Dultavax - skład
1 dawka (0,5 ml) zawiera nie mniej niż 2 j.m. toksoidu błoniczego, nie mniej niż 20 j.m. toksoidu tężcowego oraz inaktywowany poliowirus - 40 j. antygenu D wirusa polio Typ 1 (szczep Mahoney) produkowany w komórkach Vero, 8 j. antygenu D wirusa polio Typ 2 (szczep MEF-1) produkowany w komórkach Vero, 32 j. antygenu D wirusa polio Typ 3 (szczep Saukett) produkowany w komórkach Vero. Szczepionka adsorbowana na uwodnionym wodorotlenku glinu (0,35 mg Al3). Preparat zawiera fenyloalaninę.
Reklama
Dultavax - działanie
Szczepionka przeciw błonicy, tężcowi i poliomyelitis (inaktywowana), adsorbowana na uwodnionym wodorotlenku glinu, o zmniejszonej zawartości antygenów. Stężenie toksoidu błoniczego jest zredukowane do 1/6 dawki stosowanej w szczepieniu podstawowym. Ochronny poziom przeciwciał przeciwko błonicy, tężcowi i poliomyelitis jest osiągany po miesiącu od podania szczepionki, jako dawki przypominającej. Poszczepienna odporność utrzymuje się co najmniej 10 lat.
Reklama
Dultavax - wskazania
Czynne uodpornienie przeciw błonicy, tężcowi i poliomyelitis u dzieci po ukończeniu 6. roku życia, nastolatków i osób dorosłych jako dawka przypominająca po szczepieniu podstawowym. Szczepionka nie jest wskazana w szczepieniu podstawowym. Stosować zgodnie z oficjalnymi zaleceniami dotyczącymi schematów szczepień.
Reklama
Dultavax - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek ze składników szczepionki, neomycynę, streptomycynę lub polimyksynę B. Wystąpienie nasilonej reakcji nadwrażliwości lub zaburzeń neurologicznych po wcześniejszym podaniu szczepionki zawierającej toksoid błoniczy lub tężcowy połączonej lub nie z inaktywowaną szczepionką przeciw poliomyelitis. Gorączka i ostra infekcja (szczepienie należy odłożyć). Nie podawać donaczyniowo, śródskórnie, podskórnie.
Reklama
Dultavax - ostrzeżenia
Nie podawać donaczyniowo: należy upewnić się, że igła nie tkwi w naczyniu krwionośnym. U pacjentów z zaburzeniami odporności lub poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu zaleca się przełożenie szczepienia do czasu wyzdrowienia lub zakończenia leczenia. Zaleca się jednak szczepienie osób z przewlekłymi zaburzeniami odporności (np. zakażonych HIV), mimo że odpowiedź immunologiczna może być osłabiona u tych pacjentów. Należy unikać szczepienia osób, które w ciągu ostatnich 5 lat ukończyły schemat szczepienia podstawowego lub otrzymały dawkę przypominającą szczepionki przeciw błonicy lub tężcowi. Jeśli po poprzednim podaniu szczepionki zawierającej toksoid tężcowy wystąpił zespół Guillain-Barre lub zapalenie nerwu barkowego, to decyzja o podaniu jakiejkolwiek szczepionki zawierającej toksoid tężcowy powinna być podjęta po rozważeniu potencjalnych korzyści i możliwego ryzyka związanego ze szczepieniem. Tak jak w przypadku wszystkich szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, szczepionka ta musi być podawana z zachowaniem ostrożności w przypadku osób z trombocytopenią lub zaburzeniem krzepnięcia, ponieważ u tych osób może wystąpić krwawienie po podaniu domięśniowym. W czasie szczepienia należy zapewnić nadzór i odpowiednią pomoc, na wypadek wystąpienia reakcji anafilaktycznej po podaniu szczepionki. Omdlenie może wystąpić po, lub nawet przed jakimkolwiek szczepieniem, jako psychogenna odpowiedź na ukłucie igłą. Należy wdrożyć procedury zapobiegające upadkom i urazom oraz dotyczące sposobu postępowania w przypadku omdlenia. Lek zawiera 10 mikrogramów fenyloalaniny w każdej dawce 0,5 ml, co odpowiada 0,17 mikrograma/kg dla osoby o masie ciała 60 kg. Fenyloalanina może być szkodliwa dla pacjentów chorych na fenyloketonurię, rzadką chorobę genetyczną, w której fenyloalanina gromadzi się, ponieważ organizm nie może jej usunąć we właściwy sposób. Szczepionka zawiera 2 miligramy alkoholu (etanolu) w każdej dawce 0,5 ml; mała ilość alkoholu w tej szczepionce nie będzie powodowała żadnych zauważalnych skutków. Lek zawiera mniej niż 1 mmol potasu (39 mg) i sodu (23 mg) na dawkę, to znaczy szczepionkę uznaje się za „wolną od potasu” i „wolną od sodu”.
