Daraprim - skład
1 tabl. zawiera 25 mg pirymetaminy.
Reklama
Daraprim - działanie
Lek przeciwpasożytniczy aktywny wobec pierwotniaków Plasmodium i Toxoplasma. W wyniku zahamowania aktywności reduktazy dihydrofolianowej hamuje wybiórczo przemianę kwasu foliowego u pasożytów, zaburzając syntezę kwasu folinowego, niezbędnego do tworzenia kwasów nukleinowych. Jej powinowactwo do enzymu pierwotniaka jest o wiele większe niż do enzymu ludzkiego. Pirymetamina szybko się wchłania z przewodu pokarmowego. Maksymalne stężenie we krwi występuje w ciągu 2-4 h. Około 87% leku łączy się z białkami osocza. Jest wydalana głównie w postaci metabolitów, do 30% wydala się z moczem w postaci w niezmienionej w ciągu kilku tygodni. T0,5 wynosi 85 h. Stan równowagi osiągany jest po 12- 20 dniach regularnego stosowania.
Reklama
Daraprim - wskazania
Leczenie skojarzone z sulfonamidami zimnicy wywołanej przez szczepy Plasmodium falciparum wrażliwe na to skojarzone leczenie oraz toksoplazmozy, w tym zakażeń ocznych, zakażeń wrodzonych oraz zakażeń u osób z niedoborami odporności.
Reklama
Daraprim - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na pirymetaminę. I trymestr ciąży. Należy unikać karmienia piersią w trakcie leczenia toksoplazmozy.
Reklama
Daraprim - ostrzeżenia
Podczas leczenia w stanach związanych z niedoborem folianów należy stosować suplementację folianów. Suplementacja folianów jest konieczna w trakcie leczenia toksoplazmozy. W przypadku stwierdzenia objawów niedoboru folianów należy przerwać leczenie i podać dużą dawkę folinianu wapnia. Pirymetamina może nasilać niedobór folianów u osób predysponowanych ze względu na chorobę lub złe odżywianie (należy stosować folinian wapnia jako suplementację folianów). U pacjentów z niedokrwistością megaloblastyczną wywołaną niedoborem folianów należy starannie rozważyć korzyści i zagrożenia zastosowania preparatu. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z drgawkami w wywiadzie (należy unikać stosowania dużych wysokich dawek wysycających). W przypadku podawania sulfonamidu należy zapewnić odpowiednie nawodnienie pacjenta w celu zminimalizowania ryzyka wystąpienia krystalurii. Pirymetamina jest podawana wraz z sulfonamidami, dlatego też w trakcie ich wspólnego stosowania należy brać także pod uwagę środki ostrożności dotyczące stosowania sulfonamidów. W przypadku przedłużonego leczenia, ze względu na możliwość występowania aktywnych metabolitów pirymetaminy, preparat należy stosować szczególnie ostrożnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Preparat stosowany w skojarzeniu z sulfonamidami jest skuteczny w leczeniu toksoplazmozy u pacjentów z łagodnymi chorobami wątroby. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy indywidualnie dostosować dawkę.
Reklama
Daraprim - ciąża
W ciąży należy zachować ostrożność w trakcie stosowania pirymetaminy i zapewnić uzupełnianie folianów. Należy szczególnie rozważnie analizować potrzebę zastosowania preparatu u wszystkich ciężarnych z podejrzeniem nabytej toksoplazmozy oraz rozważyć ryzyko związane z podawaniem preparatu a niebezpieczeństwem poronienia lub wad płodu wywołanych zakażeniem. Skojarzone stosowanie pirymetaminy z sulfadiazyną w czasie ciąży jest wskazane w przypadku potwierdzonego zakażenia łożyska lub płodu oraz gdy matka obciążona jest ryzykiem poważnych następstw. Ze względu na ryzyko uszkodzenia płodu w wyniku stosowania preparatu we wczesnej ciąży, stosowanie terapii skojarzonej powinno być ograniczone do II i III trymestru ciąży. Z tego powodu w I trymestrze ciąży oraz w sytuacji, gdy rozpoznanie nie jest potwierdzone zaleca się alternatywną terapię. Pirymetamina przenika przez łożysko i do mleka matki. Należy przerwać karmienie piersią w trakcie podawania wysokich dawek pirymetaminy w skojarzeniu z sulfonamidem stosowanych w leczeniu toksoplazmozy.
Reklama
Daraprim - efekty uboczne
Bardzo często (≥1/10): niedokrwistość, ból głowy, wymioty, nudności, biegunka, wysypka. Często (≥1/100, <1/10): leukopenia, małopłytkowość, zawroty głowy. Niezbyt często (≥1/1000, <1/100): gorączka, zaburzenia pigmentacji skóry. Bardzo rzadko (<1/10 000): pancytopenia (zgony mogą wystąpić przy braku leczenia folianami), zwiększenie stężenia fenyloalaniny we krwi (u noworodków leczonych z powodu wrodzonej toksoplazmozy), zapaść naczyniowa (obserwowana u pacjentów leczonych dawkami większymi niż zalecane), bezsenność (u pacjentów leczonych dawkami przekraczającymi zalecane dawki tygodniowe), depresja, zapalenie płuc z naciekami komórkowymi i eozynowymi, zaburzenia rytmu serca, apatia, niepokój, drgawki, kolka, owrzodzenie jamy ustnej, suchość w ustach lub gardle, zapalenie skóry, hematuria.
