Duosol - skład
Roztwór zawierający 2 mmol/l potasu. Mniejsza komora (555 ml). Roztwór elektrolitów zawiera: 2,34 g chlorku sodu, 0,74 g chlorku potasu, 1,10 g dwuwodnego chlorku wapnia, 0,51 g sześciowodnego chlorku magnezu, 5,49 g glukozy jednowodnej (co odpowiada 5,0 g glukozy bezwodnej). Większa komora (4445 ml). Roztwór wodorowęglanu zawiera: 27,47 g chlorku sodu, 15,96 g wodorowęglanu sodu. 1000 ml gotowego (po zmieszaniu) do użycia roztworu do hemofiltracji zawiera: 140 mmol/l Na+, 2,0 mmol/l K+, 1,5 mmol/l Ca2+, 0,5 mmol/l Mg2+, 111 mmol/l Cl-, 35,0 mmol/l HCO3-, 5,6 mmol/l (co odp. 1,0 g) glukozy bezwodnej. Roztwór zawierający 4 mmol/l potasu. Mniejsza komora (555 ml). Roztwór elektrolitów zawiera: 2,34 g chlorku sodu, 1,49 g chlorku potasu, 1,10 g dwuwodnego chlorku wapnia, 0,51 g sześciowodnego chlorku magnezu, 5,49 g glukozy jednowodnej (co odpowiada 5,0 g glukozy bezwodnej). Większa komora (4445 ml). Roztwór wodorowęglanu zawiera: 27,47 g chlorku sodu, 15,96 g wodorowęglanu sodu. 1000 ml gotowego (po zmieszaniu) do użycia roztworu do hemofiltracji zawiera: 140 mmol/l Na+, 4,0 mmol/l K+, 1,5 mmol/l Ca2+, 0,5 mmol/l Mg2+, 113 mmol/l Cl-, 35,0 mmol/l HCO3-, 5,6 mmol/l (co odp. 1,0 g) glukozy bezwodnej.
Reklama
Duosol - działanie
Roztwór do hemofiltracji. Gotowy do użycia roztwór, składający się z roztworu wodorowęglanu i roztworu elektrolitów, to zmieszany roztwór do hemofiltracji buforowany wodorowęglanem, przeznaczony do stosowania w leczeniu ostrej niewydolności nerek poprzez hemofiltrację ciągłą. Elektrolity Na+, K+, Mg2+, Ca2+, Cl- oraz wodorowęglan mają zasadnicze znaczenie dla utrzymania i korygowania homeostazy płynów i elektrolitów (objętość krwi, równowaga osmotyczna, równowaga kwasowo-zasadowa). Dystrybucja elektrolitów i wodorowęglanu uzależniona jest od zapotrzebowania, stanu metabolicznego i stopnia funkcjonowania nerek. Za wyjątkiem glukozy, składniki roztworu do hemofiltracji nie podlegają metabolizmowi. Wydalanie wody i elektrolitów uzależnione jest od zapotrzebowania komórkowego, stanu metabolicznego, stopnia funkcjonowania nerek oraz utraty płynów np. drogą jelitową, przez płuca i skórę.
Reklama
Duosol - wskazania
Gotowy do użycia roztwór wskazany jest do stosowania u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek o różnej przyczynie, wymagających ciągłej hemofiltracji.
Reklama
Duosol - przeciwwskazania
Przeciwwskazania związane z gotowym do użycia roztworem do hemofiltracji: hipokaliemia, zasadowica metaboliczna. Przeciwwskazania związane ogólnie z hemofiltracją: ostra niewydolność nerek ze znacznym hiperkatabolizmem, w przypadku gdy objawów mocznicy nie można dłużej opanować poprzez hemofiltrację; niewystarczający przepływ krwi z dostępu żylnego; wszelkie stany zwiększonego ryzyka krwotoku z powodu antykoagulacji systemowej.
Reklama
Duosol - ostrzeżenia
Przed i w trakcie hemofiltracji należy ściśle monitorować stan hemodynamiczny, równowagę płynów, równowagę elektrolitów i kwasowo-zasadową, stężenie glukozy we krwi oraz stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu. Przed i w trakcie hemofiltracji należy regularnie monitorować stężenie potasu w surowicy. Jeśli wystąpi zmniejszenie stężenia potasu w surowicy i rozwinie się hipokaliemia, może być konieczne uzupełnienie potasu i(lub) zmiana na roztwór uzupełniający z większym stężeniem potasu. W przypadkach zwiększonego stężenia potasu w surowicy, hiperkaliemii, może być wskazane zwiększenie szybkości filtracji i(lub) zmiana na roztwór uzupełniający z mniejszym stężeniem potasu, wraz z normalnymi działaniami z zakresu intensywnej opieki medycznej. Konieczne jest również regularne oznaczanie stężenia fosforanów nieorganicznych w trakcie hemofiltracji. W przypadku stwierdzenia hipofosfatemii, należy uzupełnić ilość fosforanów nieorganicznych.
