ale jego stosowanie w zapobieganiu gorączce reumatycznej nie jest wskazane. Leku nie należy stosować w ciężkich zakażeniach ogólnoustrojowych, w których skuteczniejsze są cefalosporyny oporne na działanie β-laktamaz. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Reklama
Biodroxil - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Stwierdzona lub podejrzewana nadwrażliwość na cefalosporyny. Ciężkie reakcje alergiczne na penicyliny lub inne antybiotyki β-laktamowe w wywiadzie.
Reklama
Biodroxil - ostrzeżenia
Cefadroksyl nie przenika do płynu mózgowo-rdzeniowego, dlatego nie jest wskazany do leczenia zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Penicylina jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu zakażeń wywołanych przez Streptococcus pyogenes i w zapobieganiu gorączce reumatycznej. Dane dotyczące cefadroksylu nie uzasadniają jego stosowania w profilaktyce. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z ciężkimi alergiami lub astmą w wywiadzie. Cefadroksyl należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów, u których w wywiadzie stwierdzono nieciężką nadwrażliwość na penicyliny lub na inne, niebędące cefalosporynami antybiotyki β-laktamowe. 5-10% pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny ma również nadwrażliwość na cefalosporyny (nadwrażliwość krzyżowa). W razie wystąpienia reakcji nadwrażliwości na cefadroksyl, należy natychmiast przerwać podawanie leku i zastosować odpowiednie leczenie. Ponieważ doświadczenie w stosowaniu cefadroksylu u wcześniaków i noworodków jest ograniczone, należy zachować ostrożność podczas leczenia pacjentów z tej grupy. Przedłużone stosowanie cefadroksylu może spowodować namnożenie się opornych drobnoustrojów (np. drożdżaków). Cefadroksyl należy stosować ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami żołądka i jelit (zwłaszcza z zapaleniem jelita grubego) w wywiadzie. Wywołana przez cefadroksyl biegunka może zaburzyć wchłanianie innych leków i osłabić ich działanie. Ze względu na ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy, jeśli u pacjenta wystąpi biegunka w trakcie lub po zakończeniu leczenia cefadroksylem, należy natychmiast przerwać podawanie tego antybiotyku i wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze (np. podać doustnie wankomycynę w dawce 250 mg 4 razy na dobę). Nie należy podawać leków hamujących perystaltykę jelit. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zachować ostrożność (należy dostosować dawkę). Wymuszona diureza prowadzi do zmniejszenia stężenia cefadroksylu we krwi. Należy kontrolować czynność nerek, wątroby oraz obraz krwi. W trakcie przedłużonego leczenia cefadroksylem mogą wystąpić objawy niedoboru witaminy K (tj. krwawienia) lub witaminy B (tj. zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, języka, zapalenie nerwów obwodowych, zmniejszenie łaknienia). Ciężkie, zagrażające życiu zakażenia oraz zakażenia, w których konieczne jest podawanie większych dawek lub kilkakrotne podawanie w ciągu doby, należy leczyć początkowo cefalosporynami w postaci dożylnej. Preparat w postaci zawiesiny zawiera sacharozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy.
Reklama
Biodroxil - ciąża
Nie udowodniono bezpieczeństwa stosowania cefadroksylu podczas ciąży - należy zachować dużą ostrożność, zalecając cefadroksyl pacjentce w ciąży. Cefadroksyl przenika do mleka kobiecego i osiąga w nim małe stężenie. U karmionego piersią niemowlęcia może wystąpić uczulenie, biegunka lub kolonizacja błony śluzowej przewodu pokarmowego przez grzyby. Należy zachować dużą ostrożność, zalecając cefadroksyl pacjentce karmiącej piersią. Pacjentka nie powinna karmić piersią w czasie stosowania cefadroksylu. Jeśli pacjentka karmi piersią, powinna w okresie leczenia preparatem zaprzestać karmienia. W czasie leczenia i przez 2 dni po jego zakończeniu pokarm należy odciągać i usuwać.
