Kornam - skład
1 tabl. zawiera 2 mg lub 5 mg terazosyny w postaci chlorowodorku. Tabletki zawierają laktozę.
Reklama
Kornam - działanie
Selektywny antagonista receptorów a1-adrenergicznych. Działanie hipotensyjne polega na rozszerzeniu naczyń obwodowych, co prowadzi do zmniejszenia obwodowego oporu naczyniowego. Blokowanie receptorów α1-adrenergicznych wpływa na poprawę hydrodynamiki moczu u pacjentów z upośledzeniem jego odpływu z pęcherza moczowego w łagodnym przeroście gruczołu krokowego. Terazosyna zmniejsza stężenie we krwi triglicerydów, cholesterolu całkowitego oraz lipoprotein LDL i VLDL. Zwiększa stężenie frakcji HDL oraz zwiększa stosunek frakcji HDL do cholesterolu całkowitego. Po podaniu doustnym terazosyna wchłania się szybko i całkowicie z przewodu pokarmowego, osiągając maksymalne stężenie we krwi po 1 h. Biodostępność wynosi 90%. Terazosyna wiąże się w 90-94% z białkami osocza. Jest metabolizowana w wątrobie i wydalana z moczem (40%) i kałem (60%). T0,5 wynosi około 12 h.
Reklama
Kornam - wskazania
Nadciśnienie tętnicze. Łagodny rozrost gruczołu krokowego. Objawowe leczenie zaburzeń oddawania moczu na skutek zwężenia dróg moczowych w wyniku łagodnego rozrostu gruczołu krokowego.
Reklama
Kornam - przeciwwskazania
Nadwrażliwość na substancję czynną lub pozostałe składniki preparatu. Znana nadwrażliwość na inne leki α-adrenolityczne. Pacjenci z omdleniami podczas oddawania moczu w wywiadzie.
Reklama
Kornam - ostrzeżenia
Terazosyna może powodować znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza niedociśnienie ortostatyczne i omdlenie, związane z przyjęciem pierwszej dawki lub kilku pierwszych dawek leku. Podobnego działania można się spodziewać w przypadku pominięcia więcej niż kilku dawek leku, a następnie wznowienia leczenia. Istnieją doniesienia o przypadkach omdlenia związanego z szybkim zwiększaniem dawki innych leków α-adrenolitycznych lub po wprowadzeniu innego leku hipotensyjnego. Uważa się, że omdlenie spowodowane jest nadmiernym ortostatycznym obniżeniem ciśnienia tętniczego, choć niekiedy omdlenie poprzedzał napad ciężkiej tachykardii nadkomorowej z częstością akcji serca od 120 do 160 uderzeń na minutę. W badaniach klinicznych częstość występowania niedociśnienia ortostatycznego była większa u pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, niż u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym. Częstość niedociśnienia ortostatycznego w tych przypadkach była większa u pacjentów w wieku ≥65 lat. Jeśli przyjmowanie leku zostanie przerwane na więcej niż kilka dni, leczenie należy wznowić stosując schemat dawkowania początkowego. Leczenie terazosyną wymaga regularnej kontroli medycznej. U pacjentów może wystąpić znaczne obniżenie ciśnienia tętniczego, zwłaszcza po przyjęciu pierwszej dawki („efekt pierwszej dawki”) lub po zwiększeniu dawki, szczególnie w pozycji stojącej lub przy zmianie pozycji. W tych przypadkach u pacjentów mogą wystąpić takie objawy jak osłabienie, zawroty głowy i, w bardzo rzadkich przypadkach, utrata przytomności, niekiedy wywołana tachykardią nadkomorową. Objawów tych można się również spodziewać w przypadku wznowienia leczenia po przerwie trwającej dwa lub więcej dni (zwykle są one krótkotrwałe i zazwyczaj ustępują po kontynuacji leczenia). Pacjenci powinni unikać nagłych zmian pozycji ciała lub długotrwałego przebywania w pozycji stojącej po zwiększeniu dawki leku i wznowieniu leczenia po przerwie (szczególnie pacjenci w podeszłym wieku). Należy zalecić pacjentom, aby unikali stresujących sytuacji, które mogą być przyczyną omdleń, aby usiedli lub położyli się w momencie wystąpienia jakichkolwiek objawów niedociśnienia, chociaż nie zawsze muszą być one związane z pozycją ciała, oraz aby zachowali ostrożność podczas wstawania z pozycji siedzącej lub leżącej. Jeśli u pacjentów wystąpią zawroty głowy lub kołatanie serca, powinni natychmiast skontaktować się z lekarzem, który rozważy dostosowanie dawki. Stosowanie leku wiąże się z ryzykiem wystąpienia zaburzeń regulacji ortostatycznej i priapizmu; pacjenci powinni być poinformowani o objawach i w przypadku ich wystąpienia powinni natychmiast skontaktować się z lekarzem (priapizm może spowodować wystąpienie trwałych zaburzeń wzwodu). Przed rozpoczęciem leczenia objawów łagodnego rozrostu gruczołu krokowego lekami α-adrenolitycznymi należy wykluczyć inne przyczyny zaburzeń odpływu moczu lub objawów