Reklama
Dultavax - ciąża
Pomimo że nie ma doniesień o teratogennym działaniu, szczepionka nie jest zalecana kobietom w ciąży. Kobietom w ciąży zagrożonym ryzykiem zakażenia tężcem po zranieniu lepiej podać adsorbowaną szczepionkę przeciw tężcowi. Karmienie piersią nie stanowi przeciwwskazania do szczepienia.
Reklama
Dultavax - efekty uboczne
Bardzo często: reakcje w miejscu podania (ból, rumień, stwardnienie, obrzęk, guzek). Często: ból głowy, zawroty głowy, nudności, wymioty, gorączka. Niezbyt często: powiększenie węzłów chłonnych, złe samopoczucie, ból mięśni. Rzadko: ból stawów. Częstość nieznana: natychmiastowe reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, obrzęk Quinckego, reakcja anafilaktyczna i wstrząs anafilaktyczny); drgawki, zespół Guillain-Barré, neuropatia splotu barkowego, przejściowe parestezje i niedoczulica w kończynie (w którą podano szczepionkę), omdlenie pochodzenia wazowagalnego; hipotonia; ból brzucha, biegunka; reakcje typu alergicznego takie jak różnego typu wysypki, świąd, pokrzywki, obrzęk twarzy (sugerujący możliwą reakcję nadwrażliwości); ból kończyny (w którą podano szczepionkę); duża reakcja w miejscu podania (> 50 mm), w tym rozległy obrzęk kończyny, który może sięgać od miejsca podania do jednego z sąsiednich stawów. Te reakcje występują w ciągu 24 do 72 h po szczepieniu i mogą być związane z objawami takimi jak rumień, ucieplenie, tkliwość lub ból w miejscu podania. Ustępują one samoistnie w ciągu 3 do 5 dni. Ponadto mogą wystąpić: aseptyczny ropień, bladość, osłabienie (występuje i zwykle mija w ciągu kilku dni), dreszcze, objawy grypopodobne (występujące zwykle w dniu szczepienia). Jak w przypadku adsorbowanej szczepionki przeciw tężcowi, częstość występowania oraz nasilenie miejscowych działań niepożądanych może zależeć od miejsca i drogi podania oraz od liczby poprzednich wstrzyknięć. Reakcje ogólne są obserwowane najczęściej u osób hiperimmunizowanych, szczególnie u otrzymujących zbyt często dawki przypominające szczepionki przeciw błonicy i tężcowi.
Dultavax - interakcje
Nie wykazano niekorzystnych interakcji podczas stosowania preparatu z innymi standardowo stosowanymi szczepionkami. U pacjentów poddawanych leczeniu immunosupresyjnemu może nie pojawić się prawidłowa odpowiedź immunologiczna.
Dultavax - dawkowanie
Domięśniowo (najlepiej w mięsień naramienny). Dawka przypominająca (0,5 ml) powinna być podawana zgodnie z oficjalnymi zaleceniami dotyczącymi schematu szczepień. W przypadku osób dorosłych, u których podanie dwóch dawek uznaje się za konieczne z powodu nieznanej historii szczepień lub z powodu zbyt długiego czasu od podania poprzedniej dawki, można rozważyć podanie drugiej dawki szczepionki przynajmniej po miesiącu, szczególnie w przypadku ryzyka zakażenia błonicą. Stosować zgodnie z oficjalnymi zaleceniami dotyczącymi schematów szczepień. Nie wolno podawać śródskórnie, podskórnie ani donaczyniowo.
Dultavax - uwagi
Nie przeprowadzono badań wpływu szczepionki na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże po szczepieniu były zgłaszane zawroty głowy, co może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Preparat należy przechowywać w temp. 2-8st.C. W celu poprawienia identyfikowalności biologicznych leków należy czytelnie zapisać nazwę i numer serii podawanego preparatu.
