Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - skład
100 ml płynu zawiera 3,33 g glukozy i 300 mg chlorku sodu.
Reklama
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - działanie
Roztwór glukozy i chlorku sodu - źródło węglowodanów, elektrolitów i wody. Glukoza jest także łatwo dostępnym źródłem energii. Utlenia się do dwutlenku węgla wydalanego przez płuca i wody wydalanej przez nerki. Chlorek sodu jest głównym składnikiem płynu pozakomórkowego, jest wydalany głównie przez nerki. Osmolarność 290 mOsmol/l; pH 3,5-6,5.
Reklama
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - wskazania
Odwodnienie hipertoniczne lub izotoniczne. Pozajelitowe uzupełnianie płynów, węglowodanów i elektrolitów (sód, chlorki), kiedy podaż inną drogą niż dożylna nie jest możliwa (szczególnie u dzieci). Do rozcieńczania i rozpuszczania koncentratów elektrolitów i leków.
Reklama
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na otrzymywaną substancję rozpuszczaną lub rozcieńczaną w roztworze. Przewodnienie, hipernatremia, hipokaliemia, hiperchloremia, hiperglikemia, kwasica. Przy ograniczeniach w podaży sodu: niewydolność serca, uogólnione obrzęki, obrzęk płuc, nadciśnienie tętnicze, rzucawka lub ciężka niewydolność nerek.
Reklama
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - ostrzeżenia
Zachować ostrożność u pacjentów z zastoinową niewydolnością serca, ciężką niewydolnością nerek lub z obrzękami z retencją sodu, cukrzycą oraz u pacjentów leczonych kortykosteroidami i kortykotropiną, otrzymujących duże objętości roztworów nie zawierających potasu (ryzyko hipokaliemii). U pacjentów z zaburzoną czynnością nerek może dojść do retencji sodu. Preparat może powodować przeciążenie płynami powodujące spadek stężenia elektrolitów we krwi, przewodnienie, objawy zastoinowe w krążeniu lub obrzęk płuc. Zazwyczaj roztwory glukozy do infuzji są roztworami izotonicznymi, jednak w organizmie mogą stać się skrajnie hipotoniczne w stosunku do fizjologicznego ciśnienia osmotycznego ze względu na szybki metabolizm glukozy. W zależności od ciśnienia osmotycznego roztworu, objętości i szybkości infuzji dożylnej, a także w zależności od choroby podstawowej pacjenta oraz możliwości metabolizowania glukozy, dożylne podanie glukozy może spowodować zaburzenia elektrolitowe, a przede wszystkim hiponatremię hipo-lub hiperosmotyczną. Pacjenci, u których stwierdza się nieosmotyczną stymulację wydzielania wazopresyny (np. z ostrymi chorobami, dolegliwościami bólowymi, stresem pooperacyjnym, zakażeniami, oparzeniami i chorobami OUN), pacjenci z chorobami serca, wątroby i nerek oraz pacjenci przyjmujący leki należące do grupy agonistów wazopresyny są szczególnie narażeni na wystąpienie ostrej hiponatremii po podaniu płynów hipotonicznych w infuzji dożylnej. Ostra hiponatremia może prowadzić do rozwoju ostrej encefalopatii hiponatremicznej (obrzęku mózgu), charakteryzującej się występowaniem bólu głowy, nudności, drgawek, ospałości i wymiotów. Pacjenci z obrzękiem mózgu są szczególnie narażeni na wystąpienie ciężkiego, nieodwracalnego i zagrażającego życiu uszkodzenia mózgu. Dzieci, kobiety w wieku rozrodczym oraz pacjenci ze zmniejszoną podatnością mózgowia (np. z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych, krwawieniem wewnątrzczaszkowym i po stłuczeniu mózgu) są szczególnie narażeni na wystąpienie ciężkiego i zagrażającego życiu obrzęku mózgu w wyniku ostrej hiponatremii.
