Depo-Provera - skład
1 ml zawiera 150 mg octanu medroksyprogesteronu. 1 fiolka (3,3 ml) zawiera 500 mg; 1 fiolka (6,7 ml) zawiera 1,0 g octanu medroksyprogesteronu (MPA). Lek zawiera p-hydroksybenzoesany.
Reklama
Depo-Provera - działanie
Syntetyczna pochodna progesteronu. Wywiera szereg działań farmakologicznych na układ wewnątrzwydzielniczy: hamuje wydzielanie gonadotropin przysadkowych (FSH i LH), zmniejsza stężenie ACTH i hydrokortyzonu we krwi, zmniejsza stężenie testosteronu w krwi obwodowej, zmniejsza stężenie estrogenów w krwi obwodowej. Lek podawany w dużych dawkach ma działanie przeciwnowotworowe; wykazuje skuteczność w leczeniu paliatywnym hormonozależnych nowotworów złośliwych. Po podaniu domięśniowym, octan medroksyprogesteronu uwalnia się powoli, co zapewnia niewielkie, lecz długo utrzymujące się stężenie leku we krwi. Średni czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia po podaniu dawki domięśniowej wynosi około 4 do 20 dni. Stężenie we krwi stopniowo zmniejsza się i utrzymuje na względnie stałym poziomie przez 2-3 mies. Oznaczalne stężenia można wykryć nawet przez 7-9 mies. po wstrzyknięciu domięśniowym. W około 90-95% wiąże się z białkami osocza. Przenika przez barierę krew-mózg i barierę łożyskową oraz w niewielkim stopniu do mleka kobiecego. Jest metabolizowany w wątrobie. T0,5 w fazie eliminacji leku po pojedynczym wstrzyknięciu domięśniowym wynosi około 6 tyg. Jest wydalany przede wszystkim z kałem. Około 30% dawki domięśniowej jest wydalane z moczem po 4 dobach od podania.
Reklama
Depo-Provera - wskazania
Leczenie wspomagające i (lub) paliatywne w przypadku wznowy lub wystąpienia przerzutów raka endometrium lub nerek. Leczenie w przypadku wznowy lub wystąpienia przerzutów raka piersi u kobiet po menopauzie.
Reklama
Depo-Provera - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża lub podejrzenie ciąży. Niezdiagnozowane krwawienia z dróg rodnych do czasu ustalenia ostatecznego rozpoznania oraz wykluczenia nowotworu złośliwego narządów rodnych. Zmiany w obrębie piersi o nieustalonej etiologii. Ciężka niewydolność wątroby. Czynne zakrzepowe zapalenie żył lub aktualnie występujące bądź w wywiadzie zaburzenia zakrzepowo-zatorowe lub choroba naczyń mózgowych.
Reklama
Depo-Provera - ostrzeżenia
Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów: z nadwrażliwością na steroidy, inne niż octan medroksyprogesteronu; ze współistniejącymi chorobami takimi jak: padaczka, migrena, astma, zaburzenia czynności serca lub nerek, w których zwiększenie masy ciała lub retencja płynów może spowodować pogorszenie stanu pacjenta; z depresją w wywiadzie; z cukrzycą. Jeżeli w trakcie leczenia rozwinie się żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, zaleca się przerwanie leczenia octanem medroksyprogesteronu. Należy przerwać leczenie, jeśli wystąpi nagła częściowa lub całkowita utrata wzroku lub wystąpi wytrzeszcz, podwójne widzenie lub migrena; konieczne jest przeprowadzenie dokładniejszych badań okulistycznych. W przypadku zdiagnozowania obrzęku tarczy nerwu wzrokowego lub stwierdzenia zmian w naczyniach siatkówki, nie należy kontynuować podawania preparatu. Stosowanie MPA może prowadzić do wystąpienia objawów przypominających zespół Cushinga. Po podaniu pojedynczej dawki lub kilku dawek leku, może wystąpić wydłużony okres braku jajeczkowania z zanikiem miesiączki i (lub) mogą pojawić się nieregularne cykle miesiączkowe. Brak jest badań oceniających wpływ na gęstość mineralną kości (BMD) dużych dawek octanu medroksyprogesteronu w postaci zawiesiny do wstrzykiwań w onkologii. W badaniu z udziałem kobiet przyjmujących MPA we wstrzyknięciach jako metodę antykoncepcji odnotowano średni spadek wartości wskaźnika BMD. Zarówno u dorosłych kobiet, jak i u kobiet w okresie młodzieńczym zmniejszenie wskaźnika BMD wydaje się znacznie odwracalne po zaprzestaniu stosowania wstrzyknięć MPA oraz po zwiększeniu wytwarzania estrogenów przez jajniki. W badaniu wykazano, że stosowanie MPA we wstrzyknięciach nie miało wpływu na ryzyko występowania złamań osteoporotycznych ani innych niż osteoporotyczne u kobiet stosujących lek w antykoncepcji w porównaniu do niestosowania tego leku przez kobiety w wieku rozrodczym. U niektórych pacjentek, które stosują MPA długotrwale, może być wskazane wykonanie oceny BMD. Ze względu na zawartość p-hydroksybenzoesanu metylu (E218) i propylu (E216), lek może powodować reakcje alergiczne (możliwe reakcje typu późnego). Lek zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu na fiolkę, to znaczy uznaje się go za „wolny od sodu”.
