Euvax B - skład
Szczepionka dla dzieci: 1 fiolka 0,5 ml (1 dawka) zawiera 10 µg antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B. Szczepionka dla dorosłych: 1 fiolka 1 ml (1 dawka) zawiera 20 µg antygenu powierzchniowego wirusa zapalenia wątroby typu B.
Reklama
Euvax B - działanie
Szczepionka do czynnego uodporniania przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Szczepionka zawiera oczyszczony antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B otrzymywany na drodze rekombinacji DNA w komórkach drożdży (Saccharomyces cerevisiae), którym wszczepiono gen kodujący główny antygen powierzchniowy wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV).
Reklama
Euvax B - wskazania
Czynne uodpornienie przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZWB) wywoływanemu przez wszystkie podtypy wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV).
Reklama
Euvax B - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki szczepionki.
Reklama
Euvax B - ostrzeżenia
U pacjentów z ostrymi chorobami przebiegającymi z gorączką szczepienie należy przełożyć. U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym każda stymulacja może spowodować zaostrzenie choroby. Należy rozważyć korzyść wynikającą ze szczepienia i ryzyko wystąpienia zaostrzenia choroby. Szczepienie pacjentów z utajonym lub przewlekłym zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu B może nie mieć wpływu na przebieg choroby. Szczepionka nie zapobiega zakażeniom wywołanym przez inne typy wirusów, takie jak: wirus zapalenia wątroby typu A (HAV), typu C (HCV), typu E (HEV) i innymi drobnoustrojami powodującymi chorobę wątroby. Podobnie jak w przypadku wszystkich szczepionek podawanych we wstrzyknięciach, zawsze powinno być dostępne odpowiednie leczenie na wypadek rzadko występujących reakcji anafilaktycznych po podaniu szczepionki. Należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia bezdechu oraz konieczność monitorowania czynności oddechowych przez 48 do 72 h w przypadku podawania dawek podstawowego cyklu szczepienia bardzo niedojrzałym wcześniakom (urodzonym ≤28. tyg. ciąży), szczególnie dotyczy to niemowląt, u których występowały objawy niedojrzałości układu oddechowego. Z uwagi na znaczne korzyści wynikające ze szczepienia tej grupy niemowląt, nie należy rezygnować ze szczepienia ani go odraczać. Nie należy wstrzykiwać szczepionki w mięsień pośladkowy lub śródskórnie, ponieważ ten sposób podania nie gwarantuje uzyskania optymalnej odpowiedzi immunologicznej. Szczepionki nie wolno podawać dożylnie. W procesie wytworzenia szczepionki stosowany jest tiomersal (organiczny związek rtęci) - istnieje ryzyko wystąpienia reakcji uczuleniowych.
Reklama
Euvax B - ciąża
Szczepionka może być stosowana w czasie ciąży tylko w przypadkach, gdy istnieje wyraźne wskazanie do uodpornienia, a korzyści dla matki przeważają nad możliwym ryzykiem dla płodu. Nie badano wpływu antygenu HBs na rozwój płodu. Podobnie jak w przypadku innych inaktywowanych szczepionek, ryzyko uważa się za nieistotne. Nie ustalono przeciwwskazań do stosowania w okresie karmienia piersią.
