Keflex - skład
1 kaps. zawiera 250 mg lub 500 mg cefaleksyny w postaci jednowodzianu; kapsułki zawierają błękit patentowy. Po rozpuszczeniu w wodzie - 5 ml zawiesiny zawiera 250 mg cefaleksyny w postaci jednowodzianu; zawiesina zawiera sacharozę.
Reklama
Keflex - działanie
Antybiotyk β-laktamowy, cefalosporyna I generacji do podawania doustnego. Gatunki zwykle wrażliwe - bakterie tlenowe Gram-dodatnie: Staphylococcus aureus (wrażliwy na metycylinę), Streptococcus agalactiae Streptococcus pyogenes; bakterie tlenowe Gram-ujemne: Escherichia coli; bakterie beztlenowe: Peptostreptococcus spp. Gatunki, wśród których może wystąpić problem oporności: Citrobacter spp., Enterobacter spp., Morganella morganii. Gatunki o wrodzonej oporności: Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis. Cefaleksyna po podaniu doustnym wchłania się szybko i prawie całkowicie. Cmax jest osiągane w czasie 1 h po podaniu, a stężenia terapeutyczne utrzymują się przez 6-8 h. Jest wydalana z moczem w wyniku przesączania kłębuszkowego i wydzielania cewkowego, w niezmienionej postaci. Hemodializa i dializa otrzewnowa usuwają cefaleksynę z organizmu. T0,5 wynosi ok. 60 min; może być dłuższy u noworodków z powodu niedojrzałości nerek.
Reklama
Keflex - wskazania
Zakażenia dróg oddechowych wywołane przez paciorkowce β-hemolizujące grupy A. Zapalenie ucha środkowego wywołane przez gronkowce i paciorkowce β-hemolizujące. Zakażenia kości i stawów wywołane przez gronkowce. Zakażenia skóry i tkanek miękkich wywołane przez gronkowce i (lub) paciorkowce β-hemolizujące. Niepowikłane zakażenia dróg moczowych wywołane przez Escherichia coli, Proteus mirabilis i Klebsiella spp. (przed rozpoczęciem leczenia oraz w czasie leczenia należy wykonać posiew oraz antybiogram; jeśli wskazane, należy sprawdzić czynność nerek). Zapalenie zatok przynosowych wywołane przez paciorkowce β-hemolizujące i Staphylococcus aureus (tylko szczepy wrażliwe na metycylinę).
Reklama
Keflex - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na cefalosporyny lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.
Reklama
Keflex - ostrzeżenia
Cefaleksyny nie należy stosować w zakażeniach wywołanych przez Haemophilus influenzae lub jeśli prawdopodobny jest udział tych bakterii w zakażeniu. Przed podaniem antybiotyku należy przeprowadzić dokładny wywiad dotyczący skłonności pacjenta do reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne alergeny, w związku z możliwością wystąpienia reakcji anafilaktycznej. Zachować ostrożność u pacjentów uczulonych na penicylinę (ryzyko alergii krzyżowej pomiędzy penicylinami i cefalosporynami). W przypadku wystąpienia reakcji alergicznej leczenie należy przerwać i wdrożyć odpowiednie postępowanie medyczne. Stosować ostrożnie u pacjentów ze znacznie zaburzoną czynnością nerek (wolniejsza eliminacja i zwiększone ryzyko toksyczności leku) - wykonywać odpowiednie badania diagnostyczne i laboratoryjne. W trakcie leczenia należy obserwować pacjenta pod kątem nadkażenia (np. grzybiczego lub opornymi szczepami bakterii) - w przypadku nadkażenia, należy wdrożyć odpowiednie leczenie. U każdego pacjenta, u którego wystąpiła biegunka związana ze zastosowaniem antybiotyku, należy rozważyć możliwość wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelita grubego; po ustaleniu rozpoznania tej choroby należy odstawić antybiotyk i wdrożyć odpowiednie leczenie. Kapsułki zawierają błękit patentowy - barwnik, który może powodować reakcje alergiczne. Zawiesina zawiera sacharozę - nie powinna być stosowana u pacjentów z zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy; zawartość sacharozy (2,97 g w 5 ml zawiesiny) należy wziąć pod uwagę u pacjentów z cukrzycą lub na diecie niskokalorycznej.