Reklama
Depo-Provera - ciąża
Stosowanie preparatu w ciąży jest przeciwwskazane. Stosowanie leku w I trymestrze ciąży może powodować zaburzenia rozwojowe w obrębie układu płciowego u płodów obu płci. Ponadto istnieje niewielkie ryzyko niskiej masy urodzeniowej dziecka. Należy poinformować pacjentkę o możliwym zagrożeniu dla płodu, jeżeli lek będzie stosowany podczas ciąży lub jeśli kobieta zajdzie w ciążę w trakcie jego stosowania. Medroksyprogesteron oraz jego metabolity są wydzielane do mleka kobiecego. Brak wystarczających danych sugerujących, że ich obecność może stanowić zagrożenie dla dziecka. Płodność. Lek podawany domięśniowo w dawkach 150 mg/ml co 3 miesiące ma działanie antykoncepcyjne. U kobiet przed menopauzą po zastosowaniu w leczeniu raka nerki lub endometrium może wystąpić nieregularne krwawienie lub brak miesiączki, a powrót płodności (owulacja) może być opóźniony po zaprzestaniu leczenia.
Reklama
Depo-Provera - efekty uboczne
Często: zmiany masy ciała, zwiększenie łaknienia, bezsenność, ból głowy, zawroty głowy, drżenie, wymioty, zaparcia, nudności, nadmierne pocenie się, zaburzenia erekcji, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, obrzęk, zatrzymanie płynów, zmęczenie. Niezbyt często: obrzęk naczynioruchowy, działania zbliżone do występujących po kortykosteroidach (np. takie, jak w zespole Cushinga), nasilenie cukrzycy, hiperkalcemia, depresja, euforia, zmiany libido, zastoinowa niewydolność serca, zakrzepowe zapalenie żył, zator tętnicy płucnej, biegunka, suchość błony śluzowej jamy ustnej, trądzik, nadmierne owłosienie, kurcze mięśni, nieprawidłowe krwawienie z macicy (nieregularne, nadmiernie obfite, zbyt skąpe, plamienie miesiączkowe), bolesność piersi, ból lub tkliwość w miejscu wstrzyknięcia. Rzadko: nadwrażliwość na lek, nerwowość, udar mózgu, senność, zawal mięśnia sercowego, zator i zaburzenia zakrzepowo-zatorowe, żółtaczka, łysienie, wysypka, złe samopoczucie, gorączka, zmniejszona tolerancja glukozy, wzrost ciśnienia krwi. Częstość nieznana: reakcja anafilaktyczna, reakcja anafilaktoidalna, wydłużony okres braku owulacji, stan splatania, działania zbliżone do zależnych od aktywacji układu współczulnego, zaburzenia koncentracji uwagi, zator i zakrzepica naczyń siatkówki, zaćma cukrzycowa, zaburzenia widzenia, tachykardia, kołatanie serca, lipodystrofia nabyta, pokrzywka, świąd, osteoporoza (w tym złamania osteoporotyczne), cukromocz, brak miesiączki, nadżerka szyjki macicy, wydzielina z szyjki macicy, mlekotok, upławy, tkliwość uciskowa piersi, utrzymująca się atrofia i wgłębienie w miejscu wstrzyknięcia, guzek w miejscu wstrzyknięcia, nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, zwiększenie liczby białych krwinek, zwiększenie liczby płytek krwi.
Depo-Provera - interakcje
Aminoglutetymid może w istotnym stopniu zmniejszać stężenie octanu medroksyprogesteronu we krwi, osłabiając jego skuteczność terapeutyczną. (MPA) jest metabolizowany w warunkach in vitro głównie dzięki hydroksylacji za pośrednictwem CYP3A4. Szczegółowe badania oceniające efekty kliniczne interakcji lekowych MPA z induktorami lub inhibitorami CYP3A4 nie zostały przeprowadzone, a zatem efekty kliniczne działania induktorów lub inhibitorów CYP3A4 nie są znane.
Depo-Provera - dawkowanie
Domięśniowo. Rak endometrium lub nerek: początkowo od 400 do 1000 mg na tydz. Jeśli wystąpi poprawa w ciągu kilku tyg. lub mies. oraz, gdy stan pacjenta wydaje się stabilny, można zastosować dawkę podtrzymującą - 400 mg miesięcznie. Rak piersi: początkowo 500 do 1000 mg na dobę, przez 28 dni. Następnie należy stosować dawki podtrzymujące - 500 mg 2 razy w tyg., tak długo, jak długo pacjentka reaguje na leczenie.
Depo-Provera - uwagi
Należy zdiagnozować każde nieoczekiwane krwawienie z dróg rodnych, jakie wystąpi w czasie leczenia medroksyprogesteronem. Stosowanie medroksyprogesteronu może zmniejszać stężenia następujących biomarkerów hormonalnych: steroidy we krwi i (lub) w moczu (np. kortyzol, estrogen, pregnandiol, progesteron, testosteron), gonadotropiny we krwi i (lub) w moczu (np. LH i FSH), globulina wiążąca hormony płciowe (SHBG). Medroksyprogesteron stosowany we wskazaniach onkologicznych może powodować częściową niewydolność nadnerczy (zmniejszenie reaktywności ze strony osi przysadkowo-nadnerczowej) w trakcie prób z podawaniem metyraponu. Dlatego zdolność kory nadnerczy do reagowania na ACTH należy ocenić przed podaniem metyraponu. Laboratorium oceniające wycinek błony śluzowej macicy lub wycinek z kanału szyjki macicy powinno zostać powiadomione o stosowaniu medroksyprogesteronu u pacjentki.
