DuoPlavin - skład
1 tabl. powl. zawiera 75 mg klopidogrelu (w postaci wodorosiarczanu) i 75 mg kwasy acetylosalicylowego. Preparat zawiera laktozę i olej rycynowy uwodorniony.
Reklama
DuoPlavin - działanie
Lek przeciwzakrzepowy, hamujący agregację płytek. Klopidogrel: jest prolekiem, a jeden z jego czynnych metabolitów jest inhibitorem agregacji płytek krwi. Czynny metabolit klopidogrelu wybiórczo hamuje wiązanie ADP z jego receptorem płytkowym P2Y12 i dalszą aktywację kompleksu glikoprotein GPIIb/IIIa, w której pośredniczy ADP, co powoduje zahamowanie agregacji płytek krwi. Klopidogrel hamuje również agregację płytek krwi indukowaną przez innych agonistów niż ADP, poprzez zablokowanie nasilonej aktywacji płytek krwi przez uwolniony ADP. Powtarzane dawki 75 mg na dobę powodują od 1. dnia znaczne zahamowanie indukowanej przez ADP agregacji płytek, które stopniowo narasta i osiąga stan równowagi między dniem 3. a dniem 7. W stanie równowagi, średni poziom hamowania obserwowany po dawce 75 mg na dobę wynosił 40 - 60%. Agregacja płytek i czas krwawienia stopniowo powracają do wartości wyjściowych, zazwyczaj w ciągu 5 dni po zaprzestaniu leczenia. Klopidogrel jest szybko wchłaniany z przewodu pokarmowego. Wchłania się około 50% dawki leku. Wiąże się z białkami osocza w 98%, a główny metabolit w 94%. Jest w znacznym stopniu metabolizowany w wątrobie. Metabolizm leku odbywa się poprzez dwa główne szlaki metaboliczne: w pierwszym udział biorą esterazy, hydrolizując klopidogrel do nieaktywnej pochodnej - kwasu karboksylowego (stanowi on 85% krążących w osoczu metabolitów), natomiast w drugim pośredniczą liczne izoenzymy cytochromu P-450. Początkowo klopidogrel jest metabolizowany do metabolitu pośredniego - 2-oksoklopidogrelu, który następnie ulega przekształceniu w czynny metabolit, pochodną tiolową. Metabolit tiolowy szybko i nieodwracalnie wiąże się z receptorami płytek krwi, hamując ich agregację. Proces regulowany jest przez izoenzymy CYP3A4, CYP2C19, CYP1A2, CYP2B6. Ok. 50% leku jest wydalane z moczem, a ok. 46% z kałem. T0,5 klopidogrelu wynosi ok. 6 h, natomiast T0,5 głównego krążącego metabolitu wynosi 8 h. Kwas acetylosalicylowy: hamuje agregację płytek krwi przez nieodwracalne zahamowanie cyklooksygenazy prostaglandyn, a w wyniku tego hamowanie powstawania tromboksanu A2, indukującego agregację płytek i skurcz naczyń krwionośnych. Działanie to utrzymuje się przez cały okres życia płytki krwi. Kwas acetylosalicylowy po wchłonięciu jest szybko metabolizowany do kwasu salicylowego. Kwas salicylowy w małych stężeniach wiąże się z białkami osocza w około 90%. Ulega dystrybucji do wszystkich tkanek i płynów ustrojowych (w tym do OUN, mleka matki i tkanek płodu). Jest wydalany przez nerki. T0,5 kwasu salicylowego wynosi 2 h.
Reklama
DuoPlavin - wskazania
Profilaktyka wtórna powikłań zakrzepowych w przebiegu miażdżycy u osób dorosłych, którzy przyjmują zarówno klopidogrel, jak i kwas acetylosalicylowy. Kontynuacja dotychczasowego leczenia: ostrego zespołu wieńcowego bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q), w tym pacjentów, którym wszczepia się stent w czasie zabiegu przezskórnej angioplastyki wieńcowej; ostrego zawału mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST u pacjentów leczonych zachowawczo, kwalifikujących się do leczenia trombolitycznego.
