Deflegmin - skład
1 tabl. zawiera 30 mg chlorowodorku ambroksolu; tabletki zawierają laktozę. 1 kaps. o przedłużonym uwalnianiu zawiera 75 mg chlorowodorku ambroksolu; kapsułki zawierają sacharozę i indygotynę. 5 ml syropu zawiera 30 mg chlorowodorku ambroksolu; syrop zawiera sorbitol.
Reklama
Deflegmin - działanie
Lek o działaniu mukolitycznym. Zwiększa wydzielanie śluzu w drogach oddechowych, pobudza wytwarzanie surfaktantu płucnego oraz czynność rzęsek nabłonka układu oddechowego. Zwiększa wydzielanie płynów do drzewa oskrzelowego i poprawia transport śluzu, przez co ułatwia odksztuszanie i łagodzi kaszel. Po podaniu doustnym szybko i niemal w całości wchłania się z przewodu pokarmowego. Cmax w osoczu osiąga w ciągu 0,5-3 h, w przypadku kapsułek o przedłużonym działaniu po 6 h od podania. Lek wiąże się z białkami osocza w 90%. Metabolizowany jest głównie w wątrobie, a wydalany przez nerki (90% dawki). T0,5 we krwi wynosi 7-12 h dla tabletek i syropu.
Reklama
Deflegmin - wskazania
Ostre i przewlekłe choroby płuc oraz oskrzeli przebiegające z utrudnieniem odkrztuszania lepkiej wydzieliny z dróg oddechowych.
Reklama
Deflegmin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Deflegmin - ostrzeżenia
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub ciężkimi chorobami wątroby preparat może być stosowany wyłącznie z zachowaniem szczególnej ostrożności. U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek można oczekiwać kumulacji powstałych w wątrobie metabolitów ambroksolu. Należy zachować ostrożność u pacjentów z chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy. Ostrożnie stosować u pacjentów z osłabionym odruchem kaszlowym lub zaburzeniami oczyszczania rzęskowego oskrzeli. Preparat stosowany u pacjentów z astmą oskrzelową może na początku leczenia nasilać kaszel. Preparatu nie należy stosować bezpośrednio przed snem. Zgłaszano przypadki ciężkich reakcji skórnych, takich jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona (SJS), toksyczna martwica naskórka (TEN) i ostra uogólniona krostkowica (AGEP) związanych ze stosowaniem chlorowodorku ambroksolu. Jeśli wystąpią przedmiotowe i podmiotowe objawy postępującej wysypki skórnej (czasem związane z pojawieniem się pęcherzy lub zmian na błonach śluzowych), należy natychmiast przerwać leczenie chlorowodorkiem ambroksolu i udzielić pacjentowi porady lekarskiej. We wczesnym okresie zespołu Stevensa-Johnsona lub martwicy toksyczno-rozpływnej naskórka (zespołu Lyella) mogą wystąpić u pacjenta najpierw niespecyficzne objawy grypopodobne, np. gorączka, dolegliwości bólowe, zapalenie błony śluzowej nosa, kaszel i ból gardła. Fałszywie rozpoznane jako wczesne objawy grypy mogą być początkowo leczone preparatami stosowanymi w przeziębieniu. Ze względu na zawartość laktozy, tabletek nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Ze względu na zawartość sacharozy, kapsułek o przedłużonym uwalnianiu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy; kapsułki zawierają również indygotynę, która może powodować reakcje alergiczne. Syrop zawiera sorbitol - nie należy go stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy; może mieć lekkie działanie przeczyszczające; wartość kaloryczna 2,6 kcal/g sorbitolu.
Reklama
Deflegmin - ciąża
Na podstawie dużego doświadczenia klinicznego u kobiet ciężarnych po 28. tyg. ciąży nie wykazano szkodliwego wpływu ambroksolu na płód. Podczas stosowania w ciąży należy zachować zwykłe środki ostrożności. W I trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią nie zaleca się stosowania ambroksolu. Ambroksol przenika przez barierę łożyska i do mleka matki. Wpływ stosowania leku na płodność ludzi nie był badany. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na płodność.
Reklama
Deflegmin - efekty uboczne
Tabletki - często: nudności; niezbyt często: wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha; rzadko: reakcje nadwrażliwości, wysypka, pokrzywka; częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd, ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica). Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu - często: nudności; niezbyt często: wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha; rzadko: reakcje nadwrażliwości, wysypka, pokrzywka; częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd, zgaga, uczucie suchości w jamie ustnej, ślinotok, uczucie suchości w drogach oddechowych, wodnisty wyciek z nosa, ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica), zaburzenia w oddawaniu moczu. Syrop - często: zaburzenia smaku (np. zmieniony smak), nudności, niedoczulica jamy ustnej i gardła; niezbyt często: wymioty, biegunka, niestrawność, ból brzucha, suchość błony śluzowej jamy ustnej; rzadko: reakcje nadwrażliwości, wysypka, pokrzywka; częstość nieznana: reakcje anafilaktyczne, w tym wstrząs anafilaktyczny, obrzęk naczynioruchowy i świąd, suchość w gardle, ciężkie działania niepożądane dotyczące skóry (w tym rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna martwica naskórka i ostra uogólniona krostkowica).
Deflegmin - interakcje
Nie należy stosować ambroksolu jednocześnie z lekami przeciwkaszlowymi (np. kodeiną), ponieważ mogą one hamować odruch kaszlowy i utrudniać odkrztuszanie upłynnionego śluzu z drzewa oskrzelowego. Ambroksol zwiększa stężenia antybiotyków w miąższu płucnym (amoksycyliny, cefuroksymu, erytromycyny, doksycykliny). Nie wykazano istotnych klinicznie niekorzystnych interakcji ambroksolu z innymi lekami.
Deflegmin - dawkowanie
Doustnie. Tabletki. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: początkowo 1 tabl. 3 razy na dobę przez 2-3 dni, następnie 1 tabl. 2 razy na dobę. Dzieci w wieku 6-12 lat: 0,5 tabl. 2-3 razy na dobę. Nie stosować u dzieci poniżej 6 lat. Kapsułki o przedłużonym uwalnianiu. Dorośli: 1 kaps. na dobę rano lub wieczorem. Pacjent nie powinien stosować preparatu dłużej niż 4-5 dni bez kosultacji z lekarzem. Nie stosować u dzieci i młodzieży. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u osób w wieku podeszłym. Syrop. Dorośli i dzieci w wieku powyżej 12 lat: początkowo 5 ml syropu 3 razy na dobę przez 2-3 dni, następnie dawkę należy zmniejszyć do 5 ml 2 razy na dobę. Dzieci w wieku 6-12 lat: 2,5 ml syropu 2-3 razy na dobę. Dzieci w wieku 2-6 lat: 1,25 ml syropu 3 razy na dobę. Dzieci w wieku 1-2 lat: 1,25 ml syropu 2 razy na dobę. Sposób podania. Preparat należy przyjmować po posiłkach. Tabletki i kapsułki popijać niewielką ilością płynu. Nie należy stosować bezpośrednio przed snem.
Deflegmin - uwagi
Nie ma dowodów na wpływ leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Nie przeprowadzono badań nad wpływem preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