ze strony układu moczowego. U osób z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego należy przed rozpoczęciem leczenia terazosyną wykluczyć zaburzenia odpływu moczu w górnym odcinku układu moczowego oraz jakiekolwiek objawy zakażenia dróg moczowych. Nie należy stosować terazosyny u pacjentów z łagodnym przerostem gruczołu krokowego, u których jednocześnie występują zaburzenia odpływu moczu w górnym odcinku układu moczowego, przewlekłe zakażenie dróg moczowych lub kamica nerkowa. Terazosyny nie należy podawać pacjentom z przepełnieniem pęcherza, anurią lub zaawansowaną niewydolnością nerek. Ze względu na ryzyko nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego zaleca się zachowanie ostrożności podczas jednoczesnego podawania terazosyny i tiazydów lub innych leków przeciwnadciśnieniowych. Jeśli tiazydowe leki moczopędne lub inne leki przeciwnadciśnieniowe są włączone podczas leczenia terazosyną, należy zmniejszyć dawkę terazosyny lub odstawić lek. Niezbędne jest stopniowe zwiększanie nowej dawki. Podczas podawania terazosyny w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, ich dawkę należy zmniejszyć przed rozpoczęciem leczenia i dostosować, kiedy dawka terazosyny zostanie ustabilizowana. Ostrożnie stosować u pacjentów z obrzękiem płuc spowodowanym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej, niewydolnością serca z wysoką pojemnością minutową, niewydolnością prawokomorową spowodowaną zatorowością płucną lub płynem w osierdziu, niewydolnością lewokomorową z niskim ciśnieniem napełniania. Szczególnie ostrożnie stosować u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Nie zaleca się stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Na ogół nie należy stosować terazosyny u pacjentów ze zmniejszonym odpływem moczu, bezmoczem oraz z zaawansowaną niewydolnością nerek. Ze względu na zawartość laktozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.
Reklama
Kornam - ciąża
Terazosyny nie należy stosować podczas ciąży, chyba że potencjalne korzyści ze stosowania dla matki przewyższają ryzyko dla płodu. Pomimo, że nie wykazano działania teratogennego w badaniach na zwierzętach, bezpieczeństwo stosowania terazosyny podczas ciąży lub karmienia piersią nie zostało jeszcze ustalone. Ponadto dane z badań na zwierzętach wykazują, że terazosyna może zwiększać czas trwania ciąży lub hamować poród. Nie wiadomo, czy chlorowodorek terazosyny przenika do mleka kobiecego. Należy zachować ostrożność podczas podawania terazosyny karmiącej kobiecie.
Reklama
Kornam - efekty uboczne
Bardzo często: ból głowy, zawroty głowy pochodzenia ośrodkowego lub błędnikowego, astenia. Często: nerwowość, senność, niepokój, parestezje, nieostre widzenie, podwójne widzenie, kołatanie serca, tachykardia, niedociśnienie ortostatyczne, duszność, obrzęk błony śluzowej nosa, nudności, bóle kończyn, bóle pleców, zaburzenia wzwodu, obrzęki obwodowe, uczucie zmęczenia, obrzęk błon śluzowych. Niezbyt często: zmniejszenie popędu płciowego, depresja, omdlenie, obrzęki. Rzadko: przyrost masy ciała. Ponadto obserwowano: zapalenie oskrzeli, kaszel, zapalenie gardła, objawy przeziębienia, zapalenie błony śluzowej nosa, zakażenie dróg moczowych, małopłytkowość, reakcje anafilaktyczne, dnę moczanową, bezsenność, zapalenie spojówek, ambylopia, szumy uszne, zaburzenia rytmu serca, migotanie przedsionków, rozszerzenie naczyń krwionośnych, krwawienie z nosa, niestrawność, wzdęcia, ból brzucha, zaparcia, biegunkę, wymioty, suchość błony śluzowej jamy ustnej, zwiększoną częstość oddawania moczu, nietrzymanie moczu, nadmierne pocenie się, świąd, wsypkę, bóle stawów, zapalenie stawów, artropatię, bóle mięśni, ból szyi, ból barków, priapizm, ból w klatce piersiowej, obrzęk twarzy, podwyższoną temperaturę ciała, nadmierną potliwość, zmniejszenie: wartości hematokrytu, stężenia hemoglobiny, liczby białych krwinek, stężenia białka całkowitego i albumin. Niedociśnienie tętnicze jest bardziej nasilone wkrótce po przyjęciu terazosyny, natomiast ryzyko wystąpienia omdlenia w ciągu 30-90 min od przyjęcia leku. Omdlenia są czasami poprzedzone tachykardią z częstością uderzeń serca 120-160/min. Po przyjęciu pierwszej dawki może wystąpić hipotonia. Podczas chirurgicznego leczenia zaćmy w związku z lekami α-adrenolitycznymi zgłaszano występowanie odmiany zespołu „małej źrenicy” znanej jako „śródoperacyjny zespół wiotkiej tęczówki” (IFIS).
