Dampiryna - skład
1 tabl. zawiera 400 mg kwasu acetylosalicylowego i 50 mg kofeiny.
Reklama
Dampiryna - działanie
Kwas acetylosalicylowy (ASA) należy do grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ). Nieodwracalnie hamuje cyklooksygenazę kwasu arachidonowego, hamując syntezy prostanoidów: prostaglandyny E2 (PGE2), prostaglandyny I2 (PGI2) oraz tromboksanu A2. Hamując syntezę tromboksanu A2 w płytkach krwi, ASA hamuje także agregację płytek krwi. Kofeina należy do grupy ksantyn, które w dawkach terapeutycznych działają jako antagoniści receptorów adenozynowych. W wyniku tego zmniejsza się działanie inhibicyjne adenozyny na ośrodkowy układ nerwowy. Kofeina krótkoterminowo znosi objawy przemęczenia i podnosi psychologiczną zdolność do pracy. Po podaniu doustnym, ASA wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego. W trakcie wchłaniania oraz po wchłonięciu jest przekształcany do głównego metabolitu - kwasu salicylowego. Maksymalne stężenie ASA we krwi osiągane jest po 10-20 min, a kwasu salicylowego po 0,3-2 h. Zarówno ASA, jak i kwas salicylowy wiążą się silnie z białkami osocza. Kwas salicylowy przenika przez łożysko i do mleka kobiet karmiących piersią. Metabolizowany jest głównie w wątrobie. Główne metabolity to kwas salicylowy sprzężony z glicyną (kwas salicylurowy), eter i ester glukuronidowy kwasu salicylowego oraz kwas gentyzynowy w postaci wolnej i sprzężonej z glicyną. Kinetyka eliminacji kwasu salicylowego zależy w dużym stopniu od dawki, ponieważ metabolizm kwasu salicylowego jest ograniczony przez aktywność enzymów wątrobowych. T0,5 wynosi 2-3 h po zastosowaniu małych dawek (do 325 mg/dobę), do około 15 h po dużych dawkach terapeutycznych (>3 g/dobę) lub w przypadku zatrucia. Kwas salicylowy i jego metabolity są wydalane głównie przez nerki. Biodostępność kofeiny po podaniu doustnym jest prawie całkowita. Cmax osiąga 30-40 min po podaniu. W 30-40 % wiąże się z białkami osocza. Podlega dystrybucji do wszystkich kompartmentów, przenika przez barierę krew-mózg, przez łożysko oraz do mleka kobiecego. Kofeina i jej metabolity wydalane są głównie przez nerki. T0,5 wynosi ok. 4,1-5,7 h, choć zdarzają się różnice u tego samego pacjenta oraz różnice pomiędzy różnymi pacjentami dochodzące do 9-10 h.
Reklama
Dampiryna - wskazania
Bóle o lekkim i średnim nasileniu, np. ból głowy, ból mięśni, bóle miesiączkowe. Gorączka.
Reklama
Dampiryna - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na kwas acetylosalicylowy, inne salicylany, inne NLPZ, na kofeinę lub substancje pomocnicze leku. Skaza krwotoczna. Ciężka niewydolność serca. Ciężka niewydolność wątroby. Ciężka niewydolność nerek. Dna moczanowa. Choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy. Ciężka choroba układu krążenia lub niekontrolowane nadciśnienie tętnicze krwi. Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ. Stosowanie z metotreksatem w dawkach ≥15 mg/tydzień. III trymestr ciąży i okres karmienia piersią. Dzieci w wieku do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych, ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye`a.
Reklama
Dampiryna - ostrzeżenia
Stosować ostrożnie u pacjentów: z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek; z przebytą chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie; z nadczynnością tarczycy; z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej; z astmą oskrzelową, przewlekłymi chorobami układu oddechowego, katarem siennym, polipami błony śluzowej nosa oraz u pacjentów, u których występują reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje, zwłaszcza na niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne (ryzyko wystąpienia skurczu oskrzeli, napadu astmy lub innych reakcji nadwrażliwości); podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych oraz po zabiegach chirurgicznych, włącznie z niewielkimi zabiegami, np. ekstrakcją zęba (wydłużenie czasu krwawienia, ze względu na działanie antyagregacyjne ASA); ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego (ryzyko wystąpienia napadu dny moczanowej).
Reklama
Dampiryna - ciąża
Lek może być stosowany w I i II trymestrze ciąży jedynie w przypadku, gdy korzyści dla matki przeważają nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Nie stosować w III trymestrze ciąży - może powodować wady rozwojowe płodu i komplikacje podczas porodu. Lek nie powinien być stosowany w okresie karmienia piersią, gdyż w niewielkich ilościach przenika do mleka matki. Leki hamujące cyklooksygenazę (w tym ASA) mogą zaburzać płodność u kobiet przez wpływ na owulację; działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.
