Grofibrat - skład
1 kaps. zawiera 100 mg fenofibratu. 1 kaps. zawiera 200 mg fenofibratu mikronizowanego. Preparat zawiera laktozę.
Reklama
Grofibrat - działanie
Lek hipolipemizujący, pochodna kwasu fibrynowego. Działanie modyfikujące gospodarkę lipidową odbywa się poprzez aktywację receptorów jądrowych typu alfa (PPARa). Aktywując PPARa fenofibrat zwiększa lipolizę i eliminację z osocza aterogennych cząstek bogatych w triglicerydy poprzez aktywację lipazy lipoproteinowej i zmniejszenie produkcji apolipoproteiny CIII. Aktywacja PPARazwiększa również syntezę apolipoprotein AI i AII. Powyższe działanie fenofibratu na lipoproteiny prowadzi do zmniejszenia frakcji cholesterolu o małej i bardzo małej gęstości (VLDL i LDL) zawierających apolipoproteinę B jak również do zwiększenia frakcji zawierającej lipoproteiny o dużej gęstości (HDL) zawierającej apolipoproteiny AI i AII. Dodatkowo, poprzez zmianę syntezy i katabolizmu frakcji VLDL, fenofibrat nasila usuwanie frakcji LDL i zmniejsza stężenie małych, gęstych cząsteczek LDL, które jest zwiększone w aterogennej dyslipidemii i stanowi czynnik ryzyka wystąpienia choroby niedokrwiennej serca. Po podaniu doustnym Cmax w osoczu zostaje osiągnięte po upływie 4-5 h. Stężenie w osoczu jest stałe podczas jego długotrwałego przyjmowania. Kwas fenofibrynowy wiąże się silnie z albuminami osocza (ponad 99%). Po przyjęciu doustnym fenofibrat jest szybko hydrolizowany przez esterazę do czynnego metabolitu, kwasu fenofibrynowego. W osoczu nie stwierdza się niezmienionego fenofibratu. Fenofibrat nie jest substratem dla CYP3A4. Nie występuje wątrobowy metabolizm mikrosomalny. Lek jest wydalany głównie w moczu, przede wszystkim w postaci kwasu fenofibrynowego i jego glukuronidowych pochodnych. Badania kinetyczne wykazały brak kumulacji leku zarówno po podaniu jednorazowym jak i po długotrwałym leczeniu. Hemodializa nie powoduje usunięcia kwasu fenofibrynowego z organizmu. T0,5 kwasu fenofibrynowego w osoczu wynosi ok. 20 h.
Reklama
Grofibrat - wskazania
Lek jest wskazany do stosowania jako dodatek do diety oraz innych terapii niefarmakologicznych (np. ćwiczenia fizyczne, utrata masy ciała) w następujących przypadkach: leczenie ciężkiej hipertrójglicerydemii z niskim stężeniem cholesterolu HDL lub bez; mieszana hiperlipidemia, jeżeli stosowanie statyn jest przeciwwskazane lub nie są one tolerowane; mieszana hiperlipidemia u pacjentów należących do grupy wysokiego ryzyka wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, jako dodatek do leczenia statynami, jeżeli stężenie trójglicerydów oraz cholesterolu HDL nie są w wystarczającym stopniu kontrolowane.
Reklama
Grofibrat - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Niewydolność wątroby (w tym żółciowa marskość wątroby oraz niewyjaśnione przedłużające się zaburzenia funkcji wątroby, np. przedłużające się zwiększenie aktywności aminotransferaz w osoczu). Ciężka niewydolność nerek (klirens kreatyniny <30 ml/min). Choroba pęcherzyka żółciowego. Uczulenie na światło lub reakcje fototoksyczne podczas stosowania fibratów lub ketoprofenu. Przewlekłe lub ostre zapalenie trzustki z wyłączeniem ostrego zapalenia trzustki spowodowanego ciężką hipertrójglicerydemią.
