Cyprest - skład
1 tabl. drażowana zawiera 2 mg octanu cyproteronu i 0,035 mg etynyloestradiolu. Preparat zawiera laktozę i sacharozę.
Reklama
Cyprest - działanie
Preparat o działaniu przeciwandrogenowym, progestagennym i przeciwgonadotropowym. W czasie stosowania preparatu zahamowane zostaje wydzielanie gruczołów łojowych, odpowiedzialnych za powstawanie trądziku i łojotoku. Wynikiem tego działania, zwykle po 3-4 miesiącach stosowania, jest ustąpienie wysypki trądzikowej i zapobieganie pojawianiu się nowych wykwitów. Wcześniej zwykle ustępuje łojotok. Zmniejsza się także wypadanie włosów towarzyszące łojotokowi. Skuteczność leczenia hirsutyzmu występuje zwykle po kilku miesiącach stosowania preparatu. Skojarzenie cyproteronu octanu i etynyloestradiolu powoduje, że preparat działa jak doustny środek antykoncepcyjny, a także zapewnia dobrą kontrolę cyklu. Po podaniu doustnym octan cyproteronu wchłania się całkowicie w szerokim zakresie dawki. Biodostępność wynosi 88%. Maksymalne stężenie w surowicy krwi występuje po 1,6 h. Następnie stężenie w osoczu zmniejsza się w 2 fazach, a T0,5 wynoszą odpowiednio 0,8 h i 2,3 h. Octan cyproteronu metabolizowany jest na drodze hydroksylacji i sprzęgania. Głównym metabolitem w osoczu jest 15β-hydroksypochodna. Część dawki wydalana jest w postaci niezmienionej z żółcią. Większość dawki wydalana jest w postaci metabolitów z moczem i z żółcią w stosunku 3:7 z T0,5 1,9 dnia. Octan cyproteronu jest wiązany prawie wyłącznie z albuminami osocza. Ok. 3,5-4 % całkowitego stężenia leku występuje w postaci niezwiązanej. Zmiany stężenia globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG) nie wpływają na farmakokinetykę. Octan cyproteronu kumuluje się w ciągu jednego cyklu leczenia. Stan stacjonarny osiąga po ok. 10 dniach. W czasie długotrwałego leczenia cyproteronu octan kumuluje się w kolejnych cyklach leczenia. Etynyloestradiol po podaniu doustnym wchłania się szybko i całkowicie. Maksymalne stężenie w surowicy krwi występuje po 1,7 h. Następnie stężenie etynyloestradiolu w osoczu krwi zmniejsza się w 2 fazach, a T0,5 wynoszą odpowiednio 1-2 h i ok. 20 h. Etynyloestradiol w dużym stopniu, lecz niespecyficznie wiąże się z albuminami osocza, 2% pozostaje w postaci niezwiązanej. Metabolizowany jest podczas wchłaniania oraz podczas efektu pierwszego przejścia. Wydalany jest w postaci metabolitów z moczem i z żółcią w stosunku 4:6 z T0,5 ok. 1 doby. Stężenia w stanie stacjonarnym są osiągane po 3-4 dobach i są one o 30-40% większe w porównaniu do dawki pojedynczej. Etynyloestradiol pobudza wątrobową syntezę globuliny wiążącej hormony płciowe (SHBG) i globuliny wiążącej kortykosteroidy (CBG) podczas stałego stosowania.
Reklama
Cyprest - wskazania
Leczenie umiarkowanego do ciężkiego trądziku (z łojotokiem lub bez niego) związanego z wrażliwością na androgeny i (lub) hirsutyzmu u kobiet w wieku rozrodczym. Preparat powinien być stosowany w leczeniu trądziku wyłącznie wówczas, gdy zawiodły terapia miejscowa i ogólnoustrojowe leczenie antybiotykami. Ponieważ preparat jest również hormonalnym środkiem antykoncepcyjnym, nie powinien być stosowany w skojarzeniu z innymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi.
