Etomar - skład
1 tabl. zawiera 300 mg kwasu acetylosalicylowego, 100 mg etoksybenzamidu oraz 50 mg kofeiny.
Reklama
Etomar - działanie
Preparat o skojarzonym działaniu składników: przeciwbólowym, przeciwzapalnym, przeciwgorączkowym i analeptycznym. Kwas acetylosalicylowy hamuje syntezę prostaglandyn i tromboksanu A2. Ponadto zmniejsza agregację płytek krwi. Szybko wchłania się z przewodu pokarmowego - częściowo z żołądka, głównie z jelit. Szybkość wchłaniania zależy od pH treści. Wiąże się z albuminami osocza w 50-80%. Łatwo przenika do tkanek oraz przez barierę łożyska. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem w 10% w postaci niezmienionej oraz w postaci metabolitów. T0,5 wynosi 2-3 h. Etoksybenzamid działa przeciwbólowo i przeciwgorączkowo. Zawarta w preparacie kofeina szybko wchłania się z przewodu pokarmowego, jest metabolizowana w wątrobie i wydalana w postaci metabolitów z moczem. Wykazuje działanie pobudzające na ośrodki wegetatywne: oddechowy i naczynioruchowy. Przenika przez barierę krew-mózg, przez łożysko i do mleka matki.
Reklama
Etomar - wskazania
Bóle różnego pochodzenia o małym i umiarkowanym nasileniu (np. bóle głowy, nerwobóle, bóle stawowo - mięśniowe, ból zęba). Ponadto stany gorączkowe, leczenie objawowe grypy i przeziębień.
Reklama
Etomar - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub na salicylany. Stany zapalne przewodu pokarmowego. Ostra faza choroby wrzodowej żołądka (lub) dwunastnicy. Stany, w których zmniejszenie krzepliwości krwi może być przyczyną przedłużającego się krwawienia. Ciężka niewydolność wątroby lub nerek. Pacjenci z napadami astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołanymi podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach ≥15 mg na tydzień. Ciężka niewydolność serca. Dzieci w wieku poniżej 12 lat. Okres ciąży i karmienia piersią.
Reklama
Etomar - ostrzeżenia
Ostrożnie stosować w przypadku nadwrażliwości na niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące, podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych, u pacjentów z chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie, z niedoborem G-6-PD, z nadczynnością tarczycy, z nadciśnieniem tętniczym. Należy ostrożnie stosować u pacjentów z chorobami alergicznymi (astma oskrzelowa, katar sienny z polipami błony śluzowej nosa), przed zabiegami chirurgicznymi, w zaburzeniach czynności wątroby i nerek, w przypadku stosowania wewnątrzmacicznej wkładki antykoncepcyjnej lub w przypadku obfitych krwawień miesiączkowych. Przyjmowanie leku w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) jest związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Dostępne dane są niewystarczające, aby wykluczyć takie ryzyko w przypadku przyjmowania leku w dawkach dobowych nie większych niż 6 tabl.
Reklama
Etomar - ciąża
Stosowanie preparatu w okresie ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulacje - działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.
Reklama
Etomar - efekty uboczne
Mogą wystąpić: bóle brzucha, zgaga, nudności, wymioty, krwawienia z przewodu pokarmowego: jawne (fusowate wymioty, smoliste stolce) lub utajone, które mogą powodować niedokrwistość z niedoboru żelaza, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, perforacje, zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia oraz czasu protrombinowego, małopłytkowość, zaburzenia rytmu serca, obrzęki, nadciśnienie, niewydolność serca, zawroty głowy, szumy uszne, bezsenność, niepokój ruchowy, pokrzywka, odczyny skórne, reakcje anafilaktyczne, astma oskrzelowa, obrzęk naczynioruchowy. Rzadko: zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz), martwica brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek (po długotrwałym stosowaniu dużych dawek leku). Z badań klinicznych i danych epidemiologicznych wynika, że przyjmowanie niektórych NLPZ (szczególnie długotrwale w dużych dawkach) może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Długotrwałe przyjmowanie preparatu zawierającego kwas acetylosalicylowy może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek.
Etomar - interakcje
Przeciwwskazane jest jednoczesne stosowanie z metotreksatem w dawkach 15 mg na tydzień lub większych. Metotreksat w dawkach mniejszych niż 15 mg na tydzień - nasilenie toksycznego działania metotroksatu na szpik kostny. Równoczesne stosowanie z tyklopidyną zwiększa ryzyko wystąpienia krwawienia, jeśli istnieje konieczność jednoczesnego podawania obu preparatów należy kontrolować czas krwawienia. Skuteczność leków zwiększających wydalanie kwasu moczowego, leków moczopędnych np. spironolakton i furosemid, leków obniżających ciśnienie krwi może być zmniejszona, gdy stosowane są równocześnie z kwasem acetylosalicylowym. Kwas acetylosalicylowy nasila ototoksyczność furosemidu. W trakcie ogólnego stosowania glikokortysteroidów zmniejsza się stężenie salicylanów we krwi. Po odstawieniu steroidów istnieje ryzyko przedawkowania salicylanów. Dawkę salicylanów należy ustalić oddzielnie w okresie równoczesnego podawania z preparatami steroidowymi i ponownie po ich odstawieniu. Jednoczesne stosowanie preparatu z pochodnymi fluorochinolonu (np. cyprofloksacyna), może spowodować kumulację kofeiny w organizmie. Cymetydyna i disulfiram oraz doustne środki antykoncepcyjne zwalniają, a barbiturany przyspieszają metabolizm kofeiny. Kofeina może nasilać działanie izoprenaliny. Kwas acetylosalicylowy i etoksybenzamid nasila hipoglikemizujące działanie doustnych leków przeciwcukrzycowych z grupy sulfonylomocznika i działanie wszystkich leków zmniejszających krzepliwość krwi, w tym pochodnych kumaryny i niektórych antybiotyków. Jednoczesne stosowanie kwasu acetylosalicylowego i innych NLPZ zwiększa ryzyko uszkodzenia błony śluzowej przewodu pokarmowego, oraz uszkodzenie nerek. Picie alkoholu podczas leczenia zwiększa podrażnienie błon śluzowych i niebezpieczeństwo krwawień z przewodu pokarmowego. Kofeina osłabia działanie leków uspokajających i nasennych. Nasila działanie leków wywołujących tachykardię np. sympatykomimetyków, tyroksyny. Lek hamuje działanie inhibitorów ACE oraz beta-adrenolityków, skraca czas działania sulfonamidów. Leki metabolizowane przez cytochrom P-450 np. cymetydyna zwalniają metabolizm kwasu acetylosalicylowego.
Etomar - dawkowanie
Doustnie: 1 tabl. 2-6 razy na dobę, nie częściej niż co 4 h. Nie stosować długotrwale. Nie przekraczać 6 tabl. na dobę. Nie stosować u dzieci w wieku poniżej 12 lat. U młodzieży w wieku powyżej 12 lat stosować ostrożnie ze względu na zawartość kofeiny. Sposób podania. Nie przyjmować na czczo. Tabl. popijać dużą ilością płynu.
Etomar - uwagi
Lek nie wpływa lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu.
