Ibum - skład
1 kaps. zawiera 200 mg lub 400 mg ibuprofenu; kaps. zawierają sorbitol i potas. 5 ml zawiesiny zawiera 200 mg ibuprofenu; zawiesina zawiera maltitol, benzoesanu sodu, glikol propylenowy i sód; nie zawiera cukru i alkoholu.
Reklama
Ibum - działanie
Lek z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych. Wywiera działanie przeciwzapalne, przeciwbólowe i przeciwgorączkowe poprzez hamowanie cyklooksygenazy prostaglandynowej. Odwracalnie hamuje agregacje płytek krwi. Po podaniu doustnym dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego, osiągając Cmax we krwi w ciągu 1-2 h dla kapsułek i w ciągu 90 min dla zawiesiny. W 99% wiąże się z białkami osocza. Przenika do płynu maziowego. Jest metabolizowany w wątrobie i wydalany z moczem w postaci nieaktywnych metabolitów. T0,5 w fazie eliminacji wynosi ok. 2 h.
Reklama
Ibum - wskazania
Kapsułki. Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego: bóle głowy (w tym także migreny), bóle zębów, bóle mięśniowe, stawowe i kostne, bóle po urazach, nerwobóle, bóle towarzyszące przeziębieniu i grypie. Bolesne miesiączkowanie. Stany gorączkowe różnego pochodzenia, m.in. w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych. Zawiesina. Bóle różnego pochodzenia o nasileniu słabym do umiarkowanego, takie jak: bóle głowy, gardła i mięśni (np. w przebiegu zakażeń wirusowych), bóle zębów, bóle po zabiegach stomatologicznych, bóle na skutek ząbkowania, bóle stawów i kości, na skutek urazów narządu ruchu (np. skręcenia), bóle na skutek urazów tkanek miękkich, bóle pooperacyjne, bóle uszu występujące w stanach zapalnych ucha środkowego. Stany gorączkowe różnego pochodzenia, m.in. w przebiegu grypy, przeziębienia lub innych chorób zakaźnych, a także w przebiegu odczynu poszczepiennego.
Reklama
Ibum - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na ibuprofen lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy czynna lub nawracająca w wywiadzie, perforacja lub krwawienie, również występujące po zastosowaniu NLPZ. Występujące w przeszłości objawy alergii w postaci w postaci zapalenia błony śluzowej nosa, pokrzywki, skurczu oskrzeli lub astmy - po kwasie acetylosalicylowym lub innych NLPZ. Ciężka niewydolność wątroby, nerek lub serca. Jednoczesne przyjmowanie innych NLPZ, w tym inhibitorów COX-2 (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Skaza krwotoczna. III trymestr ciąży. Ponadto dla zawiesiny doustnej: krwawienia naczyniowo-mózgowe lub inne czynne krwawienia; zaburzenia krzepnięcia (ibuprofen może wydłużać czas krwawienia).
Reklama
Ibum - ostrzeżenia
Należy zachować ostrożność u pacjentów z niektórymi schorzeniami, których przebieg może ulec pogorszeniu: toczeń rumieniowaty układowy lub mieszana choroba tkanki łącznej (zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych); choroby przewodu pokarmowego oraz przewlekłe zapalne choroby jelit (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna); nadciśnienie tętnicze i (lub) zaburzenie czynności serca w wywiadzie (opisywano zatrzymanie płynów i obrzęki związane z przyjmowaniem NLPZ); zaburzenia czynności nerek; zaburzenia czynności wątroby; bezpośrednio po dużym zabiegu chirurgicznym; u osób z czynną lub przebytą astmą oskrzelową oraz innymi chorobami alergicznymi (zażycie preparatu może wywołać skurcz oskrzeli). Należy zachować ostrożność u pacjentów w podeszłym wieku (istnieje zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ, szczególnie krwawień i perforacji przewodu pokarmowego, które mogą prowadzić do zgonu). Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które mogą mieć skutek śmiertelny i które niekoniecznie muszą być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub mogą wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W przypadku wystąpienia krwawienia lub owrzodzenia przewodu pokarmowego należy przerwać stosowanie ibuprofenu. Należy poinformować pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie pacjentów w podeszłym wieku, o konieczności zgłaszania lekarzowi wszelkich nietypowych objawów dotyczących przewodu pokarmowego (szczególnie krwawienia), zwłaszcza w początkowym okresie leczenia. U tych pacjentów należy stosować jak najmniejszą dawkę leku. U tych pacjentów oraz u pacjentów wymagających skojarzonego stosowania małych dawek kwasu acetylosalicylowego lub innych leków zwiększających ryzyko wystąpienia