Reklama
DuoPlavin - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby. Czynne patologiczne krwawienie, takie jak wrzód trawienny lub krwotok wewnątrzczaszkowy. Z uwagi na zawartość kwasu acetylosalicylowego: nadwrażliwość na NLPZ oraz współwystępowanie astmy oskrzelowej, zapalenia błony śluzowej nosa i polipów nosa, u pacjentów z występującą wcześniej mastocytozą, u których stosowanie kwasu acetylosalicylowego może wywołać ciężkie reakcje nadwrażliwości (w tym wstrząs krążeniowy z uderzeniami gorąca, niedociśnieniem, tachykardią i wymiotami); ciężkie zaburzenia czynności nerek (CCr <30 ml/min); III trymestr ciąży.
Reklama
DuoPlavin - ostrzeżenia
Istnieje ryzyko wystąpienia krwawień oraz hematologicznych działań niepożądanych, dlatego, jeśli w trakcie leczenia wystąpią objawy kliniczne sugerujące krwawienie, należy niezwłocznie wykonać badania morfologii krwi i (lub) inne właściwe badania. Preparat zawiera dwie substancje czynne o działaniu przeciwpłytkowym - należy zachować ostrożność stosując lek u pacjentów narażonych na zwiększone ryzyko krwawienia w wyniku urazu, zabiegu chirurgicznego, lub innych stanów patologicznych oraz u pacjentów leczonych przy użyciu innych NLPZ, w tym inhibitorów COX-2, heparyny, inhibitorów glikoprotein IIb/IIIa, selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), silnych induktorów cytochromu CYP2C19, leków trombolitycznych lub innych preparatów związanych z ryzykiem krwawienia, takich jak: pentoksyfilina. Pacjentów należy dokładnie obserwować pod kątem wystąpienia jakichkolwiek objawów krwawienia, włącznie z krwawieniem utajonym, zwłaszcza podczas pierwszych tygodni leczenia i (lub) po inwazyjnych zabiegach kardiologicznych lub po zabiegu chirurgicznym. Jednoczesne stosowanie preparatu i doustnych leków przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ może to zwiększać intensywność krwawień. Pacjenci powinni informować lekarzy i lekarzy stomatologów o przyjmowaniu leku przed zaplanowaniem jakiegokolwiek zabiegu chirurgicznego i przed zastosowaniem każdego nowego preparatu. Jeśli pacjent ma być poddany planowemu zabiegowi chirurgicznemu, należy rozważyć potrzebę stosowania 2 substancji czynnych o działaniu przeciwpłytkowym i ocenić możliwość użycia preparatu zawierającego tylko 1 substancję czynną. W przypadku konieczności czasowego przerwania leczenia przeciwpłytkowego, należy zaprzestać stosowania leku 7 dni przed zabiegiem chirurgicznym. Preparat wydłuża czas krwawienia i powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów ze zmianami chorobowymi usposabiającymi do krwawień (zwłaszcza żołądkowo-jelitowych i wewnątrzgałkowych). Pacjenci powinni być poinformowani, że tamowanie krwawienia może trwać dłużej, niż zazwyczaj, jeśli przyjmują preparat i że powinni informować lekarza o każdym nietypowym krwawieniu (miejsce lub czas trwania). Bardzo rzadko opisywano przypadki zakrzepowej plamicy małopłytkowej (TTP) po podaniu klopidogrelu, niekiedy po krótkim okresie stosowania, charakteryzującej się wystąpowaniem małopłytkowości i mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, której towarzyszyć mogą zmiany neurologiczne, zaburzenia czynności nerek, lub też gorączka. W związku z tym należy zapewnić natychmiastowe leczenie, włącznie z plazmaferezą, gdyż TTP jest stanem zagrażającym życiu. Zgłaszano przypadki nabytej hemofilii po leczeniu klopidogrelem. W przypadku potwierdzenia izolowanego przedłużenia czasu częściowej tromboplastyny po aktywacji (APTT) z krwawieniem lub bez krwawienia należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia hemofilii nabytej, natomiast pacjenci z potwierdzonym rozpoznaniem hemofilii nabytej powinni być poddani specjalistycznej opiece lekarskiej, a leczenie powinno być przerwane. Jednoczesne stosowanie ASA i klopidogrelu zwiększa częstość