Femipol - skład
1 tabl. draż. zawiera 0,03 mg etynyloestradiolu i 0,075 mg gestodenu. Preparat zawiera laktozę i sacharozę.
Reklama
Femipol - działanie
Złożony doustny preparat antykoncepcyjny. Efekt antykoncepcyjny jest osiągany dzięki interakcji kilku różnych czynników, z których najważniejsze to hamowanie owulacji i zmiany wydzieliny szyjki macicy. Po podaniu doustnym gestoden jest szybko i całkowicie wchłaniany. Po podaniu pojedynczej dawki osiąga w surowicy maksymalne stężenie w ciągu 1 h. Dostępność biologiczna wynosi ok. 99%. Gestoden jest wiązany we krwi przez albuminy oraz przez globulinę wiążącą hormony płciowe (SHBG). Tylko 1-2% całkowitej ilości gestodenu znajduje się w surowicy krwi w postaci wolnej, podczas gdy 50-70% jest specyficznie związane z SHBG. Pod wpływem etynyloestradiolu zmienia się rozkład białek krwi, gdyż zwiększeniu ulega stężenie SHBG. Prowadzi to do zwiększenia frakcji związanej z SHBG i zmniejszania frakcji związanej z albuminami. Gestoden jest całkowicie metabolizowany na drodze znanych ścieżek metabolizmu steroidów. Zmniejszenie stężenia gestodenu w surowicy krwi przebiega dwufazowo. T0,5 w fazie eliminacji końcowej wynosi 12-15 h. Gestoden nie jest wydalany w postaci nie zmienionej. Jego metabolity wydalane są z moczem oraz z żółcią w proporcji 6:4. T0,5 metabolitów wynosi ok. 1 doby. Etynyloestradiol, przyjmowany doustnie, jest szybko i całkowicie wchłaniany. Maksymalne stężenie w surowicy osiąga w ciągu 1-2 h. Całkowita dostępność biologiczna, wynikająca z koniugacji przedsystemowej oraz efektu pierwszego przejścia, wynosi ok. 60%. Etynyloestradiol jest wiązany głównie w sposób niespecyficzny przez albuminy (ok. 98,5%) i powoduje wzrost stężenia SHBG w surowicy krwi. Poddawany jest koniugacji przedsystemowej w błonie śluzowej jelita cienkiego oraz w wątrobie. Etynyloestradiol jest w pierwszym rzędzie metabolizowany poprzez hydroksylację aromatyczną, ale powstaje wiele różnych hydroksylowanych oraz metylowanych metabolitów, które mogą występować w postaci wolnej lub w połączeniu z resztą głukuronianową lub siarczanową. Zmniejszanie stężenia etynyloestradiolu we krwi przebiega dwufazowo. T0,5 leku w końcowej fazie eliminacji wynosi 24 h. Etynyloestradiol w postaci niezmienionej nie jest wydalany, ale jego metabolity wydalane są z moczem oraz z żółcią w proporcji 4:6. T0,5 metabolitów wynosi ok. 1 doby.
Reklama
Femipol - wskazania
Doustna antykoncepcja.
Reklama
Femipol - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Żylna choroba zakrzepowo-zatorowa obecnie lub w przeszłości (zakrzepica żył głębokich, zatorowość płucna), zarówno przy braku jak i w obecności czynników ryzyka. Zaburzenia zakrzepowo-zatorowe tętnic obecnie lub w przeszłości (zawał serca, zaburzenia krążenia mózgowego) lub objawy zwiastunowe (dławica piersiowa, przemijające napady niedokrwienne). Dziedziczne lub nabyte predyspozycje do wystąpienia zakrzepicy żylnej lub tętniczej, takie jak: niedobór antytrombiny, niedobór białka C, niedobór białka S, oporność na aktywowane białko C, przeciwciała antyfosfolipidowe (antykardiolipidowe, antykoagulant toczniowy), hiperhomocysteinemia. Istotne lub liczne czynniki ryzyka zakrzepicy tętniczej. Ciężkie nadciśnienie. Cukrzyca powikłana mikro- lub makroangiopatią. Ciężka dyslipoproteinemia. Stwierdzone lub domniemane hormonozależne nowotwory złośliwe (np. narządów płciowych, piersi). Obecnie lub w przeszłości ciężkie zaburzenia czynności wątroby, aż do czasu normalizacji parametrów czynności wątroby. Łagodne lub złośliwe nowotwory wątroby obecnie lub w przeszłości. Krwawienie z dróg rodnych o nieznanej przyczynie. Migrena z ogniskowymi zaburzeniami neurologicznymi.
