Clindacin - skład
1 kaps. zawiera 300 mg klindamycyny w postaci chlorowodorku. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Clindacin - działanie
Antybiotyk linkozamidowy. Klindamycyna hamuje biosyntezę białek bakteryjnych. W zależności od stężenia i wrażliwości drobnoustrojów działa bakteriostatycznie lub bakteriobójczo. Do szczepów wrażliwych należą: tlenowe bakterie Gram-dodatnie (Staphylococcus spp., Pneumococcus spp. oraz Streptococcus spp. z wyjątkiem Streptococcus faecalis), beztlenowe bakterie Gram-dodatnie (Peptococcus spp. i Peptostreptococcus spp.) oraz beztlenowe bakterie Gram-ujemne (Bacteroides spp., Fusobacterium spp., Eubacterium i Actinomyces). Biodostępność po podaniu doustnym wynosi 90%. Cmax jest osiagane w czasie 45 min. Jest metabolizowana w wątrobie. Głównymi metabolitami są N-desmetyl klindamycyny i sulfotlenek klindamycyny. 10% dawki wydalane jest jako składnik czynny biologicznie z moczem, a 4% z kałem.. T0,5 w osoczu wynosi 2,4 h i nie jest zmieniony w znaczącym stopniu przez hemodializę, czy dializę otrzewnową. W przypadku średnich do poważnych zaburzeń czynności wątroby okres półtrwania klindamycyny wydłuża się; nagromadzenie występuje jednak rzadko, jeśli dawka podawana jest w odstępach 8-godzinnych.
Reklama
Clindacin - wskazania
Zakażenia wywołane szczepami wrażliwymi na klindamycynę, szczególnie u pacjentów, u których występuje nadwrażliwość na penicylinę i/lub cefalosporyny. Zakażenia górnych dróg oddechowych: zapalenie migdałków, zapalenie gardła, zapalenie zatok, zapalenie ucha środkowego i płonica. Zakażenia dolnych dróg oddechowych: zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, ropniak i ropień płuca. Zakażenia kości i stawów: zapalenie szpiku i posocznicowe zapalenie stawów. Zakażenia w obrębie zębów: ropień okołozębowy i zapalenie ozębnej. Zakażenia skóry i tkanek miękkich: trądzik, czyrak, cellulitis, liszajec, róża, ropnie, zakażenia ran i zanokcica. Zakażenia w obrębie miednicy i jamy brzusznej (w skojarzeniu z antybiotykiem skutecznym przeciwko beztlenowym bakteriom Gram-ujemnym): zapalenie śluzówki macicy, zapalenie pochwy, ropień jajników, zapalenie otrzewnej i ropnie brzuszne. Ponadto: szczególne przypadki posocznicy, zapalenia wsierdzia oraz toksoplazmatyczne zapalenie mózgu w przypadku immunosupresji lub AIDS (w dużych dawkach w skojarzeniu z pirymetaminą jako leczenie alternatywne w przypadku nadwrażliwości na sulfonamidy; również w celu uniknięcia nawrotów).
Reklama
Clindacin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu i/lub linkomycynę. Ostre infekcje wirusowe górnych dróg oddechowych. Klindamycyna nie osiąga wystarczającego stężenia w płynie mózgowo rdzeniowym, dlatego nie powinna być stosowana w leczeniu zapalenia opon.
