Ketanest

Ketanest - skład

1 fiolka 20 ml zawiera 200 mg chlorowodorku ketaminy (1 ml = 10 mg ketaminy); 1 fiolka 10 ml zawiera 500 mg chlorowodorku ketaminy (1 ml = 50 mg ketaminy).

Reklama

Ketanest - działanie

Pochodna fencyklidyny o działaniu anestetycznym i kataleptycznym. Poprzez działanie na o.u.n. (głównie układ limbiczny i korę mózgową) wywołuje stan tzw. znieczulenia zdysocjowanego objawiającego się zanikiem aktywności ruchowej, oddzieleniem od świata zewnętrznego, zdesynchronizowanym pobudzeniem niektórych ośrodków o.u.n., zniesieniem bólu i świadomości. Chory w czasie znieczulenia ketaminą może mieć otwarte oczy, wzrok utkwiony w jednym punkcie lub oczopląs poziomoruchowy, sprawiać wrażenie przytomnego (jednak z brakiem kontaktu lub znacznie ograniczonym kontaktem), ze zmniejszoną lub zniesioną reakcją na ból. Ketamina nie znosi bólu trzewnego, powoduje aktywację układu współczulnego, wzrost ciśnienia tętniczego, przyspieszenie akcji serca, wzmożone wydzielanie śliny, wzmożenie odruchów gardłowych i krtaniowych, wzrost ciśnienia śródczaszkowego i przepływu mózgowego, wzrost ciśnienia śródgałkowego, podwyższenie stężenia noradrenaliny we krwi, wzmożenie napięcia mięśniowego. Działa psychotwórczo, zmienia obraz EEG (zmiany aktywności elektrycznej w obrębie kory mózgowej i wzgórza, bez wpływu na czynność elektryczną pnia mózgu). Nie wywiera istotnego wpływu depresyjnego na układ oddechowy, pozwala skutecznie utrzymać drożność dróg oddechowych (istnieje jednak ryzyko zachłyśnięcia lub kurczu głośni ze względu na zwiększone wydzielanie śliny, nadwrażliwość okolicy nadkrtaniowej i krtani na bodźce i zahamowanie odruchu kaszlowego). Początek znieczulenia (utrata przytomności) po podaniu dożylnym następuje w około 10-15 sek. i utrzymuje się 5-10 min., po podaniu domięśniowym występuje po kilku min. i utrzymuje się 20-40 min.; po czym przez kilka godzin utrzymuje się senność. Kolejne dawki ketaminy działają z taką samą siłą - nie występuje osłabienie ani sumowanie efektu. Metabolizowana w wątrobie (dehydroksylacja, N-demetylacja) do norketaminy (tzw. metabolit I o aktywności anestetycznej około 1/3 ketaminy) i trzech dalszych metabolitów pośrednich; metabolity (w około 90%) wydalane z moczem, 5% leku wydalane przez nerki w postaci nie zmienionej. T_0,5 około 3-4 h. Roztwory ketaminy nie drażnią tkanek, pH roztworu 10% wynosi 3,5-5,5.

Reklama

Ketanest - wskazania

Jako środek znieczulenia ogólnego: jako monoanestetyk do krótkotrwałych zabiegów chirurgicznych, bolesnych zmian opatrunków (w tym u oparzonych i u dzieci), w zabiegach diagnostycznych; do wielokrotnych znieczuleń u tego samego chorego; w znieczuleniach złożonych w połączeniu z innymi lekami (benzodiazepinami, barbituranami, neuroleptykami); we wprowadzeniu do znieczulenia ogólnego. Stosowana z dobrymi efektami w ciężkich, opornych na konwencjonalne leczenie kurczach oskrzeli. Często stosowana w anestezjologii pediatrycznej i u chorych z trudnym dostępem do żył do wprowadzenia w znieczulenie drogą domięśniową. Jako środek wprowadzający do znieczulenia ogólnego zalecana u chorych w stanie wstrząsu, oligowolemii, w wybranych sytuacjach zwiększonego ryzyka operacyjnego, może być stosowana w znieczuleniu do cięcia cesarskiego, u chorych z astmą, porfirią. Uważana za bardzo dobry środek do znieczuleń w warunkach polowych i w przypadku masowych urazów (katastof). Powinna być stosowana po premedykacji atropiną (ze względu na zwiększenie wydzielania śliny). U dorosłych zaleca się łączenia z benzodiazepinami (np. diazepam, midazolam), neuroleptykami (np. dehydrobenzperidolem) lub barbituranami w celu zmniejszenia lub zniesienia nieprzyjemnych wizji i snów towarzyszących znieczuleniu ketaminą. W stężeniu 10 mg/ml stosowana głównie do podaży dożylnej.

