Colistin TZF

Colistin TZF - skład

1 fiolka zawiera 1 000 000 j.m. (ok. 80 mg) kolistymetatu sodowego.

Reklama

Colistin TZF - działanie

Antybiotyk peptydowy z grupy polimyksyn. Gatunki zwykle wrażliwe: Acinetobacter baumannii, Haemophilus influenzae, Klebsiella spp., Pseudomonas aeruginosa. Gatunki, wśród których może wystąpić problem oporności nabytej: Stenotrophomonas maltophilia, Achromobacter xylosoxidans. Drobnoustroje o oporności naturalnej: Burkholderia cepacia i gatunki pokrewne, Proteus spp., Providencia spp., Serratia spp. Może pojawić się oporność krzyżowa między kolistyną (polimyksyną E) a polimyksyną B. Po infuzji kolistymetatu sodowego, nieczynny prolek ulega przekształceniu w czynną kolistynę. Wykazano, że C_max kolistyny w osoczu u pacjentów w stanie krytycznym występuje z opóźnieniem do 7 h po podaniu kolistymetatu sodowego. Wiązanie z białkami jest umiarkowane i zmniejsza się przy większych stężeniach. Jeśli u pacjenta nie występuje zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, przenikanie do płynu mózgowo-rdzeniowego jest minimalne, ale zwiększa się w zapaleniu opon. Antybiotyk przenika do wątroby, nerek, tkanki mózgowej, serca i mięśni. Kolistymetat sodowy wydalany w ok. 80% z moczem w postaci niezmienionej. T_0,5 kolistyny u zdrowych osób i u osób z mukowiscydozą wynosi odpowiednio około 3 h i 4 h. U pacjentów w stanie krytycznym zgłaszano, że T_0,5 jest wydłużony o około 9-18 h.

Reklama

Colistin TZF - wskazania

Roztwór do wstrzykiwań i infuzji: do stosowania u dorosłych i dzieci, w tym u noworodków, w leczeniu ciężkich zakażeń wywołanych wybranymi tlenowymi drobnoustrojami chorobotwórczymi Gram-ujemnymi, u pacjentów z ograniczonymi opcjami leczenia. Roztwór do inhalacji: do stosowania u dorosłych oraz dzieci i młodzieży z mukowiscydozą w leczeniu przewlekłych zakażeń płuc wywołanych przez Pseudomonas aeruginosa. Należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego stosowania leków przeciwbakteryjnych.

Reklama

Colistin TZF - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną, inne polimyksyny lub którąkolwiek substancję pomocniczą.

Reklama

Colistin TZF - ostrzeżenia

Należy rozważyć podawanie dożylne kolistymetatu sodowego razem z innym lekiem przeciwbakteryjnym, gdy jest to możliwe, biorąc pod uwagę wrażliwość drobnoustroju lub drobnoustrojów objętych leczeniem. Ze względu na to, że zgłaszano rozwój oporności na kolistynę podawaną dożylnie, w szczególności w przypadku stosowania w monoterapii, należy rozważyć jednoczesne podawanie z innym lekiem przeciwbakteryjnym. Dane kliniczne dotyczące skuteczności i bezpieczeństwa stosowania dożylnego kolistymetatu sodowego są ograniczone. Zalecane dawki we wszystkich grupach są oparte na ograniczonych danych, w szczególności dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania dużych dawek (>6 mln j.m./dobę) oraz stosowania dawki nasycającej i dawek dla specjalnych populacji (pacjenci z zaburzeniami czynności nerek oraz dzieci i młodzież). Kolistymetat sodowy należy stosować tylko wtedy, gdy inne, częściej przepisywane antybiotyki nie są skuteczne lub nie są właściwe. U każdego pacjenta należy kontrolować czynność nerek na początku leczenia i regularnie w czasie leczenia. Pacjenci z hipowolemią lub otrzymujący inne potencjalnie nefrotoksyczne leki znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka nefrotoksyczności spowodowanej kolistyną. Nefrotoksyczność zgłaszano w niektórych badaniach jako powiązaną z dawką skumulowaną i czasem trwania leczenia. Należy rozważyć korzyści wynikające z przedłużonego czasu trwania leczenia wobec zwiększonego ryzyka toksyczności dla nerek. Należy zachować ostrożność podczas podawania kolistymetatu sodowego niemowlętom (<1 rż.), ponieważ czynność nerek w tej grupie wiekowej nie jest w pełni dojrzała. Nie jest znany wpływ niedojrzałej czynności nerek i metabolizmu na przekształcanie kolistymetatu sodowego w kolistynę. Jeśli wystąpi reakcja alergiczna, należy bezwzględnie przerwać leczenie kolistymetatem sodowym i wdrożyć odpowiednie działania. Zgłaszano, że duże stężenie kolistymetatu sodowego w surowicy, które może być spowodowane przedawkowaniem lub niezmniejszeniem dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, prowadziło do wystąpienia objawów działania neurotoksycznego, takich jak parestezje twarzy, osłabienie mięśni, zawroty głowy, niewyraźna mowa, niestabilność naczynioruchowa, zaburzenia widzenia, splątanie, psychoza i bezdech. Należy prowadzić obserwację w celu wykrycia parestezji okołoustnych i parestezji kończyn, będących oznakami przedawkowania. Ze względu na to, że kolistymetat sodowy zmniejsza ilość acetylocholiny uwalnianej z presynaptycznych połączeń nerwowo-mięśniowych, u pacjentów z miastenią należy go stosować z zachowaniem największej ostrożności i tylko w razie wyraźnej konieczności. Zgłaszano zatrzymanie czynności oddechowej po podaniu domięśniowym. Zaburzenia czynności nerek zwiększają prawdopodobieństwo wystąpienia bezdechu i blokady nerwowo-mięśniowej. U pacjentów z porfirią preparat należy stosować ze szczególną ostrożnością. Należy wziąć pod uwagę rozpoznanie zapalenia okrężnicy i rzekomobłoniastego zapalenia okrężnicy związanego ze stosowaniem antybiotyków u pacjentów, u których w czasie stosowania lub po stosowaniu kolistymetatu sodowego występuje biegunka. Należy rozważyć przerwanie leczenia i podanie swoistego leczenia przeciwko Clostridium difficile, nie należy podawać leków hamujących perystaltykę. U pacjentów otrzymujących preparat w postaci inhalacji może niekiedy wystąpić skurcz oskrzeli. Zapobieganie wystąpieniu lub leczenie skurczu oskrzeli polega na podawaniu agonisty receptorów β₂-adrenergicznych. Preparatu nie należy podawać dooponowo i dokomorowo.

