Glucosum Teva - skład
1 ampułka (10 ml) roztworu zawiera 2 g lub 4 g glukozy.
Reklama
Glucosum Teva - działanie
Hipertoniczny w stosunku do krwi roztwór glukozy do podawania dożylnego. Glukoza jest naturalnym źródłem energii dla organizmu, wykorzystywanym głównie przez komórki nerwowe, mięsień sercowy, mięśnie poprzecznie prążkowane i wątrobę. Podawana dożylnie w postaci wlewów kroplowych w małych stężeniach (5%), krótkotrwale zwiększa objętość krwi krążącej. 100 ml preparatu 20% dostarcza 80 kcal, osmolarność wynosi 1114 mosmol/l. 100 ml preparatu 40% dostarcza 160 kcal, osmolarność wynosi 2228 mosmol/l. Roztwory 40% poprzez swoje działanie osmotyczne powodują zmniejszenie ciśnienia śródczaszkowego i wykazują również działanie alkalizujące i diuretyczne. Glukoza jest szybko metabolizowana do kwasu pirogronowego lub mlekowego, a następnie do dwutlenku węgla i wody, z uwolnieniem energii. T0,5 wynosi 41 h. Nadmiar glukozy magazynowany jest w wątrobie, w postaci glikogenu lub tłuszczu.
Reklama
Glucosum Teva - wskazania
Hipoglikemia. Niedobór węglowodanów i niedobory energetyczne. Żywienie pozajelitowe. Odwodnienie hiperosmotyczne i izoosmotyczne. Objawowe leczenie stanów chorobowych przebiegających ze zwiększonym ciśnieniem śródczaszkowym.
Reklama
Glucosum Teva - przeciwwskazania
Cukrzyca. Śpiączka hiperglikemiczna. Bezmocz. Krwawienia do OUN. Nietolerancja glukozy i galaktozy. Odwodnienie hipotoniczne. Stan przewodnienia. Delirium tremens u pacjentów odwodnionych. Stany po ostrym niedokrwieniu mózgu. Hipokaliemia. Uczulenie na zboża i produkty zbożowe.
Reklama
Glucosum Teva - ostrzeżenia
Roztwory glukozy o stężeniach powyżej 15% powinny być podawane do naczyń centralnych, z wyjątkiem stanów zagrożenia życia (ciężka hipoglikemia). W przypadku hipoglikemii i konieczności podania roztworu o dużym stężeniu do żyły obwodowej, zaleca się podawanie powolne. Po nagłym przerwaniu wlewu hipertonicznego roztworu glukozy może dojść do wtórnej hipoglikemii. Ponadto ostrożność należy zachować również w trakcie wlewów stężonych roztworów glukozy pacjentom z posocznicą (sepsą), ciężkimi urazami, niedożywieniem znacznego stopnia, niedoborem witaminy B1, hipofosfatemią oraz hemodylucją (rozcieńczeniem krwi).
Reklama
Glucosum Teva - ciąża
U kobiet w ciąży stosować ostrożnie, ze względu na możliwość wystąpienia hiperglikemii, hiperinsulinemii i kwasicy metabolicznej u płodu, a hipoglikemii i żółtaczki i noworodka. Podawanie glukozy we wlewie (z oksytocyną) podczas porodu z szybkością 20-25 g/h, nie powodowało zaburzeń metabolicznych u płodu. Stężone roztwory glukozy powinny być podawane kobietom w ciąży i podczas karmienia piersią tylko gdy istnieje wyraźna potrzeba.
Reklama
Glucosum Teva - efekty uboczne
Pojedyncze przypadki: uczucie uderzenia gorąca (szczególnie przy zbyt szybkim podaniu); reakcje anafilaktoidalne (u pacjentów chorych na astmę i cukrzycę). Częstotliwość nieznana: zaburzenia wodno-elektrolitowe (m.in. hipokaliemia, hipomagnezemia, hipofosfatemia, hiponatremia), zaburzenia metaboliczne (hiperglikemia, śpiączka hiperglikemiczna, hipermolarna, glukozuria i hipoglikemia - w wyniku hiperinsulinemii, w następstwie nagłego zaprzestania podawania stężonego roztworu glukozy); ból w miejscu podania, podrażnienie żyły. Hipertoniczne roztwory glukozy mogą spowodować diurezę osmotyczną i odwodnienie organizmu. Roztwory glukozy powyżej 15% uszkadzają śródbłonek naczyń żylnych, powodując miejscowe zmiany zakrzepowo-zapalne w żyłach obwodowych. Aby zapobiec wystąpieniu powikłań metabolicznych należy kontrolować stężenie glukozy we krwi i wrazie potrzeby podawać odpowiednie dawki egzogennej insuliny (bez dodatku insuliny organizm jest wstanie metabolizować glukozę z szybkością około 0,25 g/kg mc./h. Zbyt szybkie podawanie glukozy może spowodować niewydolność krążenia, obrzęk płuc i obrzęki obwodowe.
Glucosum Teva - interakcje
Nie podawać w połączeniu z: aminofiliną, barbituranami, erytromycyną, hydrokortyzonem, warfaryną, kanamycyną, sulfonamidami, witaminą B12 oraz fenytoiną. Należy zachować ostrożność u chorych przyjmujących preparaty naparstnicy ponieważ stężone roztwory glukozy mogą nasilać ich działanie. Ze względu na możliwość wystąpienia pseudoaglutynacji nie należy podawać roztworu glukozy za pomocą tego samego zestawu do wlewów, przed przetaczaniem krwi, podczas i po zakończeniu przetaczania. Nie należy podawać w jednym wlewie glukozy i preparatów krwi.
Glucosum Teva - dawkowanie
Dożylnie, we wstrzyknięciach lub we wlewach kroplowych. Dawki ustala się indywidualnie, zależnie od stanu zdrowia, wieku i mc. pacjenta. Dorośli. Pacjenci wyniszczeni i niedożywieni: do 300 g glukozy w postaci powolnego wlewu; podczas podawania stężonych roztworów glukozy istnieje konieczność podawania insuliny w dawce 1 j.m. insuliny/ok. 4 g glukozy. Żywienie pozajelitowe: zwykle 1,5-3 g glukozy/kg mc./dobę; dawką zalecaną jest 3 g glukozy/kg mc./dobę, w powolnym wlewie do żyły centralnej. Hipoglikemia: 0,2 g glukozy/kg mc., aż do uzyskania prawidłowego stężenia glukozy we krwi. Dzieci w hipoglikemii: 0,5 g glukozy/kg mc. Podczas zabiegów resuscytacyjnych: 0,5-1 g glukozy/kg mc.
Glucosum Teva - uwagi
Podczas długotrwałego stosowania roztworu należy kontrolować skład elektrolitowy krwi, stopień nawodnienia organizmu oraz okresowo - glikemię. Roztwory glukozy nie wpływają na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
