Gemcitabinum Accord - skład
1 ml koncentratu zawiera chlorowodorek gemcytabiny w ilości odpowiadajacej 100 mg gemcytabiny. Lek zawiera sód (0,4 mmol/ml) oraz etanol (44% w/v).
Reklama
Gemcitabinum Accord - działanie
Cytostatyk z grupy antymetabolitów pirymidyny. Gemcytabina (dFdC) jest przekształcana wewnątrzkomórkowo przez kinazy nukleozydowe do aktywnych nukleozydów: difosforanu (dFdCDP) i trifosforanu (dFdCTP). Cytotoksyczne działanie leku wiąże się z zahamowaniem syntezy DNA przez oba metabolity i jest swoiste dla cyklu komórkowego (faza S). Włączenie gemcytabiny do nici DNA kończy replikację DNA, prowadząc do zaprogramowanej śmierci komórki. Po podaniu dożylnym gemcytabina metabolizowana jest w wątrobie, nerkach, krwi i innych tkankach przez aminazę cytydyny. Głównym metabolitem jest nieaktywna 2`-deoksy-2`,2`-difluorourydyna (dFdU) - występuje w osoczu i w moczu. Metabolity wewnątrzkomórkowe (aktywne difosforan i trifosforan gemcytabiny, nieaktywny monofosforan) nie występują w osoczu i w moczu. Wydalanie zachodzi z moczem, głównie w postaci dFdU, w 10% w postaci niezmienionej. T0,5 zależy od wieku i płci pacjenta, zwykle wynosi 42-94 min. Podawana raz na tydz. gemcytabina nie ulega kumulacji. Lek prawie nie wiąże się z białkami osocza.
Reklama
Gemcitabinum Accord - wskazania
W skojarzeniu z cisplatyną w leczeniu pacjentów z rakiem pęcherza moczowego miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami. W leczeniu pacjentów z gruczolakorakiem trzustki miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami. W skojarzeniu z cisplatyną, wskazana jest jako leczenie pierwszego rzutu u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NDRP) w stadium miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami. U pacjentów w podeszłym wieku lub pacjentów o stopniu sprawności 2 można rozważyć stosowanie gemcytabiny w monoterapii. W skojarzeniu z karboplatyną w leczeniu pacjentek z nabłonkowym rakiem jajnika w stadium miejscowo zaawansowanym lub z przerzutami, po niepowodzeniu chemioterapii I rzutu opartej na związkach platyny i co najmniej 6-miesiecznym okresie bez nawrotu. W skojarzeniu z paklitakselem w leczeniu pacjentów z nawrotem miejscowym raka piersi niekwalifikującym się do leczenia operacyjnego lub z przerzutami, u których wystąpił nawrót po uzupełniającej lub neoadiuwantowej chemioterapii. Wcześniejsza chemioterapia powinna zawierać antracykliny, chyba że istnieją kliniczne przeciwwskazania do ich stosowania.
Reklama
Gemcitabinum Accord - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancje pomocniczą. Okres karmienia piersią.
