Dobuject - skład
1 ampułka (5 ml) zawiera 250 mg dobutaminy (50 mg w 1 ml).
Reklama
Dobuject - działanie
Amina sympatykomimetyczna. Dobutamina jest racemiczną mieszaniną izomerów prawo- i lewoskrętnych. Forma prawoskrętna działa agonistycznie na receptory β1 i β2 oraz jest silnym kompetycyjnym antagonistą receptorów α1. Postać lewoskrętna jest wybiórczym i silnym agonistą receptorów α1. Dodatnie działanie inotropowe wiąże się z bezpośrednią stymulacją receptorów β1 w sercu. Dobutamina zwiększa kurczliwość mięśnia sercowego w dawkach, które nie zwiększają znacznie podatności na tachykardię lub arytmię. Częstość rytmu serca zwiększa się o 5-15 uderzeń/min. U pacjentów z zaburzoną czynnością serca zwiększa pojemność minutową, zwiększając równocześnie objętość wyrzutową, zmniejsza całkowity opór układowy, zmniejsza centralne ciśnienie żylne, ciśnienie w prawym i lewym przedsionku, ciśnienie w tętnicy płucnej, opór płucny i ciśnienia zaklinowania w tętnicy płucnej, ciśnienie wypełniania się lewej komory oraz ciśnienie późnorozkurczowe, zwiększa przepływ krwi przez nerki, filtrację moczu oraz wydalanie sodu i potasu, ponadto u większości pacjentów powoduje zmniejszenie oporu naczyniowego w nerkach. Działanie dobutaminy rozpoczyna się w ciągu 2 min od rozpoczęcia infuzji dożylnej. Maksymalne stężenie we krwi i maksymalną siłę działania osiąga w ciągu 10 min. Jest metabolizowana w wątrobie i w innych tkankach do 3-O-metylodobutaminy. Wydala się głównie z moczem i w niewielkiej ilości z kałem. T0,5 wynosi około 2 min.
Reklama
Dobuject - wskazania
Choroby wymagające dodatniego działania inotropowego, w ostrej niewydolności mięśnia sercowego, zabiegu chirurgicznym na otwartym sercu, wstrząsie kardiogennym lub septycznym. Zwiększenie lub utrzymanie pojemności minutowej w trakcie stosowania oddechu kontrolowanego z przerywanym dodatnim ciśnieniem końcowo-wydechowym (PEEP). Przeprowadzanie testów wysiłkowych u pacjentów, dla których wykonanie ćwiczenia z obciążeniem nie jest możliwe.
Reklama
Dobuject - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki preparatu. Kardiomiopatia przerostowa. Hipertroficzne zwężenie zastawki aorty.
Reklama
Dobuject - ostrzeżenia
Przed rozpoczęciem leczenia należy wyrównać hipowolemię. Szczególnie ostrożnie stosować u dzieci. Ostrożnie stosować u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca (ryzyko napadu dławicy piersiowej), ze świeżym zawałem serca (ze względu na ryzyko rozszerzenia obszaru zawału należy unikać nadmiernego działania inotropowego i nadmiernego zwiększenia częstości rytmu serca), z migotaniem przedsionków (przed rozpoczęciem infuzji należy zastosować glikozydy naparstnicy). Ze względu na niedojrzałość mięśnia sercowego i rozszerzenie naczyń obwodowych odpowiedź na dobutaminę może być osłabiona u ciężko chorych noworodków, szczególnie ze wstrząsem septycznym. Pacjentów po próbach obciążeniowych trzeba odpowiednio długo obserwować, ponieważ ciężkie działania niepożądane występowały nawet po 20 minutach od zakończenia podawania dobutaminy. Należy kontrolować stężenie potasu w osoczu, ponieważ dobutamina może powodować niewielkie zmniejszenie jego wartości. U chorych na cukrzycę może dochodzić do wzrostu stężenia glukozy we krwi w trakcie leczenia, dlatego też może być konieczna zmiana dawkowania insuliny.
Reklama
Dobuject - ciąża
Nie wiadomo czy dobutamina przenika przez łożysko, należy starannie rozważyć korzyści i potencjalne ryzyko wynikającego z zastosowania leku. W okresie karmienia piersią należy zaprzestać stosowania preparatu.
Reklama
Dobuject - efekty uboczne
Najczęściej występują: nudności, ból głowy, kołatanie serca, duszność, ból w klatce piersiowej, podwyższenie ciśnienia tętniczego. Mogą wystąpić reakcje nadwrażliwości i dodatkowe skurcze komorowe. Częstość występowania działań niepożądanych zależy od dawki leku, ponieważ dobutamina ulega prawie w całości eliminacji w ciągu 10 min, wszelkie działania niepożądane ustępują wkrótce po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu infuzji. Podczas prób obciążeniowych obserwowano: zawał serca, ból w klatce piersiowej, splątanie, komorowe zaburzenia rytmu z niewydolnością lewej komory i (lub) obniżeniem ciśnienia tętniczego. W związku z badaniami echokardiograficznymi opisywano pojedyncze przypadki pęknięcia serca, w tym prowadzące do zgonu. Rzadko obserwowano przypadki zapalenia żył w miejscu podania leku. Przypadkowe podanie dobutaminy pod skórę powoduje miejscową reakcję zapalną i ból w miejscu wstrzyknięcia. Odnotowano również pojedyncze przypadki martwicy w miejscu podania. U dzieci obserwuje się częściej i w większym stopniu zwiększenie częstości rytmu serca i ciśnienia tętniczego. W przeciwieństwie do dorosłych, szczególnie u niemowląt poniżej 1 rż. ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej może się zwiększać.