reakcji układu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami osłonowymi (np. mizoprostolem lub inhibitorami pompy protonowej). Należy zachować ostrożność, stosując ibuprofen u pacjentów przyjmujących inne leki, które mogą zwiększyć ryzyko wystąpienia zaburzeń żołądka i jelit lub krwawienia takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe, takie jak warfaryna lub acenokumarol lub leki antyagregacyjne, takie jak kwas acetylosalicylowy. Należy zachować szczególną ostrożność przed zastosowaniem leku u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i (lub) niewydolnością serca z zatrzymaniem płynów, nadciśnieniem i obrzękiem, które są związane ze stosowaniem NLPZ w wywiadzie. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg na dobę) może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. £1200 mg na dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (lub) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Należy zachować szczególną ostrożność przed zastosowaniem leku u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w wywiadzie i (lub) niewydolnością serca gdyż w związku z leczeniem NLPZ opisywano zatrzymywanie płynów, nadciśnienie tętnicze oraz obrzęki. Jednoczesne, długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). To ryzyko może zostać zwiększone pod wpływem wysiłku fizycznego związanego z utratą soli i odwodnieniem, dlatego należy go unikać. Istnieje ryzyko wystąpienia niewydolności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając złuszczające zapalenie skóry, zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, były bardzo rzadko raportowane w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji istnieje na początku terapii, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP). Należy zaprzestać stosowania leku po wystąpieniu pierwszych objawów wysypki skórnej, uszkodzenia błony śluzowej lub innych objawów nadwrażliwości. W wyjątkowych przypadkach ospa wietrzna może być źródłem ciężkich powikłanych zakażeń skóry i tkanek miękkich. W chwili obecnej nie można wykluczyć wpływu leków z grupy NLPZ na pogorszenie się tych zakażeń. Tak więc zaleca się, aby unikać stosowania ibuprofenu w przypadku ospy wietrznej. Ciężkie, ostre reakcje nadwrażliwości (np. wstrząs anafilaktyczny) są obserwowane bardzo rzadko. Po wystąpieniu pierwszych objawów reakcji nadwrażliwości po podaniu ibuprofenu leczenie musi być przerwane. Personel medyczny powinien wdrożyć niezbędne postępowanie dostosowane do objawów. Ibuprofen może czasowo hamować czynność płytek krwi, w związku z tym należy uważnie monitorować stan pacjentów z zaburzeniami krzepnięcia. Ibuprofen powinien być stosowany ze szczególną ostrożnością u pacjentów otrzymujących ASA w celu hamowania agregacji trombocytów. Podczas długotrwałego podawania ibuprofenu, wskazana jest regularna kontrola parametrów wątroby, czynności nerek, a także morfologii krwi. Podczas długotrwałego stosowania leków przeciwbólowych może wystąpić ból głowy, którego nie należy leczyć podaniem zwiększonych dawek leku. Ibuprofen może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia stosowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli ibuprofen stosowany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Należy poinformować pacjenta, aby skontaktował się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku wystąpienia nowych lub nasilenia występujących objawów. Kapsułki zawierają: sorbitol - nie powinny być stosowane u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy; potas (0,53 mmol [20,9 mg] w kapsułce 200 mg i 1,07 mmol [41,81 mg] w kapsułce 400 mg), co należy wziąć pod uwagę u pacjentów ze zmniejszoną czynnością nerek i u pacjentów kontrolujących zawartość potasu w diecie; żółcień chinolinową i błękit patentowy wchodzące w skład otoczki kapsułek, które zawierają sód, przy czym zawartość sodu wynosi <1 mmol (23 mg) sodu w kapsułce, tzn. uznaje się je za „wolne od sodu”. Zawiesiny zawierają: maltitol (1,119 g maltitolu/5 ml) - nie powinny być stosowane u pacjentów z dziedziczną nietolerancją fruktozy; benzoesan sodu (3,357 mg sodu benzoesanu/5 ml); sód (18,4 mg sodu/5 ml, co odpowiada 0,92% zalecanej przez WHO maksymalnej 2 g dobowej dawki sodu u osób dorosłych) oraz glikol propylenowy (13,907 mg/5 ml dla zaw. o smaku malinowym i 4,532 mg/5 ml dla zaw. o smaku bananowym).