Kornam - interakcje
Pacjenci przyjmujący inhibitory konwertazy angiotensyny lub leki moczopędne w skojarzeniu z terazosyną zgłaszali zawroty głowy i inne działania niepożądane częściej, niż inni pacjenci. Dlatego należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego stosowania terazosyny i innych leków przeciwnadciśnieniowych (np. inhibitorów ACE, β-adrenolityków, antagonistów wapnia, leków moczopędnych) ze względu na ryzyko znacznego obniżenia ciśnienia tętniczego. Należy uważnie monitorować stan pacjenta. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania terazosyny i innych leków α-adrenolitycznych. Ponadto działanie przeciwnadciśnieniowe terazosyny może być nasilone podczas jednoczesnego stosowania z lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne i azotanami. Szczególną ostrożność należy zachować podczas jednoczesnego stosowania terazosyny z antagonistami kanału wapniowego, z lekami β-adrenolitycznymi oraz z moksonidyną ze względu na możliwość nasilenia ich działania; nie zaleca się terapii skojarzonej. Jednoczesne stosowanie terazosyny i inhibitorów 5-fosfodiesterazy (tj. syldenafil, tadalafil i wardenafil) może u niektórych pacjentów spowodować objawowe niedociśnienie tętnicze. Leki sympatykomimetyczne mogą osłabiać przeciwnadciśnieniowe działanie terazosyny, zaś terazosyna może obniżać ciśnienie tętnicze krwi i zmniejszać reakcję naczyniową na dopaminę, efedrynę, adrenalinę, metaraminol, metoksaminę i fenylefrynę. Terazosyna może wpływać na aktywność reninową osocza oraz na wydalanie kwasu wanilino-migdałowego w moczu; należy to uwzględnić podczas interpretacji wyników badań laboratoryjnych. Terazosyna zmniejsza wzrost ciśnienia tętniczego spowodowany dożylnym podaniem klonidyny. Nie obserwowano istotnych interakcji podczas badań klinicznych, w których terazosynę stosowano jednocześnie z lekami przeciwbólowymi, glikozydami naparstnicy, doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi, lekami przeciwarytmicznymi, lekami uspokajającymi, lekami przeciwbakteryjnymi, lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, hormonami steroidowymi.
Kornam - dawkowanie
Doustnie. Dorośli. Nadciśnienie tętnicze: dawka początkowa wynosi 1 mg, następnie dawkę zwiększa się stopniowo, nie częściej niż co tydzień, zazwyczaj ją podwajając. Dawka podtrzymująca wynosi 2-10 mg na dobę. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg, w wyjątkowych przypadkach 40 mg. Łagodny rozrost gruczołu krokowego: dawka początkowa wynosi 1 mg przed snem, następnie dawkę zwiększa się stopniowo (na ogół podwajając co 1-2 tyg.). Dawka podtrzymująca wynosi zwykle 5-10 mg na dobę. Efekt działania obserwuje się zazwyczaj po 2 tyg. stosowania leku. Maksymalna dawka dobowa wynosi 20 mg. Nie wykazano, aby dawki dobowe większe niż 10 mg były bardziej skuteczne w leczeniu objawowym. W przypadku kilkudniowej przerwy w przyjmowaniu leku, leczenie należy rozpocząć od dawki początkowej 1 mg. Dzieci. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania terazosyny u dzieci. Szczególne grupy pacjentów. U osób w podeszłym wieku zmiana dawkowania nie jest konieczna. Pacjenci w wieku >65 lat otrzymujący terazosynę w leczeniu rozrostu gruczołu krokowego mogą być bardziej narażeni na niedociśnienie ortostatyczne. Zasadniczo terazosyny nie należy stosować u pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem moczu lub bezmoczem, a także z ciężką niewydolnością nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby należy ostrożnie zwiększać dawkę terazosyny. U pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby nie zaleca się stosowania terazosyny (brak doświadczenia). Sposób podania. Tabletki należy przyjmować przed snem, popijając wodą.
Kornam - uwagi
Preparat wpływa w znacznym stopniu na zdolność kierowania pojazdami i obsługiwania maszyn. Przez 12 h po przyjęciu pierwszej dawki i po zmianie dawki, nie należy prowadzić pojazdów, obsługiwać urządzeń mechanicznych ani wykonywać innych czynności wymagających pełnej koncentracji i dobrej sprawności ruchowej. W kontrolowanych badaniach klinicznych obserwowano niewielkie, ale istotne statystycznie zmniejszenie hematokrytu, liczby krwinek białych, stężenia białka całkowitego i albuminy. Takie wyniki badań laboratoryjnych sugerują możliwość hemodylucji. Leczenie terazosyną przez okres do 24 mies. nie wpływało istotnie na stężenie swoistego antygenu sterczowego (PSA).
