Ikapril - skład
1 tabl. zawiera 5 mg, 10 mg lub 20 mg lizynoprylu.
Reklama
Ikapril - działanie
Inhibitor konwertazy angiotensyny. Lizynopryl jest inhibitorem peptydylo-dipeptydazy. Hamuje aktywność enzymu konwertującego angiotensynę (ACE), który katalizuje przekształcenie angiotensyny I do peptydu zwężającego naczynia krwionośne - angiotensyny II. Angiotensyna II pobudza także wydzielanie aldosteronu przez korę nadnerczy. Hamowanie ACE skutkuje zmniejszeniem stężenia angiotensyny II, co powoduje osłabienie czynności naczyniozwężającej i zmniejszenie wydzielania aldosteronu. Uważa się, że mechanizm, za pomocą którego lizynopryl obniża ciśnienie krwi polega głównie na hamowaniu układu renina-angiotensyna-aldosteron. Średnie wchłanianie lizynoprylu wynosi ok. 25%. Pokarm nie ma wpływu na wchłanianie leku. Maksymalne stężenie w surowicy jest osiągane w ciągu ok. 7 h. Podczas podawania wielokrotnego, efektywny okres półtrwania leku w fazie kumulacji wynosi około 12,6 h. Lizynopryl nie wiąże się z białkami surowicy. Nie jest metabolizowany i jest wydalany całkowicie w postaci niezmienionej z moczem. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek wydalanie lizynoprylu zmniejsza się w zależności od stopnia upośledzenia czynności nerek. U pacjentów z marskością wątroby wchłanianie lizynoprylu jest zmniejszone, jednak wskutek zmniejszonego klirensu, ekspozycja na lek zwiększa się o ok. 50% w porównaniu z osobami zdrowymi. U pacjentów z niewydolnością krążenia zwiększa się wartość AUC, ale zmniejsza się wchłanianie preparatu. U pacjentów w podeszłym wieku zwiększa się wchłanianie i wartość AUC.
Reklama
Ikapril - wskazania
Leczenie nadciśnienia tętniczego. Leczenie objawowej niewydolności serca. Krótkoterminowe (6 tyg.) leczenie stabilnych hemodynamicznie pacjentów w ciągu 24 h od wystąpienia ostrego zawału mięśnia serca. Leczenie choroby nerek u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu II z rozpoczynającą się nefropatią.
Reklama
Ikapril - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na lizynopryl, pozostałe składniki preparatu lub inne inhibitory ACE. Obrzęk naczynioruchowy w wywiadzie spowodowany stosowaniem inhibitorów ACE. Dziedziczny lub idiopatyczny obrzęk naczynioruchowy. II i III trymestr ciąży. Jednoczesne stosowanie z aliskirenem u pacjentów z cukrzycą lub zaburzeniem czynności nerek (współczynnik filtracji kłębuszkowej, GFR <60 ml/min/1,73 m2).
Reklama
Ikapril - ostrzeżenia
Nie wolno rozpoczynać leczenia lizynoprylem u pacjentów z ostrym zawałem serca, jeżeli istnieje ryzyko dalszego ciężkiego pogorszenia stanu hemodynamicznego po zastosowaniu leku rozszerzającego naczynia - pacjenci z ciśnieniem skurczowym krwi ≤100 mm Hg lub we wstrząsie kardiogennym lub pacjenci po ostrym zawale serca i z zaburzeniami czynności nerek (stężenie kreatyniny we krwi >177 µmol/l i (lub) białkomocz >500 mg/24 h). Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek; u pacjentów z niewydolnością wątroby (w przypadku żółtaczki lub znacznego zwiększenia aktywności enzymów wątrobowych lizynopryl należy odstawić); u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej lub zwężeniem tętnicy jedynej nerki, szczególnie przy współistniejącym nadciśnieniu naczyniowo-nerkowym (leczenie rozpoczynać od małych dawek i ostrożnie zwiększać dawkę, odstawić leki moczopędne i kontrolować czynność nerek podczas pierwszych tygodni leczenia lizynoprylem); u pacjentów z ciężkim nadciśnieniem tętniczym zależnym od reniny, niewydolnością serca, zagrożonych hiperkaliemią, u pacjentów leczonych lekami moczopędnymi, chorobą niedokrwienną serca lub chorobami naczyniowo-mózgowymi (leczenie rozpoczynać i zwiększać dawkę pod ścisłą kontrolą lekarską); ze zwężeniem zastawki mitralnej i zwężeniem drogi odpływu z lewej komory, takim jak zwężenie zastawki aorty lub kardiomiopatia przerostowa; u pacjentów z kolagenozą naczyń, leczonych lekami immunosupresyjnymi, allopurynolem lub prokainamidem, szczególnie z zaburzeniami czynności nerek w wywiadzie. Ostrożnie stosować u pacjentów poddawanych dużym zabiegom chirurgicznym lub w czasie znieczulenia środkami o właściwościach hipotensyjnych; u pacjentów z cukrzycą, leczonych doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi lub insuliną, należy monitorować stężenie glukozy we krwi podczas pierwszego miesiąca stosowania lizynoprylu; u pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami czynności nerek. Ze względu na ryzyko reakcji anafilaktycznych u