występowania dużych krwawień u pacjentów, którzy przebyli niedawno epizod przemijającego niedokrwienia mózgu lub udar i byli obarczeni wysokim ryzykiem nawrotu epizodu niedokrwienia, z tego względu należy zachować ostrożność stosując razem obie substancje czynne poza sytuacjami, w których potwierdzono korzyści kliniczne płynące z ich skojarzenia. U pacjentów ze słabym metabolizmem przez CYP2C19 klopidogrel podawany w zalecanych dawkach tworzy mniej czynnego metabolitu klopidogrelu i wywiera słabsze działanie na czynność płytek. Dostępne są testy określające genotyp CYP2C19 pacjenta. Klopidogrel jest metabolizowany częściowo przez izoenzym CYP2C19 do czynnego metabolitu - jednoczesne stosowanie leków hamujących jego aktywność może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu, w związku z tym nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych lub umiarkowanych inhibitorów CYP2C19. Stosowanie preparatów, które indukują aktywność CYP2C19 może spowodować zwiększenie stężenia czynnego metabolitu klopidogrelu, co może nasilić ryzyko krwawień; nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych induktorów CYP2C19. Należy zachować ostrożność u pacjentów leczonych jednocześnie klopidogrelem i preparatami będącymi substratami CYP2C8. Należy zebrać wywiad w kierunku występowania nadwrażliwości na tienopirydyny (takie jak klopidogrel, tyklopidyna, prasugrel), ze względu na możliwość wystąpienia reakcji krzyżowych, mogących powodować reakcje alergiczne o nasileniu łagodnym do ciężkiego, takie jak wysypka, obrzęk naczynioruchowy lub hematologiczne reakcje krzyżowe, takie jak trombocytopenia oraz neutropenia. Pacjenci, u których wcześniej rozpoznano reakcję alergiczną i (lub) reakcję hematologiczną na jedną z tienopirydyn mogą mieć podwyższone ryzyko rozwoju takich samych lub innych reakcji na pozostałe tienopirydyny, w związku z tym zaleca się monitorowanie objawów przedmiotowych nadwrażliwości u pacjentów ze stwierdzoną alergią na tienopirydyny. Ze względu na zawartość ASA zachować ostrożność u pacjentów z: astmą lub schorzeniami alergicznymi (zwiększone ryzyko reakcji nadwrażliwości), dną (małe dawki ASA zwiększają stężenia kwasu moczowego); u dzieci poniżej 18 lat (istnieje prawdopodobny związek między ASA i wystąpieniem zespołu Reye`a); z niedoborem G-6-PD (ze względu na ryzyko hemolizy; należy podawać tylko pod ścisłą kontrolą lekarza); jednocześnie spożywających alkohol (wzrost ryzyka uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego i możliwość wystąpienia krwawienia podczas przyjmowania klopidogrelu z ASA i alkoholu szczególnie, gdy pacjent spożywa alkohol często lub w dużych ilościach). Ostrożnie stosować u pacjentów, u których w wywiadzie stwierdzano owrzodzenie przewodu pokarmowego, krwawienie do żołądka lub dwunastnicy lub objawy dotyczące górnego odcinka przewodu pokarmowego o niewielkim nasileniu, ponieważ mogą być one związane z owrzodzeniem żołądka, potencjalnie zagrażającym krwawieniem. Należy obserwować pacjenta pod kątem objawów owrzodzeń i krwawień w obrębie przewodu pokarmowego, nawet, jeżeli wcześniej nie występowały objawy dotyczące przewodu pokarmowego. Należy poinformować pacjentów o objawach podmiotowych i przedmiotowych działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego oraz postępowaniu, jakie należy wdrożyć w razie ich wystąpienia. U pacjentów przyjmujących jednocześnie nikorandil i NLPZ, w tym ASA i LAS, istnieje zwiększone ryzyko ciężkich komplikacji, takich jak owrzodzenia przewodu pokarmowego, perforacja i krwotok. Preparat zawiera laktozę i nie powinien być stosowany u pacjentów z dziedziczną nietolerancją galaktozy, całkowitym niedoborem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Tabletki zawierają olej rycynowy uwodorniony, który może powodować niestrawność i biegunkę.