Reklama
Cyprest - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych. Jednoczesne stosowanie z innym środkiem antykoncepcyjnym. Aktualna lub przebyta zakrzepica żylna (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna). Aktualna lub przebyta zakrzepica tętnicza (np. zawał mięśnia sercowego) lub objawy prodromalne (np. dławica piersiowa i przemijający napad niedokrwienny). Aktualny lub przebyty udar mózgu. Obecność poważnego czynnika ryzyka lub wielu czynników ryzyka zakrzepicy żylnej bądź tętniczej takich jak: cukrzyca z powikłaniami naczyniowymi, ciężkie nadciśnienie tętnicze, ciężka dyslipoproteinemia. Dziedziczna lub nabyta predyspozycja do wystąpienia zakrzepicy żylnej lub tętniczej np. oporność na aktywne białko C (APC), niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S, hiperhomocysteinemia i przeciwciała antyfosfolipidowe (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy). Zapalenie trzustki obecnie lub występowanie w przeszłości powiązane z ciężką hipertrójglicerydemią. Nowotwory wątroby obecnie lub w przeszłości (łagodne lub złośliwe). Występujące obecnie lub w przeszłości ciężkie zaburzenia czynności wątroby, do czasu powrotu parametrów czynności wątroby do normy. Występujący obecnie lub podejrzenie występowania hormonozależnego nowotworu złośliwego narządów rodnych, piersi lub wątroby. Krwawienie z dróg rodnych o niewyjaśnionych przyczynach. Migrena z ogniskowymi objawami neurologicznymi w wywiadzie. Ciąża lub laktacja.
Reklama
Cyprest - ostrzeżenia
Preparat ma podobny skład do złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych. Przed zastosowaniem leku po raz pierwszy lub po przerwie w jego stosowaniu należy przeprowadzić dokładny wywiad lekarski (włączając wywiad rodzinny), zmierzyć ciśnienie krwi i przeprowadzić badanie przedmiotowe w celu ustalenia przeciwwskazań i szczególnych ostrzeżeń związanych ze stosowaniem preparatu. Po 3 mies. stosowania należy przeprowadzić badania kontrolne. Częstość i rodzaj kolejnych badań kontrolnych należy ustalić indywidualnie dla każdej pacjentki, zgodnie z zasadami obowiązującymi w praktyce. Podczas stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych, zwłaszcza w kilku pierwszych cyklach może wystąpić nieregularne krwawienie (plamienie i krwawienie międzymiesiączkowe) - właściwa ocena związku nieregularnych krwawień ze stosowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych jest możliwa dopiero po pierwszych 3 cyklach. Jeśli nieregularne krwawienie utrzymuje się lub występuje pierwszy raz po poprzednich regularnych cyklach, należy rozważyć poza hormonalne przyczyny i przeprowadzić odpowiednie badania diagnostyczne, aby wykluczyć choroby ginekologiczne lub ciążę. Może być konieczne łyżeczkowanie macicy. Czasami krwawienie z odstawienia może nie wystąpić w czasie przerwy w przyjmowaniu tabletek. Jeżeli doustny środek antykoncepcyjny był przyjmowany prawidłowo, prawdopodobieństwo zajścia w ciążę jest niewielkie. Jeżeli jednak tabletki nie były przyjmowane zgodnie z zaleceniami i krwawienie z odstawienia nie wystąpiło raz lub dwukrotnie, wówczas należy sprawdzić, czy pacjentka nie jest w ciąży. Jeśli występuje którykolwiek z niżej wymienionych stanów lub czynników ryzyka, u każdej kobiety należy rozważyć korzyści i zagrożenia wynikające ze stosowania preparatu oraz omówić je z kobietą przed podjęciem przez nią decyzji o rozpoczęciu stosowania. W razie pogorszenia, zaostrzenia lub wystąpienia po raz pierwszy któregokolwiek z wymienionych stanów lub czynników ryzyka kobieta powinna zgłosić się do lekarza prowadzącego, który zadecyduje, czy konieczne jest przerwanie stosowania preparatu. Stosowanie preparatu wiąże się ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE). Zwiększone ryzyko wystąpienia VTE jest największe w 1. roku stosowania preparatu u kobiet, które po raz pierwszy rozpoczynają jego stosowanie oraz podczas ponownego rozpoczęcia stosowania lub zmiany doustnego środka antykoncepcyjnego po przerwie w stosowaniu tabletek trwającej przynajmniej miesiąc. