Cortare

Cortare - skład

1 dawka inhalacyjna zawiera 100 µg lub 250 µg dipropionianu beklometazonu. Preparat zawiera etanol.

Reklama

Cortare - działanie

Glikokortykosteroid o miejscowym działaniu przeciwzapalnym i przeciwproliferacyjnym w płucach. Posiada też działanie kurczące naczynia i hamuje późną reakcję zapalną na prowokację antygenową. Lek zmniejsza objawy stanów zapalnych układu oddechowego w astmie. W czasie leczenia następuje stała poprawa nadreaktywności oskrzeli. Dokładny mechanizm działania leku nie jest w pełni znany. Działanie beklometazonu osiąga się po tygodniu leczenia, w związku z tym, nie jest on odpowiedni do leczenia ostrej astmy oskrzelowej. Po podaniu w inhalacji dipropionian beklometazonu (BPD) jest wchłaniany do ustroju w niezmienionej postaci przez płuca. Przed wchłonięciem ulega w znacznym stopniu transformacji w aktywny metabolit monopropionian 17-beklometazonu (B-17-MP). Wchłanianie przez ustrój B-17-MP może następować po osadzaniu się w płucach lub po doustnym wchłonięciu połkniętej dawki. Maksymalne stężenie dipropionianu beklometazonu w osoczu występuje po 0,3 h. Po podaniu doustnym biodostępność BPD jest nieznaczna, niemniej przed-ustrojowa transformacja w B-17-MP prowadzi do absorpcji ok. 40% dawki w postaci B-17-MP. BDP usuwany jest z krwiobiegu ogólnego bardzo szybko dzięki metabolizowaniu przez esterazy występujące w większości tkanek. Głównym produktem metabolizmu jest aktywny metabolit (B-17-MP); inne produkty to metabolity nieaktywne. Lek w ok. 87% wiąże się z białkami osocza. Po podaniu doustnym ok. 60% BDP wydalane jest z kałem, ok. 12% dawki z moczem w postaci wolnych lub sprzężonych metabolitów. T_0,5 wynosi 0,5-2,7 h.

Reklama

Cortare - wskazania

Cortare 100 µg: Leczenie pacjentów z astmą o zaostrzającym się przebiegu, u których nie stwierdza się opanowania objawów astmy za pomocą leków rozszerzających oskrzela. Terapia pacjentów niewystarczająco reagujących na leczenie kromoglikanem disodowym w skojarzeniu z lekami rozszerzającymi oskrzela. Terapia pacjentów z ciężką przewlekłą astmą, którzy są leczeni kortykosteroidami stosowanymi ogólnie. Cortare 250 µg: Leczenie pacjentów z astmą, wymagających stosowania większych dawek (powyżej 800-1000 µg/dobę) dipropionianu beklometazonu. Pacjenci, u których objawów nie można opanować maksymalną dawką podtrzymującą leku rozszerzającego oskrzela i małymi dawkami (poniżej 800 µg/dobę) dipropionianu beklometazonu. Niektórzy pacjenci z ciężką astmą wymagają podawania doustnych kortykosteroidów oprócz małych dawek (poniżej 800 µg/dobę) dipropionianu beklometazonu. U wielu z tych pacjentów po rozpoczęciu leczenia preparatem może znacznie zmniejszyć się lub ustać całkowicie zapotrzebowanie na dodatkowo stosowane kortykosteroidy doustne.

Reklama

Cortare - przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Gruźlica płuc (aktywna lub nieaktywna). Preparat nie jest przeznaczony do leczenia ostrych napadów astmatycznych. Preparatu Cortare 100 µg nie stosować u dzieci poniżej 2 lat. Preparatu Cortare 250 µg nie należy stosować u dzieci.

