DexaCaps - skład
1 kaps. zawiera 167 mg wyciągu suchego z kwiatostanu lipy (DER 2,5-3:1), 50 mg wyciągu suchego z liści melisy (DER 6-8:1), 20 mg bromowodorku dekstrometorfanu.
Reklama
DexaCaps - działanie
Preparat przeciwkaszlowy, hamujący napady suchego kaszlu różnego pochodzenia. Zawiera bromowodorek dekstrometorfanu (niekompetycyjny inhibitor receptora NMDA w OUN) - substancję o działaniu przeciwkaszlowym oraz substancje wspomagające działanie lecznicze: wyciąg suchy z kwiatostanu lipy i z ziela melisy. Po przyjęciu dawki jednorazowej bromowodorku dekstrometorfanu działanie występuje po 10-30 min. Działanie przeciwkaszlowe utrzymuje się 6-8 h. Dekstrometorfan łatwo wchłania się z przewodu pokarmowego (94-97%), jest częściowo metabolizowany w wątrobie. T0,5 wynosi 5-8 h. Jest wydalany z moczem w postaci metabolitów. Dekstrometorfan po podaniu doustnym podlega w wątrobie szybkiemu i intensywnemu metabolizmowi pierwszego przejścia. Genetycznie kontrolowana O-demetylacja (CYD2D6) jest głównym czynnikiem wpływającym na farmakokinetykę dekstrometorfanu u ochotników ludzkich. Przypuszcza się, że istnieją odmienne fenotypy w niniejszym procesie utleniania, co wpływa na wysoce zróżnicowaną farmakokinetykę u pacjentów. Niezmetabolizowany dekstrometorfan wraz z trzema jego demetylowanymi metabolitami morfinanowymi – dekstrorfanem (znanym również jako 3-hydroksy-N-metylomorfinan), 3-hydroksymorfinanem i 3-metoksymorfinanem –zidentyfikowano w moczu jako produkty sprzężone. Dekstrorfan, który wykazuje również działanie przeciwkaszlowe, jest głównym metabolitem. U niektórych osób metabolizm przebiega wolniej, a w związku z tym we krwi i moczu przeważa niezmieniona postać dekstrometorfanu.
Reklama
DexaCaps - wskazania
Stany męczącego, suchego kaszlu różnego pochodzenia, niezwiązanego z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych.
Reklama
DexaCaps - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Kaszel z dużą ilością wydzieliny. Astma oskrzelowa. Ciężka niewydolność wątroby. Niewydolność oddechowa lub ryzyko jej wystąpienia. Nie stosować podczas jednoczesnego przyjmowania inhibitorów MAO i w okresie do 14 dni po ich odstawieniu; u pacjentów przyjmujących jednocześnie inhibitory MAO wraz z bromowodorkiem dekstrometorfanu odnotowywano ciężkie działania niepożądane, a czasami występowały przypadki śmiertelne. Pacjenci przyjmujący selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Preparatu nie stosować jednocześnie z lekami mukolitycznymi.
Reklama
DexaCaps - ostrzeżenia
W przypadku przewlekłego lub utrzymującego się kaszlu przed zastosowaniem preparatu należy skontaktować się z lekarzem. Jeżeli objawy utrzymują się dłużej niż 7 dni, pacjent ma nawracający kaszel lub kaszel z towarzyszącą gorączką, wysypką lub uporczywe bóle głowy, należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Nie przeprowadzono odrębnych badań dotyczących stosowania bromowodorku dekstrometorfanu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. Ze względu na intensywny metabolizm wątrobowy bromowodorku dekstrometorfanu, należy zachować ostrożność w przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Odnotowano przypadki nadużywania dekstrometorfanu oraz uzależnienia od niego - zaleca się zachowanie szczególnej ostrożności w przypadku stosowania leku u młodzieży i młodych osób dorosłych, jak również u pacjentów, u których odnotowano w wywiadzie nadużywanie preparatów lub substancji psychoaktywnych. Podczas jednoczesnego podawania dekstrometorfanu i leków o działaniu serotoninergicznym (np. leki SSRI, leki osłabiające metabolizm serotoniny - w tym inhibitory MAOI oraz inhibitory CYP2D6), odnotowano działanie serotoninergiczne, w tym wystąpienie mogącego zagrażać życiu zespołu serotoninowego. Zespół serotoninowy może obejmować zmiany stanu psychicznego, niestabilność autonomiczną, zaburzenia nerwowo-mięśniowe i (lub) objawy dotyczące układu pokarmowego. Jeśli podejrzewa się wystąpienie zespołu serotoninowego, należy przerwać leczenie preparatem. Dekstrometorfan jest metabolizowany przez cytochrom wątrobowy P450 2D6; aktywność tego enzymu jest uwarunkowana genetycznie. U około 10% ogólnej populacji odnotowuje się słaby metabolizm CYP2D6. U pacjentów ze słabym metabolizmem tego enzymu oraz u pacjentów jednocześnie stosujących inhibitory CYP2D6 mogą występować wzmożone i/lub długoterminowe skutki działania dekstrometorfanu - należy zachować ostrożność u pacjentów z powolnym metabolizmem CYP2D6 lub stosujących inhibitory CYP2D6. Ze względu na zawartość bromowodorku dekstrometorfanu jednoczesne stosowanie leku z alkoholem lub innymi lekami o działaniu hamującym na OUN może nasilać ich działanie depresyjne na OUN i działać toksycznie we względnie niższych dawkach.