pacjentów dializowanych nie należy stosować błon o dużej przepuszczalności lub zastosować lek przeciwnadciśnieniowy z innej grupy; u pacjentów poddawanych zabiegowi aferezy z użyciem siarczanu dekstranu należy przejściowo odstawić inhibitory ACE. U pacjentów rasy czarnej ryzyko obrzęku naczynioruchowego jest większe niż u pacjentów innych ras. U pacjentów przyjmujących inhibitory ACE podczas leczenia odczulającego (np. jadem owadów błonkoskrzydłych) obserwowano reakcje rzekomoanafilaktyczne. Lizynopryl nie jest zalecany u dzieci w innych wskazaniach niż nadciśnienie tętnicze. Lizynopryl nie jest zalecany u dzieci poniżej 6 rż. i u dzieci z ciężką niewydolnością nerek (GFR<30 ml/min/1,73m2). Jednoczesne stosowanie inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu zwiększa ryzyko niedociśnienia, hiperkaliemii oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostrej niewydolności nerek) - w związku z tym nie zaleca się podwójnego blokowania układu RAA poprzez jednoczesne zastosowanie inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu. Jeśli zastosowanie podwójnej blokady układu RAA jest absolutnie konieczne, powinno być prowadzone wyłącznie pod nadzorem specjalisty, a parametry życiowe pacjenta, takie jak: czynność nerek, stężenie elektrolitów oraz ciśnienie krwi powinny być ściśle monitorowane. U pacjentów z nefropatią cukrzycową nie należy stosować jednocześnie inhibitorów ACE oraz antagonistów receptora angiotensyny II.
Reklama
Ikapril - ciąża
Nie zaleca się stosowania leku w I trymestrze ciąży. Stosowanie leku w II i III trymestrze ciąży jest przeciwwskazane. Stosowanie inhibitorów ACE w II i III trymestrze ciąży może powodować u płodu pogorszenie czynności nerek, małowodzie i opóźnienie kostnienia czaszki, u noworodka - niewydolność nerek, niedociśnienie tętnicze i hiperkaliemię. W przypadku potwierdzenia ciąży należy natychmiast przerwać podawanie inhibitorów ACE oraz w razie potrzeby rozpocząć leczenie alternatywne. Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. Zaleca się leczenie lekami o lepiej poznanym profilu bezpieczeństwa, w szczególności podczas karmienia noworodków i wcześniaków.
Reklama
Ikapril - interakcje
Leki moczopędne nasilają działanie przeciwnadciśnieniowe lizynoprylu. Jednoczesne podawanie lizynoprylu i soli litu może zwiększać ryzyko toksyczności litu lub nasilać już zwiększoną toksyczność litu spowodowana przez inhibitory ACE (nie zaleca się jednoczesnego stosowania, w razie konieczności należy ściśle monitorować stężenie litu w surowicy). Jednoczesne stosowanie leków moczopędnych oszczędzających potas (spironolakton, triamteren, amiloryd), zamienników soli zawierających potas, suplementów potasu może prowadzić do znacznego zwiększenia potasu we krwi. Jednoczesne stosowanie NLPZ (w tym kwas acetylosalicylowy w dawce ≥3 g/dobę) może powodować pogorszenie czynności nerek, a działanie przeciwnadciśnieniowe inhibitorów ACE może zostać osłabione. Leki sympatykomimetyczne mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie inhibitorów ACE. Z lekami przeciwcukrzycowymi (insulina, doustne leki hipoglikemizujące) istnieje możliwość nasilenia działania zmniejszającego stężenie glukozy w surowicy krwi i zwiększenia ryzyka hipoglikemii. Reakcje przypominające objawy jak po podaniu azotanów (objawy rozszerzenia naczyń, w tym nagłe zaczerwienienie, nudności, zawroty głowy i niedociśnienie, które mogą być bardzo ciężkie) występujące po wstrzyknięciu złota (np. aurotiojabłczan sodu) były obserwowane częściej u pacjentów leczonych inhibitorami ACE. Jednoczesne stosowanie leków przeciwnadciśnieniowych, triazotanu glicerolu lub innych azotanów, innych leków rozszerzających naczynia, niektórych leków znieczulających, trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i leków przeciwpsychotycznych może powodować dodatkowe zmniejszenie ciśnienia krwi. Preparat może być stosowany w skojarzeniu z kwasem acetylosalicylowym (w dawkach kardiologicznych), lekami trombolitycznymi, beta-adrenolitykami i (lub) azotanami. Podwójna blokada układu renina-angiotensyna-aldosteron w wyniku jednoczesnego zastosowania inhibitorów ACE, antagonistów receptora angiotensyny II lub aliskirenu jest związana z większą częstością występowania zdarzeń niepożądanych, takich jak: niedociśnienie, hiperkaliemia oraz zaburzenia czynności nerek (w tym ostra niewydolność nerek) w porównaniu z zastosowaniem leku z grupy antagonistów układu renina-angiotensyna-aldosteron w monoterapii.