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa może być śmiertelna w 1-2 %. Badania epidemiologiczne wykazały, że ryzyko wystąpienia VTE jest 1,5 do 2-krotnie większe u kobiet stosujących preparat niż u kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne zawierające lewonorgestrel i może być ono porównywalne z ryzykiem związanym ze stosowaniem złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych zawierających dezogestrel, gestoden lub drospirenon. W grupie pacjentek stosujących preparat mogą być pacjentki, u których występuje z natury zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych takie jak to związane z zespołem policystycznych jajników. Badania epidemiologiczne wykazały również związek pomiędzy stosowaniem hormonalnych środków antykoncepcyjnych a zwiększonym ryzykiem zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic (zawału mięśnia sercowego, przemijającego napadu niedokrwiennego). U kobiet stosujących środki antykoncepcyjne zgłaszano niezwykle rzadko występowanie zakrzepicy innych naczyń krwionośnych, np. żył i tętnic wątrobowych, krezkowych, nerkowych, mózgowych lub siatkówkowych. Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia żylnych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych są: wiek; palenie tytoniu (ryzyko wzrasta dodatkowo w miarę zwiększania ilości wypalanych papierosów i z wiekiem, zwłaszcza u kobiet powyżej 35 lat, którym zdecydowanie zaleca się rzucenie palenia, jeśli zamierzają stosować preparat); dodatni wywiad rodzinny (tzn. występowanie żylnych zaburzeń zakrzepowo-zatorowych u rodzeństwa bądź rodziców w stosunkowo młodym wieku) - jeśli podejrzewa się predyspozycję genetyczną, przed podjęciem decyzji o stosowaniu środka antykoncepcyjnego kobieta powinna zostać skierowana na konsultację do specjalisty; długotrwałe unieruchomienie, rozległy zabieg operacyjny, jakikolwiek zabieg operacyjny w obrębie kończyn dolnych lub poważny uraz - w powyższych sytuacjach zaleca się przerwanie stosowania preparatu (na co najmniej 4 tyg. przed planowanym zabiegiem chirurgicznym) i nie wznawianie przyjmowania preparatu przed upływem 2 tyg. od czasu powrotu do sprawności ruchowej, należy rozważyć leczenie przeciwzakrzepowe, jeśli stosowanie preparatu nie zostało odpowiednio wcześnie przerwane; otyłość (wskaźnik mc. powyżej 30 kg/m2). Czynnikami zwiększającymi ryzyko wystąpienia tętniczych powikłań zakrzepowo-zatorowych lub udaru mózgu są: wiek; palenie tytoniu (ryzyko wzrasta dodatkowo w miarę zwiększania ilości wypalanych papierosów i z wiekiem, zwłaszcza u kobiet powyżej 35 lat, którym zdecydowanie zaleca się rzucenie palenia, jeśli zamierzają stosować preparat); dyslipoproteinemia; otyłość (wskaźnik mc. powyżej 30 kg/m2); nadciśnienie tętnicze; migrena; wady zastawkowe serca; migotanie przedsionków; dodatni wywiad rodzinny (występowanie tętniczych zaburzeń zakrzepowych u rodzeństwa bądź rodziców w stosunkowo młodym wieku) - jeśli podejrzewa się predyspozycję genetyczną przed podjęciem decyzji o stosowaniu środka antykoncepcyjnego kobieta powinna zostać skierowana na konsultację do specjalisty. Do innych stanów medycznych, które związane są ze zdarzeniami niepożądanymi ze strony układu krążenia, zalicza się: cukrzycę, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe zapalne choroby jelit (np. chorobę Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz niedokrwistość sierpowatą. Należy uwzględnić zwiększone ryzyko wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej w okresie połogu. Zwiększenie częstości występowania lub nasilenia migreny w trakcie stosowania preparatu (która może zapowiadać wystąpienie incydentu naczyniowo-mózgowego) może być powodem do natychmiastowego przerwania jego stosowania. Kobietom stosującym preparat należy szczególnie podkreślić, żeby skontaktowały się z lekarzem prowadzącym w razie wystąpienia objawów zakrzepicy. W przypadku podejrzenia lub potwierdzenia zakrzepicy należy przerwać stosowanie leku. Należy rozpocząć stosowanie odpowiedniej metody