Difortan - skład
1 g żelu zawiera 100 mg etofenamatu.
Reklama
Difortan - działanie
Niesteroidowy lek przeciwzapalny do stosowania miejscowego. Etofenamat hamuje aktywność cyklooksygenazy, a tym samym obniża aktywność prostaglandyn, oraz hamuje aktywność lipooksygenazy. W ten sposób preparat wpływa hamująco na uwalnianie histaminy z komórek tucznych. Etofenamat wykazuje bardzo silną tendencję do specyficznego gromadzenia się w tkance zapalnej. Cmax w osoczu osiągane jest po 2 h. T0,5 eliminacji wynosi 3,3 h po podaniu miejscowym. Etofenamat jest metabolizowany w wątrobie do kwasu flufenamowego, który nadal wykazuje działanie przeciwzapalne. Eliminacja etofenamatu odbywa się głównie przez nerki.
Reklama
Difortan - wskazania
Miejscowe leczenie: łagodnych lub umiarkowanych bólów mięśni; stłuczeń; bólu pourazowego; łagodnego i umiarkowanego bólu reumatycznego (choroba zwyrodnieniowa stawów/zapalenie stawów); łagodnego i umiarkowanego bólu stawów; miejscowego leczenia zapalenia błony maziowej, (niezakaźnego) zapalenia stawów, zapalenia kaletki, zapalenia ścięgien; umiarkowanego stanu zapalnego pochodzenia mięśniowo-szkieletowego, czyli pourazowego lub reumatycznego.
Reklama
Difortan - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Miejsca, w których występuje wyprysk, otwarte rany, wrzody lub urazy. Ciąża. Nie stosować u dzieci.
Reklama
Difortan - ostrzeżenia
Nie należy stosować leku na błony śluzowe i oczy. Nadwrażliwość ze względu na ryzyko wystąpienia reakcji krzyżowej z innymi lekami przeciwzapalnymi. Ryzyko fotoalergii kontaktowej, należy unikać narażenia obszaru leczonego preparatem na działanie promieni słonecznych. Istnieje możliwość przenikania etofenamatu, przez skórę, dlatego nie można wykluczyć wystąpienia skutków ogólnoustrojowych. Ryzyko występowania tych skutków zależy między innymi od narażonych powierzchni, ilości nakładanego preparatu i czasu narażenia. Z tego powodu należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatów u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby. W związku ze stosowaniem NLPZ bardzo rzadko zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, niekiedy o skutkach śmiertelnych, między innymi złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka. Ryzyko wystąpienia tych reakcji jest większe na początku leczenia i w większości przypadków pojawiają się one w ciągu pierwszego miesiąca leczenia. Należy przerwać stosowanie preparatu po wystąpieniu pierwszych objawów: wysypki, urazu błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości.
Reklama
Difortan - ciąża
Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania etofenamatu u kobiet w ciąży. Preparatu nie należy stosować w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. Preparat może być stosowany u kobiet karmiących piersią, ponieważ badania na ludziach wykazały brak wydzielania etofenamatu do pokarmu u kobiet karmiących piersią. Badania na zwierzętach dotyczące miejscowego stosowania etofenamatu nie wykazywały działania toksycznego dla płodu ani działania teratogennego. Brak jest informacji dotyczących potencjalnych niekorzystnych skutków dotyczących płodności. Potencjalne ryzyko dla ludzi jest nieznane.
Reklama
Difortan - efekty uboczne
Często: świąd, rumień, miejscowe podrażenienie. Rzadko: kontaktowe zapalenie skóry, alergiczne zapalenie skóry, fotodermatoza. Bardzo rzadko: pokrzywka, reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka.
Difortan - interakcje
Stosowanie preparatu w skojarzeniu z enoksaparyną może powodować wzmocnienie działania krwotocznego. Preparat stosowany z hydrochlorotiazydem może osłabiać jego działanie moczopędne i skuteczność przeciwnadciśnieniową. Jednoczesne stosowanie z litem może zwiększyć jego toksyczność. Lek stosowany jednocześnie z triamterenem może zmniejszyć jego skuteczność i spowodować nefrotoksyczność. Leki moczopędne, inhibitory enzymów konwertujących angiotensynę (ACEI) i antagoniści angiotensyny II (AIIA): niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą zmniejszać skuteczność leków moczopędnych i innych leków przeciwnadciśnieniowych. U niektórych pacjentów z zaburzeniami czynności nerek (np. u pacjentów odwodnionych lub osób w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek) jednoczesne stosowanie inhibitorów ACEI lub AIIA i inhibitorów cyklooksygenazy może powodować pogorszenie czynności nerek, w tym wystąpienie ostrej niewydolności nerek, która jest zazwyczaj odwracalna. Interakcje te należy uwzględnić u pacjentów stosujących etofenamat, zwłaszcza na dużych obszarach skóry i długotrwale, w skojarzeniu z ACEI lub AIIA. W związku z tym należy zachować ostrożność stosując te leki równocześnie, szczególnie u pacjentów w podeszłym wieku. Pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni i należy uwzględnić konieczność monitorowania czynności nerek po rozpoczęciu terapii skojarzonej, a następnie okresowo.
Difortan - dawkowanie
Zewnętrznie. Stosować pasek długości 2,5-5 cm od 3-4 razy na dobę przez 14 dni. W przypadku dolegliwości reumatycznych, wymagających dłuższego leczenia, należy zmniejszyć liczbę dawek do 2 lub 3 na dobę. Leczenie urazów tkanek miękkich i (lub) dolegliwości reumatycznych może trwać do 2 tyg. W przypadku bólów stawów do 3 tyg, chyba że lekarz zaleci inaczej. W przypadku stosowania preparatu bez recepty pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli nie nastąpi poprawa lub jeśli objawy ulegną pogorszeniu po 7 dniach terapii. Znaczące zmniejszenie bólu obserwowano po 3 lub 4 dniach stosowania leku. Szczególne grupy pacjentów. Należy uważnie obserwować pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby, którzy stosują preparat, ze względu na możliwość przenikania substancji czynnej etofenamatu przez skórę. Stosowanie leku u dzieci jest przeciwwskazane. Sposób podania. Preparat należy delikatnie wmasować w skórę, aby ułatwić wchłanianie w dotkniętym schorzeniem obszarze.
Difortan - uwagi
Nie przeprowadzono badań dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych. Jednak ze względu na fakt, że jest to NLPZ do stosowania na skórę, nie należy spodziewać się, że stosowanie preparatu może zaburzyć zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń mechanicznych.