Daraprim - interakcje
Pirymetamina może wpływać na metabolizm folianów podczas jednoczesnego stosowania z innymi inhibitorami metabolizmu folianów lub preparatami powodującymi zahamowanie czynności szpiku kostnego np. kotrymoksazol, trymetoprim, proguanil, zydowudyna lub leki cytostatyczne (np. metotreksat). Opisano pojedyncze przypadki śmiertelnej aplazji szpiku kostnego u pacjentów cierpiących na ostrą białaczkę szpikową, którzy stosowali daunorubicynę, arabinozyd cytozyny oraz pirymetaminę. Sporadycznie donoszono także o występowaniu niedokrwistości megaloblastycznej u pacjentów przyjmujących pirymetaminę w dawce większej niż 25 mg na tydzień wraz z trymetoprimem i sulfonamidem. U dzieci chorych na białaczkę z zajęciem o.u.n. obserwowano drgawki w przypadku skojarzonego podawania pirymetaminy z metotreksatem. Podobne objawy występujące sporadycznie opisywano w przypadku stosowania pirymetaminy z innymi lekami przeciwmalarycznymi. Jednoczesne stosowanie lorazepamu z pirymetaminą może powodować uszkodzenie wątroby. Badania in vitro sugerują, że absorpcja pirymetaminy może być zmniejszona po zastosowaniu leków zmniejszających kwaśność soku żołądkowego oraz leków przeciwbiegunkowych zawierających kaolin. Pirymetamina silnie wiąże się z białkami osocza, dlatego też może ograniczać łączenie innych leków z białkami (chinina, warfaryna).
Daraprim - dawkowanie
Doustnie. W leczeniu zimnicy lub toksoplazmozy pirymetamina nie powinien być stosowana w monoterapii, musi być zastosowana w skojarzeniu z sulfonamidem, według wskazań do jego zastosowania. Zimnica. Dorośli i dzieci powyżej 14 lat: jednorazowo 50-75 mg w skojarzeniu z 1000-1500 mg sulfalenu lub sufadoksyny, większe dawki należy stosować u dorosłych o masie ciała >60 kg. Dzieci poniżej 4 lat: 12,5 mg pirymetaminy (+ 250 mg sulfalenu lub sufadoksyny); dzieci 4-8 lat: 25 mg pirymetaminy (+ 500 mg sulfalenu lub sufadoksyny); dzieci 9-14 lat: 50 mg pirymetaminy (+ 1000 mg sulfalenu lub sufadoksyny). Toksoplazmoza. Poniższe dawkowanie jest tylko wskazówką do leczenia, jednak optymalne dawkowanie nie zostało jednoznacznie określone. Dorośli i dzieci powyżej 6 lat: dawka wysycająca wynosi 100 mg na dobę, następnie w terapii podtrzymującej 25-50 mg na dobę (+ 2-4 g sulfadiazyny na dobę w dawkach podzielonych). Dzieci poniżej 3 mies. z wrodzoną toksoplazmozą: 6,25 mg na dobę co drugi dzień (+ sulfadiazyna w dawce 100 mg/kg mc., tj. maksymalnie 750 mg, na dobę lub co drugi dzień); dzieci 3-9 mies.: 6,25 mg na dobę (+ sulfadiazyna w dawce 100 mg/kg mc., tj. maksymalnie 1 g, na dobę w 4 dawkach); dzieci 10 mies.-2 lata: 1 mg/kg mc. na dobę, (+ sulfadiazyna w dawce 150 mg/kg mc., tj. maksymalnie 1,5 g); dzieci 3-6 lat: dawka wysycająca 2 mg/kg mc. (maksymalnie 50 mg) na dobę, następnie w terapii podtrzymującej 1 mg/kg mc. (maksymalnie 25 mg) na dobę (+ sulfadiazyna w dawce 150 mg/kg mc., tj. maksymalnie 2 g). Leczenie pirymetaminą powinno być kontynuowane przez 3-6 tyg. W przypadku wskazania do dalszego stosowania preparatu, przed kolejną kuracją należy zachować przerwę 2 tyg. W trakcie leczenia toksoplazmozy pacjenci otrzymujący pirymetaminę powinni otrzymywać także suplementację folianów w celu zmniejszenia ryzyka zahamowania czynności szpiku kostnego.
Dawki mniejsze niż 25 mg powinny być przygotowane pod nadzorem farmaceuty.
Daraprim - uwagi
Podczas leczenia oraz 2 tyg. po jego zakończeniu należy wykonywać raz w tyg. pełne badanie morfologii krwi. U pacjentów z obniżoną odpornością badanie morfologii krwi winno być wykonywane 2 razy w tyg.
