Bivacyn - skład
1 ml pudru do rozpylania na skórę zawiera 1100 j.m. neomycyny (w postaci siarczanu) i 83,3 j.m. bacytracyny.
Reklama
Bivacyn - działanie
Preparat do stosowania miejscowego zawierający 2 antybiotyki o uzupełniającym się zakresie działania przeciwbakteryjnego. Neomycyna jest antybiotykiem aminoglikozydowym, działa bakteriobójczo zaburzając transkrypcję kodu genetycznego. Bacytracyna jest antybiotykiem polipeptydowym, hamuje syntezę ściany komórkowej, zakłócając wytwarzanie peptydoglikanu; wywiera również działanie przeciwbakteryjne przez zmianę przepuszczalności błony cytoplazmatycznej lub ułatwienie transportu metali toksycznych do komórki bakteryjnej. Spektrum działania przeciwbakteryjnego leku obejmuje - tlenowe bakterie Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus, gronkowce koagulazo-ujemne, Streptococcus pyogenes, S. viridans, S. pneumoniae, Bacillus anthracis, Corynebacterium spp., Propionibacterium acnes; tlenowe bakterie Gram-ujemne: Escherichia coli, Enterobacter aerogenes, Klebsiella pneumoniae, Proteus vulgaris, Serratia marcescens, Haemophilus influenzae, Neisseria meningitidis, Neisseria gonorrhoeae; inne: Mycobacterium tuberculosis. Gatunki, u których może wystąpić problem oporności nabytej: Enterococcus faecalis, Pseudomonas aeruginosa. Lek nie działa na Bacteroides fragilis. Puder jest przeznaczony do stosowania miejscowego i znaczące wchłanianie ogólnoustrojowe substancji czynnych jest mało prawdopodobne. Neomycyna łatwo wchłania się przez uszkodzone partie skóry lub skórę, która utraciła swoją warstwę keratynową (np. w przypadku ran, oparzeń lub owrzodzeń).
Reklama
Bivacyn - wskazania
Powierzchowne pęcherzykowo-krostkowe zapalenie skóry - grupa liszajca. Ropne zapalenie skóry (zapalenie mieszków włosowych) - głównie w celu zapobiegania rozszerzaniu się zakażenia. Nadkażenia powierzchni ran, oparzeń, owrzodzeń. Zapobieganie nadkażeniom paciorkowcem ropnym w przypadkach zwiększonego ryzyka ich wystąpienia w istniejących, innych chorobach skóry (opryszczka zwykła, półpasiec, ukąszenia owadów, itp.). Profilaktyka zakażeń ran pooperacyjnych.
Reklama
Bivacyn - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na neomycynę, inne antybiotyki aminoglikozydowe, bacytracynę lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Unikać stosowania leku na duże powierzchnie skóry objęte procesem chorobowym, stanowiące >20% powierzchni skóry (ryzyko wchłonięcia substancji czynnych do krążenia ogólnego i wywołania ogólnoustrojowych działań niepożądanych). Nie stosować leku u dzieci w miejscach przykrytych pieluchą (działa ona jak opatrunek okluzyjny, zwiększając wchłanianie substancji czynnych).
Reklama
Bivacyn - ostrzeżenia
U małych dzieci wchłanianie substancji czynnych przez skórę może być większe, dlatego nie zaleca się stosowania leku u noworodków, niemowląt i dzieci w wieku <2 lat. Ryzyko wchłaniania przez skórę (zwłaszcza neomycyny) jest większe, jeśli lek stosowany jest na otwarte rany, oparzenia i owrzodzenia lub pod opatrunki okluzyjne. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek ryzyko działania nefro- i ototoksycznego preparatu jest większe - zachować szczególną ostrożność, zaleca się wykonanie badania moczu i krwi lub badania audiometrycznego. U pacjentów z miastenią lub przyjmujących jednocześnie leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe nie stosować leku na duże powierzchnie zmienionej chorobowo skóry. Wykazano istnienie krzyżowej nadwrażliwości w obrębie antybiotyków aminoglikozydowych; należy wziąć pod uwagę, że u pacjentów z nadwrażliwością na miejscowo stosowaną neomycynę może wystąpić nadwrażliwość na inne antybiotyki aminoglikozydowe do stosowania miejscowego i (lub) ogólnego. W przypadku wystąpienia jakichkolwiek objawów podrażnienia skóry lub reakcji nadwrażliwości, lek należy natychmiast odstawić. Unikać stosowania u pacjentów z chorobą atopową. Przy przewlekłych lub głęboko umiejscowionych zakażeniach dodatkowo należy stosować leczenie chirurgiczne lub antybiotykoterapię ogólnoustrojową. Miejscowe stosowanie leku może powodować nadmierny wzrost niepatogennych lub częściowo patogennych bakterii i grzybów, zwłaszcza drożdżaków.