Dobuject - interakcje
Po zastosowaniu z nitroprusydkiem sodu obserwowano zwiększoną pojemność minutową i niższe ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej niż po podaniu każdego z tych leków oddzielnie. W pojedynczych przypadkach skojarzone podawanie dobutaminy z dopaminą i lekami rozszerzającymi naczynia może wywołać korzystniejsze zmiany hemodynamiczne niż podanie każdego z tych leków oddzielnie. Dobutamina może być nieskuteczna u pacjentów, którym niedawno podawano β-adrenolityki, w takich przypadkach opór obwodowy może się zwiększać. U chorych na cukrzycę dobutamina może zwiększać stężenie glukozy we krwi, może być konieczna zmiana dawkowania insuliny. Jednoczesne stosowanie dobutaminy z wziewnymi lekami anestetycznymi może zwiększać częstość występowania komorowych zaburzeń rytmu - należy zachować ostrożność. Systematyczne stosowanie dobutaminy jednocześnie z moklobemidem nasila i wydłuża działanie dobutaminy.
Dobuject - dawkowanie
Dożylnie w postaci infuzji, zwykle w dawce 2,5-40 µg/kg/min, najczęściej 2,5-10 µg/kg/min, w niektórych przypadkach 0,5 µg/kg/min. Bezwzględnie konieczne jest używanie odpowiedniego urządzenia pomiarowego w celu kontrolowania szybkości infuzji (w kroplach lub ml/min). Lek powinien być podawany za pomocą pompy infuzyjnej. Infuzję należy rozpocząć z prędkością 2,5 µg/kg/min, dawkę należy zwiększać w odstępach 10-30 min do chwili uzyskania pożądanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do chwili, gdy wystąpią działania niepożądane leku, takie jak znaczna tachykardia, arytmia, ból głowy lub drżenie i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki. Rozcieńczenie: przed zastosowaniem zawartość ampułki należy rozcieńczyć w warunkach aseptycznych do objętości 50 ml za pomocą jałowego 0,9% roztworu chlorku sodu, 5% roztworu glukozy lub roztworu Ringera z dodatkiem mleczanów. Najczęściej stosowane stężenia końcowe roztworów do infuzji dożylnych wynoszą: 250 µg/ml, 500 µg/ml i 1000 µg/ml. Potrzebne stężenie należy ustalić w zależności od zapotrzebowania pacjenta na płyny. U pacjentów, u których niezbędne było ograniczenie ilości podawanych płynów, stosowano nawet stężenie 5000 µg/ml. Dorośli. Choroby wymagające dodatniego działania inotropowego: od 2,5 µg/kg/min (szybkość infuzji: 0,01 ml/kg/min dla 250 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,005 ml/kg/min dla 500 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,0025 ml/kg/min dla 1000 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.) do 15 µg/kg/min (szybkość infuzji: 0,06 ml/kg/min dla 250 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,03 ml/kg/min dla 500 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.; 0,015 ml/kg/min dla 1000 mg dobutaminy/1000 ml r-ru do inf.). Przeprowadzanie testów wysiłkowych: stężenie 1000 µg/ml. Test rozpoczyna się podając 5 µg/kg/min roztworu leku za pomocą pompy w ciągu 3 min, a następnie zwiększa się dawkę systematycznie co 3 min do 10, 20, 30 a jeśli to konieczne do 40 µg/kg/min. Podczas przeprowadzania testu należy wykonywać EKG. Infuzja powinna zostać przerwana, gdy wystąpi obniżenie odcinka ST o ponad 2 mm, jakiekolwiek komorowe zaburzenie rytmu, gdy dojdzie do zwiększenia częstości pracy serca do nieproporcjonalnie wysokiego poziomu w stosunku do wieku pacjenta, zwiększenia skurczowego ciśnienia tętniczego >200 mm Hg lub rozkurczowego ciśnienia tętniczego >120 mm Hg, obniżenia skurczowego ciśnienia tętniczego o ponad 20 mm Hg lub w razie wystąpienia jakichkolwiek działań niepożądanych. Próby obciążeniowe serca muszą być przeprowadzane w placówce, w której znajduje się oddział intensywnej opieki medycznej, w sali wyposażonej w sprzęt do ratownictwa medycznego, w tym defibrylator. Jeżeli podczas infuzji dobutaminy nie wystąpi żadne zdarzenie wymagające przerwania próby i częstość rytmu serca nie przekroczy 85% wartości maksymalnej odpowiedniej do wieku pacjenta, próbę można kontynuować z uzyskaną szybkością infuzji i można równocześnie stosować atropinę w iniekcjach dożylnych w dawkach 0,25-0,4 mg; całkowita dawka atropiny nie może być większa niż 1 mg. Dzieci: 2,5-20 µg/kg/min; początkowo 0,5 µg/kg/min, następnie dawkę zwiększa się systematycznie co 10 do 30 min, aż do osiągnięcia oczekiwanej odpowiedzi hemodynamicznej lub do momentu, gdy wystąpią działania niepożądane i ograniczą możliwość dalszego zwiększania dawki.
Dobuject - uwagi
Podczas leczenia należy monitorować zapis EKG, ciśnienie tętnicze, w miarę możliwości również ciśnienie napełniania komór, pojemność minutową, ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej. Należy kontrolować stężenie potasu we krwi. Pacjentów po próbach obciążeniowych trzeba odpowiednio długo obserwować, ponieważ ciężkie działania niepożądane występowały nawet po 20 min od zakończenia podawania dobutaminy. Okres przechowywania nie powinien być dłuższy niż 24 h, jeżeli roztwór jest przechowywany w temp. 2-8st.C, chyba że rozcieńczenie nastąpiło w kontrolowanych i zwalidowanych warunkach aseptycznych.