Reklama
Femipol - ostrzeżenia
Stosowanie złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Ryzyko to jest najwyższe w 1. roku stosowania u kobiet, które wcześniej nie stosowały złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych. W kilku badaniach epidemiologicznych stwierdzono, że ryzyko żylnej choroby zakrzepowo- zatorowej jest wyższe u kobiet stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne zawierające etynyloestradiol, najczęściej w dawce 30 µg oraz progestagen w postaci gestodenu w porównaniu z kobietami stosującymi złożone doustne leki antykoncepcyjne zawierające etynyloestradiol w dawce poniżej 50 µg oraz progestagen w postaci lewonorgestrelu. U kobiet stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne rzadko obserwowano zakrzepicę w obrębie innych naczyń, np. wątrobowych, krezkowych, nerkowych lub siatkówkowych; żylnych oraz tętniczych. Nie potwierdzono jednoznacznie, czy wystąpienie tych przypadków jest związane ze stosowaniem złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych. Ryzyko rozwoju żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej wzrasta wraz z: wiekiem; dodatnim wywiadem rodzinnym (np. żylna choroba zakrzepowo-zatorowa u rodzeństwa lub rodziców w stosunkowo młodym wieku) - w przypadku podejrzenia dziedzicznej skłonności należy, przed rozpoczęciem stosowania doustnej antykoncepcji, skierować pacjentkę do specjalisty; otyłością (współczynnik mc. powyżej 30 kg/m2); długotrwałym unieruchomieniem, poważnym zabiegiem chirurgicznym, zabiegiem chirurgicznym obejmującym kończyny dolne lub ciężkim urazem - w takim przypadku należy przerwać stosowanie doustnych leków antykoncepcyjnych (w przypadku planowego zabiegu chirurgicznego, co najmniej 4 tyg. przed operacją) i nie wprowadzać ich aż do upłynięcia co najmniej 2 tyg. po całkowitym powrocie do czynności mchowych; nie ma jednoznacznej opinii dotyczącej możliwej zależności między żylakami oraz zakrzepicą żył powierzchownych, a żylną chorobą zakrzepowo-zatorową. Stosowanie złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych wiąże się ze zwiększonym ryzykiem zawału serca lub udaru mózgu. Ryzyko wystąpienia zaburzeń zakrzepowo-zatorowych tętnic wzrasta wraz z: wiekiem; paleniem papierosów (ryzyko to wzrasta dalej wraz z ilością wypalanych papierosów i wraz z wiekiem, w szczególności u kobiet powyżej 35 rż.); dyslipoproteinemią; otyłością (współczynnik mc. powyżej 30 kg/m2); nadciśnieniem; obecnością zastawkowej wady serca; migotaniem przedsionków; dodatnim wywiadem rodzinnym (tj. występowanie zakrzepicy tętnic u rodzeństwa lub rodziców w stosunkowo młodym wieku) - w przypadku podejrzenia dziedzicznej skłonności należy, przed podjęciem decyzji o stosowaniu jakichkolwiek hormonalnych preparatów antykoncepcyjnych, skierować pacjentkę do specjalisty. Należy wziąć pod uwagę zwiększone ryzyko żylnej choroby zakrzepowo-zatorowęj w okresie połogu. Wśród innych chorób związanych z zaburzeniami krążenia należy wymienić cukrzycę, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, przewlekłe choroby zapalne jelit (choroba Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego) oraz niedokrwistość sierpowatokrwinkową. Zwiększenie częstotliwości występowania lub nasilenia bólów migrenowych (co może być objawem zwiastującym incydent mózgowo-naczyniowy) może być wskazaniem do natychmiastowego odstawienia doustnych leków antykoncepcyjnych. Biochemicznymi wskaźnikami wrodzonej lub nabytej skłonności do zakrzepicy żylnej lub tętniczej są: oporność na aktywowane białko C (ang. APC), mutacje czynnika V (Leiden), hiperhomocysteinemia, niedobór antytrombiny III, niedobór białka C, niedobór białka S, przeciwciała antyfosfolipidowe (przeciwciała antykardiolipinowe, antykoagulant toczniowy). Rozważając stosunek ryzyka do korzyści należy wziąć pod uwagę, że właściwe leczenie wymienionych zaburzeń może zmniejszyć ryzyko zakrzepu oraz, że ryzyko zakrzepicy związane z ciążą jest wyższe niż to związane ze stosowaniem złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych. Niektóre badania epidemiologiczne wykazały zwiększenie ryzyka raka szyjki macicy u kobiet długotrwale stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne, jednakże nadal nie wiadomo, w jakim stopniu wzrost tego ryzyka może wynikać z zachowań seksualnych oraz innych czynników, takich jak wirus brodawczaka ludzkiego (HPV). U kobiet stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne istnieje nieznacznie zwiększone ryzyko względne wystąpienia raka piersi, które stopniowo zanika w ciągu 10 lat od zakończenia przyjmowania tych preparatów. W przypadku wystąpienia u kobiety przyjmującej złożone doustne leki antykoncepcyjne ciężkich dolegliwości w nadbrzuszu, powiększenia wątroby lub objawów krwawień w obrębie jamy brzusznej należy w diagnostyce różnicowej wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia nowotworu wątroby. U kobiet z hipertrójglicerydemią lub dodatnim wywiadem rodzinnym przyjmujących złożone doustne leki antykoncepcyjne może wzrastać ryzyko zapalenia trzustki. W przypadku ostrej lub przewlekłej niewydolności wątroby należy zaprzestać podawania preparatu, do czasu normalizacji czynności wątroby. U pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby może dojść do upośledzenia metabolizmu hormonów steroidowych. Jeśli w trakcie stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych rozwinie się uporczywe, klinicznie istotne nadciśnienie należy przerwać podawanie preparatu i włączyć leczenie przeciwnadciśnieniowe. Złożone doustne leki antykoncepcyjne mogą być ponownie włączone, jeśli jest to wskazane, gdy na skutek zastosowanego leczenia przeciwnadciśnieniowego wartości ciśnienia tętniczego krwi będą w granicach normy. W czasie ciąży i podczas stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych mogą wystąpić lub nasilić się następujące choroby (jednakże nie stwierdzono jednoznacznego związku między ich występowaniem, a stosowaniem doustnych leków antykoncepcyjnych): żółtaczka i (lub) świąd w połączeniu z cholestazą; rozwój kamieni żółciowych, porfiria, toczeń rumieniowaty układowy, zespół hemolityczno-mocznicowy, pląsawica Sydenhama, opryszczka ciężarnych; utrata słuchu z powodu otosklerozy. Złożone doustne leki antykoncepcyjne mogą wpływać na oporność na insulinę oraz na tolerancję glukozy - kobiety chore na cukrzycę przyjmujące złożone doustne leki antykoncepcyjne powinny być pod szczególną kontrolą. Preparat zawiera laktozę i sacharozę - nie powinien być stosowany u pacjentek z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zaburzeniami wchłaniania glukozy- galaktozy lub z rzadką dziedziczną nietolerancją fruktozy. Zaobserwowano pogorszenie endogennej depresji, epilepsji, choroby Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego w czasie stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych. W trakcie stosowania doustnych leków antykoncepcyjnych może pojawić się ostuda, szczególnie u kobiet, u których wystąpiła ona w okresie ciąży. Kobiety mające tego rodzaju predyspozycje powinny podczas stosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych unikać ekspozycji na światło słoneczne oraz promieniowanie ultrafioletowe. Podczas stosowania preparatu nie należy przyjmować preparatów ziołowych zawierających ziele dziurawca zwyczajnego, z powodu ryzyka zmniejszenia skuteczności działania preparatu. Skuteczność doustnych leków antykoncepcyjnych może być obniżona w przypadku pominięcia tabletek, ciężkiej biegunki lub wymiotów lub podczas równoczesnego przyjmowania innych leków. Podczas stosowania wszystkich złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych może pojawić się nieregularne krwawienie (plamienie lub krwawienie międzymiesiączkowe), szczególnie w trakcie pierwszych miesięcy. W związku z tym, dopiero po okresie adaptacyjnym obejmującym ok. 3 cykle można rozważyć konieczność diagnostyki nieregularnych krwawień. W przypadku utrzymywania się nieregularnych krwawień, należy rozważyć konieczność zastosowania złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych zawierających większe dawki hormonów. Jeśli nieregularne krwawienie pojawi się po wcześniejszych regularnych cyklach, należy rozważyć poza hormonalne przyczyny oraz przeprowadzić odpowiednie badania diagnostyczne w celu wykluczenia procesu nowotworowego lub ciąży. Sporadycznie może dojść do niewystąpienia krwawienia z odstawienia, podczas okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek.
Reklama
Femipol - ciąża
Nie zaleca się stosowania preparatu w trakcie ciąży. Jeśli w trakcie przyjmowania preparatu wystąpi ciąża należy natychmiast odstawić preparat. badania epidemiologiczne nie wykazały zwiększenia ryzyka wad wrodzonych u dzieci urodzonych przez matki stosujące złożone doustne leki antykoncepcyjne przed zajściem w ciążę, ani nie wykazały działania teratogennego złożonych doustnych leków antykoncepcyjnych, przyjmowanych nieumyślnie w ciąży. Hormonalne leki antykoncepcyjne mogą zmniejszać ilość oraz zmieniać skład mleka kobiecego. Niewielkie ilości hormonów antykoncepcyjnych i (lub) ich metabolitów mogą być wydzielane do mleka kobiecego - nie zaleca się stosowania hormonalnych leków antykoncepcyjnych w okresie karmienia piersią.
Reklama
Femipol - efekty uboczne
Często: ból głowy, nerwowość, podrażnienie oczu u osób noszących soczewki kontaktowe, zaburzenia widzenia, nudności, trądzik, migrena, zwiększenie masy ciała, zatrzymanie płynów, nieregularne krwawienia, brak miesiączki lub skąpe miesiączki, tkliwość piersi, zmiany libido, depresja, drażliwość. Niezbyt często: wymioty, hiperlipidemia, nadciśnienie tętnicze. Rzadko: otoskleroza, kamica żółciowa, ostuda, żylna choroba zakrzepowo-zatorowa (zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych lub miednicy oraz zatorowość płucna), toczeń rumieniowaty, zaburzenia zakrzepowo-zatorowe tętnic, zmiany wydzieliny z pochwy. Bardzo rzadko: pląsawica, zapalenie trzustki. U kobiet stosujących złożone doustne leki antykoncepcyjne odnotowano niżej wymienione ciężkie działania niepożądane: żylna choroba zakrzepowo-zatorowa, tj. zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych lub miednicy oraz zatorowość płucna; choroba zakrzepowo-zatorowa tętnic; nowotwory wątroby; ostuda. U kobiet przyjmujących złożone doustne leki antykoncepcyjne wzrasta nieznacznie częstość rozpoznawania raka piersi.
Femipol - interakcje
Przyczyną krwawienia w środku cyklu oraz zmniejszenia skuteczności działania antykoncepcyjnego mogą być interakcje między lekami prowadzące do zwiększonego klirensu hormonów płciowych. Działanie takie potwierdzono w stosunku do: pochodnych hydantoiny, barbituranów, prymidonu, karbamazepiny oraz ryfampicyny; oraz prawdopodobnie: okskarbamazepiny, topiramatu, gryzeofulwiny, felbamatu oraz rytonawiru. Mechanizm tej interakcji może wynikać z indukowania enzymów wątrobowych przez wymienione leki. Maksymalna aktywacja enzymów wątrobowych jest najczęściej widoczna dopiero po 2-3 tyg. stosowania wymienionych leków, ale może ona utrzymywać się, przez co najmniej 4 tyg. po zakończeniu leczenia. Zmniejszenie skuteczności działania antykoncepcyjnego obserwowano także podczas stosowania antybiotyków takich jak: ampicylina oraz tetracykliny. Mechanizm tej interakcji nie został wyjaśniony. Kobiety stosujące krótkotrwale wyżej wymienione leki lub należące do wyżej wymienionych grup leków, powinny stosować mechaniczne metody antykoncepcyjne, równolegle z przyjmowaniem tabletek przez cały okres, kiedy przyjmowane są leki wymienione powyżej równocześnie z tabletkami antykoncepcyjnymi, jak również przez 7 dni po zakończeniu leczenia. Kobiety leczone ryfampicyną powinny stosować mechaniczne metody antykoncepcyjne przez cały okres leczenia, równolegle z przyjmowaniem tabletek antykoncepcyjnych, jak również przez 28 dni po odstawieniu ryfampicyny. Jeśli podczas stosowania któregokolwiek z wyżej wymienionych leków, skończą się tabletki antykoncepcyjne zawarte w danym opakowaniu, należy kontynuować przyjmowanie tabletek z nowego opakowania, opuszczając zalecany okres przerwy w przyjmowaniu tabletek. Pacjentkom przewlekle stosującym leki indukujące enzymy wątrobowe, należy doradzić stosowanie innych metod antykoncepcyjnych. Kobiety stosujące preparat nie powinny równocześnie przyjmować preparatów zawierających ziele dziurawca zwyczajnego, ponieważ może spowodować to utratę działania antykoncepcyjnego (donoszono o występowaniu krwawienia z odstawienia oraz niechcianej ciąży). Efekt indukcji enzymatycznej wywołanej przez ziele dziurawca może utrzymywać się, przez co najmniej 1-2 tyg. po odstawieniu preparatów zawierających ziele dziurawca. Doustne leki antykoncepcyjne mogą wpływać na stężenia innych leków w tkankach i osoczu (zwiększać - np. cyklosporyna lub zmniejszać - np. lamotrygina).
Femipol - dawkowanie
Doustnie: Tabletki należy przyjmować zgodnie z kolejnością pokazaną na opakowaniu blistrowym, codziennie, o tej samej porze dnia. Przez 21 dni należy przyjmować 1 tabl. na dobę. Każde kolejne opakowanie blistrowe należy rozpocząć po 7-dniowej przerwie w przyjmowaniu tabletek, podczas której pojawi się krwawienie z odstawienia. Krwawienie to pojawia się przeważnie w 2. lub 3. dobie po przyjęciu ostatniej tabletki i może trwać aż do rozpoczęcia kolejnego opakowania. Rozpoczęcie stosowania preparatu. Brak stosowania doustnych leków antykoncepcyjnych w ciągu ostatniego miesiąca: przyjmowanie tabletek należy rozpocząć 1 dnia naturalnego cyklu miesiączkowego kobiety (tj. 1. dnia krwawienia miesiączkowego). Można także rozpocząć przyjmowanie tabletek między 2. a 5. dniem cyklu, lecz w takim przypadku zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek podczas pierwszego cyklu. Zmiana z innego wcześniej stosowanego złożonego doustnego preparatu antykoncepcyjnego: przyjmowanie preparatu należy rozpocząć następnego dnia po przyjęciu ostatniej tabletki zawierającej substancje czynne z poprzedniego opakowania tabletek antykoncepcyjnych - ale nie później niż w dzień po zakończeniu przerwy lub okresu przyjmowania tabletek placebo poprzedniego środka antykoncepcyjnego. Zmiana z wcześniej stosowanego preparatu zawierającego