Reklama
DexaCaps - ciąża
Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku nie należy stosować u kobiet w ciąży oraz u kobiet karmiących piersią.
Reklama
DexaCaps - efekty uboczne
Rzadko: senność. Częstość nieznana: pobudzenie, splątanie, zawroty głowy, drgawki, depresja oddechowa, wymioty, nudności, biegunka, wysypka.
DexaCaps - interakcje
Preparatu nie należy stosować u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO oraz przez 14 dni od zaprzestania leczenia inhibitorami MAO, ponieważ może wystąpić zespół serotoninowy (wysoka gorączka, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca). Zgłaszano ciężkie działania niepożądane a czasami przypadki śmiertelne po zastosowaniu bromowodorku dekstrometorfanu u pacjentów otrzymujących inhibitory MAO. Obserwowano wystąpienie zespołu serotoninowego podczas jednoczesnego stosowania linezolidu z bromowodorkiem dekstrometorfanu. Dekstrometorfan jest metabolizowany przez enzym CYP2D6 i ulega intensywnemu metabolizmowi pierwszego przejścia. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów enzymu CYP2D6 (fluoksetyna, paroksetyna, chinidyna i terbinafina) może zwiększać stężenie dekstrometorfanu w organizmie do poziomu wielokrotnie większego niż prawidłowy. Zwiększa to ryzyko występowania toksycznego wpływu dekstrometorfanu (pobudzenia, dezorientacji, drżenia, bezsenności, biegunki i depresji oddechowej) oraz rozwoju zespołu serotoninowego. W przypadku jednoczesnego stosowania z chinidyną stężenie dekstrometorfanu w osoczu może wzrosnąć nawet 20-krotnie, co zwiększa ryzyko występowania działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego powiązanych ze stosowaniem tego leku. Podobny wpływ na metabolizm dekstrometorfanu wywołują również amiodaron, flekainid i propafenon, sertralina, bupropion, metadon, cynakalcet, haloperydol, perfenazyna i tiorydazyna. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 i dekstrometorfanu pacjent musi być monitorowany. Konieczne może okazać się również zmniejszenie dawki dekstrometorfanu. Ze względu na zawartość bromowodorku dekstrometorfanu lek może wykazywać zwiększone działanie depresyjne na OUN podczas jednoczesnego stosowania z alkoholem, lekami przeciwhistaminowymi, psychotropowymi i innymi lekami o działaniu hamującym na OUN. W trakcie leczenia nie należy spożywać alkoholu.
DexaCaps - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i młodzież powyżej 12 lat: 1 kaps. 3 razy na dobę. Nie należy przekraczać zalecanych dawek. Maksymalna dawka dobowa bromowodorku dekstrometorfanu wynosi 120 mg. Jeżeli objawy utrzymują się dłużej niż 7 dni należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą. Sposób podania. Preparat należy przyjmować po posiłku, połykając kaps. w całości i popijając odpowiednią ilością płynu.
DexaCaps - uwagi
Ze względu na możliwość wystąpienia senności i zawrotów głowy należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