antykoncepcji ze względu na teratogenne działanie leków przeciwzakrzepowych (pochodnych kumaryny). Niektóre badania wykazały zwiększenie ryzyka wystąpienia raka szyjki macicy w czasie długotrwałego stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych; nie ma jednak jednomyślności co do stopnia wpływu zachowań seksualnych i infekcji wirusem brodawczaka (HPV) na ryzyko wystąpienia raka szyjki macicy. U kobiet przyjmujących doustne złożone środki antykoncepcyjne istnieje nieznacznie zwiększone względne ryzyko zachorowania na raka piersi (obserwowane zwiększenie ryzyka może być związane z wczesnym wykrywaniem raka piersi u kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne, biologicznymi efektami działania tych środków lub współdziałania obu tych czynników; ponadto rak piersi jest częściej wykrywany w jego niezaawansowanym stadium, co może to być skutkiem jego wcześniejszego zdiagnozowania, biologicznym działaniem tych środków lub współdziałania obu tych czynników); zwiększone ryzyko zachorowania na raka piersi stopniowo zanika w okresie 10 lat po odstawieniu tych środków. U kobiet stosujących złożone doustne środki antykoncepcyjne rzadko obserwowano nowotwory wątroby - w przypadkach ciężkich dolegliwości nadbrzusza, powiększenia wątroby lub objawów krwawień w obrębie jamy brzusznej w diagnostyce różnicowej należy wziąć pod uwagę ryzyko nowotworu wątroby. U kobiet stosujących doustne środki antykoncepcyjne, u których występuje hipertrójglicerydemia (lub hipertrójglicerydemia występuje w wywiadzie rodzinnym) zwiększa się ryzyko wystąpienia zapalenia trzustki. Jeśli w trakcie stosowania leku utrzymuje się podwyższone ciśnienie krwi lub brak jest wystarczającej odpowiedzi na leczenie hipotensyjne w przypadku znaczącego zwiększenia ciśnienia tętniczego krwi, należy przerwać stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych. W czasie ciąży i podczas stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych mogą wystąpić lub nasilić się następujące choroby (jednak nie stwierdzono jednoznacznego związku między ich występowaniem, a stosowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych): kamica żółciowa, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych, otoskleroza z utratą słuchu. U kobiet z wrodzonym obrzękiem naczynioruchowym mogą wystąpić lub zaostrzyć się jego objawy. W przypadku wystąpienia ostrych lub przewlekłych zaburzeń czynności wątroby należy przerwać stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych do czasu powrotu parametrów czynności wątroby do normy. W przypadku powtórnego wystąpienia żółtaczki zastoinowej i (lub) związanego z nią świądu, które po raz pierwszy zaobserwowano podczas ciąży lub w okresie poprzedniego stosowania hormonów płciowych, należy przerwać stosowanie złożonych środków antykoncepcyjnych. Doustne środki antykoncepcyjne mogą wywierać wpływ na obwodową insulinooporność i tolerancję glukozy, ale nie ma konieczności zmiany leczenia przciwcukrzycycowego; kobiety chorujące na cukrzycę muszą znajdować się pod szczególną kontrolą, zwłaszcza na początku stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych. W czasie stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych obserwowano zaostrzenie choroby Crohna, kliniczne ujawnienie zespołu Dubin-Johnsona i zespół Rotora. Kobiety z predyspozycją do wystąpienia ostudy powinny podczas stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych unikać ekspozycji na słońce i promieniowanie UV. Skuteczność działania doustnych środków antykoncepcyjnych może zostać zmniejszona na skutek pominięcia tabletek, wystąpienia wymiotów lub biegunki lub w czasie jednoczesnego stosowania innych leków (patrz interakcje). Preparatu nie należy stosować u mężczyzn. Ze względu na zawartość laktozy i sacharozy, lek nie powinien być stosowany u pacjentek z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy lub fruktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub niedoborem sacharazy-izomaltazy oraz zespołem złego wchłaniania glukozo-galaktozy.
