Buscopan - skład
1 tabl. powl. zawiera 10 mg butylobromku hioscyny; preparat zawiera sacharozę. 1 tabl. powl. Forte zawiera 20 mg butylobromku hioscyny; preparat zawiera laktozę.
Reklama
Buscopan - działanie
Lek, będący czwartorzędową pochodną amoniową, działa rozkurczowo na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i układu moczowo-płciowego. Butylobromek hioscyny nie przenika do OUN - nie daje działań niepożądanych związanych z działaniem antycholinergicznym na OUN. Obwodowe działanie antycholinergiczne wynika z blokowania zwojów w obrębie jamy brzusznej i blokowania receptorów muskarynowych. Po podaniu doustnym lek jest częściowo wchłaniany - 8%. Dostępność w krążeniu ogólnym wynosi <1%, lecz stosunkowo duże stężenie leku i/lub jego metabolitów jest w miejscu działania: w przewodzie pokarmowym, pęcherzu moczowym, drogach żółciowych, wątrobie i nerkach. Butylobromek hioscyny nie przenika przez barierę krew-mózg i w niewielkim stopniu wiąże się z białkami osocza. Główne metabolity znalezione w moczu słabo wiążą się z receptorami muskarynowymi.
Reklama
Buscopan - wskazania
Stany skurczowe mięśni gładkich przewodu pokarmowego (zaburzenia czynnościowe w obrębie przewodu pokarmowego, bolesne skurcze żołądka, kolka jelitowa, zespół jelita drażliwego), stany skurczowe i dyskinezja dróg żółciowych (zaburzenia czynnościowe w obrębie dróg żółciowych, ostry ból w drogach żółciowych, kolka żółciowa), stany skurczowe w obrębie układu moczowo-płciowego (bolesne miesiączkowanie, kolka nerkowa, stany skurczowe związane z kamicą moczowodową).
Reklama
Buscopan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na butylobromek hioscyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nużliwość mięśni (myasthenia gravis). Patologiczne poszerzenie jelita grubego (megacolon). Stosowanie leku jest przeciwwskazane w przypadku rzadkich zaburzeń dziedzicznych, które mogą uniemożliwiać przyjmowanie zawartej w nim substancji pomocniczej.
Reklama
Buscopan - ostrzeżenia
Ze względu na potencjalne ryzyko związane z działaniem antycholinergicznym należy zachować ostrożność u pacjentów z jaskrą z wąskim kątem przesączania, u pacjentów ze zwężeniem w obrębie jelit lub dróg moczowych, jak również u pacjentów ze skłonnością do tachykardii (np. w przebiegu nadczynności tarczycy, niewydolności serca, zabiegu kardiochirurgicznego). Przy występowaniu ostrego, niewyjaśnionego, utrzymującego się lub nasilającego się bólu brzucha, czy też obecności innych objawów (gorączka, nudności, wymioty, zmiany rytmu wypróżnień, tkliwość brzucha, spadek ciśnienia krwi, omdlenia lub obecność krwi w stolcu), niezbędne jest przeprowadzenie odpowiednich badań diagnostycznych w celu zbadania etiologii objawów. 1 tabl. 10 mg zawiera ok. 41,2 mg sacharozy, co odpowiada 411,8 mg sacharozy w przypadku maksymalnej zalecanej dawki dobowej - pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować preparatu. 1 tabl 20 mg (Forte) zawiera 138,5 mg laktozy jednowodnej, co w przypadku maksymalnej zalecanej dawki dobowej odpowiada 692,5 mg laktozy jednowodnej - pacjenci z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, np. galaktozemią, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy nie powinni przyjmować preparatu.
Reklama
Buscopan - ciąża
Zaleca się unikanie stosowania leku w czasie ciąży i podczas karmienia piersią. Dane dotyczące stosowania butylobromku hioscyny u kobiet w okresie ciąży są ograniczone. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego lub pośredniego szkodliwego wpływu na reprodukcję. Podobnie jak inne leki kationowe, butylobromek hioscyny oddziałuje z transportem choliny w komórkach nabłonkowych łożyska ludzkiego in vitro. Nie wykazano przenikania butylobromku hioscyny do kompartmentu płodowego. Brak wystarczających danych dotyczących przenikania butylobromku hioscyny i jego metabolitów do mleka kobiecego.
Reklama
Buscopan - efekty uboczne
Niezbyt często: tachykardia, suchość w jamie ustnej, zmniejszenie wydzielania potu, reakcje skórne (pokrzywka, świąd). Rzadko: zatrzymanie moczu. Częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne z epizodami zaburzeń oddychania i wstrząsem anafilaktycznym, wysypka, rumień, nadwrażliwość.
Buscopan - interakcje
Preparat może nasilać działanie antycholinergiczne trój- i czteropierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, leków przeciwhistaminowych, leków przeciwpsychotycznych, chinidyny, amantadyny, dizopiramidu i innych leków antycholinergicznych (np. tiotropium, ipratropium, związki podobne do atropiny). Jednoczesne leczenie antagonistami dopaminy (np. metoklopramidem) i preparatem może zmniejszać skuteczność działania obu tych leków na przewód pokarmowy. Lek może nasilać tachykardię wywołaną przez leki β-adrenergiczne.
Buscopan - dawkowanie
Doustnie. Tabl. 10 mg. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 1 lub 2 tabl. 3-5 razy na dobę; dzieci 6-12 lat: 1 tabl. 3 razy na dobę. Tabl. 20 mg. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: 1 tabl. 1-5 razy na dobę. Lek nie powinien być podawany bez przerwy lub przez dłuższy czas, bez zbadania przyczyny dolegliwości. Sposób podania. Tabl. należy połykać w całości, popijając płynem.
Buscopan - uwagi