Reklama

Cortare - ostrzeżenia

W przypadku stosowania dużych dawek preparatu przez dłuższy czas może wystąpić działanie ogólne leku. Zalecane jest regularne kontrolowanie wzrostu dzieci leczonych długotrwale wziewnymi kortykosteroidami. Jeśli nastąpi zahamowanie wzrostu, należy zweryfikować terapię, zmniejszając dawki wziewnych kortykosteroidów do najmniejszej dawki skutecznej. Należy także rozważyć skierowanie pacjenta do pediatry. Długotrwałe leczenie dużymi dawkami wziewnych kortykosteroidów, szczególnie większych niż dawki zalecane, może doprowadzić do klinicznie istotnego zahamowania czynności nadnerczy. W przypadku stresu lub planowania zabiegu chirurgicznego należy rozważyć dodatkowe podanie kortykosteroidu ogólnie. U części pacjentów, którzy nie reagują na leczenie w okresie początkowym, zazwyczaj stwierdza się obfitą wydzielinę śluzową w oskrzelach, co uniemożliwia przenikanie leku do miejsca działania. W takim wypadku należy podawać kortykosteroidy ogólnie w relatywnie dużej dawce przez krótki okres, w celu zmniejszenia wytwarzania śluzu i eliminacji innych procesów zapalnych w płucach. Prowadzenie leczenia podtrzymującego preparatem zwykle pozwala utrzymać osiągniętą poprawę i stopniowo odstawić doustnie podawane kortykosteroidy. W przypadku zaostrzenia astmy spowodowanej przez infekcję, należy rozpocząć odpowiednią antybiotykoterapię i zwiększyć dawkę wziewne stosowanego dipropionianu beklometazonu, oraz jeśli to konieczne, podać doustnie kortykosteroid działający ogólnie; wskazane może być także zastosowanie agonistów receptorów β₂-adrenergicznych. Odstawienie doustnie podawanych kortykosteroidów i rozpoczęcie podawania preparatu wymaga szczególnej ostrożności, ponieważ czynność nadnerczy zaburzona przez długotrwałe podawanie steroidów powraca powoli do normy. W przypadku stosowania przez pacjenta steroidów działających ogólnie, przed rozpoczęciem podawania preparatu pacjent powinien znajdować się w stanie stabilnym. Po tygodniu należy rozpocząć stopniowe odstawianie ogólnie podawanego steroidu, zmniejszając dawkę dobową prednizolonu o 1 mg (lub ilość równoważną w przypadku innych steroidów) i nie częściej niż w tygodniowych odstępach. U pacjentów leczonych steroidami podawanymi ogólnie przez dłuższy okres, lub otrzymujących duże dawki steroidów mogą wystąpić objawy hamowania czynności nadnerczy. U takich pacjentów należy regularnie kontrolować czynność nadnerczy, a dawkę ogólnie stosowanych steroidów należy zmniejszać ostrożnie. W trakcie fazy odstawiania leku część pacjentów odczuwa pogorszenie się samopoczucia pomimo utrzymania lub nawet poprawy czynności oddechowej. Takich pacjentów należy uspokoić, zachęcić do wytrwałego leczenia z użyciem inhalatora i kontynuować odstawianie ogólnie podawanego steroidu, chyba, że wystąpią kliniczne objawy niewydolności nadnerczy. Większość pacjentów można przestawić na leczenie preparatem, utrzymując dobrą czynność oddechową, ale należy zwracać szczególną uwagę na stan chorego w ciągu pierwszych miesięcy po zmianie leczenia, do momentu, gdy powróci pełna czynność układu przysadkowo-nadnerczowego, zapewniającego prawidłową reakcję organizmu na uraz, zabieg operacyjny lub infekcję. Pacjenci z zaburzeniami czynności nadnerczy powinni mieć przy sobie kartkę z ostrzeżeniem, że wymagają uzupełnienia niedoborów steroidów w przypadku stresu, np. zabiegu operacyjnego, infekcji dróg oddechowych lub nasilających się napadów astmatycznych; podawane w takiej sytuacji steroidy można odstawić dopiero po ustąpieniu sytuacji stresowej. Pacjenci ci powinni także w sytuacjach nagłych otrzymywać doustnie kortykosteroidy, na przykład w przypadku nasilających się napadów astmy, jako wyniku infekcji dróg oddechowych. W tym przypadku należy także zwiększyć dawkę dipropionianu beklometazonu, a następnie zmniejszyć do dawki podtrzymującej, po odstawieniu steroidów podawanych doustnie. W trakcie zmiany leczenia steroidem stosowanym ogólnie na terapię preparatem mogą ujawnić się alergie takie, jak alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa lub wyprysk, maskowane wcześniej przez lek stosowany ogólnie. Alergie te należy leczyć objawowo preparatami przeciwhistaminowymi i (lub) miejscowymi. W przypadku wystąpienia paradoksalnego skurczu oskrzeli należy natychmiast odstawić preparat i skonsultować się z lekarzem; należy wprowadzić inną metodę leczenia. Preparat zawiera w niewielkiej ilości etanol (preparat 100 µg/dawkę - ok. 5% całkowitej objętości pojemnika; preparat 250 µg/dawkę - ok. 7% całkowitej objętości pojemnika).