Reklama
Cyprest - ciąża
Preparatu nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.
Reklama
Cyprest - efekty uboczne
Często: zwiększenie masy ciała, ból głowy, nudności, ból brzucha, ból piersi, tkliwość piersi, nastroje depresyjne zmiany nastroju. Niezbyt często: migrena, wymioty, biegunka, pokrzywka, wysypka, obrzęki (zatrzymywanie płynów w organizmie), powiększenie piersi, zmniejszenie libido. Rzadko: zmniejszenie masy ciała, nietolerancja soczewek kontaktowych, rumień guzowaty, rumień wielopostaciowy, reakcje nadwrażliwości, wydzielina z pochwy, wydzielina z brodawek sutkowych, zwiększenie libido, choroba zakrzepowo-zatorowa. Stosowanie preparatu jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia choroby zakrzepowo-zatorowej; u pacjentek stosujących preparat opisano żylne zaburzenia zakrzepowo-zatorowe i tętnicze zaburzenia zakrzepowo-zatorowe. Niektóre badania wykazały zwiększenie ryzyka wystąpienia raka szyjki macicy w czasie długotrwałego stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych (nie ma jednak jednomyślności co do stopnia wpływu zachowań seksualnych i infekcji HPV na to ryzyko). U kobiet przyjmujących doustne złożone środki antykoncepcyjne istnieje nieznacznie zwiększone względne ryzyko zachorowania na raka piersi. Rzadko obserwowano łagodne nowotwory wątroby, jeszcze rzadziej - złośliwe nowotwory wątroby mogące w rzadkich przypadkach być przyczyną zagrażających życiu krwawień do jamy brzusznej. Mogą wystąpić lub nasilić się następujące choroby (jednak nie stwierdzono jednoznacznego związku między ich występowaniem, a stosowaniem doustnych środków antykoncepcyjnych): kamica żółciowa, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych, otoskleroza z utratą słuchu, ostuda, wystąpienie lub nasilenie wrodzonego obrzęku naczynioruchowego, zaburzenia czynności wątroby, zaostrzenie choroby Crohna, kliniczne ujawnienie zespołu Dubin-Johnsona, zespół Rotora.