Ikapril - dawkowanie
Doustnie. Nadciśnienie tętnicze. Zalecana dawka początkowa wynosi 10 mg; zazwyczaj stosowana dawka podtrzymująca wynosi 20 mg raz na dobę. Jeśli pożądany skutek nie został osiągnięty w ciągu 2-4 tyg., dawka może być zwiększona. Maksymalna dawka stosowana w badaniach klinicznych wynosiła 80 mg. Nadciśnienie tętnicze u pacjentów przyjmujących leki moczopędne. Po rozpoczęciu leczenia lizynoprylem może wystąpić objawowe niedociśnienie tętnicze. 2-3 dni przed rozpoczęciem leczenia lizynoprylem należy odstawić przyjmowany lek moczopędny. W przypadku, gdy nie można odstawić leku moczopędnego, dawka początkowa lizynoprylu wynosi 5 mg; należy monitorować czynność nerek i stężenie potasu w surowicy krwi. Kolejne dawki leku określa się na podstawie zmian wartości ciśnienia tętniczego. Dzieci (6-16 lat). Zalecana dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę u pacjentów o mc. 20-50 kg i 5 mg u pacjentów o mc. ≥50 kg. Dawka powinna być dostosowana indywidualnie do pacjenta, maksymalnie 20 mg na dobę u pacjentów o mc. 20-50 kg i 40 mg u pacjentów o mc. ≥50 kg. Dawki >0,61 mg/kg nie były badane u dzieci. U dzieci z upośledzoną czynnością nerek zalecane jest obniżenie dawki początkowej i wydłużenie odstępów między dawkami. Niewydolność serca. Lizynopryl należy stosować w skojarzeniu z lekami moczopędnymi oraz jeśli jest to możliwe z preparatami naparstnicy lub beta-adrenolitykami. Dawka początkowa wynosi 2,5 mg raz na dobę i powinna być podawana pod ścisłą kontrolą lekarską w celu ustalenia początkowego wpływu na wartość ciśnienia tętniczego. Dawkę leku należy zwiększać: nie więcej niż o 10 mg, nie częściej niż co 2 tyg.; do największej dawki tolerowanej, maksymalnie do 35 mg raz na dobę. U pacjentów z grupy dużego ryzyka wystąpienia niedociśnienia objawowego np. pacjentów z niedoborem soli z hiponatremią lub bez, pacjentów ze zmniejszoną objętością krwi krążącej lub przyjmujących duże dawki leków moczopędnych przed rozpoczęciem stosowania leku należy wyrównać istniejące zaburzenia. Należy monitorować czynność nerek i stężenie potasu we krwi. Ostry zawał mięśnia sercowego. Pacjenci powinni otrzymywać standardowe leczenie, czyli leki trombolityczne, aspirynę i β-adrenolityki. Jednocześnie z lizynoprylem można podać dożylne lub przezskórnie triazotan glicerolu. Nie należy rozpoczynać leczenia u pacjentów z ciśnieniem skurczowym <100 mmHg. Dawka początkowa (w ciągu pierwszych 3 dni od wystąpienia zawału) wynosi 5 mg, kolejne dawki to 5 mg po 24 h., 10 mg po 48 h. a następnie 10 mg raz na dobę. U pacjentów z niskim ciśnieniem skurczowym krwi (≤120 mmHg) na początku leczenia w okresie pierwszych 3 dni po zawale, należy stosować mniejszą dawkę - 2,5 mg doustnie. Dawka podtrzymująca wynosi 10 mg raz na dobę. W przypadku wystąpienia niedociśnienia tętniczego (ciśnienie skurczowe ≤100 mmHg), dawkę podtrzymującą można zmniejszyć do 5 mg, a czasowo do 2,5 mg, w razie potrzeby. W przypadku utrzymywania się niedociśnienia tętniczego lek należy odstawić. Leczenie należy kontynuować przez 6 tyg., a następnie ponownie ocenić stan pacjenta. Nerkowe powikłania cukrzycy. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i cukrzycą typu II z rozpoczynającą się nefropatią zalecana dawka wynosi 10 mg raz na dobę. Dawkę można zwiększyć do 20 mg raz na dobę, jeśli jest to konieczne, w celu osiągnięcia ciśnienia rozkurczowego poniżej 90 mmHg. Pacjenci z zaburzoną czynnością nerek. Dawkowanie należy określić na podstawie klirensu kreatyniny - dawki początkowe: <10 ml/min (w tym pacjenci dializowani) 2,5 mg; 10-30 ml/min 2,5-5 mg; 31-80 ml/min 5-10 mg. Dawkę można stopniowo zwiększać, aż do osiągnięcia pożądanego skutku lub do maksymalnej dawki wynoszącej 40 mg/dobę. Lek należy stosować raz na dobę, o tej samej porze dnia; pożywienie nie ma wpływu na wchłanianie leku.
Ikapril - uwagi
Podczas prowadzenia pojazdów mechanicznych lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu należy wziąć pod uwagę, że czasami mogą wystąpić zawroty głowy lub zmęczenie.