Reklama
Ibum - ciąża
W III trymestrze ciąży preparat jest przeciwwskazany (inhibitory syntezy prostaglandyn mogą narażać płód na wystąpienie działania toksycznego na układ krążenia i płuca wraz z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym; zaburzenia czynności nerek, które mogą prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia; u matki i płodu w końcowym okresie ciąży na wystąpienie: wydłużonego czasu krwawienia, działania antyagregacyjnego, które może wystąpić już po zastosowaniu bardzo małych dawek; opóźnienia lub wydłużenia akcji porodowej spowodowane hamowaniem skurczów macicy). Nie zaleca się stosowania ibuprofenu w I i II trymestrze ciąży. Ibuprofen i jego metabolity mogą w niewielkich ilościach przenikać do mleka matki. W dawkach zalecanych dla ww. wskazań przy krótkotrwałym stosowaniu nie ma konieczności odstawienia niemowląt od piersi. Jeśli jednak zalecane jest dłuższe przyjmowanie ibuprofenu, należy rozważyć wcześniejsze zakończenie karmienia piersią. Ibuprofen, poprzez wpływ na owulację, może zaburzać płodność u kobiet. Działanie to jest przemijające i ustępuje po odstawieniu preparatu.
Reklama
Ibum - efekty uboczne
Kapsułki. Niezbyt często: pokrzywka, świąd, ból głowy, niestrawność, ból brzucha, nudności. Rzadko: zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość i uczucie zmęczenia, biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka, obrzęki. Bardzo rzadko: anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza, obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, hipotensja, wstrząs, zaostrzenie astmy i skurcz oskrzeli, smoliste stolce, krwiste wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Crohna, zaburzenia czynności wątroby (szczególnie podczas długotrwałego stosowania), rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, zmniejszenie ilości wydalanego moczu, niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych, zwiększenie stężenia sodu w osoczu krwi (retencja sodu). Częstość nieznana: reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), reakcje nadwrażliwości na światło. U pacjentów z istniejącymi chorobami autoimmunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych, takie jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja. W pojedynczych przypadkach opisywano: depresję, reakcje psychotyczne i szumy uszne, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Podczas stosowania leków z grupy NLPZ w dużych dawkach odnotowano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca. Stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (np. zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu). Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka i (lub) dwunastnicy, perforacja, krwawienie z przewodu pokarmowego, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zawiesina. Często: zaburzenia żołądka i jelit, takie jak zgaga, bóle brzucha, nudności, wymioty (mogą wystąpić również krwawe wymioty), wzdęcia, biegunki, zaparcia i niewielkie krwawienia w przewodzie pokarmowym (w wyjątkowych przypadkach mogą powodować niedokrwistość). Niezbyt często: reakcje nadwrażliwości z wysypką skórną i świądem, ataki astmy (z możliwością zmniejszenia ciśnienia tętniczego krwi), zaburzenia OUN (takie jak bóle głowy, zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość i zmęczenie), zaburzenia widzenia, owrzodzenie przewodu pokarmowego z możliwym krwawieniem i perforacją (czasem ze skutkiem śmiertelnym, zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku), wrzodziejące zapalenie jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia jelita grubego i choroba Crohna, zapalenie błony śluzowej żołądka. Rzadko: szumy uszne, zapalenie błony śluzowej żołądka. Bardzo rzadko: zaostrzenie stanów zapalnych związanych z zakażeniem (np. rozwój martwiczego zapalenia powięzi), objawy aseptycznego zapalenia opon mózgowych ze sztywnością karku, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, gorączką lub zaburzeniami świadomości (podatni