Reklama

Cortare - ciąża

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania dipropionianu beklometazonu u kobiet w ciąży. Preparat może być stosowany u kobiet w ciąży i karmiących piersią tylko wtedy, gdy potencjalna korzyść dla matki przewyższa ryzyko powikłań u płodu. Istnieje prawdopodobieństwo, że dipropionian beklometazonu przenika do mleka. Biorąc pod uwagę względnie niewielkie dawki podawane wziewnie, stężenie tej substancji w mleku jest raczej niskie. U matek karmiących piersią należy rozważyć korzyści i ryzyko dla matki i dziecka.

Reklama

Cortare - efekty uboczne

Bardzo często: zarażenie grzybami Candida części ustnej gardła (częściej przy dawkach leku powyżej 400 µg na dobę oraz u pacjentów ze zwiększonym stężeniem precypityn Candida we krwi wskazującym na wcześniejsze zarażenie). Często: chrypka, podrażnienie gardła. Rzadko: reakcje nadwrażliwości, w tym wysypka, pokrzywka, świąd i rumień oraz obrzęk ust i twarzy. Bardzo rzadko: obrzęk naczynioruchowy, zahamowanie czynności nadnerczy, zahamowanie wzrostu u dzieci i młodzieży, zmniejszenie gęstości mineralnej kości, zaćma, jaskra, paradoksalny skurcz oskrzeli, blednięcie skóry. Częstość nieznana: nadaktywność psychomotoryczna, zaburzenia snu, lęk, depresja, agresja, zaburzenia zachowania (zazwyczaj u dzieci).

Cortare - interakcje

Nie można wykluczyć wystąpienia działań ogólnoustrojowych beklometazonu po jednoczesnym zastosowaniu preparatu i silnych inhibitorów CYP3A (takich jak rytonawir, kobicystat) - zachować ostrożność.

Cortare - dawkowanie

Inhalacja doustna. Cortare 100 µg. Dorośli: dawka początkowa wynosi zwykle 200 µg 2 razy na dobę; w cięższych przypadkach astmy leczenie można rozpocząć (lub zwiększyć dawkę początkową) od podania 600-800 µg na dobę, a następnie dawkę zmniejszyć po uzyskaniu stabilizacji stanu pacjenta. Całkowita dawka może być podawana w 2, 3 lub 4 równo podzielonych częściach. Maksymalna dawka u dorosłych nie powinna być większa niż 1000 µg. Dzieci powyżej 6 lat: dawka początkowa wynosi zwykle 100 µg 2 razy na dobę, następnie zgodnie z reakcją pacjenta należy podawać 100 µg 2,3 lub 4 razy na dobę. Ewentualnie lek można podawać w dawce 100-200 µg 2 razy na dobę. Maksymalna dawka dobowa u dzieci nie powinna być większa niż 500 µg. Cortare 250 µg. Dorośli. Pacjentom wymagającym podawania dużych dawek wziewnych steroidów należy podawać dawkę początkową wynoszącą 1000 µg na dobę. Zwykła dawka podtrzymująca to 500 µg 2 razy na dobę, lub 250 µg 4 razy na dobę. Jeśli to konieczne, dawkowanie można zwiększyć do 500 µg 3 lub 4 razy na dobę według reakcji pacjenta.
Gdy stan pacjenta jest stabilny, dawkę można zmniejszyć do minimalnej dawki skuteczniej zgodnie z indywidualną reakcją pacjenta. Nie ma potrzeby zmiany dawki u pacjentów z niewydolnością nerek, z niewydolnością wątroby oraz u pacjentów w podeszłym wieku.

Cortare - uwagi

Nie należy nagle przerywać leczenia preparatem. Po użyciu preparatu należy wypłukać jamę ustną i gardło wodą. Lek nie ma wpływu lub wywiera niewielki wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.