Dorzoma Mono - skład
1 ml roztworu zawiera 20 mg dorzolamidu w postaci chlorowodorku. Preparat zawiera chlorek benzalkoniowy.
Reklama
Dorzoma Mono - działanie
Silny inhibitor anhydrazy węglanowej II w postaci preparatu okulistycznego. Hamowanie aktywności anhydrazy węglanowej w wyrostkach rzęskowych oka powoduje zmniejszenie ilości wydzielanej cieczy wodnistej. W następstwie tego dochodzi do zmniejszenia ciśnienia wewnątrzgałkowego. Po miejscowym podaniu do oka dorzolamid obniża zwiększone ciśnienie wewnątrzgałkowe, bez względu na to czy jest ono związane z jaskrą. Po zastosowaniu miejscowym dorzolamid przenika do krążenia ogólnego, jednak podanie miejscowe umożliwia bezpośrednie działanie leku w obrębie oka po zastosowaniu znacznie mniejszych dawek (czyli przy mniejszej ekspozycji ogólnoustrojowej).
Reklama
Dorzoma Mono - wskazania
Leczenie zwiększonego ciśnienia wewnątrzgałkowego u pacjentów z: nadciśnieniem ocznym, jaskrą z otwartym kątem, jaskrą torebkową i innymi wtórnymi przypadkami jaskry z otwartym kątem - jako lek wspomagający w połączeniu z β-adrenolitykami lub w monoterapii u pacjentów, którzy nie reagują na leczenie β-adrenolitykami lub u pacjentów, u których β-adrenolityki są przeciwwskazane.
Reklama
Dorzoma Mono - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników preparatu.
Reklama
Dorzoma Mono - ostrzeżenia
Nie zaleca się jednoczesnego stosowania dorzolamidu oraz doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej. Nie zaleca się stosowania dorzolamidu u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby. Leczenie pacjentów z ostrą jaskrą z zamkniętym kątem powoduje konieczność, poza podawaniem leków zmniejszających ciśnienie w gałce ocznej, także innego leczenia - nie badano zastosowania dorzolamidu u pacjentów z tym rozpoznaniem. Podczas stosowania leków hamujących wytwarzanie cieczy wodnistej po zabiegach filtracyjnych opisywano odwarstwienie naczyniówki. Należy przerwać stosowanie preparatu w przypadku wystąpienia reakcji nadwrażliwości lub ciężkich działań niepożądanych (możliwe jest wystąpienie działań niepożądanych typowych dla podawanych ogólnie sulfonamidów), jak również przypadku wystąpienia miejscowych objawów niepożądanych, takich jak zapalenie spojówek czy podrażnienie powiek. Dzieci. Nie prowadzono badań dotyczących stosowania dorzolamidu o pacjentów urodzonych przed 36. tyg. ciąży oraz u noworodków w 1. tyg. życia; u chorych z istotną niedojrzałością cewek nerkowych, dorzolamid należy stosować wyłącznie po dokładnym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka, z uwagi na możliwość wystąpienia kwasicy metabolicznej. Lek zawiera 75 mikrogramów chlorku benzalkoniowego w każdym ml roztworu. Chlorek benzalkoniowy może być absorbowany przez miękkie soczewki kontaktowe i zmieniać ich zabarwienie. Należy usunąć soczewki kontaktowe przed zakropleniem i odczekać co najmniej 15 min przed ponownym założeniem. Zgłaszano, że chlorek benzalkoniowy może powodować także podrażnienie oczu, objawy zespołu suchego oka lub może wpływać na film łzowy i powierzchnię rogówki. Chlorek benzalkoniowy należy stosować ostrożnie u pacjentów z zespołem suchego oka lub z uszkodzeniami rogówki. Pacjentów leczonych długotrwale należy kontrolować. Z powodu niewielkiej liczby danych nie ma różnic w profilu działań niepożądanych u dzieci w porównaniu z osobami dorosłymi. Zasadniczo jednak oczy dzieci wykazują silniejszą reakcję na bodźce niż oczy osób dorosłych. Podrażnienie może mieć wpływ na leczenie u dzieci.
Reklama
Dorzoma Mono - ciąża
Nie stosować w ciąży i podczas karmienia piersią.