Reklama
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - ciąża
Roztwory zawierające glukozę należy ostrożnie stosować w ciąży ze względu na ryzyko wystąpienia hiperglikemii, hiperinsulinemii i kwasicy u płodu oraz hipoglikemii u noworodka. U kobiet ciężarnych i karmiących piersią podawać po uwzględnieniu zaleceń i ograniczeń w dawkowaniu, przeciwwskazań i środków ostrożności. Należy zachować szczególną ostrożność podczas podawania leku kobietom ciężarnym w trakcie porodu, zwłaszcza w skojarzeniu z oksytocyną, ze względu na ryzyko hiponatremii.
Reklama
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - efekty uboczne
Częstość nieznana: podwyższenie temperatury ciała, zakażenie w miejscu podania, zakrzepica żył lub zapalenie żył rozprzestrzeniające się z miejsca wkłucia, wynaczynienie; hiperglikemia i glukozuria (jeśli szybkość wlewu jest większa niż 15 ml/kg mc./h); obrzęki obwodowe, zaburzenia równowagi płynów, równowagi kwasowo-zasadowej, zmniejszenie stężenia elektrolitów (hipokaliemia, hipomagnezemia, hipofosfatemia) - podczas długotrwałego podawania; hiponatremia związana z leczeniem szpitalnym i encefalopatia hiponatremiczna (z możliwością nieodwracalnego uszkodzenia mózgu i zgonu), nasilenie objawów niewydolności serca i obrzęk płuc (u pacjentów z chorobami układu krążenia), hiperwolemia. W przypadku wystąpienia działań niepożądanych należy natychmiast przerwać infuzję, ocenić stan pacjenta i zastosować odpowiednie leczenie oraz, jeśli to konieczne, zachować pozostałą część roztworu do badań.
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - interakcje
Przy dodawaniu innych preparatów do roztworu należy sprawdzić zgodność wszystkich składników; połączenie preparatu z innymi lekami wymaga natychmiastowego podania. Preparatu nie należy podawać z krwią przez ten sam zestaw do przetaczania (pseudoaglutynacja krwinek). Ze względu na zawartość glukozy roztwór wykazuje niezgodność z: aminofiliną, rozpuszczalnymi barbituranami i sulfonamidami, erytromycyną, hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, witaminą B12. Leki nasilające działanie wazopresyjne: pobudzające uwolnienie wazopresyny (np. chloropropamid, klofibrat, karbamazepina, winkrystyna, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny, 3,4-metylenodioksy-N-metamfetamina, ifosfamid, leki przeciwpsychotyczne, narkotyki), nasilające działanie wazopresyny (chloropropamid, NLPZ, cyklofosfamid), analogi wazopresyny (np. desmopresyna, oksytocyna, wazopresyna, terlipresyna) oraz leki moczopędne i przeciwpadaczkowe (tj. okskarbazepina) mogą zwiększać ryzyko hiponatremii.
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - dawkowanie
Dożylnie we wlewie kroplowym. Dawkowanie indywidualne, zależne od zapotrzebowania, wieku, stanu chorego i utraty przez niego płynów oraz aktualnego stężenia elektrolitów. Maksymalna dawka wynosi 0,5 g glukozy/kg mc./h. Ze względu na ryzyko hiponatremii związanej z leczeniem szpitalnym, przed podaniem i w trakcie podawania leku może być konieczne kontrolowanie bilansu płynów, stężenia glukozy w surowicy oraz stężenia sodu i innych elektrolitów w surowicy, zwłaszcza u pacjentów, u których stwierdza się nieosmotyczną stymulację wydzielania wazopresyny (zespół nieadekwatnego wydzielania hormonu antydiuretycznego-SIADH) oraz u pacjentów otrzymujących jednocześnie leki należące do grupy agonistów wazopresyny. Kontrola stężenia sodu w surowicy jest szczególnie ważna podczas podawania płynów hipotonicznych w stosunku do fizjologicznego ciśnienia osmotycznego. Lek może stać się po podaniu skrajnie hipotoniczny ze względu na metabolizm glukozy w organizmie. Sposób podania. Można podawać do żył obwodowych: wybrać żyłę ramienia i zmieniać codziennie miejsce wkłucia.
Glucosum 5% et Natrium chloratum 0,9% 2:1 Fresenius - uwagi
Podczas długotrwałej terapii pozajelitowej należy kontrolować: bilans płynów, stężenie elektrolitów i równowagę kwasowo-zasadową.
