Debecylina - skład
1 fiolka zawiera 1 200 000 j.m. benzylopenicyliny benzatynowej lecytynowanej.
Reklama
Debecylina - działanie
Antybiotyk β-laktamowy, pochodna penicyliny benzylowej o przedłużonym działaniu. Mechanizm działania polega na hamowaniu biosyntezy ściany komórkowej. Jest wrażliwa na działanie β-laktamazy. Zakres działania przeciwbakteryjnego preparatu in vitro obejmuje paciorkowce (z wyjątkiem Enterococcus), w tym Streptococcus pneumoniae, gronkowce (Staphylococcus spp., tylko szczepy β-laktamazo-ujemne), Neisseria gonorrhoeae (tylko szczepy β-laktamazo-ujemne), Neiseria meningitidis, Corynebacterium diphtheriae, Bacillus anthracis, Clostridium spp., Actinomyces bovis, Streptobacillus moniliformis, Listeria monocytogenes, Leptospira spp., Treponema pallidum (bardzo duża wrażliwość na bakteriobójcze działanie benzylopenicyliny). Oporność na działanie preparatu wykazują gronkowce wytwarzające penicylinazę (90-95%) wszystkich szczepów. Benzylopenicylina nie wnika do wnętrza komórki, a zatem nie działa na drobnoustroje wewnątrzkomórkowe. Penicylina benzatynowa po podaniu domięśniowym wchłania się powoli i bardzo wolno ulega hydrolizie w surowicy krwi do benzylopenicyliny. Cmax penicyliny w surowicy występuje po upływie 24 h. Stężenie leku we krwi jest mniejsze, niż po podaniu odpowiadającej dawki benzylopenicyliny, ale utrzymuje się do 4 tyg. Wiązanie z białkami osocza wynosi ok. 60%. Wydala się głównie z moczem.
Reklama
Debecylina - wskazania
Leczenie niżej wymienionych zakażeń wywołanych przez wrażliwe drobnoustroje, gdy konieczne jest niezbyt wysokie, ale długo utrzymujące się stężenie antybiotyku we krwi. Dorośli: zakażenia górnych dróg oddechowych wywołane przez wrażliwe paciorkowce, choroby weneryczne (kiła), zapobieganie nawrotom ostrych rzutów gorączki reumatycznej, zapaleniu wsierdzia i kłębuszkowemu zapaleniu nerek. Dzieci: wyłącznie w zapobieganiu chorobie reumatycznej i zapaleniu wsierdzia.
Przed rozpoczęciem leczenia benzylopenicyliną benzatynową należy przeprowadzić badanie lekowrażliwości wyizolowanego drobnoustroju, wywołującego zakażenie. Leczenie może być wdrożone przed uzyskaniem wyniku lekowrażliwości drobnoustroju. Po uzyskaniu wyniku antybiogramu może być konieczna odpowiednia zmiana leku. Podczas podejmowania decyzji o leczeniu należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące stosowania leków przeciwbakteryjnych.
Reklama
Debecylina - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na penicyliny, inne antybiotyki β-laktamowe lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Nie wstrzykiwać w okolicę nerwu lub naczynia krwionośnego.
Reklama
Debecylina - ostrzeżenia
U pacjentów leczonych penicyliną mogą wystąpić ciężkie reakcje nadwrażliwości, zwłaszcza u pacjentów uczulonych na wiele alergenów. Należy upewnić się, czy pacjent uczulony jest na penicylinę, cefalosporyny lub inne leki oraz zebrać wywiad, czy u pacjenta występowały w przeszłości reakcje alergiczne, niezależnie od ich przyczyn. Brak danych z wywiadu co do nadwrażliwości na antybiotyki β-laktamowe nie jest dowodem, że taka nadwrażliwość u pacjenta nie występuje. Jeżeli podanie benzylopenicyliny jest niezbędne, pacjent w wywiadzie zgłasza występowanie w przeszłości reakcji alergicznych (niezależnie od czynnika wywołującego), a preparat do diagnostyki nadwrażliwości na ten lek jest dostępny, należy wykonać próbę zgodnie z instrukcją stosowania preparatu. Nie zaleca się wykonywania próby z użyciem penicyliny, ponieważ podanie zbyt wysokiej dawki może prowadzić do wstrząsu, a nawet śmierci pacjenta. W razie wystąpienia wstrząsu anafilaktycznego lub obrzęku naczynioruchowego w pierwszej kolejności należy podać epinefrynę, następnie lek przeciwhistaminowy, a jako ostatni - kortykosteroid. Należy również monitorować podstawowe czynności życiowe (oddech, tętno, ciśnienie tętnicze krwi). Ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek. Podczas długotrwałego leczenia penicyliną, zwłaszcza jeśli stosuje się duże dawki - wskazane jest okresowe kontrolowanie czynności nerek oraz układu krwiotwórczego. Podawanie antybiotyków może być przyczyną nadmiernego rozwoju niewrażliwych bakterii lub grzybów. W przypadku pojawienia się nowych zakażeń bakteryjnych lub zakażeń grzybiczych podczas leczenia penicyliną, lek należy natychmiast odstawić i wdrożyć odpowiednie leczenie. Antybiotyki o szerokim zakresie działania przeciwbakteryjnego (np. penicyliny) mogą niekiedy wywoływać rzekomobłoniaste zapalenie jelit. W przypadku stwierdzenia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, konieczne jest niezwłoczne przerwanie podawania leku i zastosowanie odpowiedniego leczenia. W lżejszych przypadkach wystarcza zwykle odstawienie leku, w cięższych podaje się doustnie metronidazol lub wankomycynę. Przeciwwskazane jest podawanie leków hamujących perystaltykę jelit lub innych działających zapierająco. Benzylopenicylinę benzatynową należy podawać z dużą ostrożnością, by uniknąć podania leku bezpośrednio do tętnicy lub w jej bezpośrednie sąsiedztwo lub w okolicę nerwów. Wstrzyknięcie takie grozi poprzecznym zapaleniem nerwu z trwałym niedowładem lub martwicą tkanek miękkich, odcinków kończyn dystalnych do miejsca wstrzyknięcia, co niekiedy może prowadzić do amputacji. Reakcja Jarisch-Herxheimera najczęściej występuje podczas leczenia wczesnej kiły. Pojawienie się objawów, takich jak: gorączka, uczucie ogólnego rozbicia i bólu głowy w leczeniu wczesnej kiły nie stanowi zagrożenia. U pacjentów w późnym stadium choroby ze zmianami narządowymi reakcja Jarisch-Herxheimera występuje bardzo rzadko, ale pojawienie się jej w tym stadium może spowodować zaostrzenie choroby i w konsekwencji przyczynić się do ciężkich powikłań.