Reklama
Dorzoma Mono - efekty uboczne
Bardzo często: uczucie pieczenia i kłucia w oku. Często: ból głowy, powierzchniowe punkcikowate zapalenie rogówki, łzawienie, zapalenie, swędzenie i podrażnienie powiek, niewyraźne widzenie, zapalenie spojówek, swędzenie i podrażnienie oczu, nudności, gorzki smak w ustach, osłabienie i (lub) uczucie zmęczenia. Niezbyt często: zapalenie tęczówki i ciała rzęskowego. Rzadko: zawroty głowy, parestezje, podrażnienie oka, zaczerwienienie oka, ból oka, sklejanie powiek, przemijająca krótkowzroczność (ustępująca po zaprzestaniu terapii), obrzęk rogówki, odwarstwienie naczyniówki po zabiegach filtracyjnych, obniżone napięcie gałki ocznej, krwawienie z nosa, podrażnienie gardła, suchość w jamie ustnej, kontaktowe zapalenie skóry, wysypka, świąd, pokrzywka, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczna epidermoliza naskórka, kamica moczowa, nadwrażliwość: objawy przedmiotowe i podmiotowe związane z reakcjami miejscowymi (ze strony powiek) i ogólnoustrojowymi reakcjami alergicznymi, włącznie z obrzękiem naczynioruchowym, dusznością, skurczem oskrzeli. Częstość nieznana: uczucie ciała obcego w oku, kołatanie serca, duszność. Nie stwierdzono klinicznie istotnych zaburzeń elektrolitowych związanych ze stosowaniem dorzolamidu.
Dorzoma Mono - interakcje
Nie jest zalecane jednoczesne stosowanie preparatu i doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej, z uwagi na możliwość nasilenia ogólnego działania inhibitorów anhydrazy węglanowej. W badaniach klinicznych nie obserwowano zaburzeń równowagi kwasowo-zasadowej związanych ze stosowaniem preparatu, ale takie zaburzenia obserwowano po zastosowaniu doustnych inhibitorów anhydrazy węglanowej, a w kilku przypadkach wystąpiły interakcje z innymi lekami (np. toksyczne reakcje u pacjentów otrzymujących duże dawki salicylanów) - należy rozważyć możliwość tego typu interakcji podczas stosowania dorzolamidu. Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji podczas jednoczesnego stosowania dorzolamidu z lekami działającymi ogólnie: inhibitorami ACE, antagonistami kanału wapniowego, lekami moczopędnymi i NLPZ (w tym z kwasem acetylosalicylowym), a także ze środkami hormonalnymi (np. estrogeny, insulina, tyroksyna). Nie stwierdzono interakcji podczas stosowania dorzolamidu z tymololem i betaksololem w postaci kropli do oczu.
Dorzoma Mono - dawkowanie
W monoterapii: 1 kropla do worka spojówkowego chorego oka (oczu) 3 razy na dobę. W leczeniu wspomagającymi w skojarzeniu ze stosowanymi miejscowo lekami β-adrenolitycznymi: 1 kropla do worka spojówkowego chorego oka (oczu) 2 razy na dobę. W przypadku zastępowania dorzolamidem innego stosowanego miejscowo leku przeciwjaskrowego należy najpierw odstawić wcześniej stosowany lek (po podaniu właściwej dawki w poprzednim dniu) i rozpocząć stosowanie dorzolamidu następnego dnia. Dzieci: ilość dostępnych danych klinicznych dotyczących stosowania leku w 3 dawkach dobowych jest ograniczona. Sposób podania. Uciśnięcie kanału nosowo-łzowego lub zamknięcie powieki na 2 min ogranicza wchłanianie leku do krwi, a w konsekwencji zmniejsza częstość ogólnoustrojowych działań niepożądanych. Pacjent powinien zostać poinformowany, że należy unikać kontaktu kroplomierza z powierzchnią lub okolicą oka. Przy stosowaniu kilku leków okulistycznych podawanych miejscowo należy zachować co najmniej 10 min przerwy między zakraplaniem kolejnych leków.
Dorzoma Mono - uwagi
U niektórych pacjentów stosujących dorzolamid istnieje możliwość wystąpienia działań niepożądanych mogących wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