Reklama

Colistin TZF - ciąża

Z uwagi na wysoką toksyczność, przenikanie kolistymetatu sodowego przez łożysko oraz brak odpowiednio liczebnych, dobrze kontrolowanych badań u ludzi, lek może być stosowany u kobiet w ciąży jedynie wtedy, gdy korzyść terapeutyczna dla matki przeważa nad zagrożeniem dla płodu. Kolistymetat sodowy przenika do mleka matki. U kobiet karmiących piersią należy go stosować ostrożnie, tylko w razie bezwzględnej konieczności. Badania przeprowadzone na szczurach i myszach nie wykazały teratogennego działania kolistymetatu sodowego.

Reklama

Colistin TZF - efekty uboczne

Przemijające zaburzenia czucia (parestezje w obrębie twarzy), zawroty głowy, zaburzenia mowy, zaburzenia widzenia, stan splątania i psychozy mogą pojawić się u pacjentów otrzymujących duże dawki leku, u pacjentów z niewydolnością nerek, którym niewłaściwie zmniejszono dawkę leku oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki typu kurary lub leki o działaniu neurotoksycznym (zmniejszenie dawki leku łagodzi te zaburzenia). Bezdech. Alergiczne wysypki skórne (lek należy odstawić). Zaburzenia czynności nerek mogą wystąpić zarówno u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, jak i z niewydolnością nerek, otrzymujących większe niż zalecane dawki leku i (lub) przyjmujących jednocześnie inne antybiotyki działające nefrotoksycznie (zaburzenia zwykle ustępują po odstawieniu leku). Podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia, gorączka. Skurcz oskrzeli, ból w gardle lub jamie ustnej, spowodowany nadwrażliwością lub zakażeniem drożdżakami Candida albicans, wysypki skórne spowodowane nadwrażliwością.

Colistin TZF - interakcje

Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania dożylnego kolistymetatu sodowego z innymi lekami, które mogą być nefrotoksyczne lub neurotoksyczne. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania z innymi postaciami kolistymetatu sodowego, ze względu na małe doświadczenie i prawdopodobieństwo sumarycznej toksyczności. Kolistymetat sodowy ani kolistyna nie indukowały aktywności żadnego z badanych enzymów P 450 (CYP1A2, 2B6, 2C8, 2C9, 2C19 i 3A4/5) w badaniach in vitro. Należy brać pod uwagę możliwość występowania interakcji podczas jednoczesnego podawania preparatu z lekami o znanym hamującym lub indukującym działaniu na enzymy metabolizujące leki lub z lekami, o których wiadomo, że są substratami nerkowych mechanizmów nośnikowych. Ze względu na wpływ kolistyny na uwalnianie acetylocholiny, lek należy stosować ostrożnie z niedepolaryzującymi lekami zwiotczającymi mięśnie, ponieważ ich działanie może być wydłużone. U pacjentów z miastenią należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego leczenia kolistymetatem sodowym i makrolidami, takimi jak azytromycyna i klarytromycyna, lub fluorochinolonami, takimi jak norfloksacyna i cyprofloksacyna. Niezgodności farmaceutyczne. Kolistymetat sodowy wykazuje niezgodności fizykochemiczne z erytromycyną, hydrokortyzonem, karbenicyliną, cefalotyną, cefalorydyną, kanamycyną i chlorowodorkiem linkomycyny. Roztworów kolistymetatu sodowego nie należy mieszać z innymi lekami.