Cyprest - interakcje
Przyczyną krwawień międzymiesiączkowych i ciąży mogą być interakcje z lekami powodującymi zwiększenie klirensu hormonów płciowych. Działanie takie stwierdzono w stosunku do: pochodnych hydantoiny (np. fenytoina), barbituranów, prymidonu, karbamazepiny i ryfampicyny, leków stosowanych w HIV (np. rytonawir i newirapina) oraz prawdopodobnie okskarbazepiny, topiramatu i gryzeofulwiny. Dodatkowo, inne induktory enzymu CYP3A mogą także zwiększać klirens i zmniejszać skuteczność preparatu. Mechanizm występowania tych interakcji może być oparty na zdolności pobudzania aktywności enzymów wątrobowych przez te leki. Zwykle działanie indukujące enzymy nasila się po 2-3 tyg., ale może utrzymywać się jeszcze przez następne 4 tyg. po zakończeniu leczenia. Nie należy stosować preparatu jednocześnie z zielem dziurawca zwyczajnego ze względu na potencjalny wpływ na zmniejszenie skuteczności antykoncepcyjnej. Obserwowano krwawienia międzymiesiączkowe oraz nieplanowane ciąże na skutek indukcji przez ziele dziurawca enzymów metabolizujących lek. Efekt indukcji może utrzymywać się jeszcze przez 2 tyg. po odstawieniu ziela dziurawca. Ciąże obserwowano także w przypadku jednoczesnego stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych i antybiotyków, takich jak ampicylina i tetracykliny. Mechanizm tego działania nie został wyjaśniony. W przypadku stosowania leków należących do tych grup przez krótki okres czasu należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji (barierowe) w trakcie leczenia i 7 dni po jego zakończeniu, a w przypadku stosowania ryfampicyny nawet 28 dni po zakończeniu leczenia. Jeżeli okres stosowania dodatkowych metod antykoncepcji nie kończy się przed zużyciem bieżącego blistra, należy rozpocząć następny blister bez zwykle stosowanej 7-dniowej przerwy w przyjmowaniu tabletek. U pacjentek stosujących przez dłuższy czas leczenie preparatami indukującymi enzymy wątrobowe eksperci zalecają zwiększenie dawki doustnych środków antykoncepcyjnych. W przypadku, gdy stosowanie większej dawki jest niewskazane lub niewystarczające, lub wydaje się niepewne, np. pojawia się krwawienie międzymiesiączkowe, należy zalecić stosowanie innych niehormonalnych metod antykoncepcji. Doustne złożone środki antykoncepcyjne mogą wpływać na metabolizm innych leków. Skutkiem tego działania stężenie tych leków w osoczu i tkankach może zwiększać się (np. cyklosporyna) lub zmniejszać się (np. lamotrygina).
Cyprest - dawkowanie
Doustnie. Pacjentki stosujące preparat nie powinny przyjmować dodatkowo innych hormonalnych środków antykoncepcyjnych. Tabletki należy przyjmować codziennie o stałej porze dnia, z niewielką ilością płynu zgodnie z kolejnością zaznaczoną na blistrze. Przez kolejnych 21 dni przyjmuje się 1 tabl. na dobę, przez następne 7 dni tabletek nie przyjmuje się. Krwawienie z odstawienia zwykle pojawia się 2. lub 3. dnia po przyjęciu ostatniej tabletki i może trwać aż do rozpoczęcia przyjmowania tabletek z następnego blistra. Rozpoczęcie stosowania preparatu. Brak antykoncepcji hormonalnej w ostatnim miesiącu: pierwszą tabletkę należy przyjąć w pierwszym dniu cyklu miesiączkowego (pierwszy dzień wystąpienia krwawienia oznaczony jest jako Dzień 1). Możliwe jest rozpoczęcie stosowania od 2. do 5. dnia cyklu, ale wtedy należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji (metody barierowe) przez pierwsze 7 dni pierwszego cyklu. Zmiana z innego złożonego doustnego środka antykoncepcyjnego, wkładki dopochwowej lub plastra: stosowanie preparatu należy rozpocząć następnego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki zawierającej substancję czynną dotychczas stosowanego preparatu, nie później, niż następnego dnia po przerwie