Reklama
Keflex - ciąża
Zachować ostrożność stosując cefaleksynę w ciąży lub w okresie karmienia piersią (cefaleksyna jest wydzielana do mleka ludzkiego).
Reklama
Keflex - efekty uboczne
Często: biegunka, nudności. Niezbyt często: eozynofilia, wysypka, pokrzywka, świąd, przemijające zwiększenie aktywności AlAT i AspAT. Rzadko: neutropenia, trombocytopenia, niedokrwistość hemolityczna, ból głowy, zawroty głowy, ból brzucha, wymioty, niestrawność, rzekomobłoniaste zapalenie jelita, przemijające śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół Stevensa-Johnsona, rumień wielopostaciowy, toksyczno-rozpływna martwica naskórka, obrzęk naczynioruchowy, świąd narządów płciowych i odbytu, zapalenie pochwy, zmęczenie, reakcja anafilaktyczna, zapalenia wątroby, żółtaczka zastoinowa. Częstość nieznana: ból stawów, zapalenie stawów, kandydoza pochwy, gorączka, omamy, pobudzenie, dezorientacja, dodatnie wyniki bezpośrednich testów Coombsa, fałszywie dodatnie wyniki testów wykrywających glukozę w moczu.
Keflex - interakcje
Probenecyd hamuje wydalanie cefaleksyny przez nerki. Stosowanie z aminoglikozydami, innymi cefalosporynami, furosemidem lub innymi silnie działającymi lekami moczopędnymi może zwiększać ryzyko nefrotoksyczności. Cefaleksyna zwiększa Cmax oraz AUC metforminy odpowiednio o 34% i 24% oraz zmniejsza klirens nerkowy metforminy o 14% - znaczenie kliniczne tych badań nie jest jasne, nie stwierdzono występowania kwasicy mleczanowej podczas jednoczesnego leczenia metforminą i cefaleksyną.
Keflex - dawkowanie
Doustnie. Dorośli: 1-4 g/dobę w dawkach podzielonych. W niepowikłanych zakażeniach dróg moczowych, anginie paciorkowcowej oraz zakażeniach skóry i tkanek miękkich: 250 mg co 6 h lub 500 mg co 12 h; w cięższych zakażeniach lub wywołanych przez bardziej oporne drobnoustroje może być konieczne zwiększenie dawki (jeżeli konieczne jest podanie dawki >4 g/dobę, należy rozważyć podanie cefalosporyny pozajelitowo). Dzieci i młodzież (należy zastosować właściwą dla wieku dziecka postać farmaceutyczną leku): 25-50 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych; w niepowikłanych zakażeniach dróg moczowych lek podaje się co 12 h; w zakażeniach ciężkich dawkę można podwoić; w zapaleniu ucha środkowego: 75-100 mg/kg mc./dobę w 4 dawkach podzielonych. U niemowląt stosować w przypadku bezwzględnej konieczności i pod ścisłą kontrolą. W zakażeniach wywołanych przez paciorkowce β-hemolizujące lek podaje się przez co najmniej 10 dni. Szczególne grupy pacjentów. U pacjentów dializowanych nie należy przekraczać dawki 500 mg/dobę.
Keflex - uwagi
Lek może powodować fałszywie dodatni wynik testu Coombsa oraz fałszywie dodatni wynik testu redukcyjnego na zawartość glukozy w moczu (z roztworem Benedicta, Fehlinga lub za pomocą tabletek z siarczanem miedzi). Podczas prowadzenia pojazdów lub obsługiwania maszyn należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia sporadycznych zawrotów głowy lub dezorientacji.