Reklama
Euvax B - efekty uboczne
Bardzo często: ból w miejscu podania. Często: anoreksja, bezsenność, nerwowość, drażliwość, senność, krwiak, ból brzucha, biegunka, wymioty, wysypka rumieniowata, rumień, gorączka, stwardnienie, obrzęk, tkliwość, stan zapalny, płacz bez uchwytnej przyczyny. Niezbyt często: drożdżyca, zapalenie błony śluzowej nosa, łupież różowaty, wysypka, wysypka grudkowo-plamista, żółtaczka noworodków. Rzadko: ból głowy, zawroty głowy, nudności, złe samopoczucie, zmęczenie, przejściowe podwyższenie aktywności enzymów wątrobowych. Bardzo rzadko: zapalenie nerwu wzrokowego, porażenie nerwu twarzowego, zespół Guillain-Barre, zaostrzenie przebiegu stwardnienia rozsianego. Po wprowadzeniu szczepionki do obrotu zgłaszano: ropień w miejscu wstrzyknięcia, zapalenie nosa i gardła, nieżyt nosa, powiększenie węzłów chłonnych, małopłytkowość, nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne, zmniejszenie apetytu, anoreksja, niepokój, bezsenność, drgawki, hipotonia, senność, ból głowy, zawroty głowy, omdlenie, częstoskurcz, obniżenie ciśnienia krwi, kaszel, wymioty, biegunka, nudności, ból brzucha, rumień, pokrzywka, wysypka, świąd, wybroczyny, ból mięśni, bóle kończyn, kurcze mięśni, sztywność mięśni i stawów, ból stawów, reakcje w miejscu podania (rumień, obrzęk, ból, stan zapalny, opuchlizna, świąd, krwiak, stwardnienie, uczucie ciepła), gorączka, drażliwość, złe samopoczucie, osłabienie, zmęczenie, dreszcze. Bezdech u niemowląt przedwcześnie urodzonych (≤28. tygodniu ciąży).
Euvax B - interakcje
Szczepionki przeciw WZWB mogą być podawane jednocześnie ze szczepionkami przeciw gruźlicy, błonicy, tężcowi, krztuścowi, śwince, odrze, różyczce oraz poliomyelitis. W przypadku jednoczesnego podawania różnych szczepionek, należy podawać je w różne miejsca ciała z użyciem oddzielnych strzykawek i igieł. Szczepionkę można podawać jednocześnie z immunoglobuliną przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B, ale w różne miejsca ciała.
Euvax B - dawkowanie
Domięśniowo. Noworodki, niemowlęta i dzieci do ukończenia 15 rż.: 10 µg HBsAg w 0,5 ml. Dzieci od 16 rż. i dorośli: 20 µg HBsAg w 1 ml. Pierwszą dawkę podaje się w dowolnym terminie, drugą miesiąc później, a trzecią 6 miesięcy po pierwszej dawce. Nie zaleca się stosowania dawek przypominających u osób, które prawidłowo odpowiedziały na 3 dawki szczepionki, ponieważ są chronione przed zachorowaniem przez 15 lat. Pomimo stwierdzenia spadku miana przeciwciał, osoba zaszczepiona jest chroniona przed zachorowaniem na WZW B, dzięki wytworzonej pamięci immunologicznej. W przypadku noworodków urodzonych przez matki nosicielki antygenu HBsAg, osób narażonych na zarażenie tym wirusem lub osób podróżujących do rejonów o wysokim ryzyku zakażenia można zastosować następujący schemat szczepienia: pierwsza dawka w dowolnym terminie, druga miesiąc później, a trzecia 2 miesiące po pierwszej dawce. Dawkę przypominającą należy podać po 12 miesiącach. Dodatkowe dawki szczepionki mogą być konieczne w przypadku pacjentów hemodializowanych lub z zaburzeniami odporności. U tych pacjentów zaleca się oznaczanie miana przeciwciał. W przypadkach stwierdzonego lub przypuszczalnego narażenia na zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu B (np. zakażenie przez uszkodzoną skórę lub przez śluzówkę; u noworodka urodzonego przez matkę nosicielkę antygenu HBs), z pierwszą dawką szczepionki zaleca się równocześnie podać immunoglobulinę ludzką przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B (HBIg). Wstrzyknięcia te muszą być wykonane w dwa różne miejsca. Sposób podania. Domięśniowo, w mięsień naramienny lub w przednio-boczną część uda u noworodków, niemowląt i młodszych dzieci.
Euvax B - uwagi
Preparat wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn.