tylko progestagen (tabletki zawierające wyłącznie progestagen, zastrzyki, implanty, system terapeutyczny domaciczny uwalniający progestagen (IUS)): zmiany z tabletek zawierających wyłącznie progestagen można dokonać każdego dnia. Pierwszą tabletkę należy przyjąć następnego dnia po zażyciu którejkolwiek tabletki progestagenowej z opakowania. Przy zmianie z implantu lub IUS, przyjmowanie preparatu należy rozpocząć w dniu usunięcia implantu. Przy zmianie z zastrzyków, preparat należy przyjąć w dniu, w którym miała być wykonana następna iniekcja. We wszystkich tych przypadkach zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek. Po poronieniu w I trymestrze ciąży: przyjmowanie tabletek można rozpocząć natychmiast. W takim przypadku nie ma konieczności stosowania żadnych innych środków antykoncepcyjnych. Po porodzie lub poronieniu w II trymestrze ciąży: przyjmowanie tabletek należy rozpocząć w ciągu 21-28 dni po porodzie, w przypadku kobiet niekarmiących piersią lub po poronieniu w II trymestrze. Jeśli preparat będzie wprowadzony później zaleca się stosowanie dodatkowo mechanicznych metod antykoncepcyjnych przez pierwsze 7 dni przyjmowania tabletek. Jeśli pacjentka odbyła stosunek przed rozpoczęciem przyjmowania tabletek należy wykluczyć ciążę lub poczekać do wystąpienia pierwszego krwawienia miesiączkowego. Postępowanie w przypadku pominięcia tabletek. Jeśli od pominięcia tabletki upłynęło mniej niż 12 h, skuteczność antykoncepcyjna jest zachowana. Pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe i kontynuować przyjmowanie pozostałych tabletek tak jak zwykle. W przypadku gdy od pominięcia tabletki upłynęło ponad 12 h, skuteczność antykoncepcyjna może być zmniejszona. Należy wówczas postępować według dwóch zasad: 1. Przerwa w przyjmowaniu tabletek nie może być większa niż 7 dni. 2. Tabletki należy przyjmować bez przerwy przez 7 dni, w celu odpowiedniego zahamowania osi podwzgórzowo-przysadkowo-jąjnikowej. Pominięcie tabletki w 1. tyg.: pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabletek jednocześnie. Od tego momentu należy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Równocześnie, przez 7 kolejnych dni należy stosować mechaniczne metody antykoncepcyjne. Jeśli w ciągu minionych 7 dni miał miejsce stosunek płciowy, należy wziąć pod uwagę możliwość zajścia w ciążę. Im więcej tabletek zostało pominiętych oraz im bliżej okresu przerwy (7-dnowej) w przyjmowaniu tabletek miało to miejsce, tym większe jest ryzyko zajścia w ciążę. Pominięcie tabletki w 2. tyg.: pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabletek jednocześnie. Od tego momentu należy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Jeśli przed okres 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki przyjmowane były zgodnie z zaleceniami, nie ma konieczności stosowania dodatkowych metod antykoncepcyjnych. W przeciwnym wypadku lub, jeśli więcej niż 1 tabletka została pominięta, należy zalecić stosowanie przez 7 dni metod barierowych antykoncepcji. Pominięcie tabletki w 3. tyg.: ryzyko zmniejszenia skuteczności działania antykoncepcyjnego zwiększa się, z powodu zbliżającej się przerwy w przyjmowaniu tabletek. Zmniejszeniu skuteczności antykoncepcyjnej można jednak zapobiec poprzez odpowiednie dawkowanie tabletek. Jeżeli wybierze się jedno z niżej opisanych zaleceń nie ma potrzeby stosowania żadnych dodatkowych metod antykoncepcyjnych, pod warunkiem, że przez 7 dni poprzedzających pominięcie tabletki, preparat był przyjmowany prawidłowo. Jeśli natomiast w ciągu 7 dni przed pominięciem tabletki preparat nie był przyjmowany prawidłowo należy zastosować się do zalecenia nr 1 oraz stosować przez okres 7 dni metody barierowe antykoncepcji. 