Reklama
DuoPlavin - ciąża
Nie należy stosować preparatu w I i II trymestrze ciąży, chyba, że stan kliniczny kobiety wymaga leczenia klopidogrelem i kwasem acetylosalicylowym. Ze względu na zawartość ASA lek jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. Od początku 6. miesiąca ciąży, wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn powodować mogą następujące działania u płodu: toksyczny wpływ na serce i płuca (z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym); zaburzenie czynności nerek, które może prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia; u matki i noworodka, pod koniec ciąży: możliwość wydłużenia czasu krwawienia, działanie przeciwagregacyjne, nawet po bardzo niewielkich dawkach; hamowanie aktywności skurczowej macicy, prowadzące do opóźnienia lub wydłużenia porodu. Należy przerwać karmienie piersią podczas stosowania preparatu. Klopidogrel nie wpływał na płodność zwierząt w badaniach doświadczalnych, jednak nie wiadomo, czy zawarta w preparacie dawka ASA wpływa na płodność.
Reklama
DuoPlavin - efekty uboczne
Często: krwiak, krwawienia z nosa, krwotok z przewodu pokarmowego, biegunka, bóle brzucha, niestrawność, powstawanie podbiegnięć krwawych, krwawienie w miejscu wkłucia. Niezbyt często: małopłytkowość, leukopenia, eozynofilia, krwawienie wewnątrzczaszkowe (opisywano przypadki śmiertelne, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku), bóle głowy, parestezje, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego, krwawienia do oka (dospojówkowe, wewnątrzgałkowe, dosiatkówkowe), owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, zapalenie błony śluzowej żołądka, wymioty, nudności, zaparcia, wzdęcie z oddawaniem gazów, wysypka, świąd, krwawienie do skóry (plamica), krwiomocz, wydłużenie czasu krwawienia, zmniejszenie liczby neutrofili, zmniejszenie liczby płytek krwi. Rzadko: neutropenia, w tym ciężka neutropenia; zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, krwawienie pozaotrzewnowe, ginekomastia. Bardzo rzadko/częstość nieznana: zakrzepowa plamica małopłytkowa (TTP), niewydolność szpiku kostnego (częstość nieznana - dotyczy ASA), niedokrwistość aplastyczna, pancytopenia, cytopenia dwuliniowa (częstość nieznana - dotyczy ASA), agranulocytoza, ciężka małopłytkowość, hemofilia nabyta A, granulocytopenia, niedokrwistość, niedokrwistość hemolityczna u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (częstość nieznana - dotyczy ASA); zespół Kounisa (alergiczna dławica piersiowa związana ze skurczem naczyń wieńcowych/alergiczny zawał mięśnia sercowego) jako reakcja nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (częstość nieznana - dotyczy ASA) lub klopidogrel (częstość nieznana); wstrząs anafilaktyczny (częstość nieznana - dotyczy ASA), choroba posurowicza, reakcje rzekomoanafilaktyczne, reakcje krzyżowe nadwrażliwości na lek wśród tienopirydyn (takich jak tyklopidyna, prasugrel; częstość nieznana - dotyczy klopidogrel), autoimmunologiczny zespół insulinowy, który może prowadzić do ciężkiej hipoglikemii, szczególnie u pacjentów z podtypem HLA DRA4 (występującym częściej w populacji japońskiej; częstość nieznana - dotyczy klopidogrel), nasilenie objawów alergicznych alergii pokarmowej (częstość nieznana - dotyczy ASA); hipoglikemia (częstość nieznana - dotyczy ASA), dna (częstość nieznana - dotyczy