Dardum - skład
1 fiolka zawiera 1 g cefoperazonu w postaci soli sodowej.
Reklama
Dardum - działanie
Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna III generacji. Oporny na działanie wielu β-laktamaz. Działa bakteriobójczo m.in. na Pseudomonas aeruginosa, Staphylococcus spp., Streptococcus spp., Haemophilus influenzae, Neisseria gonorrhoeae, N. meningitidis, Escherichia coli, Klebsiella spp., Enterobacter spp., Proteus mirabilis, Salmonella spp., Shigella spp., Acinetobacter calcoaceticus. Działa także na bakterie beztlenowe (Bacteroides spp. w tym Bacteroides fragilis, Fusobacterium spp., Peptococcus spp., Peptostreptococcus spp., Veillonella spp., Clostridium spp., Lactobacillus spp, Eubacterium spp. Przenika do płynów ustrojowych i tkanek m.in. do płuc, mięśni, żółci, jajowodów i jajników, macicy, płynu otrzewnowego. Jest wydalany zarówno z żółcią, jak i moczem. T0,5 we krwi wynosi około 2 h.
Reklama
Dardum - wskazania
Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, zakażenia górnych i dolnych dróg moczowych, zapalenie jamy otrzewnej, zapalenie pęcherzyka i dróg żółciowych i inne zakażenia w obrębie jamy brzusznej, posocznica, zakażenia skóry i tkanek miękkich, stany zapalne w obrębie miednicy, zapalenie błony śluzowej macicy, rzeżączka i inne zakażenia dróg rodnych. Zapobieganie zakażeniom pooperacyjnym w pacjentów poddanych operacjom w obrębie jamy brzusznej i miednicy, operacjom kardiologicznym i ortopedycznym.
Reklama
Dardum - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefalosporyny.
Reklama
Dardum - ostrzeżenia
Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z alergią w wywiadzie (szczególnie na leki np. penicyliny). Unikać stosowania preparatu u pacjentów ze współistniejącą niewydolnością nerek i wątroby. W przypadku podawania dawki dobowej powyżej 2 g należy u pacjentów z niewydolnością wątroby monitorować stężenie leku we krwi. Nie mieszać w jednej strzykawce z antybiotykami aminoglikozydowymi. Podczas leczenia i do 5 dni po jego zakończeniu należy unikać picia alkoholu. Ze względu na zawartość sodu ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynnności nerek i kontrolujących zawartość sodu w diecie.
Reklama
Dardum - ciąża
W ciąży i okresie karmienia piersią stosować wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności.
Reklama
Dardum - efekty uboczne
Niezbyt często: przemijające objawy dyspeptyczne (luźne stolce lub biegunka, nudności, wymioty). Rzadko: hipoprotrombinemia, zaburzenia hematologiczne (m.in. odwracalna neutropenia po długotrwałym stosowaniu, eozynofilia), przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz i fosfatazy alkalicznej oraz stężenia bilirubiny w surowicy, ból i zawroty głowy, drgawki, gorączka, skórne reakcje nadwrażliwości (wysypka plamisto-grudkowa, pokrzywka). Bardzo rzadko: obniżenie hematokrytu i stężenia hemoglobiny, rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, zwiększenie stężenia azotu i kreatyniny we krwi, ból w miejscu iniekcji, reakcje anafilaktyczne, zapalenie żyły po podaniu dożylnym.
Dardum - interakcje
Lek działa synergicznie z antybiotykami aminoglikozydowymi, jednak może nasilać ich działanie nefrotoksyczne (podczas leczenia skojarzonego należy monitorować czynność nerek). W połączeniu z alkoholem etylowym może wystąpić reakcja disulfiramowa (ból głowy, częstoskurcz, zaczerwienienie twarzy, potliwość).
Dardum - dawkowanie
Dorośli domięśniowo lub dożylnie 2-4 g/dobę w 2 dawkach co 12 h; w ciężkich zakażeniach do 8 g/dobę w 2 dawkach; można stosować 12 g/dobę w 3 dawkach co 8 h. Cefoperazon można podawać w 2, 3 lub 4 dawkach; maksymalnie 4 g jednorazowo. U pacjentów o obniżonej odporności 16 g/dobę w dawkach podzielonych w ciągłym wlewie dożylnym. U pacjentów dializowanych należy podawać lek bezpośrednio po dializie.
Dardum - uwagi
Należy kontrolować czas protrombinowy i podawać wit. K, szczególnie u pacjentów w stanie niedożywienia, z zaburzeniami wchłaniania lub przez długi czas odżywianych dożylnie.