Colistin TZF - dawkowanie

Roztwór do wstrzykiwań i infuzji. Dorośli i młodzież (mc. >40 kg): dawka podtrzymująca wynosi 9 mln j.m./dobę, w 2-3 dawkach. U pacjentów w stanie krytycznym należy podać dawkę nasycającą 9 mln j.m. Nie określono, jaki powinien być najwłaściwszy odstęp czasu do podania pierwszej dawki podtrzymującej. Modelowanie wskazuje, że w niektórych przypadkach, u pacjentów z prawidłową czynnością nerek, może być konieczne podawanie dawki nasycającej i podtrzymującej do 12 mln j.m.; doświadczenie kliniczne z takimi dawkami jest skrajnie ograniczone, nie określono bezpieczeństwa stosowania. Dawka nasycająca dotyczy pacjentów z prawidłową czynnością nerek i z zaburzeniami czynności nerek, w tym pacjentów poddawanych leczeniu nerkozastępczemu. Dzieci o mc. ≤40 kg: 75 000-150 000 j.m./kg mc./dobę, w 3 dawkach. Podczas doboru dawki należy uwzględnić dojrzałość nerek. Dawkę należy określić na podstawie beztłuszczowej masy ciała. Stosowanie dawek >150 000 j.m./kg mc./dobę zgłaszano u dzieci z mukowiscydozą. Brak danych dotyczących stosowania lub wielkości dawki nasycającej u dzieci w stanie krytycznym. Szczególne grupy pacjentów. W zaburzeniach czynności nerek zaleca się następujące dawki dobowe w zależności od klirensu kreatyniny (CCr), roztwór należy podawać 2 razy na dobę: CCr <50-30 ml/min dawka dobowa 5,5-7,5 mln j.m.; CCr <30-10 ml/min dawka dobowa 4,5-5,5 mln j.m.; CCr <10 ml/min dawka dobowa 3,5 mln j.m. Hemodializa i ciągła hemofiltracja lub hemodiafiltracja. Kolistyna prawdopodobnie podlega dializie przeprowadzanej za pomocą konwencjonalnej hemodializy i ciągłej dożylnej hemofiltracji lub hemodiafiltracji (CVVHF, CVVHDF). Nie można podać dokładnych zaleceń dotyczących dawkowania, można rozważyć poniższe schematy. Hemodializa (podawać 2 razy na dobę): dni bez HD - 2,25 mln j.m./dobę ((2,2-2,3 mln j.m./dobę); dni z HD – 3 mln j.m., do podawania po sesji HD. CVVHF lub CVVHDF: jak u pacjentów z prawidłową czynnością nerek; zaleca się podawać 3 razy na dobę. Brak danych dotyczących pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, należy zachować ostrożność. U pacjentów w podeszłym wieku z prawidłową czynnością nerek modyfikacja dawkowania nie jest konieczna. Nie określono zaleceń dotyczących dawkowania u dzieci z zaburzeniami czynności nerek. Sposób podania. Preparat podaje się w infuzji dożylnej w 50 ml roztworu przez ok. 30 min lub we wstrzyknięciu dożylnym w 10 ml roztworu (dawkę do 2 mln j.m.) przez co najmniej 5 min, domięśniowo (gdy podanie dożylne jest niemożliwe) powoli w duże mięśnie. Roztwór do inhalacji. Zaleca się podawanie preparatu pod nadzorem lekarzy z odpowiednim doświadczeniem w zakresie jego stosowania. Dorośli, młodzież i dzieci ≥2 lat: 1-2 mln j.m. 2-3 razy na dobę (maksymalnie 6 mln j.m./dobę). Dzieci <2 lat: 0,5-1 mln j.m. 2 razy na dobę (maksymalnie 2 mln j.m./dobę). Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby dostosowanie dawki nie jest konieczne. Modyfikacja dawki nie jest konieczna pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, jednak zaleca się zachowanie ostrożności. Sposób podania. Wziewnie po uprzednim rozpuszczeniu w wodzie do wstrzykiwań lub 0,9% roztworze NaCl w odpowiednim inhalatorze.
W UE dawka kolistymetatu sodowego musi być przepisywana i podawana wyłącznie w jednostkach międzynarodowych. Na oznakowaniu preparatu podana jest liczba jednostek międzynarodowych w fiolce. ChPL zawiera tabelę przeliczeniową (jednostki międzynarodowe na mg), przy czym wartości należy traktować tylko jako nominalne i przybliżone.

Colistin TZF - uwagi

Kolistymetat sodowy może powodować osłabienie sprawności psychofizycznej. Jeśli podczas leczenia wystąpią zawroty głowy lub zaburzenia widzenia, nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn.