Doreta - skład
1 tabl. powl. zawiera 37,5 mg chlorowodorku tramadolu oraz 325 mg paracetamolu lub 75 mg chlorowodorku tramadolu oraz 650 mg paracetamolu; preparat zawiera sód.
Reklama
Doreta - działanie
Lek przeciwbólowy - połączenie tramadolu i paracetamolu. Tramadol jest opioidowym lekiem przeciwbólowym działającym na OUN. Jest czystym, nieselektywnym agonistą receptorów opioidowych mi, delta i kappa, wykazującym większe powinowactwo do receptorów mi. Inne mechanizmy przyczyniające się do działania przeciwbólowego leku to hamowanie neuronalnego wychwytu zwrotnego noradrenaliny oraz zwiększenie uwalniania serotoniny. Dokładny mechanizm przeciwbólowego działania paracetamolu jest nieznany i może obejmować działanie ośrodkowe oraz obwodowe. Po doustnym podaniu preparatu, tramadol (postać racemiczna) wchłania się szybko i niemal całkowicie (biodostępność wynosi 75%, zwiększa się do 90% podczas długotrwałego stosowania). Osiąga Cmax po 1,8 h. Tramadol wiąże się z białkami osocza w ok. 20%. Jest metabolizowany przez O-demetylację (z udziałem CYP2D6) do metabolitu M1 oraz N-demetylację (z udziałem CYP3A) do metabolitu M2. Metabolit M1 ma właściwości przeciwbólowe, a jego siła działania jest większa niż substancji macierzystej. Około 30% przyjętej dawki tramadolu jest wydalane w moczu w postaci niezmienionej, 60% - w postaci metabolitów. T0,5 wynosi ok. 5 h dla tramadolu i 7 h dla metabolitu M1. Paracetamol ulega szybkiemu i niemal całkowitemu wchłonięciu, osiągając Cmax po 1 h. W ok. 20% wiąże się z białkami osocza. Jest metabolizowany głównie w wątrobie w dwóch szlakach metabolicznych: sprzęganie z kwasem glukuronowym i siarkowym. Ten ostatni mechanizm łatwo ulega wysyceniu po podaniu dawek większych niż terapeutyczne. Niewielka ilość (mniej niż 4%) jest metabolizowana przez cytochrom P-450 do aktywnego metabolitu pośredniego (N-acetylobenzochinoimina), który w normalnych warunkach ulega szybkiej detoksykacji w reakcji ze zredukowanym glutationem i jest wydalany z moczem po sprzężeniu z cysteiną i kwasem merkapturowym. W przypadku znacznego przedawkowania, ilość tego metabolitu się zwiększa. Paracetamol jest wydalany głównie przez nerki, w postaci metabolitów; mniej niż 9% paracetamolu jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej. T0,5 paracetamolu wynosi 2-3 h.
Reklama
Doreta - wskazania
Objawowe leczenie bólu o nasileniu umiarkowanym do dużego u pacjentów dorosłych oraz młodzieży w wieku ≥12 lat, wymagających skojarzonego użycia tramadolu i paracetamolu.
Reklama
Doreta - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na tramadol, paracetamol lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ostre zatrucie alkoholem, lekami nasennymi, ośrodkowo działającymi lekami przeciwbólowymi, opioidami lub lekami psychotropowymi. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Padaczka nieodpowiednio kontrolowana lekami. Nie stosować w trakcie leczenia inhibitorami MAO oraz w czasie 2 tyg. po zakończeniu takiego leczenia.