ASA); omamy, stan dezorientacji; zaburzenia smaku, utrata smaku; utrata słuchu (częstość nieznana - dotyczy ASA) lub szumy uszne (częstość nieznana - dotyczy ASA); ciężki krwotok, krwotok z rany operacyjnej, zapalenie naczyń (w tym plamica Schonleina – Henocha; częstość nieznana - dotyczy ASA), niedociśnienie tętnicze; krwawienie z dróg oddechowych (krwioplucie, krwotok płucny), skurcz oskrzeli, śródmiąższowe zapalenie płuc, eozynofilowe zapalenie płuc, niekardiogenny obrzęk płuc w przypadku przewlekłego stosowania oraz w związku z reakcją nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (częstość nieznana - dotyczy ASA); krwotok z przewodu pokarmowego i pozaotrzewnowy prowadzący do zgonu, zapalenie trzustki; zaburzenia dotyczące górnego odcinka przewodu pokarmowego (zapalenie przełyku, owrzodzenie przełyku, perforacja, nadżerkowe zapalenie błony śluzowej żołądka, nadżerkowe zapalenie błony śluzowej dwunastnicy; wrzód i (lub) perforacje żołądka i (lub) dwunastnicy; częstość nieznana - dotyczy ASA); zaburzenia dotyczące dolnego odcinka przewodu pokarmowego (wrzody jelita cienkiego [czczego i krętego] oraz grubego [okrężnicy i odbytnicy], zapalenie jelita grubego oraz perforacje jelit; (częstość nieznana - dotyczy ASA); objawy dotyczące górnego odcinka przewodu pokarmowego (częstość nieznana - dotyczy ASA) takie jak ból żołądka (te działania dotyczące przewodu pokarmowego związane ze stosowaniem ASA mogą lub nie, wiązać się z występowaniem krwotoku oraz mogą występować u pacjentów stosujących kwas acetylosalicylowy w dowolnej dawce oraz u pacjentów z objawami lub bez objawów ostrzegawczych lub występującymi wcześniej ciężkimi zdarzeniami dotyczącymi przewodu pokarmowego; częstość nieznana - dotyczy ASA); zapalenie jelita grubego (w tym wrzodziejące lub limfocytowe zapalenie jelita grubego), zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, ostre zapalenie trzustki jako reakcja nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy (częstość nieznana - dotyczy ASA); ostra niewydolność wątroby, uszkodzenie wątroby, głównie komórek wątrobowych (częstość nieznana - dotyczy ASA), zapalenie wątroby, podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych (częstość nieznana - dotyczy ASA), nieprawidłowe wyniki testów czynności wątroby, przewlekłe zapalenie wątroby (częstość nieznana - dotyczy ASA); pęcherzowe zapalenie skóry (toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zespół Stevensa - Johnsona, rumień wielopostaciowy, ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), obrzęk naczynioruchowy, zespół nadwrażliwości indukowany lekami, wysypka polekowa z eozynofilią i objawami układowymi (zespół DRESS), wysypka rumieniowa lub złuszczająca, pokrzywka, wyprysk, liszaj płaski, wysypka (częstość nieznana - dotyczy ASA); krwawienia w obrębie układu mięśniowo-szkieletowego (krwawienia dostawowe), zapalenie stawów, bóle stawów, bóle mięśniowe; niewydolność nerek (częstość nieznana - dotyczy ASA), ostre zaburzenia czynności nerek (szczególnie u pacjentów z istniejącymi wcześniej zaburzeniami czynności nerek, dekompensacją serca, zespołem nerczycowym, lub po równoczesnym stosowaniu diuretyków; częstość nieznana - dotyczy ASA), kłębuszkowe zapalenie nerek, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi; gorączka, obrzęk (częstość nieznana - dotyczy ASA).