Ponieważ w drodze od producenta do szpitala/oddziału/stacji dializ lub na terenie szpitala, plastikowe pojemniki z płynem mogą ulec uszkodzeniu, należy zwrócić szczególną uwagę na najmniejsze nawet uszkodzenia zamknięcia, zgrzewu, przegrody między komorami oraz narożników pojemnika, które mogą stanowić potencjalne źródła skażenia. Uszkodzenie pojemnika może prowadzić do skażenia bakteryjnego lub rozwoju grzybów w roztworze do hemofiltracji. Każdorazowo przed podłączeniem pojemnika oraz przed podaniem roztworu niezbędne jest uważne obejrzenie pojemnika i roztworu do hemofiltracji. W razie jakichkolwiek wątpliwości, decyzja dotycząca użycia roztworu powinna być podjęta przez lekarza odpowiedzialnego za leczenie. Roztwór do hemofiltracji należy ogrzewać w przybliżeniu do temperatury ciała przy pomocy zintegrowanego lub zewnętrznego podgrzewacza. W żadnym wypadku nie wolno podawać roztworu, jeśli jest poniżej temperatury pokojowej. Podczas stosowania tego preparatu zaobserwowano w rzadkich przypadkach wytrącanie białego osadu węglanu wapnia w przewodach, szczególnie w pobliżu pompy i urządzenia grzewczego. Dlatego podczas hemofiltracji należy ściśle kontrolować wizualnie roztwór w przewodach infuzyjnych co 30 min w celu zapewnienia, że roztwór znajdujący się w przewodach jest przezroczysty i wolny od wytrąceń. Wytrącenia mogą wystąpić również ze znacznym opóźnieniem po rozpoczęciu leczenia. Jeśli zauważy się wytrącenia, należy natychmiast wymienić roztwór i przewody infuzyjne oraz dokładnie monitorować pacjenta.
Reklama
Duosol - ciąża
Ponieważ wszystkie składniki roztworu do hemofiltracji to substancje fizjologiczne, które służą do uzupełnienia istotnych składników osocza usuniętych drogą hemofiltracji, nie należy się spodziewać zagrożenia dla nienarodzonego dziecka. W razie potrzeby można rozważyć zastosowanie preparatu w okresie ciąży i okresie karmienia piersią.
Reklama
Duosol - efekty uboczne
Nie odnotowano dotychczas żadnych działań niepożądanych, które mogłyby być związane ze stosowaniem roztworu do hemofiltracji buforowanego wodorowęglanem. Następujące działania niepożądane mogą być jednak wynikiem leczenia lub stosowanego roztworu. Częstość nieznana: przewodnienie lub odwodnienie, zaburzenia równowagi elektrolitów, hipofosfatemia, hiperglikemia, zasadowica metaboliczna, nadciśnienie, niedociśnienie, nudności, wymioty, skurcze mięśni.
Duosol - interakcje
Stężenie we krwi leków podatnych na filtrację np. leków w małym stopniu wiązanych z białkiem, może ulec obniżeniu. W razie konieczności należy zapewnić stosowne leczenie uzupełniające. Interakcji z innymi preparatami można uniknąć poprzez właściwe dawkowanie roztworu do hemofiltracji i ścisłą obserwację parametrów chemii klinicznej oraz czynności życiowych. Istnieje możliwość wystąpienia interakcji między uzupełnianymi elektrolitami, odżywianiem pozajelitowym i innymi infuzjami zwykle stosowanymi w ramach intensywnej opieki medycznej, a składem surowicy i stanem płynów u pacjenta. Należy to uwzględnić, gdy zleca się leczenie hemofiltracją. Toksyczne działanie naparstnicy może ulec zamaskowaniu przez hiperkaliemię, hipermagnezemię i hipokalcemię. Po korekcie tych elektrolitów drogą hemofiltracji mogą się pojawić objawy przedmiotowe i podmiotowe zatrucia naparstnicą, np. zaburzenia rytmu serca. Przy niskim stężeniu potasu lub wysokim stężeniu wapnia może wystąpić toksyczność naparstnicy przy dawkach suboptymalnych leczenia naparstnicą. Witamina D i preparaty zawierające wapń, np. węglan wapnia jako substancja wiążąca fosforany, mogą zwiększać ryzyko hiperkalcemii. Dodatkowe uzupełnienie wodorowęglanu sodu może zwiększać ryzyko wystąpienia zasadowicy metabolicznej.
Duosol - dawkowanie
Dożylnie. Dorośli, młodzież, dzieci: zalecona szybkość filtracji zależy od stanu klinicznego i masy ciała pacjenta. Jeżeli lekarz nie zaleci inaczej, zaleca się, w zależności od stanu metabolicznego pacjenta, szybkość filtracji 20-25 ml/kg mc./h, aby zapewnić eliminację zbędnych produktów przemiany materii, normalnie wydalanych w moczu. Decyzję o wielkości dawki musi podjąć lekarz, ponieważ objętość roztworu substytucyjnego uzależniona jest od intensywności prowadzonego leczenia oraz ilości płynu, jaki ma zostać zastąpiony w celu utrzymania równowagi płynów ustrojowych. Sposób podania. Aby przygotować gotowy do użycia roztwór do hemofiltracji, należy otworzyć przegrodę pomiędzy komorami. Zawartość należy wymieszać poprzez pięciokrotne obrócenie worka. Gotowy do użycia roztwór do hemofiltracji wprowadzany jest do obiegu pozaustrojowego przy pomocy pompy infuzyjnej. Podczas hemofiltracji roztwór do hemofiltracji zastępuje ultrafiltrat usuwany z krwi z uwzględnieniem ogólnego bilansu płynów. Zastosowanie roztworów do hemofiltracji u pacjentów z ostrą niewydolnością nerek powinno odbywać się pod nadzorem lekarza mającego doświadczenie w stosowaniu takiego leczenia. W ostrej niewydolności nerek, leczenie odbywa się w ograniczonym czasie i zostaje przerwane, gdy czynność nerek jest w pełni przywrócona.
Duosol - uwagi
Podczas zabiegu należy monitorować dynamikę krążenia, parametry gospodarki wodno-elektrolitowej, równowagę kwasowo-zasadową oraz stężenie glukozy we krwi. Przed i w trakcie hemofiltracji należy regularnie oznaczać stężenia potasu i fosforanów nieorganicznych we krwi, jeśli ubytek potasu lub fosforanów nieorganicznych jest zbyt duży, konieczne jest uzupełnienie niedoborów.