mogą być pacjenci z chorobami autoimmunologicznymi - SLE, choroba mieszana tkanki łącznej), niedokrwistość, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza, ciężkie ogólne reakcje nadwrażliwości (mogą one występować jako obrzęk twarzy, obrzęk języka, obrzęk krtani z wewnętrznym zwężeniem dróg oddechowych, dolegliwość układu oddechowego, kołatanie serca, spadek ciśnienia krwi do wstrząsu zagrażającego życiu -jeśli jeden z tych objawów wystąpi, co może się zdarzyć nawet podczas pierwszego użycia leku, należy natychmiast zgłosić się do lekarza), reakcje psychotyczne, depresja, kołatanie serca, niewydolność serca, zawał mięśnia sercowego, obrzęk, nadciśnienie tętnicze i niewydolność serca, nadciśnienie tętnicze, zapalenie przełyku, zapalenie trzustki, tworzenie się przeponopodobnych zwężeń w jelitach, zaburzenia czynności wątroby, uszkodzenie wątroby (zwłaszcza w terapii długotrwałej), niewydolność wątroby, ostre zapalenie wątroby, ciężkie postacie reakcji skórnych (takie jak rumień wielopostaciowy, reakcje pęcherzowe, w tym zespół Stevensa-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka), zmniejszenie wydalania mocznika, obrzęk (szczególnie u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym), niewydolność nerek, zespół nerczycowy, śródmiąższowe zapalenie nerek, którym może towarzyszyć ostra niewydolność nerek, martwica brodawek, zwłaszcza podczas długotrwałego stosowania, zwiększenie stężenia mocznika w surowicy. Częstość nieznana: reakcja polekowa z eozynofilią i objawami ogólnymi (zespół DRESS), ostra uogólniona osutka krostkowa (AGEP), reakcje nadwrażliwości na światło. Należy pouczyć pacjenta, aby w przypadku wystąpienia reakcje nadwrażliwości z wysypką skórną i świądem lub ataku astmy natychmiast poinformował lekarza i zaprzestał przyjmowania leku. Badania kliniczne i dane epidemiologiczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu (zwłaszcza w dużych dawkach 2400 mg na dobę) oraz w długotrwałym leczeniu może być związane z niewielkim zwiększeniem ryzyka zatorów tętnic (np. zawał serca lub udar). Pacjent powinien zostać pouczony, że należy przerwać stosowanie leku i natychmiast skontaktować się z lekarzem, w przypadku wystąpienia silnego bólu w nadbrzuszu, krwawych wymiotów lub smolistych stolców. Wyjątkowo mogą wystąpić ciężkie zakażenia skóry i tkanki miękkiej skóry jako powikłania podczas ospy wietrznej.
Ibum - interakcje
Ibuprofenu nie należy stosować jednocześnie z następującymi lekami: kwas acetylosalicylowy (wyłączając kwas acetylosalicylowy w małych dawkach, tj. nie więcej niż 75 mg/dobę), inne leki z grupy NLPZ i glikokortykosteroidy (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, zwłaszcza w obrębie przewodu pokarmowego). Ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek kwasu acetylosalicylowego polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi; nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek kwasu acetylosalicylowego; uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Ibuprofenu nie należy stosować jednocześnie z poniżej wymienionymi lekami lub zaleca się zachowanie ostrożności: leki moczopędne (istnieją nieliczne dowody na zmniejszenie skuteczności działania leków moczopędnych, jednoczesne podawanie ibuprofenu i leków moczopędnych oszczędzających potas może prowadzić do hiperkaliemii); leki przeciwzakrzepowe (leki z grupy NLPZ mogą zwiększać działanie leków obniżających krzepliwość krwi, NLPZ mogą zwiększać działanie takich leków przeciwzakrzepowych, jak warfaryna (acenokumarol)); lit, metotreksat(leki z grupy NLPZ mogą powodować zwiększenie stężenia w osoczu tych substancji; zaleca się kontrolę stężeń tych substancji w surowicy oraz kontrolę czynności nerek w przypadku leczenia skojarzonego z metotreksatem; w leczeniu dużymi dawkami metotreksatu, należy unikać stosowania ibuprofenu; należy uwzględnić ryzyko wystąpienia interakcji między NLPZ a metotreksatem w trakcie leczenia małą dawką metotreksatu, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek; zaleca