DuoPlavin - interakcje
Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania preparatów związanych z ryzykiem krwawienia. Jednoczesne stosowanie preparatu i doustnych leków przeciwzakrzepowych nie jest zalecane, ponieważ może to zwiększać intensywność krwawień. Chociaż podawanie klopidogrelu w dawce 75 mg/dobę nie wpłynęło na farmakokinetykę S-warfaryny ani na wartość INR u pacjentów leczonych długotrwale warfaryną, jednoczesne podawanie klopidogrelu i warfaryny zwiększa ryzyko krwawienia z uwagi na niezależny wpływ na hemostazę. Należy zachować ostrożność, stosując lek u pacjentów, którzy otrzymują jednocześnie inhibitory glikoprotein IIb/IIIa. W badaniu klinicznym u zdrowych osób stosowanie klopidogrelu nie wymagało modyfikowania dawki heparyny, ani nie zmieniało wpływu heparyny na krzepnięcie krwi. Jednoczesne podawanie heparyny nie wpływa na hamowanie agregacji płytek indukowane przez klopidogrel. Farmakodynamiczna interakcja pomiędzy preparatem a heparyną jest możliwa i może prowadzić do zwiększenia ryzyka krwawienia, dlatego należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania tych leków. Bezpieczeństwo jednoczesnego podawania klopidogrelu, leków trombolitycznych swoistych lub nieswoistych dla fibryny oraz heparyn oceniano u pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego - częstość występowania klinicznie znaczącego krwawienia była podobna, jak obserwowana przy jednoczesnym podawaniu leków trombolitycznych i heparyny z kwasem acetylosalicylowym; ponieważ nie określono jednoznacznie bezpieczeństwa jednoczesnego stosowania preparatu z innymi lekami trombolitycznymi, należy zachować ostrożność w takich przypadkach. W badaniu klinicznym jednoczesne podawanie klopidogrelu i naproksenu zwiększało utajoną utratę krwi z przewodu pokarmowego. Z tego względu nie zaleca się jednoczesnego stosowania klopidogrelu i NLPZ, w tym inhibitorów COX-2. Istnieje możliwość hamowania przez ibuprofen wpływu małych dawek kwasu acetylosalicylowego na agregację płytek krwi, jednak sformułowanie jednoznacznych wniosków dotyczących regularnego stosowania ibuprofenu nie jest możliwe, a kliniczne następstwa interakcji w przypadku doraźnego podawania ibuprofenu są mało prawdopodobne. Jednoczesne podawanie metamizolu z ASA może spowodować osłabienie działania antyagregacyjnego ASA na płytki krwi, z tego względu, u pacjentów stosujących małe dawki ASA ze względów kardioprotekcyjnych należy zachować ostrożność podczas podawania metamizolu. Ponieważ SSRI wpływają na aktywację płytek krwi i zwiększają ryzyko krwawienia, należy zachować ostrożność stosując jednocześnie SSRI i klopidogrel. Ponieważ klopidogrel jest metabolizowany do czynnego metabolitu częściowo przez izoenzym CYP2C19, jednoczesne stosowanie preparatów zwiększających aktywność tego enzymu, może zwiększyć stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu. Ryfampicyna silnie indukuje CYP2C19, powodując równoczesne zwiększenie stężenia czynnego metabolitu klopidogrelu oraz zahamowanie agregacji płytek, co może w sposób szczególny nasilić ryzyko krwawień. Nie zaleca się jednoczesnego podawania silnych induktorów CYP2C19. Klopidogrel metabolizowany jest do czynnego metabolitu przy współudziale CYP2C19, jednoczesne stosowanie leków hamujących aktywność wspomnianego enzymu może zmniejszać stężenie czynnego metabolitu klopidogrelu, w związku z tym nie zaleca się jednoczesnego stosowania silnych i umiarkowanych inhibitorów CYP2C19 takich jak: omeprazol i ezomeprazol, fluwoksamina, fluoksetyna, moklobemid, worykonazol, flukonazol, tyklopidyna, karbamazepina i efawirenz. Nie zaleca się równoczesnego stosowania omeprazolu lub esomeprazolu z klopidogrelem. Pantoprazol i lanzoprazol w mniejszym stopniu