1. Pominiętą tabletkę należy przyjąć tak szybko jak to możliwe nawet, jeśli oznacza to przyjęcie 2 tabletek jednocześnie. Od tego momentu należy przyjmować pozostałe tabletki o zwykłej porze. Po przyjęciu ostatniej tabletki z bieżącego opakowania należy rozpocząć natychmiast kolejne opakowanie, nie robiąc przerwy w przyjmowaniu tabletek. Najprawdopodobniej nie wystąpi krwawienie z odstawienia aż do czasu ukończenia kolejnego opakowania. Może natomiast wystąpić plamienie lub krwawienie z odstawienia w trakcie przyjmowania tabletek. 2. Można także przerwać przyjmowanie tabletek z obecnego opakowania. W takim przypadku, należy zrobić przerwę na okres 7 dni (włącznie z dniami pominięcia tabletek), a następnie rozpocząć przyjmowanie tabletek z nowego opakowania. Jeśli po pominięciu tabletki, w pierwszym prawidłowym okresie przerwy w przyjmowaniu tabletek, nie wystąpi krwawienie z odstawienia, należy wziąć pod uwagę możliwość ciąży. Postępowanie w przypadku wystąpienia wymiotów i (lub) biegunki. Jeśli w ciągu 3-4 h od przyjęcia tabletki wystąpią wymioty, tabletka może nie zostać całkowicie wchłonięta. W takim przypadku należy zastosować zalecenia takie same jak w przypadku pominięcia tabletek, opisane powyżej. Jeśli biegunka nie jest wyjątkowo ciężka, nie wpływa na wchłanianie złożonych doustnych środków antykoncepcyjnych i nie ma konieczności stosowania dodatkowej antykoncepcji. Jeżeli ciężka biegunka utrzymuje się przez 2 lub więcej dni należy zastosować zalecenia takie jak w przypadku pominięcia tabletek. Jeśli kobieta nie chce zmieniać normalnego rytmu przyjmowania tabletek, powinna przyjąć dodatkową tabletkę/tabletki z innego opakowania. Postępowanie w celu przyspieszenia lub opóźnienia krwawienia z odstawienia. W celu opóźnienia wystąpienia krwawienia z odstawienia, należy rozpocząć kolejne opakowanie preparatu bez okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek. Można opóźnić wystąpienie krwawienia z odstawienia tak długo jak to konieczne, aż do końca drugiego opakowania, jednak nie dłużej. Podczas opóźniania wystąpienia krwawienia z odstawienia może wystąpić plamienie lub krwawienie z odstawienia. Regularne przyjmowanie preparatu należy rozpocząć ponownie po zachowaniu prawidłowego 7-dniowego okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek. W celu przesunięcia krwawienia z odstawienia na inny dzień tygodnia, niż występuje ono zwykle stosując dotychczasowy schemat przyjmowania tabletek, można zalecić skrócenie kolejnego okresu przerwy w przyjmowaniu tabletek o tyle dni o ile ma być przesunięte krwawienia z odstawienia. Im krótsza przerwa tym wyższe ryzyko, że krwawienie z odstawienia nie wystąpi, a pojawi się krwawienie w środku cyklu lub plamienie podczas przyjmowania tabletek z kolejnego opakowania (tak jak w przypadku opóźnienia wystąpienia krwawienia z odstawienia).
Femipol - uwagi
Przed rozpoczęciem stosowania lub ponownym zastosowaniem złożonego doustnego leku antykoncepcyjnego należy zebrać pełny wywiad osobisty i rodzinny, a także wykluczyć ciążę. Należy dokonać pomiaru ciśnienia tętniczego krwi, a także przeprowadzić badanie przedmiotowe, gdy jest to wskazane klinicznie, w celu ustalenia przeciwwskazań i ostrzeżeń. Częstotliwość i rodzaj kolejnych badań kontrolnych należy ustalić indywidualnie dla każdej pacjentki zgodnie z zasadami obowiązującymi w praktyce. Stosowanie steroidowych leków antykoncepcyjnych może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, włącznie z parametrami biochemicznymi czynności wątroby, tarczycy, nadnerczy oraz nerek; osoczowymi stężeniami białek (transportowych) takich, jak: globuliny wiążącej kortykosteroidy oraz frakcji lipidowych/lipoproteinowych; parametrami metabolizmu węglowodanów oraz parametrami krzepnięcia krwi i fibrynolizy. Pomimo zmiany, wartości te pozostają przeważnie w granicach norm laboratoryjnych.
