Dermklobal - skład
1 ml roztworu zawiera 0,5 mg propionianu klobetazolu.
Reklama
Dermklobal - działanie
Kortykosteroid przeznaczony do stosowania miejscowego. Wywiera bardzo silne działanie przeciwzapalne, głównie na skutek zwężenia naczyń i zmniejszenia wytwarzania kolagenu. Przezskórne przenikanie klobetazolu wykazuje zmienność osobniczą. Może zwiększyć się po zastosowaniu opatrunku okluzyjnego lub gdy skóra jest zmieniona chorobowo, w tym przez proces zapalny.
Reklama
Dermklobal - wskazania
Krótkotrwałe leczenie miejscowe chorób zapalnych owłosionej skóry głowy, reagujące na leczenie kortykosteroidami, szczególnie w przypadkach, gdy stosowanie kortykosteroidów o słabszym działaniu okazało się nieskuteczne, takich jak: ciężkie postacie łuszczycy (poza rozlaną postacią wysiękową), trudne do leczenia postacie wypryskowego zapalenia skóry, w których zawiodło leczenie kortykosteroidami o słabszym działaniu.
Reklama
Dermklobal - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na propionian klobetazolu, inne glikokortykosteroidy lub na pozostałe składniki preparatu. Bakteryjnie zakażenia skóry. Grzybicze i wirusowe zakażenia skóry. Gruźlicze zmiany skórne. Ciąża i okres karmienia piersią. Choroby skóry u dzieci, w tym pieluszkowe zapalenia skóry. Trądzik różowaty i pospolity. Zmiany skórne występujące w okolicy ust.
Reklama
Dermklobal - ostrzeżenia
Nie stosować do oczu, gdyż przypadkowe dostanie się do oka może spowodować pogorszenie jaskry. Nie stosować pod opatrunkiem okluzyjnym, długotrwale i na duże powierzchnie skóry, należy unikać kontaktu z błonami ślazowymi oraz stosowania na uszkodzoną skórę. Należy stosować bardzo ostrożnie na skórę twarzy, w pachwinach i pod pachami (w przypadku leczenia w tych miejscach, konieczna jest częsta obserwacja pacjenta). Ze względu na immunosupresyjne działanie klobetazolu preparat powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u osób z upośledzoną funcją komórek T, u osób otrzymujących terapię immunosupresyjną lub z zaburzeniami układu immunologicznego. Ostrożnie stosować w wyprysku podudzia oraz w innych chorobach skóry związanych z upośledzeniem krążenia krwi. Ostrożnie stosować u pacjentów chorych na łuszczycę z powodu ryzyka: tolerancji na lek, zaostrzenia zmian chorobowych, rozwoju uogólnionej łuszczycy krostkowej, działania toksycznego wynikającego z nadmiernego wchłaniania leku przez uszkodzoną skórę. Wchłanianie klobetazolu przez skórę do organizmu może prowadzić do zahamowania czynności osi podwzgórze-przysadka-nadnercza (większe ryzyko istnieje u dzieci) i powodować wystąpienie m.in. zespołu Cushinga, hiperglikemii i glukozurii oraz zaburzeń wzrostu i rozwoju u dzieci. W razie wtórnego zakażenia należy zastosować odpowiednie leki przeciwdrobnoustrojowe. Nie należy stosować u dzieci poniżej 12 lat.
Reklama
Dermklobal - ciąża
Nie stosować w ciąży i okresie karmienia piersią.
Reklama
Dermklobal - efekty uboczne
Niezbyt często: pieczenie, podrażnienie, świąd, zaniki skóry, rozstępy, zmiany barwnikowe, wtórne zakażenia, nadmierne owłosienie. Bardzo rzadko: objawy hiperkortyzolizmu, uogólniona łuszczyca krostkowa, miejscowe reakcje nadwrażliwości, takie jak świąd, pieczenie skóry, podrażnienie. Pod wpływem klobetazolu może dojść do uszkodzenia kolagenu tworzącego środkową warstwę błony bębenkowej. W przypadku wchłonięcia znacznych ilości klobetazolu podawanego miejscowo może dojść do opóźnienia procesów gojenia, innych działań układowych, takich jak zahamowanie czynności nadnerczy i rozwój zaćmy podtorebkowej.
Dermklobal - interakcje
Obserwowano miejscowe synergistyczne działanie preparatów zawierających klobetazol oraz preparatów zawierających analogi witaminy D3 lub siarczan cynku.
Dermklobal - dawkowanie
Zewnętrznie na owłosioną skórę głowy. Dorośli i dzieci powyżej 12 lat: niewielką ilość roztworu nanieść na chorobowo zmienione miejsca na skórze po umyciu włosów i lekko wmasować w skórę. W zależności od nasilenia choroby, lek należy stosować 1-2 razy na dobę. Całkowita ilość roztworu podawanego na skórę w ciągu tygodnia nie powinna przekraczać 50 ml. Po zastosowaniu umyć ręce.
Dermklobal - uwagi
W razie konieczności zastosowaniu w dużych dawkach lub na duże powierzchnie ciała, należy okresowo badać pacjentów pod kątem objawów zahamowania osi podwzgórze-przysadka-nadnercza, z uwzględnieniem oceny wydalania wolnego kortyzolu z moczem oraz testu stymulacji nadnerczy ACTH.