Reklama

Ketanest - przeciwwskazania

Nadciśnienie tętnicze (utrwalone lub skurczowe powyżej 160 mmHg przed zabiegiem), niewydolność mięśnia sercowego, padaczka, EPH gestoza, rzucawka lub zagrażająca rzucawka (EI) porodowa, zakażenie górnych dróg oddechowych, nadciśnienie śródczaszkowe (również u chorych z/po udarze mózgu i bezpośrednio po urazach czaszkowo-mózgowych), po przebytych zaburzeniach naczyniopochodnych mózgu, zabiegi w obrębie krtani. Nie należy stosować ketaminy u alkoholików, w obłędzie alkoholowym (delirium), w psychozach.

Reklama

Ketanest - ciąża

Ketamina przenika przez łożysko, co należy brać pod uwagę przy zabiegach operacyjnych w okresie ciąży. Nie prowadzono kontrolowanych badań klinicznych u kobiet ciężarnych, z wyjątkiem podawania preparatu podczas cesarskiego cięcia lub porodu naturalnego. Ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa, nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią.

Reklama

Ketanest - efekty uboczne

W czasie znieczulenia ketaminą występują: wzmożenie napięcia mięśni poprzecznie prążkowanych, ruchy mimowolne, oczopląs, nadwrażliwość na dzwięki. Mogą pojawić się: nudności, ślinotok, sny i wizje psychotyczne o nieprzyjemnej treści, katatonia, pobudzenie psychoruchowe, drgawki, atak padaczki. Występuje wzmożenie odruchów z gardła i krtani. Może wystąpić krótkotrwały bezdech lub inne przemijające zaburzenia oddychania. Zwiększenie stężenia katecholamin powoduje tachykardię, wzrost ciśnienia tętniczego, rozszerzenie oskrzeli.

Reklama

Ketanest - interakcje

Z innymi środkami przeciwbólowymi i anestetycznymi wykazuje synergizm. Nasila działanie β-blokerów. Wcześniejsze zastosowanie β-blokerów nie zapobiega wzrostowi ciśnienia tętniczego po ketaminie. Z barbituranami wykazuje niezgodność chemiczną (nie łączyć w jednej strzykawce). Nie należy stosować ketaminy u pacjentów leczonych z powodu nadczynności gruczołu tarczowego.

Ketanest - dawkowanie

Dawki zindywidualizowane w zależności od wskazań i stanu pacjenta. Zazwyczaj: (dorośli i dzieci) - dożylnie: 0,5-2,0 mg/kg m.c., w dawkach powtarzanych w wysokości od 1/4 do pełnej dawki początkowej co 5-15 minut w zależności od potrzeby i czasu trwania zabiegu; domięśniowo: 5-10 mg/kg m.c. ewentualnie kontynuując znieczulenie powtarzanymi dawkami dożylnie. W wybranych sytuacjach klinicznych można stosować wlew ciągły dożylny w dawce 2-6 mg/kg m.c./h.

Ketanest - uwagi

W czasie znieczulenia ketaminą chory powinien znajdować się pod fachowym nadzorem, należy monitorować czynność układu krążenia, układu oddechowego; musi być zapewniona możliwość podjęcia postępowania ratowniczego w przypadku wystąpienia powikłań lub depresji układu oddechowego. Należy poinformować pacjentów, że nie powinni prowadzić pojazdów, obsługiwać urządzeń mechanicznych ani wykonywać niebezpiecznych czynności przez co najmniej 24 godziny po znieczuleniu.