się zachowanie ostrożności, jeśli NLPZ i metotreksat są podawane w ciągu 24 h, ponieważ może nastąpić zwiększenie stężenia metotreksatu i jego toksyczności); glikozydy naparstnicy, fenytoina (leki z grupy NLPZ mogą powodować zwiększenie stężenia w osoczu tych substancji, kontrola stężenia glikozydów naparstnicy i fenytoiny w surowicy nie jest z reguły konieczna w przypadku stosowania produktu zgodnie z zaleceniami, maksymalnie przez 3-4 dni); zydowudyna (istnieją dowody na wydłużenie okresu krwawienia u pacjentów leczonych jednocześnie ibuprofenem i zydowudyną). Ponadto należy zachować ostrożność podczas stosowania ibuprofenu z następującymi substancjami: takrolimus, cyklosporyna (zwiększone ryzyko wystąpienia działania toksycznego na nerki); leki przeciwpłytkowe i SSRI (zwiększone ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego); sulfonylomocznik (należy kontrolować stężenie glukozy we krwi); probenecyd, sulfinpirazon (ryzyko opóźnienia wydalania ibuprofenu); baklofen (ryzyko toksycznego działania baklofenu); rytonawir (ryzyko zwiększenia stężenia leków z grupy NLPZ w osoczu); aminoglikozydy (NLPZ mogą zmniejszyć wydalanie aminoglikozydów); antybiotyki z grupy chinolonów (zwiększone ryzyko wystąpienia drgawek); worykonazol, flukonazol lub inne silne inhibitory enzymu CYP2C9 (należy rozważyć zmniejszenie dawki ibuprofenu); kaptopryl (ibuprofen hamuje działanie kaptoprylu na wydalanie sodu); cholestyramina (wchłanianie ibuprofenu jest opóźnione i zmniejszone; leki należy podawać w odstępach kilku godzin); leki przeciwnadciśnieniowe (leki z grupy NLPZ mogą zmniejszyć skuteczność działania leków zmniejszających ciśnienie tętnicze krwi, u niektórych pacjentów z osłabioną czynnością nerek (np. pacjentów odwodnionych lub pacjentów w podeszłym wieku z osłabioną czynnością nerek) skojarzone stosowanie inhibitora ACE, leku beta-adrenolitycznego lub antagonistów receptora angiotensyny II i leków hamujących cyklooksygenazę może spowodować dalsze pogorszenie czynności nerek, w tym możliwą ostrą niewydolność nerek, która zazwyczaj jest odwracalna - stosować z ostrożnością, szczególnie u osób w podeszłym wieku, pacjenci powinni być odpowiednio nawodnieni, należy rozważyć monitorowanie czynności nerek po rozpoczęciu leczenia skojarzonego, a następnie okresowo).
Ibum - dawkowanie
Doustnie. Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Leku nie stosować dłużej niż 3 dni bez konsultacji z lekarzem. Kapsułki. Dorośli i młodzież >12 lat: 200-400 mg co 4-6 h; maksymalnie 1200 mg/dobę w dawkach podzielonych. Szczególne grupy pacjentów. Kapsułek nie należy stosować u dzieci w wieku <12 lat. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów w podeszłym wieku. Zawiesina. 20-30 mg/kg mc. Niemowlęta 3-6 mż. (5-7,6 kg): 1,25 ml 3 razy na dobę (150 mg/dobę); niemowlęta 6-12 mż. (7,7-9 kg): 1,25 ml 3-4 razy na dobę (150-200 mg/dobę); dzieci 1-3 lat (10-15 kg): 2,5 ml 3 razy na dobę (300 mg/dobę); dzieci 4-6 lat (16-20 kg): 3,75 ml 3 razy na dobę (450 mg/dobę); dzieci 7-9 lat (21-29 kg): 5 ml 3 razy na dobę (600 mg/dobę); dzieci 10-12 lat (30-40 kg): 7,5 ml 3 razy na dobę (900 mg/dobę); dzieci o mc. powyżej 40 kg: 7,5-10 ml 3-4 razy na dobę (900-1200 mg/dobę). Odstępy między dawkami powinny wynosić co najmniej 6 h. U niemowląt <6. mż., zawiesinę można podawać tylko po konsultacji z lekarzem. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów z łagodnym lub umiarkowanym zaburzeniem czynności nerek lub wątroby nie jest konieczne zmniejszenie dawki. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby i (lub) nerek stosowanie leku jest przeciwwskazane. Sposób podania. U pacjentów z wrażliwym żołądkiem zalecane jest stosowanie zawiesiny podczas posiłków. Zawiesina może być stosowana przez pacjentów z cukrzycą (5 ml zawiesiny zawiera ok. 1,12 g maltitolu, co odpowiada ok. 0,07 wymiennika węglowodanowego).
Ibum - uwagi
Krótkotrwałe stosowanie leku nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