Reklama
Gemcitabinum Accord - ostrzeżenia
Gemcytabina może powodować hamowanie czynności szpiku kostnego przebiegające z leukopenią, trombocytopenią i niedokrwistością. W trakcie leczenia gemcytabiną przed podaniem kolejnej dawki leku należy oznaczyć liczbę płytek krwi, liczbę leukocytów i granulocytów. W razie wystąpienia objawów toksycznego wpływu leku na szpik kostny należy rozważyć przerwanie lub zmodyfikowanie leczenia. Rozpoczynając stosowanie gemcytabiny u pacjentów z zaburzeniem czynności szpiku kostnego należy zachować ostrożność. Tak jak w przypadku innych terapii cytotoksycznych należy wziąć pod uwagę ryzyko wystąpienia skumulowanego działania hamującego czynność szpiku kostnego, jeśli leczenie gemcytabiną jest stosowane z inną chemioterapią. U pacjentów, u których występują przerzuty do wątroby lub u pacjentów, u których stwierdzono zapalenie wątroby, alkoholizm lub marskość wątroby w wywiadzie, podanie gemcytabiny może spowodować zaostrzenie niewydolności wątroby. Należy okresowo wykonywać badania czynności nerek i wątroby (w tym testy wirusologiczne). Gemcytabinę należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością wątroby lub z zaburzeniami czynności nerek (brak wystarczających danych). Podczas stosowania radioterapii jednocześnie z gemcytabiną (lub w odstępie krótszym, bądź równym 7 dni) zgłaszano występowanie objawów toksyczności. Nie zaleca się stosowania szczepionki przeciw żółtej gorączce i innych żywych atenuowanych szczepionek u pacjentów leczonych gemcytabiną. Ze względu na ryzyko wystąpienia zaburzeń serca i (lub) naczyń krwionośnych, należy zachować szczególną ostrożność stosując gemcytabinę u pacjentów z zaburzeniami sercowo-naczyniowymi w wywiadzie. U pacjentów otrzymujących gemcytabinę zarówno w monoterapii jak i w skojarzeniu z innymi lekami chemioterapeutycznymi odnotowano przypadki zespołu przesiąkania włośniczek (CLS). Stan ten jest uleczalny, jeśli diagnoza zostanie postawiona we wczesnym stadium oraz podjęte zostanie odpowiednie leczenie, zgłaszano jednak przypadki śmiertelne. Objawy kliniczne obejmują obrzęk uogólniony, przyrost masy ciała, hipoalbuminemię, niedociśnienie, ostrą niewydolność nerek i obrzęk płuc. Jeśli zespół przesiąkania włośniczek rozwinie się w trakcie terapii należy przerwać podawanie gemcytabiny oraz zastosować leczenie podtrzymujące. Zespół przesiąkania włośniczek może rozwinąć się w trakcie kolejnych cykli leczenia. U pacjentów otrzymujących gemcytabinę zarówno w monoterapii jak i w skojarzeniu z innymi lekami chemioterapeutycznymi odnotowano również przypadki odwracalnej tylnej encefalopatii (PRES). PRES jest rzadkim zespołem kliniczno-radiologicznym z odwracalną dysfunkcją korową i obrzękiem podkorowym, który obejmuje szereg objawów klinicznych takich jak utrata przytomności, napady padaczkowe, bóle głowy, zaburzenia widzenia, ogniskowe objawy neurologiczne i ostre nadciśnienie. Jest to stan potencjalnie odwracalny, jeśli zostanie szybko rozpoznany i wprowadzone zostanie leczenie podtrzymujące, kontrola ciśnienia tętniczego, leczenie przeciwdrgawkowe i/lub wyeliminowana zostanie pierwotna przyczyna choroby (np. zaprzestanie podawania leku), aby uniknąć uszkodzenia lub śmierci centralnego układu nerwowego. U pacjentów leczonych gemcytabiną zgłaszano powikłania płucne, czasami ciężkie (takie jak obrzęk płuc, śródmiąższowe zapalenie płuc lub zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych) o nieznanej etiologii. W razie wystąpienia tych powikłań należy rozważyć odstawienie gemcytabiny. Wczesne rozpoczęcie leczenia wspomagającego może przynieść poprawę stanu pacjenta. U pacjentów otrzymujących gemcytabinę rzadko obserwowano objawy kliniczne odpowiadające zespołowi hemolityczno-mocznicowemu (HUS), który jest chorobą potencjalnie zagrażającą życiu. Podawanie gemcytabiny należy przerwać w razie wystąpienia pierwszych objawów mikroangiopatycznej niedokrwistości hemolitycznej, takich jak gwałtowny spadek ilości hemoglobiny z współistniejąca trombocytopenią i zwiększeniem stężenia bilirubiny i kreatyniny w surowicy, mocznika i LDH we krwi. Niewydolność nerek może być nieodwracalna nawet pomimo odstawienia leku, a u pacjentów może być konieczne leczenie dializami. Lek zawiera 9,0 mg/ml sodu, co należy wziąć pod uwagę w przypadku pacjentów stosujących dietę z kontrolowaną zawartością sodu. Lek zawiera 440 mg/ml bezwodnego etanolu, co może być szkodliwe u pacjentów cierpiących na alkoholizm, pacjentów z chorobami wątroby lub padaczką.