Reklama
Doreta - ostrzeżenia
U dorosłych oraz młodzieży ≥12 lat nie należy stosować maksymalnej dawki dobowej większej niż 300 mg chlorowodorku tramadolu i 2600 mg paracetamolu) . W celu uniknięcia nieumyślnego przedawkowania pacjenci nie powinni stosować dawki większej niż zalecana oraz stosować równocześnie innych leków zawierających paracetamol (w tym leków bez recepty) lub chlorowodorek tramadolu, bez konsultacji z lekarzem. Nie należy stosować preparatu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny <10 ml/min). Nie należy stosować leku u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Ryzyko przedawkowania paracetamolu jest większe u pacjentów z chorobą alkoholową wątroby bez marskości. W przypadku umiarkowanej niewydolności należy rozważyć wydłużenie odstępów pomiędzy dawkami. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami oddechowymi. Tramadolu nie należy stosować w leczeniu substytucyjnym u pacjentów uzależnionych od opioidów, ponieważ nie usuwa objawów występujących po odstawieniu morfiny, chociaż jest agonistą receptorów opioidowych. Obserwowano przypadki wystąpienia drgawek podczas stosowania tramadolu u pacjentów ze skłonnością do drgawek lub stosujących inne leki obniżające próg drgawkowy, w szczególności selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwpsychotyczne, leki przeciwbólowe o działaniu ośrodkowym lub środki do znieczulenia miejscowego. Pacjenci z padaczką kontrolowaną lekami lub podatni na wystąpienie drgawek, powinni stosować lek jedynie w wyjątkowych okolicznościach. U niektórych pacjentów leczonych tramadolem w zalecanych dawkach obserwowano drgawki. Ryzyko wystąpienia drgawek zwiększa się po przekroczeniu maksymalnej zalecanej dawki. Jednoczesne stosowanie tramadolu z paracetamolem i leków uspokajających, takich jak benzodiazepiny lub leków podobnych, może powodować sedację, depresję oddechową, śpiączkę i śmierć. Z tego względu jednoczesne przepisywanie leków uspokajających powinno być przeznaczone dla pacjentów, u których alternatywne opcje leczenia nie są możliwe. Jeśli zostanie podjęta decyzja o przepisaniu tego preparatu jednocześnie z lekami uspokajającymi, należy zastosować najniższą skuteczną dawkę, a czas trwania leczenia powinien być jak najkrótszy. Pacjentów należy ściśle obserwować w celu wykrycia objawów przedmiotowych i podmiotowych depresji oddechowej i sedacji. W związku z tym zdecydowanie zaleca się poinformowanie pacjentów i ich opiekunów o tych objawach. Nawet podczas stosowania dawek terapeutycznych może dojść do rozwoju tolerancji, fizycznego i psychicznego uzależnienia zwłaszcza po długotrwałym stosowaniu. Należy regularnie kontrolować kliniczną potrzebę stosowania leków przeciwbólowych. U pacjentów uzależnionych od opioidów lub, u których w przeszłości wystąpiło uzależnienie lekowe lub, którzy nadużywali leków, leczenie należy stosować tylko przez krótki okres i pod nadzorem medycznym. Należy zachować ostrożność podczas stosowania leku u pacjentów po urazach głowy, podatnych na wystąpienie drgawek, z zaburzeniami dróg żółciowych, znajdujących się we wstrząsie, z zaburzeniami świadomości niewiadomego pochodzenia, z zaburzeniami oddechowymi lub zaburzeniami czynności ośrodka oddechowego lub z podwyższonym ciśnieniem śródczaszkowym. U niektórych pacjentów przedawkowanie paracetamolu może spowodować toksyczne uszkodzenie wątroby. Objawy z odstawienia podobne do obserwowanych w przypadku opiatów mogą wystąpić nawet podczas stosowania dawek terapeutycznych i to przez krótki okres. Kiedy u pacjenta nie jest już konieczne leczenie opioidami, może być wskazane stopniowe zmniejszanie dawki w celu uniknięcia objawów odstawiennych. W jednym badaniu z zastosowaniem tramadolu podczas znieczulenia ogólnego z użyciem enfluranu i podtlenku azotu, tramadol zwiększał ryzyko wybudzenia w trakcie operacji, dlatego do momentu uzyskania dalszych informacji, jego zastosowanie w przypadku płytkiego znieczulenia ogólnego nie jest wskazane. Tramadol jest metabolizowany z udziałem enzymu wątrobowego CYP2D6. Jeśli u pacjenta występuje niedobór lub całkowity brak tego enzymu, może nie być uzyskane odpowiednie działanie przeciwbólowe. Szacuje się, że niedobór ten może występować nawet u 7% populacji pochodzenia kaukaskiego. Jeżeli jednak pacjent ma wyjątkowo szybki metabolizm, występuje ryzyko rozwoju objawów niepożądanych związanych z toksycznością opioidów, nawet po zastosowaniu zwykle zalecanych dawek. Nie należy nagle przerywać stosowania tego leku bez zalecenia lekarza. W opublikowanej literaturze pojawiły się doniesienia, że tramadol podawany po zabiegach chirurgicznych u dzieci [po usunięciu migdałków gardłowych i (lub) migdałka podniebiennego w leczeniu obturacyjnego bezdechu sennego], wykazywał rzadkie, ale zagrażające życiu działania niepożądane. Należy zachować najwyższą ostrożność podczas podawania tramadolu dzieciom w celu uśmierzenia bólu po zabiegu chirurgicznym; należy jednocześnie uważne obserwować, czy nie występują objawy toksyczności opioidów, w tym depresja oddechowa. Nie zaleca się stosowania tramadolu u dzieci, u których czynność oddechowa może być osłabiona, w tym u dzieci z zaburzeniami nerwowo-mięśniowymi, ciężkimi chorobami serca lub układu oddechowego, zakażeniami górnych dróg oddechowych lub płuc, wielokrotnymi urazami lub po rozległych zabiegach chirurgicznych. Czynniki te mogą powodować nasilenie objawów toksyczności opioidów. Ten lek zawiera <1 mmol (23 mg) sodu na dawkę, to znaczy lek uznaje się go za ”wolny od sodu”.