Reklama
Grofibrat - ostrzeżenia
Wtórne przyczyny hipercholesterolemii takie, jak: niekontrolowana cukrzyca typu 2, niedoczynność tarczycy, zespół nerczycowy, dysproteinemia, choroby wątroby z zastojem żółci, alkoholizm, powinny być odpowiednio leczone przed rozpoczęciem terapii fenofibratem. Należy również wdrożyć odpowiednie postępowanie w przypadku, gdy do przyczyn hipercholesterolemii zalicza się wcześniejsze leczenie farmakologiczne. U pacjentek z hiperlipidemią przyjmujących estrogeny lub środki antykoncepcyjne zawierające estrogeny należy sprawdzić, czy hiperlipidemia jest pierwotna czy wtórna (możliwe zwiększenie stężenia lipidów spowodowane estrogenami podawanymi doustnie). Przez pierwsze 12 mies. podawania leku zaleca się monitorowanie aktywności aminotransferaz co 3 mies., następnie okresowo. Należy zwrócić uwagę na pacjentów, u których aktywność aminotransferaz zwiększyła się i odstawić lek, jeżeli aktywność AspAT i AlAT zwiększy się powyżej wartości 3 krotnego górnego limitu wartości uznanych za prawidłowe. Jeśli pojawią się objawy wskazujące na zapalenie wątroby (np. żółtaczka lub świąd) i zostaną potwierdzone przez testy laboratoryjne, leczenie fenofibratem należy przerwać. Zgłaszano przypadki zapalenia trzustki u pacjentów przyjmujących fenofibrat - może być ono wynikiem braku skutecznego leczenia u pacjentów z ciężką hipertrójglicerydemią, bezpośredniego wpływu leku lub może być spowodowane wtórnie przez tworzenia się kamieni żółciowych lub złogów zatykających przewód żółciowy wspólny. Po podaniu fibratów istnieje ryzyko działania toksycznego na mięśnie, w tym rzadkich przypadków rabdomiolizy z uszkodzeniem nerek lub bez, szczególnie u pacjentów z hipoalbuminemią i współistniejącą niewydolnością nerek. Działanie toksyczne na mięśnie należy podejrzewać u pacjentów odczuwających rozsiane bóle mięśniowe, u których występuje zapalenie, kurcze, osłabienie mięśni i (lub) znaczny wzrost aktywności kinazy kreatynowej (aktywność CK 5 razy powyżej normy) - w takim przypadku leczenie fenofibratem należy przerwać. U pacjentów, u których istnieją czynniki predestynujące do miopatii i (lub) rozpadu mięśni prążkowanych, w tym: wiek powyżej 70 lat, osobnicza lub rodzinna skłonność do chorób mięśni, zaburzenia czynności nerek, niedoczynność tarczycy i alkoholizm, należy bardzo dokładnie ocenić stosunek ryzyka i korzyści przed rozpoczęciem leczenia. Ryzyko działania toksycznego na mięśnie może się zwiększyć, jeśli lek jest stosowany z innym fibratem lub inhibitorem reduktazy HMG-CoA, zwłaszcza jeśli poprzednio występowały choroby mięśni - leczenie skojarzone fenofibratem i statyną lub innym fibratem należy stosować wyłącznie u pacjentów z ciężką, mieszaną dyslipidemią i dużym ryzykiem choroby sercowo-naczyniowej, u których nie występowały wcześniej choroby mięśni. Leczenie skojarzone należy stosować z dużą ostrożnością i u pacjentów należy monitorować działanie toksyczne na mięśnie. Preparat należy stosować z ostrożnością u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek. Leczenie powinno być przerwane w przypadku zwiększenia stężenia kreatyniny powyżej 50% GGN. Zaleca się wykonanie pomiaru stężenia kreatyniny w czasie pierwszych 3 mies. po rozpoczęciu leczenia, a następnie okresowo w trakcie leczenia. Bezpieczeństwo i skuteczność fenofibratu u dzieci i młodzieży poniżej 18 lat nie zostało ustalone. Brak dostępnych danych. Nie zaleca się stosowania. Preparat zawiera laktozę - nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Grofibrat - ciąża
Ze względu na brak wystarczających danych w okresie ciąży preparat należy stosować jedynie po dokładnej ocenie korzyści i ryzyka. Brak danych dotyczących przenikania fenofibratu i jego metabolitów do mleka matki - preparatu nie należy stosować w okresie karmienia piersią.
Reklama
Grofibrat - efekty uboczne
Często: objawy przedmiotowe i podmiotowe ze strony żołądka i jelit (bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka i wzdęcia z oddawaniem wiatrów), zwiększenie aktywności aminotransferaz, zwiększenie stężenia homocysteiny we krwi. Niezbyt często: ból głowy, choroba zakrzepowo-zatorowa (zatorowość płucna, zakrzepica żył głębokich), zapalenie trzustki, kamica żółciowa, nadwrażliwość skóry (np. wysypka, świąd, pokrzywka), zaburzenia mięśni (np. mialgie, zapalenie mięśni, skurcze i osłabienie mięśni), zaburzenia potencji, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi. Rzadko: zmniejszenie stężenia hemoglobiny, zmniejszenie liczby białych krwinek, nadwrażliwość, zapalenie wątroby, łysienie, nadwrażliwość na światło, zwiększenie stężenia mocznika we krwi. Częstość nieznana: śródmiąższowe choroby płuc, rabdomioliza, żółtaczka, powikłania kamicy żółciowej (np. zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie dróg żółciowych, kolka żółciowa itp.), ciężkie reakcje skórne (np. rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczno-rozpływna martwica naskórka), zmęczenie.