Reklama
Gemcitabinum Accord - ciąża
Nie należy stosować gemcytabiny w ciąży, jeśli nie jest to bezwzględnie konieczne. Podczas leczenia gemcytabiną kobiety nie powinny zachodzić w ciąże. Nie ma odpowiednich danych dotyczących stosowania gemcytabiny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcje. Nie wiadomo czy gemcytabina przenika do mleka ludzkiego. Podczas leczenia gemcytabiną należy zaprzestać karmienia piersią. W badaniach oceniających wpływ na płodność, gemcytabina powodowała zaburzenia spermatogenezy u samców myszy. Dlatego mężczyźni nie powinni starać się o dziecko podczas leczenia gemcytabiną i przez okres do 6. miesięcy po zakończeniu leczenia. Ze względu na możliwość wywołania przez gemcytabinę bezpłodności zaleca się, by przed rozpoczęciem leczenia mężczyźni zwrócili się o poradę do ośrodka specjalizującego się w zamrażaniu nasienia.
Reklama
Gemcitabinum Accord - efekty uboczne
Bardzo często: leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość, duszność, wymioty, nudności, zwiększenie aktywności AlAT i AspAT oraz fosfatazy zasadowej, wysypka alergiczna (często połączona ze świądem), łysienie, krwiomocz, łagodny białkomocz, objawy grypopodobne, obrzęki i obrzęki obwodowe (w tym obrzęk twarzy). Często: gorączka neutropeniczna, zakażenia, brak łaknienia, ból głowy, bezsenność, senność, kaszel, zapalenie błony śluzowej nosa, biegunka, zapalenie i owrzodzenie jamy ustnej, zaparcie, zwiększenie stężenia bilirubiny, świąd, potliwość, ból pleców, ból mięśni, gorączka, osłabienie, dreszcze. Niezbyt często: udar naczyniowo-mózgowy, zaburzenia rytmu serca (głównie nadkomorowe), niewydolność serca, śródmiąższowe zapalenie płuc, skurcz oskrzeli, ciężka hepatotoksyczność (w tym niewydolność wątroby i zgon), niewydolność nerek, zespół hemolityczno-mocznicowy (HUS). Rzadko: zawał mięśnia sercowego, kliniczne objawy zapalenia naczyń obwodowych i zgorzel, niedociśnienie tętnicze krwi, obrzęk płuc, zespół ostrej niewydolności oddechowej dorosłych (ARDS), zwiększenie aktywności GGT, ciężkie reakcje skórne (w tym łuszczenie skóry i wysypka pęcherzowa), owrzodzenie, tworzenie się pęcherzy i podrażnień, złuszczanie naskórka, łagodne reakcje w miejscu podania, toksyczność radioterapii, nawrót objawów popromiennych. Bardzo rzadko: trombocytoza, reakcja rzekomoanafilaktyczna, zespół odwracalnej tylnej encefalopatii (PRES), zespół przesiąkania włośniczek (CLS), niedokrwienne zapalenie okrężnicy, martwica toksyczno-rozpływna naskórka, zespół Stevens-Johnsona. Częstość występowania toksyczności hematologicznej stopnia 3. i 4., zwłaszcza neutropenii oraz zmęczenia i gorączki neutropenicznej jest większa w przypadku leczenia skojarzonego gemcytabiną z paklitakselem, w porównaniu do monoterapii paklitakselem. W przypadku terapii skojarzonej z cisplatyną obserwowano zwiększenie częstości występowania toksyczności hematologicznej 3. i 4. stopnia, w porównaniu do terapii MVAC (metotreksat, winblastyna, doksorubicyna, cisplatyna). W przypadku terapii skojarzonej z karboplatyną obserwowano zwiększenie częstości występowania toksyczności hematologicznej 3. i 4. stopnia oraz większą częstość występowania krwotoków i gorączki neutropenicznej, w porównaniu do monoterapii karboplatyną. Neuropatia nerwów czuciowych występowała częściej w przypadku leczenia skojarzonego niż po monoterapii karboplatyną.