Reklama
Biodroxil - efekty uboczne
Często: reakcje nadwrażliwości, nudności, wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha, zapalenie błony śluzowej języka, świąd, wysypka, wyprysk alergiczny, pokrzywka. Niezbyt często: kliniczne objawy wywołane rozwojem organizmów oportunistycznych (grzyby), np. grzybice pochwy, pleśniawki. Rzadko: eozynofilia, małopłytkowość, leukopenia, neutropenia, agranulocytoza (ustępująca po odstawieniu leku), objawy choroby posurowiczej, zapalenie okrężnicy, cholestaza, idiosynkratyczna niewydolność wątroby, niewielkie zwiększenie aktywności aminotransferaz (AspAT, AlAT) i fosfatazy zasadowej, obrzęk naczynioruchowy, bóle stawów, śródmiąższowe zapalenie nerek, gorączka polekowa. Bardzo rzadko: kandydoza narządów płciowych, niedokrwistość hemolityczna o podłożu immunologicznym, reakcja alergiczna typu natychmiastowego (wstrząs anafilaktyczny), ból głowy, bezsenność, zawroty głowy, nerwowość, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (o nasileniu od lekkiego do zagrażającego życiu), zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, uczucie zmęczenia, dodatni wynik bezpośredniego i pośredniego testu Coombsa.
Biodroxil - interakcje
Cefadroksylu nie należy stosować jednocześnie z antybiotykami o działaniu bakteriostatycznym, takimi jak tetracykliny, erytromycyna, sulfonamidy lub chloramfenikol, ponieważ może wystąpić działanie antagonistyczne. Należy unikać stosowania cefadroksylu razem z innymi nefrotoksycznymi lekami, takimi jak antybiotyki aminoglikozydowe, polimyksyna B, kolistyna lub pętlowe leki moczopędne w dużych dawkach, gdyż podczas ich jednoczesnego stosowania może nasilić się działanie nefrotoksyczne. Jeśli w czasie długotrwałego stosowania leków przeciwzakrzepowych lub inhibitorów agregacji płytek krwi podaje się cefadroksyl, należy często kontrolować parametry krzepnięcia krwi w celu uniknięcia działań niepożądanych w postaci krwawienia. Jednoczesne stosowanie probenecydu zmniejsza eliminację cefadroksylu przez nerki; z tego powodu stosowanie cefadroksylu w skojarzeniu z probenecydem może powodować zwiększenie stężenia cefadroksylu w osoczu. Cefadroksyl wiąże się z kolestyraminą, co może zmniejszać jego biodostępność.
Biodroxil - dawkowanie
Doustnie. W leczeniu zakażeń wywołanych przez paciorkowce β-hemolizujące lek należy stosować przez co najmniej 10 dni. Dorośli i u dzieci o mc. większej niż 40 kg: 500-1000 mg 2 razy na dobę co 12 h, w zależności od ciężkości zakażenia. W zakażeniach skóry i tkanek miękkich oraz w niepowikłanych zakażeniach układu moczowego stosuje się 1000 mg raz na dobę. Dzieci o mc. poniżej 40 kg. Dzieci >6 lat: 500 mg 2 razy na dobę. Dzieci 1-6 lat (tylko zawiesina): 250 mg 2 razy na dobę. Dzieci <1 roku (tylko zawiesina): 25 mg/kg mc. na dobę w dawkach podzielonych. U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek modyfikacja dawki ani zachowanie specjalnych środków ostrożności nie są konieczne. Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Dawkę leku należy ustalać na podstawie klirensu kreatyniny (CCr); należy również kontrolować stężenie cefadroksylu w surowicy. U pacjentów z CCr >50 ml/min zmiana dawkowania nie jest konieczna. Pacjentom z niewydolnością nerek można podawać cefadroksyl w początkowej dawce od 500 mg do 1000 mg. Kolejne dawki podaje się zgodnie z następującym schematem: CCr 26-50 ml/min/1,73 m2 - 500-100 mg co 12 h; CCr 11-25 ml/min/1,73 m2 - 500-100 mg co 24 h; CCr 0-10 ml/min/1,73 m2 - 500-100 mg co 36 h. Cefadroksyl można usunąć z organizmu metodą hemodializy. Sposób podania. Kapsułki i tabletki połykać w całości, popijając dużą ilością płynu; zawiesinę podawać z dużą ilością płynu. Stosować niezależnie od posiłków.
Biodroxil - uwagi
W trakcie leczenia cefadroksylem i po jego zakończeniu fałszywie dodatni odczyn Coombsa. Dotyczy to również wyników tego testu przeprowadzanego u noworodków matek, które otrzymywały cefalosporyny przed porodem. Podczas stosowania cefadroksylu notowano fałszywie dodatnie wyniki testu wykrywającego glukozę w moczu z zastosowaniem metod redukcyjnych; należy stosować metody enzymatyczne, np. testy paskowe. Cefadroksyl może spowodować ból i zawroty głowy, nerwowość, bezsenność i uczucie zmęczenia, co wpływa niekorzystnie na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