Reklama
Dampiryna - efekty uboczne
ASA. Często: bóle żołądka i brzucha, zgaga, nudności, wymioty, niestrawność; zwiększone ryzyko krwawień. Rzadko: zapalenie przewodu pokarmowego, potencjalnie zagrażające życiu krwawienia z przewodu pokarmowego: jawne (fusowate wymioty, smoliste stolce) lub utajone (do krwawień dochodzi tym częściej im większa jest dawka); choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacja; przemijające zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz); zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania, bóle głowy, bezsenność, niepokój; krwotoki (pooperacyjne, z nosa, z dziąseł, z układu moczowopłciowego), krwiaki, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, trombocytopenia (skutkiem krwawień może być wystąpienie ostrej lub przewlekłej niedokrwistości z niedoboru żelaza albo ostrej niedokrwistości pokrwotocznej objawiające się astenią, bladością, hypoperfuzją a także nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych); wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i/lub jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe) potencjalnie zagrażający życiu, kołatanie serca, uderzenia gorąca, nierówna praca serca, nadciśnienie tętnicze, przyspieszone bicie serca; reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych, takie jak: astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy z objawami takimi jak: wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy), zaburzenia oddychania i pracy serca; astma oskrzelowa. Bardzo rzadko: martwica brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek (po długotrwałym stosowaniu dużych dawek ASA); ciężkie reakcje nadwrażliwości, w tym wstrząs anafilaktyczny. Kofeina stosowana w dużych dawkach może wpływać niekorzystnie na serce powodując: kołatanie serca, nagłe zaczerwienienie, wysokie ciśnienie tętnicze krwi, częstoskurcz. Długotrwałe przyjmowanie preparatów zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Długotrwałe przyjmowanie preparatów przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych, może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek. W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.
Dampiryna - interakcje
ASA. Salicylany zmniejszają klirens nerkowy metotreksatu oraz wypierają metotreksat z połączeń z białkami osocza, nasilając jego mielotoksyczność. Stosowanie ASA z metotreksatem w dawkach ≥15 mg/tydzień jest przeciwwskazane. Stosowanie ASA z metotreksatem w dawkach <15 mg/tydzień wymaga zachowania szczególnej ostrożności. Zachować szczególną ostrożność stosując ASA z: lekami przeciwzakrzepowymi (np. pochodne kumaryny, heparyna), trombolitycznymi lub innymi lekami hamującymi agregację płytek krwi (np. tyklopidyna) - nasilenie działania przeciwzakrzepowego i ryzyko krwotoków na skutek wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych kwasu acetylosalicylowego; innymi NLPZ (w tym salicylanami w dużych dawkach) - ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek na skutek synergistycznego działania tych leków; selektywnymi inhibitorami zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) - zwiększone ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego na skutek synergistycznego działania tych leków; lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego z moczem (np. benzbromaron, probenecyd) - osłabienie działania leków przeciwdnawych na skutek konkurencji w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe; digoksyną - zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki; lekami przeciwcukrzycowymi (np. insulina, pochodne sulfonylomocznika) - nasilenie działanie leków przeciwcukrzycowych wynikające z właściwości hipoglikemizujących ASA oraz wypierania pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza; lekami moczopędnymi (w przypadku dużych dawek ASA) - osłabienie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach, ponadto kwas acetylosalicylowy może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu; glikokortykosteroidami podawanymi ogólnie (z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona) - zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów; inhibitorami ACE (w przypadku dużych dawek ASA) - zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn działających rozszerzająco na naczynia krwionośne; kwasem walproinowym - nasilona toksyczność kwasu walproinowego na skutek wypierania go z połączeń z białkami osocza, ponadto kwas walproinowy nasila działanie antyagregacyjne ASA ze względu na synergistyczne działanie antyagregacyjne obu leków; alkoholem - zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, tj. owrzodzenie błony śluzowej lub krwawienia. Kofeina. Hamuje uspokajające i nasenne działanie wielu leków, np. pochodnych kwasu barbiturowego lub leków przeciwhistaminowych. Nasila działanie leków wywołujących tachykardię, np. sympatykomimetyków, tyroksyny. W przypadku jednoczesnego stosowania substancji o szerokim zakresie działania (np. benzodiazepiny) ich interakcje z kofeiną mogą być różne i trudne do przewidzenia. Izoenzymy CYP1A2 uczestniczą w metabolizmie kofeiny, dlatego kofeina potencjalnie może wykazywać interakcje z lekami, które również są metabolizowane przez CYP1A2. Hamuje wydalanie teofiliny oraz zwiększa możliwość uzależnienia od substancji o działaniu zbliżonym do efedryny. Doustne środki antykoncepcyjne, cymetydyna i disulfiram hamują metabolizm kofeiny w wątrobie, natomiast pochodne kwasu barbiturowego i palenie tytoniu przyspieszają metabolizm kofeiny. Inhibitory gyrazy z grupy pochodnych kwasu chinolinokarboksylowego mogą opóźnić wydalanie kofeiny oraz jej metabolitu paraksantyny.
Dampiryna - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1-2 tabl. co 4-8 h.; maksymalnie 6 tabl. dziennie. Młodzież powyżej 12 lat: 1/2-1 tabl. co 4-8 h.; maksymalnie 3 tabl. dziennie. Nie stosować dłużej niż 3 dni (bez konsultacji lekarza). Tabletki należy przyjmować po posiłkach, z dużą ilością płynu.
Dampiryna - uwagi