Reklama
Debecylina - ciąża
Preparat można podawać w ciąży jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Należy zachować ostrożność podczas podawania preparatu w okresie karmienia piersią, gdyż lek w niewielkich ilościach przenika do mleka matki.
Reklama
Debecylina - efekty uboczne
Częstość nieznana: zakażenia drożdżakami z rodzaju Candida, neutropenia, eozynofilia, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, limfadenopatia, pokrzywka, świąd, rumień, uogólnione zapalenie skóry (w razie wystąpienia którejkolwiek z tych reakcji, lek należy natychmiast odstawić i zastosować odpowiednie leczenie), obfite poty, ból głowy, pobudzenie, drżenie, senność, splątanie, zaburzenia snu, poprzeczne zapalenie rdzenia, śpiączka, omamy, uczucie lęku przed śmiercią (zespół Hoigne), neuropatia, nieostre widzenie, ślepota, zaburzenia rytmu serca, zatrzymanie pracy serca, spadek ciśnienia krwi, zaburzenia oddychania aż do bezdechu, hipoksja, nudności, wymioty, rzekomobłoniaste zapalenie jelit, przemijające zwiększenie aktywności fosfatazy alkalicznej i aminotransferaz, bóle stawowe, zaostrzenie zapalenia stawów, zapalenie okostnej, mioliza, rabdomioliza, pęcherz neurogenny, krwiomocz, nefropatia, niewydolność nerek, bolesny wzwód, impotencja, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny w surowicy, ból, zaczerwienienie, podrażnienie w miejscu wstrzyknięcia, po wielokrotnych podaniach w ten sam mięsień może pojawić się zwłóknienie oraz atrofia, reakcja Jarisch-Herxheimera, dreszcze, gorączka, bóle mięśni; ostre reakcje alergiczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, objawy choroby posurowiczej, obrzęk naczynioruchowy, występują rzadko i dotyczą z reguły pacjentów uczulonych na wiele alergenów lub u których występuje astma oskrzelowa, nieżyt naczynioruchowy błony śluzowej nosa, pokrzywka - w razie wystąpienia któregokolwiek z zaburzeń układu immunologicznego preparat należy natychmiast odstawić i zastosować odpowiednie leczenie.
Debecylina - interakcje
Probenecyd zwiększa stężenie oraz przedłuża okres półtrwania leku w surowicy krwi. Podawanie penicyliny z lekami o działaniu bakteriostatycznym (erytromycyna, tetracykliny) może zmniejszać bakteriobójcze działanie penicylin.
Debecylina - dawkowanie
Domięśniowo. Dorośli: zwykle 1 200 000-2 400 000 j.m. jednorazowo lub w dawkach podawanych co 1 do 4 tyg. Maksymalna dawka dobowa wynosi 2 400 000 j.m. Dzieci. W zapobieganiu nawrotom gorączki reumatycznej i zapaleniu wsierdzia wywołanym przez paciorkowce zwykle podaje się: dzieci 2-3 lata: 600 000 j.m. co 8 do 14 dni, dzieci 4-18 lat: 1 200 000 j.m. co 14 do 21 dni. Sposób podania. Lek podaje się głęboko domięśniowo, w górny zewnętrzny kwadrant pośladka. Wstrzyknięcia benzylopenicyliny benzatynowej należy wykonywać z dużą ostrożnością, by uniknąć wkłucia igły w żyłę lub wstrzyknięcia dotętniczego oraz nie uszkodzić nerwów obwodowych lub naczyń krwionośnych.
W przypadku ostrych lub ciężkich zakażeń, gdy konieczne jest uzyskanie wysokich stężeń leku we krwi, zaleca się podawanie domięśniowo lub dożylnie benzylopenicyliny potasowej lub sodowej.
Debecylina - uwagi
Brak danych dotyczących wpływu leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych, u niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane osłabiające zdolność prowadzenia pojazdów, np. zaburzenia widzenia, senność, splątanie i omamy.