w przyjmowaniu tabletek lub po przyjęciu ostatniej tabletki, która nie zawiera hormonów (placebo) dotychczas stosowanego preparatu. W przypadku stosowania wkładki dopochwowej lub plastra, stosowanie preparatu najlepiej rozpocząć w dniu ich usunięcia, ale nie później niż w dniu, w którym miała być założona nowa wkładka lub przyklejony nowy plaster. Zmiana z preparatu zawierającego tylko progestagen (doustny środek antykoncepcyjny zawierający tylko progestagen, iniekcja, implant) lub domacicznego systemu uwalniającego progestagen (IUS). Zmiana na preparat z minipigułki jest możliwa w dowolnym momencie. W przypadku implantu lub domacicznego systemu uwalniającego progestagen (IUS) stosowanie preparatu należy rozpocząć w dniu ich usunięcia. W przypadku stosowania iniekcji tabletkę preparatu należy przyjąć w dniu, w którym miała być wykonana następna iniekcja. W powyższych przypadkach przez pierwsze 7 dni należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji (metody barierowe). Stosowanie po poronieniu w I trymestrze ciąży: stosowanie można rozpocząć natychmiast i nie jest konieczne stosowanie dodatkowych metod antykoncepcji. Stosowanie po porodzie lub po poronieniu w II trymestrze ciąży: kobietom, które nie karmią piersią zaleca się rozpocząć przyjmowanie preparatu między 21. a 28. dniem po porodzie. Jeżeli stosowanie rozpocznie się po 28. dniu należy stosować dodatkowe metody antykoncepcji (barierowe) przez pierwszych 7 dni przyjmowania tabletek. Jeżeli pacjentka odbyła stosunek przed zastosowaniem preparatu należy wykluczyć ciążę lub poczekać do wystąpienia pierwszego krwawienia miesiączkowego. Postępowanie w przypadku pominięcia tabletek. Jeśli tabletkę przyjmie się nie później niż po 12 h skuteczność antykoncepcyjna jest zachowana. Pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe i zażyć pozostałe tabletki o zwykłej porze. Jeśli tabletkę przyjmie się więcej niż po 12 h skuteczność antykoncepcyjna może być zmniejszona. Należy wówczas postępować według podstawowych zasad: 1. przerwa w przyjmowaniu tabletek nie może być większa niż 7 kolejnych dni; 2. tabletki należy przyjmować bez przerwy przez 7 dni, aby zahamować oś przysadka - jajniki. Zgodnie z tym, w praktyce można stosować poniższe zalecenia. Pominięcie tabletki w 1. tyg. Należy przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę tak szybko, jak to możliwe, nawet jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabl. jednocześnie. Następne tabletki należy przyjmować o zwykłej porze. Przez następne 7 dni należy stosować barierowe metody antykoncepcyjne. Należy rozważyć możliwość zajścia w ciążę, jeżeli kobieta utrzymywała stosunki seksualne w tygodniu poprzedzającym pominięcie tabletki. Im więcej tabletek zostało pominiętych i im bliżej regularnej (7-dniowej) przerwy w stosowaniu tabletek, tym ryzyko zajścia w ciążę jest większe. Pominięcie tabletki w 2. tyg. Należy przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę tak szybko, jak jest to możliwe, nawet jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabl. jednocześnie. Następne tabletki należy przyjmować o zwykłej porze. Jeżeli przez 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki były przyjmowane prawidłowo nie ma potrzeby stosowania dodatkowych środków antykoncepcyjnych. Jeżeli pominięto więcej niż 1 tabl. zaleca się stosowanie dodatkowych metod antykoncepcyjnych przez następne 7 dni. Pominięcie tabletki w 3. tyg. Ryzyko zmniejszenia niezawodności działania antykoncepcyjnego zwiększa się z powodu bliskości 7-dniowej przerwy w stosowaniu tabletek. Zmniejszeniu niezawodności działania antykoncepcyjnego można jeszcze zapobiec przez dostosowanie dawki. Jeżeli wybierze się jedną z poniższych możliwości