Gemcitabinum Accord - interakcje
Podczas jednoczesnego stosowania radioterapii (jednocześnie lub w odstępie 7 dni bądź krótszym) obserwowano objawy toksyczności, która zależy od wielu czynników m.in. dawki gemcytabiny i częstości jej podawania, dawki napromieniania, planowanej techniki radioterapii, rodzaju naświetlanych tkanek i zakresu napromieniania. Badania kliniczne i niekliniczne wykazały że gemcytabina zwiększa wrażliwość na stosowaną radioterapię. Leczenie gemcytabiną można rozpocząć po ustąpieniu cieżkich powikłań po radioterapii, ale nie wcześniej niż tydzień po napromienianiu. Uszkodzenia popromienne w obrębie tkanek docelowych (np. zapalenie przełyku, zapalenie okrężnicy i zapalenie płuc) zgłaszano zarówno podczas jednoczesnego stosowania radioterapii z gemcytabiną jak również w przypadku stosowania radioterapii przed lub po gemcytabinie. Nie zaleca się stosowania szczepionki przeciwko żółtej febrze i innych żywych szczepionek atenuowanych, ze względu na ryzyko ogólnoustrojowej choroby z możliwym skutkiem śmiertelnym, zwłaszcza u pacjentów z osłabionym układem odpornościowym. Zawartość alkoholu w koncentracie może mieć wpływ na działanie innych leków.
Gemcitabinum Accord - dawkowanie
Leczenie powinno być prowadzone przez lekarza doświadczonego w stosowaniu chemioterapii. Rak pęcherza moczowego. Leczenie skojarzone. Zalecana dawka wynosi 1000 mg/m2pc. podawana w 30-minutowym wlewie. Lek należy podawać 1., 8., 15. dnia każdego 28-dniowego cyklu leczenia w skojarzeniu z cisplatyną. Zalecana dawka cisplatyny wynosi 70 mg/m2 pc. i podaje się ją 1. dnia po gemcytabinie lub 2. dnia każdego 28-dniowego cyklu leczenia. Ten 4-tygodniowy cykl leczenia jest następnie powtarzany. Rak trzustki. Zalecana dawka wynosi 1000 mg/m2 pc. w 30-minutowym wlewie dożylnym, raz w tygodniu przez 7 tygodni, po których następuje 1 tydzień przerwy. W kolejnych cyklach leczenia wlew powtarza się raz w tygodniu przez 3 kolejne tygodnie z 4 tygodni. Niedrobnokomórkowy rak płuc. Monoterapia. Zalecana dawka wynosi 1000 mg/m2 pc. w 30-minutowym wlewie dożylnym, raz w tygodniu przez 3 tygodnie, po których następuje 1 tydzień przerwy. Następnie ten 4-tygodniowy cykl jest powtarzany. Leczenie skojarzone. Zalecana dawka wynosi 1250 mg/m2 pc. w 30-minutowym wlewie dożylnym, podawana w 1. i 8. dniu 21-dniowego cyklu leczenia. Cisplatynę w dawkach 75-100 mg/m2 pc. podawano raz na 3 tygodnie. Rak piersi. Leczenie skojarzone. Podczas stosowania gemcytabiny w połączeniu z paklitakselem, zaleca się stosowanie paklitakselu (175 mg/m2 pc.) w 1. dniu cyklu w ok. 3-godzinnym wlewie dożylnym, a następnie w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu podawana jest gemcytabina (1250 mg/m2 pc.), w 30-minutowym wlewie dożylnym. Przed rozpoczęciem leczenia skojarzonego bezwzględna liczba granulocytów powinna wynosić co najmniej 1500x106/l. Rak jajnika. Leczenie skojarzone. Podczas stosowania gemcytabiny w skojarzeniu z karboplatyną, zaleca się stosowania gemcytabiny w dawce 1000 mg/m2 pc. w 1. i 8. dniu każdego 21-dniowego cyklu, w 30-minutowym wlewie dożylnym. 1. dnia po zakończeniu wlewu gemcytabiny podaje się karboplatynę aż do uzyskania wartości pola pod krzywą AUC równej 4 mg/ml x min.