Reklama
Doreta - ciąża
Ze względu na tramadol, leku złożonego nie należy stosować w ciąży. Przerwanie karmienia piersią nie jest zwykle koniecznie po przyjęciu jednej dawki tramadolu; w przypadku konieczności zastosowania leku złożonego więcej niż jeden raz, należy przerwać karmienie piersią. Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu tramadolu na płodność; brak badań dotyczących skojarzenia tramadolu i paracetamolu.
Reklama
Doreta - efekty uboczne
Bardzo często: zawroty głowy, senność, nudności. Często: stan splątania, zmiany nastroju, niepokój, nerwowość, euforia, zaburzenia snu, ból głowy, drżenie, wymioty, zaparcie, suchość w jamie ustnej, ból brzucha, biegunka, dyspepsja, wzdęcia z oddawaniem wiatrów, nadmierne potliwość, świąd. Niezbyt często: depresja, omamy, koszmary senne, amnezja, mimowolne skurcze mięśni, parestezje, szum w uszach, palpitacje, tachykardia, arytmia, nadciśnienie tętnicze, uderzenia gorąca, duszność, dysfagia, smoliste stolce, odczyny skórne (np. wysypka, pokrzywka), albuminuria, zaburzenia mikcji (dyzuria i zatrzymanie moczu), dreszcze, ból w klatce piersiowej, zwiększenie aktywności aminotransferaz. Rzadko: uzależnienie lekowe, ataksja, drgawki, omdlenia, niewyraźne widzenie. Bardzo rzadko: nadużywanie leku. Częstość nieznana: hipoglikemia. Niepożądane działania dotyczące poszczególnych składników mogą być potencjalnymi objawami niepożądanymi występującymi w przypadku stosowania preparatu, nawet jeśli nie zaobserwowano ich w badaniach klinicznych leku złożonego. Tramadol: niedociśnienie ortostatyczne, bradykardia, zapaść, zmiany nastroju (zwykle euforia, sporadycznie dysforia), zmiany aktywności (zwykle zmniejszenie, sporadycznie zwiększenie), zmiany zdolności poznawczych i czuciowych (np. zaburzenia postrzegania i podejmowania decyzji) - zaburzenia psychiczne mogące wystąpić po podaniu tramadolu różnią się u poszczególnych pacjentów stopniem nasilenia i charakterem (w zależności od osobowości i czasu trwania leczenia); rzadko: zmiana działania warfaryny (w tym wydłużenie czasu protrombinowego), reakcje alergiczne ze strony układu oddechowego (duszność, skurcz oskrzeli, świszczący oddech, obrzęk naczynioruchowy), anafilaksja, zmiana apetytu, osłabienie siły mięśniowej, depresja oddechowa. Zgłaszano przypadki nasilenia astmy, jednak nie ustalono związku przyczynowego. Objawy z odstawienia, podobne do objawów występujących podczas odstawiania opiatów, obejmują: pobudzenie, niepokój, nerwowość, bezsenność, hiperkinezę, drżenia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe oraz bardzo rzadko po nagłym odstawieniu tramadolu: napady paniki, silny niepokój, omamy, parestezje, szumy uszne i inne nietypowe objawy ze strony OUN. Paracetamol: reakcje nadwrażliwości (w tym wysypka skórna), zaburzenia hematologiczne (w tym trombocytopenia i agranulocytoza - niekoniecznie mogły mieć związek ze stosowaniem paracetamolu) oraz bardzo rzadko ciężkie reakcje skórne. W kilku doniesieniach sugerowano możliwość wystąpienia hipoprotrombinemii podczas jednoczesnego stosowania z lekami z grupy warfaryny; w innych badaniach nie wykazano zmian czasu protrombinowego.