nie jest konieczne stosowanie dodatkowych środków antykoncepcyjnych pod warunkiem, że w okresie 7 dni poprzedzających pominięcie dawki tabletki były przyjmowane prawidłowo. W innym przypadku należy postępować zgodnie z punktem 1 i stosować dodatkowe barierowe metody antykoncepcyjne przez następne 7 dni. 1. należy przyjąć ostatnią pominiętą tabletkę tak szybko jak to możliwe, nawet jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabl. jednocześnie. Następne tabletki należy przyjmować o zwykłej porze. Przyjmowanie tabletek z następnego opakowania należy rozpocząć od razu po zakończeniu aktualnego opakowania, bez 7-dniowej przerwy. Krwawienie z odstawienia prawdopodobnie nie wystąpi, aż do zakończenia przyjmowania tabletek z drugiego opakowania, ale w dniach przyjmowania tabletek może wystąpić plamienie lub krwawienie międzymiesiączkowe. 2. możliwe jest również przerwanie przyjmowania tabletek z aktualnego opakowania. Należy wtedy zrobić 7-dniową przerwę w przyjmowaniu tabletek uwzględniając dni, w których pominięto tabletki, i po której można rozpocząć przyjmowanie tabletek z następnego opakowania. Jeśli pacjentka pominęła kilka tabletek i w czasie pierwszej przerwy w ich stosowaniu nie wystąpiło krwawienie z odstawienia, należy wziąć pod uwagę możliwość ciąży. Postępowanie w przypadku wystąpienia wymiotów lub biegunki. W przypadku wystąpienia wymiotów lub biegunki może wystąpić zaburzenie wchłaniania, należy wówczas zastosować dodatkowe metody antykoncepcji. Jeśli wymioty wystąpiły w okresie 3-4 h po zażyciu tabletki należy, tak szybko jak to możliwe przyjąć nową (zastępczą) tabletkę. Jeśli to możliwe, nową tabletkę należy przyjąć w ciągu 12 h od zwykłej pory przyjmowania tabletek. Jeśli upłynęło więcej niż 12 h należy postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi pominięcia tabletek. Jeśli pacjentka chce postępować zgodnie z dotychczasowym schematem przyjmowania tabletek, powinna przyjąć dodatkowo tabletkę z nowego blistra. Postępowanie w celu opóźnienia terminu wystąpienia krwawienia lub zmiany dnia rozpoczęcia krwawienia miesiączkowego. Aby opóźnić termin wystąpienia krwawienia miesiączkowego należy rozpocząć przyjmowanie tabletek z następnego blistra zaraz po zakończeniu aktualnego blistra z pominięciem 7-dniowej przerwy. Można przyjąć kilka tabletek lub wszystkie z nowego blistra. W tym czasie może pojawić się krwawienie międzymiesiączkowe lub plamienie. Kolejne, regularne przyjmowanie preparatu można rozpocząć po 7-dniowej przerwie. Aby trwale zmienić termin pierwszego dnia krwawienia miesiączkowego należy skrócić przerwę w przyjmowaniu tabletek o tyle dni, o ile zamierza się przesunąć termin wystąpienia krwawienia. Im krótsza przerwa w przyjmowaniu tabletek, tym mniejsza szansa na wystąpienie krwawienia z odstawienia i większa na wystąpienie krwawienia międzymiesiączkowego lub plamienia w trakcie przyjmowania tabletek z następnego blistra (podobnie jak w przypadku opóźnienia krwawienia).
Czas potrzebny do złagodzenia objawów wynosi co najmniej 3 miesiące. Konieczność kontynuowania leczenia powinna być okresowo oceniana przez lekarza prowadzącego. - Wg komunikatu bezpieczeństwa z lipca 2013. Nie zaleca się dalszego stosowania preparatu tylko w celu doustnej antykoncepcji.
Cyprest - uwagi
Stosowanie doustnych środków antykoncepcyjnych może wpływać na wyniki niektórych testów laboratoryjnych np. określających parametry czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy i nerek, stężenia białek osocza, takich jak globuliny wiążącej glikokortykosteroidy, lipidów i frakcji lipoproteinowych, parametry metabolizmu węglowodanów, parametry krzepnięcia i fibrynolizy - zwykle zmiany mieszczą się w granicach norm laboratoryjnych.