W zależności od nasilenia toksyczności obserwowanej u pacjentów dawkę można zmniejszyć w poszczególnych cyklach leczenia lub w czasie trwania cyklu - dotyczy wszystkich wskazań.
Monitorowanie wystąpienia toksyczności i zmiana dawki ze względu na działanie toksyczne. Zmiana dawki ze względu na toksyczność niehematologiczną. Należy przeprowadzać okresowe badania czynności nerek i wątroby. W zależności od nasilenia toksyczności obserwowanej u pacjentów dawkę można zmniejszyć w każdym kolejnym cyklu leczenia lub podczas jego trwania. Najczęściej w przypadku ciężkiej toksyczności niehematologicznej (stopień 3. lub 4.) z wyjątkiem nudności i (lub) wymiotów, leczenie należy przerwać lub zmniejszyć podawaną dawkę. Dawkę można ponownie podać dopiero wtedy, gdy lekarz prowadzący uzna, że objawy toksyczności ustąpiły. Zmiana dawki ze względu na toksyczność hematologiczną. Rozpoczęcie cyklu leczenia: przed podaniem każdej dawki, konieczne jest sprawdzenie liczby płytek krwi i granulocytów. Przed rozpoczęciem leczenie bezwzględna liczba granulocytów powinna wynosić co najmniej 1500 x 106/l, a liczba płytek powinna wynosić 100 000 x 106/l. W trakcie leczenia. Zmiana dawki gemcytabiny w trakcie leczenia raka pęcherza moczowego, niedrobnokomórkowego raka płuc i raka trzustki, w monoterapii lub w leczeniu skojarzonym z cisplatyną: bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - >1000 i liczba płytek krwi (x 106/l) - >100 000: zaleca się podanie 100% dawki gemcytabiny; bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - 500-1000 lub liczba płytek krwi (x 106/l) - 50 000-100 000: zaleca się podanie 75% dawki gemcytabiny; bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - <500 lub liczba płytek krwi (x 106/l) - <50 000: zaleca się pominięcie dawki gemcytabiny. Pominiętego leczenia nie wznawia się w trakcie cyklu dopóki bezwzględna liczba granulocytów nie osiągnie przynajmniej 500 x 106/l i dopóki liczba płytek krwi nie osiągnie 50 000 x 106/l. Zmiana dawki gemcytabiny w trakcie cyklu leczenia raka piersi, w leczeniu skojarzonym z paklitakselem: bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - ≥1200 i liczba płytek krwi (x 106/l) - >75 000: zaleca się podanie 100% dawki gemcytabiny; bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - 1000-<1200 lub liczba płytek krwi (x 106/l) - 50 000-75 000: zaleca się podanie 75% dawki gemcytabiny; bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - 700-<1000 i liczba płytek krwi (x 106/l) - ≥50 000: zaleca się podanie 50% dawki gemcytabiny; bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - <700 lub liczba płytek krwi (x 106/l) - <50 000: zaleca się pominięcie dawki gemcytabiny. Pominiętego leczenia nie wznawia się w trakcie cyklu. Leczenie należy zacząć 1. dnia kolejnego cyklu, gdy bezwzględna liczba granulocytów osiągnie przynajmniej 1500 x 106/l i gdy liczba płytek krwi osiągnie 100 000 x 106/l. Zmiana dawki gemcytabiny w trakcie cyklu leczenia raka jajnika, w leczeniu skojarzonym z karboplatyną: bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - >1500 i liczba płytek krwi (x 106/l) - ≥100 000: zaleca się podanie 100% dawki gemcytabiny; bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - 1000-1500 lub liczba płytek krwi (x 106/l) - 75 000-100 000: zaleca się podanie 50% dawki gemcytabiny; bezwzględna liczba granulocytów (x 106/l) - <1000 lub liczba płytek krwi (x 106/l) - <75 000: zaleca się pominięcie dawki gemcytabiny. Pominiętego leczenia nie wznawia się w trakcie cyklu. Leczenie należy zacząć 1. dnia kolejnego cyklu, gdy bezwzględna liczba granulocytów osiągnie przynajmniej 1500 x 106/l i gdy liczba płytek krwi osiągnie 100 000 x 106/l. Zmiana dawki ze względu na toksyczność hematologiczną w kolejnych cyklach leczenia - dotyczy wszystkich wskazań: w kolejnych cyklach leczenia dawkę gemcytabiny należy zmniejszyć do 75% dawki początkowej w przypadku wystąpienia następujących objawów toksyczności hematologicznej: bezwzględna liczba granulocytów <500 x 106/l dłużej niż 5 dni; bezwzględna liczba graulocytów <100 x 106/l dłużej niż 3 dni; gorączka neutropeniczna; liczba płytek krwi <25 000 x 106/l; opóźnienie cyklu dłużej niż o 1 tydzień z powodu toksyczności. Szczególne grupy pacjentów. Stosować ostrożnie u pacjentów z niewydolnością wątroby lub nerek, ponieważ dane uzyskane w badaniach klinicznych nie są wystarczające, aby określić zalecenia dotyczące dawkowania w tej populacji pacjentów. Nie ma dowodów wskazujących, że poza ogólnymi zaleceniami, konieczna jest modyfikacja dawki leku u osób w podeszłym wieku. Nie zaleca się stosowania gemcytabiny u dzieci w wieku poniżej 18 lat ze względu na niewystarczającą ilość danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania i skuteczności.
Sposób podania. Lek podaje się we wlewie dożylnym, może być podawany w warunkach ambulatoryjnych. W przypadku wynaczynienia należy natychmiast przerwać podawanie leku i rozpocząć wlew do innego naczynia krwionośnego. Po zakończeniu wlewu należy uważnie kontrolować stan pacjenta. Koncentrat do sporządzania roztworu do infuzji przed podaniem musi być rozcieńczony. Całkowita ilość koncentratu gemcytabiny do sporządzania roztworu do infuzji wymagana dla indywidualnego pacjenta powinna być rozcieńczona sterylnym roztworem chlorku sodu o stężeniu 9 mg/ml (0,9%) do uzyskania końcowego stężenia od 0,1 do 9 mg.
Gemcitabinum Accord - uwagi
Koncentrat gemcytabiny do sporządzania roztworu do infuzji wymaga odpowiedniego rozcieńczenia przed użyciem. Stężenie gemcytabiny w koncentracie różni się od pozostałych preparatów zawierających gemcytabinę. W przypadku zastosowania w postaci nierozcieńczonej może wystąpić zagrażające życiu przedawkowanie. Zawartość alkoholu w leku może mieć wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Po zastosowaniu gemcytabiny zgłaszano występowanie łagodnej i umiarkowanej senności, zwłaszcza w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu - nie należy prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn do czasu poznania reakcji leku na organizm.