Grofibrat - interakcje
Fenofibrat nasila działanie doustnych leków przeciwzakrzepowych i może zwiększyć ryzyko krwawień. Należy zmniejszyć dawkę doustnych leków przeciwzakrzepowych o ok.1/3 na początku leczenia i następnie stopniowo dostosować dawkę, jeśli to konieczne, monitorując wskaźnik INR. Połączenie to nie jest zalecane. Zgłoszono wystąpienie kilku ciężkich przypadków odwracalnej niewydolności nerek w czasie równoczesnego podawania fenofibratu i cyklosporyny. Czynność nerek u tych pacjentów musi być ściśle monitorowana, a leczenie fenofibratem należy przerwać, gdy wystąpi znacząca zmiana wyników badań laboratoryjnych. Ryzyko ciężkiego oddziaływania toksycznego na mięśnie zwiększa się jeśli fenofibrat jest stosowany w połączeniu z inhibitorami reduktazy HMG-CoA lub innymi fibratami. Tego rodzaju leczenie powinno być stosowane z ostrożnością, a pacjent powinien być monitorowany w kierunku objawów toksyczności mięśniowej. Zgłoszono wystąpienie kilku przypadków odwracalnego, paradoksalnego zmniejszenia stężenia frakcji HDL cholesterolu podczas równoczesnego przyjmowania fenofibratu i glitazonów - zaleca się kontrolę cholesterolu HDL, gdy leki te są stosowane łącznie i zaprzestanie leczenia jednym z nich gdy stężenie cholesterolu HDL jest zbyt niskie. Fenofibrat i kwas fenofibrynowy nie są inhibitorami CYP3A4, CYP2D6, CYP2E1 lub CYP1A2. W stężeniu terapeutycznym są słabymi inhibitorami CYP2C19 i CYP2A6 i słabymi do umiarkowanych inhibitorami CYP2C9. Pacjenci leczeni fenofibratem i lekami metabolizowanymi przez CYP2C19, CYP2A6 i zwłaszcza CYP2C9 z wąskim wskaźnikiem terapeutycznym powinni być uważnie monitorowani i jeśli jest to konieczne należy dostosować dawkę leku.
Grofibrat - dawkowanie
Doustnie. Pacjenci powinni stosować odpowiednią dietę i inne zalecane niefarmakologiczne metody leczenia hiperlipidemii. Należy kontrolować stężenie lipidów w surowicy, aby sprawdzić skuteczność leczenia. Jeśli oczekiwany wynik nie zostanie osiągnięty po kliku (np. trzech) miesiącach leczenia, powinno zostać zastosowane dodatkowe lub inne leczenie. Kaps. 100 mg. Dorośli: zalecana dawka to 3 kaps. na dobę podczas głównego posiłku w jednej lub kilku dawkach podzielonych; jeśli stężenie cholesterolu mimo stosowania diety pozostaje powyżej 4 g/l, dawka początkowa może wynosić 4 kaps. na dobę. Dawkę początkową należy podawać do momentu znormalizowania się stężenia cholesterolu w surowicy. Gdy stężenie to jest stałe, można zalecić dawkę 2 kaps. na dobę, pod warunkiem, że stężenie cholesterolu będzie badane co 3 mies. Jeżeli stężenie lipidów ponownie się zwiększy, należy wrócić do dawki 3 kaps. na dobę. Kaps. 200 mg. Dorośli: zalecana dawka to 1 kaps. raz na dobę, podczas posiłku. Jeśli to konieczne, dawkę można zwiększyć do 1 kaps. 267 mg raz na dobę lub 4 kaps. 100 mg raz na dobę. Lek przyjmować podczas posiłku, ponieważ wchłanianie leku na czczo jest słabsze. Kapsułki połykać w całości i popijać wodą. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów w podeszłym wieku bez współistniejącej niewydolności nerek zalecana jest dawka jak u dorosłych. Fenofibratu nie należy stosować u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek, u których eGFR wynosi <30 ml/min/1,73 m2. Jeśli eGFR wynosi od 30 do 59 ml/min/1,73 m2, dawka fenofibratu nie powinna przekraczać 100 mg standardowego fenofibratu lub 67 mg mikronizowanego fenofibratu, podanego jeden raz na dobę. Jeśli w trakcie leczenia eGFR będzie się stale zmniejszał i spadnie do <30 ml/min/1,73 m2, należy zaprzestać leczenia fenofibratem. U pacjentów z niewydolnością wątroby preparat nie jest zalecany ze względu na brak danych klinicznych dotyczących tej grupy. Nie zaleca się stosowania fenofibratu u pacjentów <18 lat.
Grofibrat - uwagi
Lek nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn lub ten wpływ jest nieistotny.