Doreta - interakcje
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie z: nieselektywnymi inhibitorami MAO, selektywnymi inhibitorami MAO-A, selektywnymi inhibitorami MAO-B (ryzyko wystąpienia zespołu serotoninergicznego: biegunka, tachykardia, nadmierne pocenie się, drżenie, dezorientacja, a nawet śpiączka). Jeśli w ostatnim czasie stosowane były inhibitory MAO, należy zachować odstęp dwóch tygodni przed rozpoczęciem podawania tramadolu. Nie zaleca się stosowania leku z: alkoholem (nasilenie uspokajającego działania opioidowych środków przeciwbólowych, należy unikać picia napojów alkoholowych oraz przyjmowania leków zawierających alkohol); karbamazepiną i innymi induktorami enzymów (ryzyko zmniejszonej skuteczności i krótszy okres działania z powodu zmniejszonego stężenia tramadolu we krwi); opioidowymi lekami o działaniu agonistyczno-antagonistycznym, takimi jak buprenorfina, nalbufina, pentazocyna (osłabienie działania przeciwbólowego poprzez kompetycyjne blokowanie receptorów oraz ryzyko wystąpienia zespołu odstawienia). Zaleca się zachowanie ostrożności podczas równoczesnego stosowania z: selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny - SSRI, inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny - SNRI, trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi - TLPD, lekami przeciwpsychotycznymi i innymi lekami obniżającymi próg drgawkowy, takimi jak bupropion, mirtazapina, tetrahydrokanabinol (zwiększenie ryzyka wystąpienia drgawek); lekami serotoninergicznymi, takimi jak SSRI, SNRI, TLPD, mirtazapina (ryzyko zespołu serotoninowego - stanu mogącego zagrażać życiu; odstawienie leków serotoninergicznych zazwyczaj powoduje szybką poprawę); innymi pochodnymi opioidowymi, w tym lekami przeciwkaszlowymi i stosowanymi w leczeniu substytucyjnym, benzodiazepinami i barbituranami (zwiększone ryzyko depresji oddechowej, która może być śmiertelna w przypadku przedawkowania); innymi lekami działającymi depresyjnie na OUN, takimi jak: inne pochodne opioidowe (w tym leki przeciwkaszlowe i leczenie substytucyjne), barbiturany, benzodiazepiny, inne leki o działaniu przeciwlękowym, leki nasenne, leki przeciwdepresyjne o działaniu uspokajającym, leki przeciwhistaminowe o działaniu uspokajającym, neuroleptyki, leki przeciwnadciśnieniowe działające ośrodkowo, talidomid, baklofen (nasilenie depresji OUN, wpływ na zdolność koncentracji); z pochodnymi kumaryny, np. warfaryna (zwiększenie INR z poważnym krwawieniem i wybroczynami); lekami hamującymi CYP3A4, takimi jak ketokonazol, erytromycyna (hamowanie metabolizmu tramadolu, prawdopodobnie również metabolizmu aktywnego metabolitu, znaczenie kliniczne tej interakcji nie zostało zbadane); ondasteronem (zwiększenie zapotrzebowania na tramadol u pacjentów z bólami pooperacyjnymi). Jednoczesne stosowanie opioidów z lekami uspokajającymi, takimi jak benzodiazepiny lub pokrewne leki zwiększa ryzyko sedacji, depresji oddechowej, śpiączki i śmierci ze względu na dodatkowy efekt depresyjny OUN - dawka i czas jednoczesnego stosowania powinny być ograniczone.
Doreta - dawkowanie
Doustnie. Dawkę należy ustalać indywidualnie w zależności od intensywności bólu i reakcji pacjenta. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę o działaniu przeciwbólowym. Dorośli i młodzież (w wieku ≥12 lat): zalecana dawka początkowa wynosi 75 mg chlorowodorku tramadolu i 650 mg paracetamolu. W razie konieczności można zastosować dawki dodatkowe, nie przekraczając dawki dobowej 300 mg chlorowodorku tramadolu i 2600 mg paracetamolu. Odstępy pomiędzy dawkami powinny wynosić co najmniej 6 h. Nie należy stosować preparatu dłużej niż jest to bezwzględnie konieczne. Jeśli charakter lub stopień ciężkości choroby wymagają powtarzającego się lub długotrwałego podawania leku, pacjent powinien być starannie i regularnie kontrolowany (z przerwami w leczeniu, jeśli to możliwe), aby ocenić czy dalsze leczenie jest konieczne. Szczególne grupy pacjentów. Zazwyczaj nie jest konieczne dostosowanie dawki u pacjentów do 75 lat bez klinicznych oznak niewydolności wątroby lub nerek. U pacjentów w wieku >75 lat, pacjentów z niewydolnością nerek i (lub) wątroby należy wydłużyć odstęp pomiędzy kolejnymi dawkami, zgodnie ze stanem pacjenta. Ze względu na obecność paracetamolu, u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie należy stosować leku. Nie ustalono skuteczności i bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci <12 lat, dlatego nie zaleca się stosowania go w tej populacji pacjentów. Sposób podania. Tabletki należy połykać, popijając dostateczną ilością płynu; tabletek nie należy kruszyć ani rozgryzać. Tabl. powl. 75 mg+650 mg można podzielić na równe dawki.
Doreta - uwagi
Tramadol może powodować senność lub zawroty głowy, które mogą się nasilać po spożyciu alkoholu lub stosowaniu innych leków hamujących OUN - nie należy prowadzić pojazdów ani obsługiwać maszyn, jeżeli wystąpią takie objawy. Podczas leczenia należy unikać spożywania napojów alkoholowych i stosowania leków zawierających alkohol.