zmniejszały ekspozycję na metabolit klopidogrelu - wyniki wskazują na możliwość stosowania klopidogrelu i pantoprazolu. Brak jest danych wskazujących na to, aby inne leki zmniejszające wydzielanie kwasu żołądkowego, tj. blokery receptorów H2 (poza cymetydyną) lub leki zobojętniające kwas żołądkowy wpływały na przeciwpłytkowe działanie klopidogrelu. Pacjenci z HIV leczeni wzmocnionymi terapiami przeciwretrowirusowymi (ART) są w grupie wysokiego ryzyka zdarzeń naczyniowych. U pacjentów zakażonych wirusem HIV, leczonych rytonawirem lub kobicystatem - wzmocnione terapie przeciwretrowirusowe (ART), obserwowano znaczne zmniejszenie hamowania aktywności płytek krwi. Chociaż znaczenie kliniczne tych wyników jest niepewne, zgłaszano spontaniczne przypadki pacjentów zakażonych wirusem HIV, leczonych terapią przeciwretrowirusową (ART) wzmocnioną rytonawirem, którzy doświadczyli zdarzeń ponownego zamknięcia naczynia krwionośnego po jego udrożnieniu lub doznali zdarzeń zakrzepowych w ramach schematu leczenia dawką nasycającą klopidogrelu. Średnie hamowanie aktywności płytek krwi może być zmniejszone przy jednoczesnym stosowaniu klopidogrelu i rytonawiru. Dlatego nie zaleca się jednoczesnego stosowania klopidogrelu u pacjentów z HIV leczonych wzmocnionymi terapiami przeciwretrowirusowymi (ART). Nie obserwowano znaczących klinicznie interakcji farmakodynamicznych w przypadku jednoczesnego podawania klopidogrelu z atenololem, nifedypiną lub z oboma tymi lekami jednocześnie. Na farmakodynamiczną aktywność klopidogrelu nie wpływało znacząco jednoczesne podawanie fenobarbitalu oraz estrogenu. Klopidogrel nie wpływa na farmakokinetykę digoksyny i teofiliny. Leki zobojętniające sok żołądkowy nie zmieniają stopnia wchłaniania klopidogrelu. Fenytoina i tolbutamid mogą być bezpiecznie podawane jednocześnie z klopidogrelem. Klopidogrel zwiększa narażenie na repaglinid, w związku z tym należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania klopidogrelu i preparatów metabolizowanych głównie przez CYP2C8 (np.: repaglinid, paklitaksel). Klopidogrel zwiększa narażenie na rozuwastatynę u pacjentów 1,4-krotnie (AUC) bez wpływu na Cmax po wielokrotnym podaniu dawki 75 mg klopidogrelu. Należy zachować ostrożność, ponieważ ASA może hamować działanie leków zwiększających wydalanie z moczem kwasu moczowego (benzbromaron, probenecyd, sulfinpirazon) przez konkurencyjny wpływ na eliminację kwasu moczowego. Należy zachować ostrożność stosując metotreksat w dawkach przekraczających 20 mg/tydzień, ponieważ ASA obecny w preparacie może hamować klirens nerkowy metotreksatu, prowadząc do działania toksycznego na szpik kostny. Jednoczesne stosowanie fumaranu, tenofowiru, dizoproksylu z NLPZ może zwiększać ryzyko niewydolności nerek. Jednoczesne stosowanie salicylanów i kwasu walproinowego może prowadzić do zmniejszonego wiązania kwasu walproinowego z białkami oraz zahamowania jego metabolizmu skutkującego zwiększonym stężeniem frakcji wolnej oraz całkowitej kwasu walproinowego w surowicy. Zaleca się, aby pacjenci nie przyjmowali salicylanów przez okres 6 tyg. od otrzymania szczepionki przeciwko wirusowi ospy wietrznej i półpaśca, gdyż może wystąpić Zespół Reye`a w następstwie zastosowania salicylanów podczas zakażeń wirusem ospy wietrznej i półpaśca. Zalecane jest zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego stosowania salicylanów z acetazolamidem, z uwagi na podwyższone ryzyko wystąpienia kwasicy metabolicznej. U pacjentów przyjmujących jednocześnie nikorandil i NLPZ, w tym ASA i LAS, istnieje zwiększone ryzyko ciężkich komplikacji, takich jak owrzodzenia przewodu pokarmowego, perforacja i krwotok. Występują interakcje pomiędzy preparatem a inhibitorem enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), fenytoiną, lekami β-adrenolitycznymi, diuretykami oraz doustnymi lekami hipoglikemizującymi. Alkohol spożywany podczas przyjmowania ASA może zwiększać ryzyko uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego - należy poinformować pacjentów o ryzyku uszkodzenia przewodu pokarmowego i możliwości wystąpienia krwawienia podczas przyjmowania klopidogrelu z ASA i alkoholu szczególnie, gdy pacjent spożywa alkohol często lub w dużych ilościach. W badaniach klinicznych dotyczących jednoczesnego stosowania klopidogrelu i ASA z lekami moczopędnymi, β-adrenolitycznymi, inhibitorami ACE, antagonistami wapnia, lekami obniżającymi stężenie cholesterolu, lekami rozszerzającymi naczynia wieńcowe, lekami przeciwcukrzycowymi (włącznie z insuliną), lekami przeciwpadaczkowymi i antagonistami GPIIb/IIIa, nie stwierdzono znaczących klinicznie interakcji. Poza informacjami dotyczącymi opisanych powyżej interakcji z określonymi preparatami, nie prowadzono badań interakcji leku z innymi preparatami często stosowanymi u pacjentów z powikłaniami zakrzepowymi miażdżycy naczyń krwionośnych. Podobnie jak w przypadku innych doustnych inhibitorów P2Y12, jednoczesne podawanie agonistów opioidów może potencjalnie opóźniać i zmniejszać wchłanianie klopidogrelu, prawdopodobnie z powodu spowolnionego opróżniania żołądka. Znaczenie kliniczne tych badań nie jest znane. Należy rozważyć użycie pozajelitowego leku przeciwpłytkowego u pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym, wymagających jednoczesnego podawania morfiny lub innych agonistów opioidowych.
DuoPlavin - dawkowanie
Doustnie. Dorośli i osoby w podeszłym wieku: lek należy podawać w pojedynczej dawce 75 mg+75 mg na dobę. Preparat złożony o ustalonej dawce, stosuje się po rozpoczęciu leczenia przy użyciu podawanego oddzielnie klopidogrelu i ASA i zastępuje poszczególne produkty klopidogrelu i ASA. U pacjentów z ostrym zespołem wieńcowym bez uniesienia odcinka ST (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q): nie określono jednoznacznie optymalnego czasu trwania leczenia. Dane pochodzące z badań klinicznych potwierdzają zasadność stosowania do 12 mies., a najkorzystniejsze działanie obserwowano po 3 mies. U pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST: leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po wystąpieniu objawów i kontynuować przez co najmniej 4 tyg. Nie badano korzyści z jednoczesnego stosowania klopidogrelu i ASA w okresie powyżej 4 tyg. w tej populacji pacjentów. W przypadku zaprzestania stosowania preparatu, podawanie jednego z leków o działaniu przeciwpłytkowym może być korzystne dla pacjentów w obu wskazaniach. Pominięcie dawki: przed upływem 12 h od przewidzianego czasu przyjęcia dawki: pacjent powinien niezwłocznie przyjąć pominiętą dawkę, a kolejną o wyznaczonej porze zgodnie z dotychczasowym dawkowaniem; po upływie 12 h: pacjent powinien przyjąć następną dawkę w przewidzianym czasie i nie przyjmować podwójnej dawki. Szczególne grupy pacjentów. Nie określono bezpieczeństwa stosowania i skuteczności preparatu u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat, dlatego nie zaleca się stosowania w tej populacji. Nie wolno stosować u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek i wątroby. Doświadczenie dotyczące stosowania u pacjentów z łagodnymi i umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek oraz u pacjentów z umiarkowanie nasilonymi chorobami wątroby, którzy mogą mieć skłonności do krwawień jest ograniczone, w związku z tym należy zachować ostrożność podczas stosowania leku w tych grupach. Sposób podania. Tabl. można przyjmować niezależnie od posiłku.
DuoPlavin - uwagi
Lek nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