Reklama
Clindacin - ostrzeżenia
W przypadku długotrwałego leczenia konieczne jest okresowe badanie czynności nerek i wątroby. Zalecane jest monitorowanie stężenia klindamycyny w osoczu, szczególnie w przypadku stosowania dużych dawek. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów: z astmą oskrzelową, skłonnością do alergii; ze stwierdzoną w wywiadzie chorobą układu pokarmowego (szczególnie zapaleniem okrężnicy); u pacjentów z niewydolnością wątroby i nerek (monitorować stężenie leku we krwi). Klindamycyna ma właściwości blokowania przewodnictwa nerwowo-mięśniowego - szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów przyjmujących inne leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe. U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka w związku ze stosowaniem antybiotyku, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy; po ustaleniu rozpoznania tej choroby należy odstawić antybiotyk i wdrożyć odpowiednie leczenie. Leczenie antybiotykiem może prowadzić do nadmiernego wzrostu drobnoustrojów niewrażliwych; w przypadku takich nadkażeń, należy natychmiast zastosować odpowiednie leczenie. Ze względu na zawartość laktozy, leku nie podawać pacjentom z rzadką dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem Lapp laktozy lub zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Clindacin - ciąża
Nie ma wystarczających danych o bezpieczeństwie stosowania preparatu w czasie ciąży. Preparat może być stosowany jedynie w razie zdecydowanej konieczności po dokładnej ocenie korzyści i ryzyka. Klindamycyna przenika do mleka ludzkiego w stężeniu od 0,7 μg do 3,8 μg, z tego powodu stosowanie u matek karmiących nie jest wskazane.
Reklama
Clindacin - efekty uboczne
Często: ból brzucha, nudności, wymioty, biegunki, zapalenie przełyku, zaburzenia w wynikach badań czynności wątroby (bilirubina, AST, fosfataza zasadowa). Niezbyt często: przemijająca neutropenia (leukopenia) i eozynofilia, agranulocytoza i małopłytkowość (nie stwierdzono bezpośredniej zależności etiologicznej z jednoczesnym leczeniem klindamycyną), osutka grudkowo-plamkowa, pokrzywka, uogólniona łagodna do średnio nasilonej odropodobna wysypka przypominająca zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy. Rzadko: świąd, wysypka, pokrzywka, zapalenie pochwy i przypadki złuszczającego zapalenia skóry. Bardzo rzadko: reakcje anafilaktyczne, rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy (lekka wodnista do ostrej przewlekła biegunka, leukocytoza, gorączka, ostre skurcze brzucha, czasem połączone z występowaniem krwi i śluzu w stolcu potencjalnie prowadzące do zapalenia otrzewnej, szoku i toksycznego rozszerzenia okrężnicy), żółtaczka, zapalenie wielostawowe.
Clindacin - interakcje
Klindamycyna nasila działanie środków zwiotczających (należy zachować szczególną ostrożność). Klindamycyny nie należy stosować jednocześnie z erytromycyną, ponieważ w badaniach in vitro stwierdzono antagonizm działania przeciwbakteryjnego między tymi substancjami. Stwierdzono oporność krzyżową drobnoustrojów na klindamycynę i erytromycynę oraz na klindamycynę i linkomycynę. Preparat nie powinien być stosowany zamiennie z innymi lekami zawierającymi klindamycynę.
Clindacin - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1 do 2 kapsułek 2-3 razy na dobę. Tryb leczenia powinien być dostosowany do stopnia zakażenia, stanu pacjenta i wrażliwości patogenu: 600-1200 mg na dobę w łagodnych i poważnych zakażeniach, 1200-1800 mg na dobę w ciężkich zakażeniach. W zakażeniach spowodowanych β-hemolitycznymi streptokokami leczenie powinno trwać co najmniej 10 dni. Toksoplazmatyczne zapalenie mózgu w przypadku immunosupresji lub AIDS: dożylnie 600-1200 mg 4 razy na dobę przez 2 tyg., następnie doustnie 300-600 mg 4 razy na dobę; czas trwania całego leczenia wynosi od 8 do 12 tygodni; stosować w skojarzeniu z pirymetaminą podawaną doustnie w dawce 25-75 mg na dobę przez 8-10 tyg.; przypadku stosowania dużych dawek pirymetaminy należy jednocześnie podawać kwas foliowy w dawce 10-20 mg. Sposób podania: podczas posiłków lub między posiłkami. W celu uniknięcia zapalenia przełyku, kapsułki należy popijać szklanką wody.
Clindacin - uwagi
Klindamycyna może wpływać na wyniki badań czynności wątroby.