Reklama
Bivacyn - ciąża
W ciąży stosować ostrożnie, w najmniejszej skutecznej dawce i przez możliwie najkrótszy czas. Ze względu na możliwość ogólnoustrojowego wchłaniania neomycyny zastosowanej miejscowo, nie można całkowicie wykluczyć szkodliwego wpływu na karmione piersią niemowlę - należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub o przerwaniu leczenia, biorąc pod uwagę znaczenie leczenia dla matki.
Reklama
Bivacyn - efekty uboczne
Często: miejscowe reakcje nadwrażliwości, podrażnienie skóry (np. wysypka, świąd, rumień). Częstość nieznana: ciężkie reakcje nadwrażliwości, anafilaksja, ototoksyczność (ubytki słuchu, głuchota, uszkodzenie narządu przedsionkowego), stan zapalny na skutek nadkażenia, blokada nerwowo-mięśniowa, nefrotoksyczność (np. zmniejszenie szybkości filtracji kłębuszkowej, zaburzenia elektrolitowe: hipokalcemia, hipomagnezemia i hipokaliemia).
Bivacyn - interakcje
Nie stwierdzono znaczących klinicznie interakcji miejscowo stosowanej neomycyny i (lub) bacytracyny z innymi lekami często stosowanymi w bakteryjnych zakażeniach skóry. Ponieważ nie można jednak wykluczyć istnienia niżej wymienionych interakcji, należy zachować ostrożność. Jednocześnie stosowane miejscowo kortykosteroidy mogą maskować objawy kliniczne zakażeń bakteryjnych, grzybiczych lub wirusowych, a także mogą hamować reakcje nadwrażliwości na antybiotyki lub inne składniki pudru. Ze względu na możliwe działanie nefro- i ototoksyczne, lek należy stosować ostrożnie w przypadku jednoczesnego podawania innych nefro- i ototoksycznych leków, takich jak furosemid, wankomycyna i inne antybiotyki aminoglikozydowe. Należy rozważyć możliwość skumulowanego działania toksycznego, jeśli puder jest stosowany jednocześnie z lekami nefrotoksycznymi lub ototoksycznymi, takimi jak streptomycyna, kanamycyna, polimyksyna B. Substancje czynne leku mogą nasilać blokadę nerwowo-mięśniową wywoływaną przez podawane jednocześnie leki zwiotczające mięśnie i leki znieczulające. Pacjenci z miastenią oraz pacjenci przyjmujący jednocześnie leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe nie powinni stosować leku na duże powierzchnie zmienionej chorobowo skóry. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania z innymi lekami do użytku miejscowego.
Bivacyn - dawkowanie
Zewnętrznie. Dorośli i dzieci w wieku ≥2 lat: puder rozpylać na miejsce objęte procesem chorobowym (z odległości 20-25 cm) raz do maksymalnie 3 razy na dobę. Nie stosować pod opatrunki okluzyjne. Czas leczenia dzieci i pacjentów w podeszłym wieku nie powinien przekraczać 7 dni. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek należy zmniejszyć dawkę. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie są konieczne szczególne środki ostrożności. Sposób podania. Pojemnik z pudrem należy dobrze wstrząsnąć przed użyciem. Po użyciu pojemnik należy odwrócić do góry dnem, a następnie kilkoma krótkimi naciśnięciami przedmuchać zawór, aby zapobiec jego zatykaniu.
Bivacyn - uwagi
